جستجو در مقالات منتشر شده
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
سی‌وپنج کارآزمایی (۳۱,۹۵۵ کودک) معیارهای ورود را داشتند. به طور کلی، آهن باعث افزایش آمار مالاریای کلینیکال نمی‌شد (خطر نسبی (RR): ۰,۹۳؛ ۹۵% فواصل اطمینان (CI): ۰.۸۷ تا ۱.۰۰؛ ۱۴ کارآزمایی، ۷۱۶۸ کودک، شواهد با کیفیت بالا ). آهن احتمالا باعث افزایش مالاریای کلینیکال در هر دو جمعیت، چه مواردی که آنمی شایع است و چه آنهایی که شایع نیست، نمی‌شود. در مناطقی که خدمات پیشگیرانه و مدیریتی مالاریا وجود دارد، آهن (با یا بدون اسید فولیک) ممکن است باعث کاهش مالاریای کلینیکال شود (RR: ۰,۹۱؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۴ تا ۰.۹۷؛ هفت کارآزمایی، ۵۵۸۶ شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین )، در حالی که در مناطقی که چنین خدماتی در دسترس نیستند، آهن (با یا بدون اسید فولیک) ممکن است بروز مالاریا را افزایش دهد، اگرچه CIهای پائین‌تر نشان دهنده عدم تفاوت هستند (RR: ۱,۱۶؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۲ تا ۱.۳۱؛ نه کارآزمایی، ۱۹,۰۸۶ شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت پائین ). مکمل آهن باعث افزایش مالاریای شدید نمی‌شود (RR: ۰,۹۰؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۱ تا ۰.۹۸؛ ۶ کارآزمایی، ۳۴۲۱ کودک، شواهد با کیفیت بالا). ما هیچ تفاوتی در میزان مرگومیر مشاهده نکردیم (نرخ عوارض کنترل ۱%؛ شواهد با کیفیت پائین ). آهن و درمان ضد‐مالاریا باعث کاهش مالاریای کلینیکال شد (RR: ۰,۵۴؛ ۹۵% CI؛ ۰.۴۳ تا ۰.۶۷؛ سه کارآزمایی، ۷۲۸ کودک، شواهد با کیفیت بالا). به طور کلی، تجویز آهن باعث کودکان مبتلا به کم‌خونی کمتری در دوران پیگیری شد و در پایان نیز میانگین تغییرات در هموگلوبین از خط پایه با آهن بالاتر بود.
مکمل‌های آهن برای کودکانی که در کشورهای اندمیک مالاریا زندگی می‌کنند
چرا این مرور مهم است؟
کودکان ساکن در مناطق مالاریاخیز، غالبا به سمت کم‌خونی می‌روند. تصور میشود کم‌خونی طولانی‌مدت منجر به تاخیر در رشد کودکان شده و باعث میشود کودکان بیشتر در معرض خطر احتمال ابتلا به عفونت قرار داشته باشند. در مناطقی که کم‌خونی شایع است، ارائه دهندگان خدمات سلامت ممکن است آهن را برای پیشگیری از کم‌خونی تجویز کنند، اما یک نگرانی میان محققان این است که این کار ممکن است خطر ابتلا به مالاریا را افزایش دهد. تصور بر این است که قرص آهن، سطح آهن را در خون افزایش می‌دهد، و این مسئله، رشد انگل پلاسمودیوم (Plasmodium ) را که باعث مالاریا میشود، تحریک می‌کند. هدف ما بررسی تاثیرات مصرف مکمل‌های آهن خوراکی در کودکانی است که در کشورهایی زندگی می‌کنند که مالاریا در آنها شایع است.
یافته‌های اصلی این مرور
پژوهشگران کاکرین شواهد موجود را تا ۳۰ آگوست ۲۰۱۵ جست‌وجو کرده و ۳۵ کارآزمایی (با ۳۱,۹۵۵ کودک) را در مرور گنجاندند. آهن، خطر مالاریا را که با تب و حضور انگل در خون نشان داده می‌شد، افزایش نداد (شواهد با کیفیت بالا ). خطر مرگومیر میان کودکان تحت درمان با آهن افزایش نداشت، اگر چه کیفیت شواهد در این مورد پائین بود. میان کودکان تحت درمان با آهن، خطر ابتلا به مالاریای شدید افزایش نیافت (شواهد با کیفیت بالا ). اگرچه این فرضیه وجود دارد که مصرف مکمل آهن در کودکانی که کم‌خونی ندارند و در مناطق مالاریاخیز زندگی می‌کنند، ممکن است آسیب‌رسان باشد، اما احتمالا هیچ افزایشی در خطر ابتلا به بیماری مالاریا در این کودکان وجود ندارد (شواهد با کیفیت متوسط ). در مناطقی که خدمات سلامت برای کمک به پیشگیری و درمان مالاریا کافی است، تجویز مکمل آهن (با یا بدون اسید فولیک) ممکن است تعداد کودکان مبتلا به مالاریای کلینیکال را کاهش دهد. در مناطقی که این خدمات در دسترس نیست، مکمل آهن (با یا بدون اسید فولیک) ممکن است تعداد کودکان مبتلا به مالاریای کلینیکال را افزایش دهد (شواهد با کیفیت پائین). به طور کلی، تجویز آهن باعث کودکان مبتلا به کم‌خونی کمتری در دوران پیگیری شد و در پایان نیز میانگین تغییرات در هموگلوبین از خط پایه با آهن بالاتر بود.
نتیجه‌گیری‌ها
نتیجه‌گیری‌های ما این است که مصرف مکمل آهن تاثیر منفی بر کودکان ساکن در مناطق اندمیک مالاریا نمی‌گذارد. بر اساس مرور ما، تجویز معمول مکمل آهن نباید از کودکانی که در کشورهایی که بیماری مالاریا شایع است و خدمات مدیریت مالاریا در دسترس است، دریغ شود.
| صفحه ۱ از ۱ |
