برنامه‌های مختلف دوزبندی برای کاهش آسیب قلبی در مبتلایان به سرطان که شیمی‌درمانی آنتراسیکلین دریافت می‌کنند

سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به برنامه‌های مختلف دوزبندی آنتراسیکلین (anthracycline) را مرور کردیم که باعث ایجاد آسیب به قلب در افراد مبتلا به سرطان در تمام سنین می‌شود که شیمی‌درمانی آنتراسیکلین دریافت می‌کنند. ما همچنین به پاسخ تومور، بقای شرکت‌کنندگان، عوارض جانبی غیر از آسیب قلبی، و کیفیت زندگی پرداختیم.

پیشینه
آنتراسیکلین‌ها یکی از موثرترین روش‌های درمانی برای انواع مختلف سرطان به شمار می‌آیند. متاسفانه، بسته به دوز کلی که بیمار دریافت کرده، خطر آسیب قلبی وجود دارد. به منظور پیشگیری از آسیب قلبی، از برنامه‌های مختلف دوزبندی آنتراسیکلین مانند مدت زمان مختلف تزریق یا دوزهای حداکثری مختلف برای هر فرد (حداکثر دوز دریافتی در یک هفته) استفاده می‌شود.

ویژگی‌های مطالعه
شواهد تا دسامبر ۲۰۱۵ به‌روز است.

ما ۱۱ مطالعه را پیدا کردیم: ۷ مورد مدت زمان مختلف تزریق (۸۰۳ شرکت‌کننده)، و ۴ مورد حداکثر دوزهای مختلف (۵۲۸۰ شرکت‌کننده) را ارزیابی کردند. شرکت‏‌کنندگان انواع مختلف سرطان داشتند.

‌نتایج کلیدی
برای استفاده از مدت زمان‌های مختلف اینفیوژن آنتراسیکلین، نویسندگان دریافتند که تزریق آنتراسیکلین در مدت شش ساعت یا بیشتر خطر نارسایی قلبی بالینی را کاهش داده (به عنوان مثال تنگی نفس یا ادم پا)، و به نظر می‌رسد خطر نارسایی قلبی تحت‐بالینی را کم کند (فرمی از آسیب قلبی که به عنوان مثال توسط اکوکاردیوگرافی در افراد بدون نشانه تشخیص داده می‌شود). فقط داده‌های اندکی برای کودکان و افراد مبتلا به سرطان خون در دسترس بود، زیرا بیشتر مطالعات به ارزیابی مدت زمان‌های مختلف تزریق آنتراسیکلین در بزرگسالان مبتلا به تومورهای توپُر (solid tumour) پرداختند.

بر اساس شواهد موجود، قادر به تشخیص ارجحیت هر یک از دو دوز حداکثری دوکسوروبیسین (doxorubicin) کمتر از ۶۰ میلی‌گرم/متر ^۲ یا ۶۰ میلی‌گرم/متر ^۲ یا بیشتر نبودیم. برای استفاده از سایر دوزهای حداکثری آنتراسیکلین، شواهدی با کیفیت بالا و به مقدار کافی موجود نبود تا بتوانیم نتیجه‌گیری کنیم. هیچ اطلاعاتی برای کودکان و افراد مبتلا به سرطان خون در دسترس نبود.

انجام پژوهش‌های با کیفیت بالای بیشتری مورد نیاز است.

کیفیت شواهد
همه مطالعات در رابطه با کیفیت شواهد مشکلاتی داشتند.