پیشینه
ارائه خدمات بیمارستانی در منزل عبارت است از فراهم کردن درمان فعال توسط متخصصان مراقبت سلامت در منزل بیمار، به هر دلیلی که به‌طور ضروری به بستری در بیمارستان نیاز دارند، و همیشه برای مدتی محدود. این مطالعه، سومین به‌روزرسانی از مرور اصیل است.
اهداف
تعیین اثربخشی و هزینه مدیریت بیماران با خدمات بستری در منزل در مقایسه با بستری کردن آنها در بیمارستان.
روش های جستجو
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE و دو بانک اطلاعاتی دیگر، و دو پایگاه ثبت کارآزمایی را در ۲ مارچ ۲۰۱۶ جست‌وجو کردیم. فهرست منابع مقالات واجد شرایط را چک کردیم. به کمک رابطین و محققین شناخته شده در این زمینه، به دنبال مطالعات منتشر نشده گشتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که در آنها افراد ۱۸ سال و بالاتر وارد شدند. مطالعات به مقایسه ارائه خدمات بیمارستانی در منزل بیمار با مراقبت‌های حاد بیمارستانی در بیماران بستری شده پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
از روش‌های استاندارد روش‌شناسی (methodology) مورد نظر کاکرین و گروه عملکرد موثر و سازمان‌دهی مراقبت در کاکرین (Effective Practice and Organisation of Care; EPOC) تبعیت کردیم. برای مقایسه کارآزمایی‌هایی که از مداخلات مشابه استفاده کردند، متاآنالیز (meta‐analysis) را انجام داده و پیامدهای قابل مقایسه را با داده‌های کافی گزارش کردیم، که مستلزم دستیابی به اطلاعات شخصی بیماران از محققان، و اتکا بر داده‌های منتشر شده، هنگام عدم دستیابی به این داده‌ها، بود. از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) برای ارزیابی قطعیت مجموعه شواهد در مورد مهم‌ترین پیامدها استفاده کردیم.
نتایج اصلی
تعداد ۱۶ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده را با مجموع ۱۸۱۴ شرکت‌کننده وارد کردیم؛ سه کارآزمایی شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه، دو کارآزمایی شرکت‌کنندگانی را که دوره نقاهت پس از سکته مغزی را می‌گذراندند، شش کارآزمایی شرکت‌کنندگانی را که با یک وضعیت حاد پزشکی مواجه بوده و اغلب مسن بودند، و بقیه کارآزمایی‌ها، بیمارانی را با ترکیبی از این وضعیت‌ها در بر گرفتند. اکثر مطالعات وارد شده را در معرض خطر پائین سوگیری (bias) انتخاب، تشخیص و ریزش نمونه (attrition)، و سوگیری نامشخص برای گزارش‌دهی انتخابی (selective reporting) و عملکرد ارزیابی کردیم. ارائه خدمات بیمارستانی در منزل احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را بر مورتالیتی در پیگیری‌های شش ماه (خطر نسبی (RR): ۰,۷۷؛ ۹۵% CI؛ ۰.۶۰ تا ۰.۹۹؛ ۰.۰۴ = P؛ I ۲ = ۰%؛ ۹۱۲ شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط)، تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در انتقال (یا بستری دوباره) به بیمارستان (RR: ۰,۹۸؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۷ تا ۱.۲۳؛ ۰.۸۴ = P؛ I ۲ = ۲۸%؛ ۸۳۴ شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط) ایجاد کرده، و ممکن است احتمال زندگی را در مراکز مراقبتی در شش ماه پیگیری کاهش دهند (RR: ۰,۳۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۲۲ تا ۰.۵۷؛ ۰.۰۰۰۱ > P؛ I ۲ = ۷۸%؛ ۷۲۷ شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). رضایت از مراقبت سلامت دریافت شده ممکن است با ارائه خدمات بیمارستانی در منزل بیشتر باشد (۶۴۶ شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ مطالعات کمی تاثیر آن را بر مراقبان گزارش کردند. زمانی که هزینه مراقبت‌های غیر رسمی را حذف کردیم، مشخص شد که ارائه خدمات بیمارستانی در منزل احتمالا کم‌هزینه‌تر از بستری به صورت حاد در بیمارستان است (۲۸۷ شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ تفاوت‌هایی در کاهش طول مدت بستری وجود داشت، از تفاوت میانگین (MD) ۸,۰۹‐ روز (۹۵% CI؛ ۱۴.۳۴‐ تا ۱.۸۵‐) در مطالعه‌ای که بیماران مسن را با مشکلات مختلف سلامت مدنظر قرار داد، تا میانگین افزایش ۱۵.۹۰ روز (۹۵% CI؛ ۸.۱۰ تا ۲۳.۷۰) در مطالعه‌ای که بیماران بهبود یافته را از سکته مغزی در بر گرفت.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ارائه خدمات بیمارستانی در منزل با گزینه امکان انتقال به بیمارستان، ممکن است برای افراد مسنی که نیاز به خدمات بستری در بیمارستان پیدا می‌کنند، جایگزینی موثر باشد. با این حال، شواهد ارائه شده توسط کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل شده کوچکی که در مرور گنجانده شدند، محدود هستند، که درجه‌ای را از عدم دقت به نتایج برای پیامدهای اصلی اضافه می‌کند.
خلاصه به زبان ساده
ارائه خدمات «بیمارستان در منزل» برای اجتناب از بستری شدن در بیمارستان
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
هدف این مرور کاکرین آن بود که بداند ارائه خدمات بیمارستانی در منزل می‌تواند پیامدهای سلامت بیمار را بهبود بخشیده و هزینه خدمات سلامت را کاهش دهد.
پیام‌های کلیدی
ارائه خدمات بیمارستانی در منزل تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در پیامدهای مربوط به سلامت بیمار ایجاد کرده و ممکن است شانس زندگی را در منزل در پیگیری شش ماه افزایش دهد، و کمی ارزان‌تر از بستری در بیمارستان باشد. با این حال، به دلیل اندازه کوچک مطالعات موجود در مرور، یافته‌ها دقیق نیستند.
چه موضوعی در این مرور بررسی شد؟
تقاضا برای بستری در بیمارستان در شرایط حاد نسبت به تعداد تخت‌های موجود، بیشتر است. یک راه برای کاهش تقاضای تخت بیمارستانی این است که خدمات مراقبت‌های سلامت را در شرایط حاد در منزل مهیا کنیم که به آن «بیمارستان در منزل» می‌گویند. مقالات را در زمینه تاثیر مهیا کردن شرایط بیمارستانی در منزل به منظور اجتناب از بستری در بیمارستان برای بزرگسالان، به‌طور سیستماتیک مرور کردیم.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه بود؟
ارائه خدمات بیمارستانی در منزل با گزینه امکان انتقال به بیمارستان، ممکن است برای افراد مسنی که نیاز به خدمات بستری در بیمارستان پیدا می‌کنند، جایگزینی موثر باشد. تعداد ۱۶ مطالعه را یافتیم که شش مورد از آنها در این به‌روزرسانی وارد شدند. سه مطالعه شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه، دو مطالعه شرکت‌کنندگانی را که دوره نقاهت پس از یک سکته مغزی را می‌گذراندند، شش مطالعه شرکت‌کنندگانی را که با یک وضعیت حاد پزشکی (ناگهانی یا کوتاه‌مدت) مواجه بوده و اغلب مسن بودند، و بقیه مطالعات بیمارانی را با ترکیبی از این وضعیت‌ها، در بر گرفتند. مطالعات نشان دادند که بستری در منزل، در مقایسه با بستری در بیمارستان، احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در پیامدهای سلامت بیمار یا احتمال انتقال به بیمارستان ایجاد کرده، و ممکن است شانس زندگی را در منزل در پیگیری شش ماهه افزایش دهد. بیمارانی که خدمات را در منزل دریافت می‌کنند، ممکن است رضایت بیشتری نسبت به بیماران بستری در بیمارستان داشته باشند اما مشخص نیست که چطور این نوع از مراقبت روی افراد مراقبت‌کننده تاثیر می‌گذارد. از منظر هزینه، مشخص نشد که ارائه خدمات در منزل، طول دوره بستری یا هزینه خدمات سلامت را افزایش می‌دهد یا کاهش؛ زمان که هزینه مراقبان اضافه می‌شود هرگونه تفاوتی در هزینه ناپدید می‌شود.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان این مطالعه مروری، مطالعات منتشر شده را تا مارچ ۲۰۱۶ جست‌وجو کردند.
