سه مطالعه (۱۷۹ شرکتکننده) را وارد مرور کردیم، در این مطالعات LESS‐DN با نفروکتومی لاپاروسکوپیک در اهدا کننده مقایسه شده بود. تفاوتهای معناداری میان LESS‐DN و نفروکتومی لاپاروسکوپیک در اهدا کننده در موارد زیر وجود نداشت: میانگین زمان جراحی (۲ مطالعه؛ ۷۹ شرکتکننده؛ MD: ۶,۳۶ دقیقه؛ ۹۵% CI؛ ۱۱.۸۵‐ تا ۲۴.۵۷)، خونریزی حین جراحی (۲مطالعه؛ ۷۹ شرکتکننده؛ MD: ‐۸.۳۱ میلیلیتر؛ ۹۵% CI؛ ۲۳.۷۰‐ تا ۷.۰۹) یا نرخ عوارض (۳ مطالعه؛ ۱۷۹ شرکتکننده؛ RD: ۰.۰۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۰۴‐ تا ۰.۱۴). نمره درد هنگام ترخیص در گروه LESS‐DN به طور معناداری کمتر بود (۲ مطالعه؛ ۷۹ شرکتکننده؛ MD: ‐۱.۱۹؛ ۹۵% CI؛ ۲.۱۷‐ تا ۰.۲۱‐). تفاوت معناداری برای پیامدهای دیگر (مدت زمان بستری؛ مدت زمان برگشت به فعالیت نرمال؛ ترانسفیوژنهای خون؛ تبدیل و تغییر به فرم دیگر جراحی؛ زمان ایسکمی گرم؛ از دست دادن گرافت، نیاز به آنالژزیک به طور کلی) مشاهده نشد.
اگرچه خطر سوگیری به طور کلی پائین ارزیابی شد، یک مطالعه در خطر بالای سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) قرار داشت.
پیشینه
پیوند کلیه به خوبی تثبیت شده و نقشی حیاتی در بهبود کیفیت زندگی و طولانی شدن آن در افراد مبتلا به بیماری کلیوی مرحله انتهایی (end‐stage kidney disease; ESKD) دارد. تکنیکهای جراحی باز باعث درد پس از جراحی بیشتر، طولانی شدن مدت بستری، و پیامد زیبایی شناختی بدتری برای اهدا کنندگان کلیه دارد، پیشرفت در تکنیکهای جراحی باعث شده تا جراحی سوراخ کلید (keyhole) اکنون استاندارد طلایی برداشت کلیه اهدا کننده برای پیوند است. جراحی سوراخ کلید زمان ریکاوری کوتاهتر، اسکار کم و پیامدهای بهتری را برای اهدا کننده و دریافت کننده کلیه در پی دارد. جایگزین این تکنیک این است که جراح یک برش تکی در شکم بیمار ایجاد کند تا بتواند کلیه را بردارد.
هدف ما در این مرور این بود که بدانیم LESS‐DN در مقایسه با نفروکتومی لاپاروسکوپی استاندارد در اهدا کننده کلیه، مزایایی دارد یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
ما منابع علمی مربوطه را تا ژانویه ۲۰۱۶ جستوجو کردیم و سه مطالعه (گزارش شده در ۵ نشریه با ۱۷۹ شرکتکننده) را یافتیم که این دو نوع جراحی کلیه را در اهدا کنندگان مقایسه کرده بودند.
نتایج کلیدی
LESS‐DN به اندازه کافی ایمن بود تا تکنیک استاندارد برای جراحی سوراخ کلید باشد؛ درد هنگام ترخیص با LESS‐DN کمتر بود اما LESS‐DN نسبت به دیگر تکنیکهای استاندارد، مزایای متمایز و ظاهری دیگری نداشت.
کیفیت شواهد
به طور کلی، همه مطالعات در معرض خطر پائین سوگیری (bias) بودند اما منابع سرمایهگذاری در دو مورد از مطالعات گزارش نشده بود، خطر بالایی از سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) در یک مطالعه وجود داشت. تعداد کم مطالعات و کم بودن شرکتکنندگان واجد شرایط برای ورود به این مرور نشان دهنده این است که پژوهش بیشتری در این حوزه نیاز است.
صفحه ۱ از ۱ |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مرکز همکار کاکرین ایران می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Cochrane Iran Associate Centre
Designed & Developed by : Yektaweb