جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای Gus Gazzard
اندوسکوپیک سیکلوفوتوکواگولاسیون (ECP) برای گلوکوم زاویه باز و بستن اولیه زاویه
Kuang Hu، Gus Gazzard، Catey Bunce، Richard Wormald،
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
پیشینه
گلوکوم (glaucoma) علت اصلی کوری غیر‐قابل بازگشت است. تعدادی از تکنیک‌های جراحی با حداقل تهاجم، به عنوان درمان برای پیشگیری از پیشرفت گلوکوم مطرح شده است. میان آنها، اندوسکوپیک سیکلوفوتوکواگولاسیون (endoscopic cyclophotocoagulation; ECP) یک پروسیجر سیکلودیستراکتیو (cyclodestructive procedure) است که توسط Martin Uram در سال ۱۹۹۲ توسعه یافت.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی ECP در افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز (open angle glaucoma; OAG) و بستن اولیه زاویه (primary angle closure) که وضعیت آنها به اندازه کافی با قطره‌ها کنترل نشده بودند.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌ شده کاکرین (CENTRAL) (که شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های چشم و بینایی در کاکرین بود) (۲۰۱۸، شماره ۶)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ ISRCTN registry؛ ClinicalTrials.gov و WHO ICTRP را جست‌وجو کردیم. تاریخ جست‌وجو ۱۲ جولای ۲۰۱۸ بود.
معیارهای انتخاب
برای شناسایی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) درباره ECP که به مقایسه با سایر درمان‌های جراحی (سایر تکنیک‌های دستگاهی برای گلوکوم با حداقل تهاجم)، درمان با لیزر یا درمان دارویی پرداخته بودند، به جست‌وجو پرداختیم. هم‌چنین برای وارد کردن کارآزمایی‌هایی که در آنها این دستگاه‌ها با فیکوامولسیفیکاسیون (phacoemulsification) ترکیب شده و با فیکوامولسیفیکاسیون به تنهایی مقایسه شده بودند، برنامه‌ریزی کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور برنامه‌ریزی کردند که به‌طور مستقل از هم داده‌ها را از گزارش‌های مطالعات وارد شده با استفاده از فرم جمع‌آوری داده‌ها استخراج و بر اساس روش‌های مورد انتظار کاکرین تجزیه‌وتحلیل کنند. پیامد اولیه ما نسبتی از شرکت‌کنندگان بود که دیگر از قطره چشمی استفاده نمی‌کردند (drop‐free). پیامدهای ثانویه عبارت بودند از میانگین تغییر در فشار داخل چشم (IOP)؛ نسبتی از شرکت‌کنندگان که به IOP معادل ۲۱ میلی‌متر جیوه یا کم‌تر، ۱۷ میلی‌متر جیوه یا کم‌تر یا ۱۴ میلی‌متر جیوه یا کم‌تر دست یافته بودند و نسبتی از شرکت‌کنندگان که دچار عوارض حین یا پس از جراحی شده بودند، ما برنامه‌ریزی کردیم که تمامی پیامدها را در کوتاه‌‐مدت (شش تا ۱۸ ماه)، میان‌مدت (۱۸ تا ۳۶ ماه) و طولانی‐مدت (۳۶ ماه به بعد) اندازه‌گیری کنیم.
نتایج اصلی
یک مطالعه در حال انجام را یافتیم که با معیارهای ورود ما سازگار بود (ChiCTR‐TRC‐۱۴۰۰۴۲۳۳). این مطالعه ترکیب فیکوامولسیفیکاسیون را با ECP با فیکوامولسیفیکاسیون به‌تنهایی در افراد مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه بسته مقایسه می‌کند. پیامد اولیه فشار داخل چشم (IOP) و تعداد داروهای کاهش دهنده IOP است. در مجموع ۵۰ نفر ثبت‌نام شده‌اند. مطالعه از فوریه ۲۰۱۴ شروع شده و پژوهشگران مرحله به کارگیری شرکت‌کنندگان را کامل کرده و در مرحله جمع‌آوری داده‌ها هستند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در حال حاضر شواهد با کیفیت بالایی برای نشان دادن تاثیرات ECP برای OAG و بستن اولیه زاویه وجود ندارد. برای ارزیابی اثربخشی میان‌مدت و طولانی‐مدت و ایمنی این تکنیک به RCTهایی با طراحی مناسب نیاز است.
خلاصه به زبان ساده

اندوسکوپیک سیکلوفتوکواگولاسیون برای گلوکوم زاویه باز و بستن اولیه زاویه

هدف این مطالعه مروری چه بود؟
هدف این مرور کاکرین یافتن این بود که اندوسکوپیک سیکلوفتوکواگولاسیون (endoscopic cyclophotocoagulation; ECP) فشار روی چشم را برای افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز (open angle glaucoma) یا بستن زاویه (angle closure) پائین می‌آورد یا خیر. نویسندگان مرور کاکرین تمامی مطالعات مرتبط را برای پاسخ به این سوال گردآوری و تجزیه‌وتحلیل کردند و هیچ مطالعه کامل شده‌ای را به دست نیاوردند، یک مطالعه در حال انجام را شناسایی کردند.

پیام‌های کلیدی
هیچ مطالعه منتشر شده مرتبطی وجود ندارد که ECP را با سایر درمان‌ها مقایسه کرده باشد.

چه موضوعی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفته است؟
گلوکوم یک وضعیت چشمی شایع است و در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به کوری شود. در گلوکوم، عصب اپتیک (که چشم را به مغز وصل می‌کند) اغلب به دلیل افزایش فشار روی چشم ناشی از تجمع مایع، آسیب می‌بیند. ECP یک نوع جراحی است که در آن پزشکان از لیزر برای کاهش تولید این مایع استفاده می‌کنند. این روش ممکن است منجر به کاهش فشار چشم و کاهش شانس آسیب عصب اپتیک شود. ECP نسبت به سایر انواع جراحی‌های گلوکوم ممکن است منجر به آسیب کم‌تری به چشم شود. این روش می‌تواند ایمن‌تر و راحت‌تر بوده و به ریکاوری کمک کند.

نتایج کلیدی مطالعه مروری چه بود؟
نویسندگان مرور کاکرین هیچ مطالعه کامل شده‌ای را نیافتند که بتواند وارد این مرور شود.

این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان مرور کاکرین برای یافتن مطالعات منتشرشده تا ۱۲ جولای ۲۰۱۸ جست‌وجو کردند.


استفاده از ایریدوتومی برای آهسته شدن سرعت پیشروی از دست رفتن میدان دید در گلوکوم زاویه بسته
Jimmy T Le، Benjamin Rouse، Gus Gazzard،
دوره ۲۰۱۸، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
پیشینه
گلوکوم زاویه بسته (primary angle‐closure glaucoma) اولیه نوعی گلوکوم مرتبط با زاویه اتاق قدامی ‌است که از نظر فیزیکی مسدود شده است. انسداد زاویه اتاق قدامی ‌از درناژ مایعات (آب زلالیه) درون چشم جلوگیری کرده و ممکن است فشار داخل چشم (intraocular pressure; IOP) را افزایش دهد. افزایش IOP با آسیب عصب بینایی چشم و از دست دادن میدان دید همراه است. لیزر ایریدوتومی ‌محیطی (laser peripheral iridotomy) (که اغلب به نام «ایریدیوتومی» شناخته می‌شود) یک پروسیجر برای از بین بردن بلوک پاپیلاری (pupillary block) است که اجازه می‌دهد آب زلالیه به طور مستقیم با استفاده از لیزر، از اتاق خلفی به قدامی منتقل شود تا یک سوراخ در عنبیه ایجاد شود. این روش معمولا برای درمان بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته اولیه، بیماران مبتلا به زاویه بسته اولیه (زوایای باریک و بدون علائم نوروپاتی بینایی گلوکوماتوز (glaucomatous optic neuropathy)) و بیماران مشکوک زاویه بسته اولیه (بیماران مبتلا به انسداد برگشت‌پذیر) مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، اثربخشی ایریدوتومی در کاهش سرعت پیشرفت علائم از بین رفتن میدان دید، نامطمئن است.
اهداف
ارزیابی تاثیرات ایریدوتومی در مقایسه با عدم به‌کارگیری ایریدوتومی برای گلوکوم زاویه بسته اولیه، زاویه بسته اولیه و افراد مشکوک به زاویه بسته اولیه.
روش های جستجو
پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ ۲۰۱۷؛ شماره ۹) را جست‌وجو کردیم که شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه چشم و بینایی در کاکرین؛ MEDLINE Ovid؛ Embase Ovid؛ PubMed؛ LILACS؛ ClinicalTrials.gov؛ و ICTRP بود. تاریخ جست‌وجو ۱۸ اکتبر ۲۰۱۷ بود.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه‐تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ که ایریدوتومی را با بدون ایریدوتومی در افراد مشکوک به زاویه بسته اولیه، بیماران مبتلا به زاویه بسته اولیه یا بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته اولیه در یک یا هر دو چشم مقایسه کردند، واجد شرایط برای ورود به این مرور بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها

دو نویسنده به‌طور مستقل از هم داده‌های مربوط به ویژگی‌های مطالعه، پیامدهای مرور و خطر سوگیری (bias) را در مطالعات وارد شده استخراج کردند. ما اختلافات را از طریق بحث حل کردیم.

نتایج اصلی
دو کارآزمایی (۲۵۰۲ چشم از ۱۲۵۱ شرکت‌کننده) را شناسایی کردیم که استفاده از ایریدوتومی را با عدم استفاده از آن مقایسه کردند. در هر دو کارآزمایی، افراد مشکوک به زاویه اولیه را از آسیا وارد مطالعه کرده و به‌طور تصادفی یک چشم هر یک از آنها را به ایریدوتومی ‌و دیگری را به عدم استفاده از آن ‌اختصاص دادند. از آنجا که گزارش‌های کامل کارآزمایی، در حال حاضر برای هیچ یک از دو کارآزمایی در دسترس نیست، هیچ داده‌ای برای ارزیابی اثربخشی ایریدوتومی در آهسته کردن پیشرفت از بین رفتن میدان دید، تغییر در IOP، نیاز به جراحی‌های بیش‌تر، تعداد داروهای مورد نیاز برای کنترل IOP، تغییر میانگین در بهترین حدت بینایی اصلاح شده (best‐corrected visual acuity) و کیفیت زندگی در دسترس نیست. بر اساس داده‌های گزارش شده در حال حاضر، یک کارآزمایی شواهدی را نشان دادحاکی از اینکه ایریدوتومی ‌اندازه زاویه را در ۱۸ ماه افزایش می‌دهد (به میزان °۱۲,۷۰؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۱۲.۰۶° تا °۱۳.۳۴؛ شامل ۱۵۵۰ چشم؛ شواهد با قطعیت متوسط) و ممکن است با IOP در یک ساعت پس از درمان همراه باشد (خطر نسبی: ۲۴.۰۰؛ ۹۵% CI؛ ۷.۶۰ تا ۷۵.۸۳؛ شامل ۱۴۶۸ چشم؛ شواهد با قطعیت پائین). به طور کلی خطر سوگیری دو مطالعه، به دلیل عدم دسترسی به یک گزارش کامل کارآزمایی، نامعلوم بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

مطالعات موجود که مستقیما ایریدوتومی را با عدم به‌کارگیری از آن مقایسه کردند، هنوز گزارش کاملی را از کارآزمایی خود منتشر نکرده‌اند. در حال حاضر ما نمی‌توانیم نتیجه‌گیری‌های قابل اعتمادی را بر اساس کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده درباره اینکه ایریدوتومی طی یک سال سرعت از دست دادن میدان دید را در مقایسه با عدم به‌کارگیری آن کاهش می‌دهد یا خیر، به دست آوریم. انتشار کامل نتایج مطالعات ممکن است مزایایی از ایریدوتومی را روشن کند.

خلاصه به زبان ساده

استفاده از ایریدوتومی برای آهسته شدن سرعت پیشروی از دست رفتن میدان دید در گلوکوم زاویه بسته

هدف از این مرور چه بود؟
هدف از این مرور کاکرین این بود که پی ببریم ایریدوتومی (iridotomy) در مقایسه با عدم به‌کارگیری ایریدوتومی می‌تواند باعث کند شدن زوال میدان دید در (۱) افراد مبتلا به گلوکوم زاویه بسته اولیه، (۲) افراد با زاویه بسته اولیه و (۳) افرادی که مشکوک به زاویه بسته اولیه هستند، شود یا خیر. تمام کارآزمایی‌های بالینی مرتبط را برای پاسخ به این سوال گردآوری و تجزیه‌وتحلیل کردیم و دو مطالعه را که منتظر انتشار نتایج کامل هستند، یافتیم.

پیام‌های کلیدی
در زمان انجام مرور، اینکه ایریدوتومی ‌می‌تواند سرعت رشد زوال میدان دید را کاهش دهد یا خیر، نامطمئن است. هنگامی‌که آنها در دسترس قرار گیرند، انتشار کامل نتایج حاصل از دو مطالعه ممکن است مزایای ایریدوتومی ‌را آشکار کند.

در این مرور چه موضوعی را بررسی کردیم؟
گلوکوم (glaucoma) گروهی از بیماری‌های چشم است که موجب آسیب به عصب چشم می‌شود. اگر گلوکوم درمان نشود، می‌تواند منجر به نابینایی شود. گلوکوم زاویه بسته اولیه نوعی گلوکوم است که زمانی اتفاق می‌افتد که کانال‌های درناژ («زاویه‌ها») در چشم‌ها مسدود شوند، مانند یک سینک که محل تخلیه آن با چیزی پوشیده شود. این انسداد ممکن است منجر به افزایش فشار چشم شود و از این رو کل ناحیه‌ای که می‌توان اشیا را در دید جانبی مشاهده کرد («میدان دید»)، کاهش می‌یابد.

ایریدوتومی ‌شامل استفاده از لیزر برای ایجاد سوراخ در عنبیه چشم، دیسک رنگی اطراف مردمک، است. این سوراخ به مایع اجازه می‌دهد دوباره جریان پیدا کند، که به نوبه خود کمک می‌کند تا فشار چشم کنترل شده و ممکن است پیشرفت زوال میدان دید را کندتر کند.

نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
در زمان انجام این مرور، ما دو کارآزمایی را شناسایی کردیم که در حال آماده کردن نتایج کامل برای انتشار هستند. در هر دو کارآزمایی، شرکت‌کنندگانی را از آسیا وارد مطالعه کردند. یک چشم از هر شرکت‌کننده، ایریدوتومی ‌دریافت کرد و چشم دیگر ایریدوتومی را دریافت نکرد. برای ارزیابی اثربخشی ایریدوتومی ‌در کاهش پیشرفت علائم زوال میدان دید، هیچ داده‌ای در دسترس نیست. شواهدی با کیفیت پائین تا متوسط از یک کارآزمایی نشان می‌دهد که ایریدوتومی ‌عرض زاویه درناژ (پهنای زاویه) را ۱۸ ماه پس از درمان افزایش داده و ممکن است با حوادث جانبی از جمله افزایش فشار چشم در یک ساعت پس از درمان همراه باشد.

این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
مطالعاتی را که تا ۱۸ اکتبر ۲۰۱۷ منتشر شده بودند، جست‌وجو کردیم.


اندوسکوپیک سیکلوفوتوکواگولاسیون (ECP) برای گلوکوم زاویه باز و بستن اولیه زاویه
Márta Tóth، Anupa Shah، Kuang Hu، Catey Bunce، Gus Gazzard،
دوره ۲۰۱۹، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده
پیشینه
گلوکوم (glaucoma) علت اصلی کوری غیر‐قابل بازگشت است. تعدادی از تکنیک‌های جراحی با حداقل تهاجم، به عنوان درمان برای پیشگیری از پیشرفت گلوکوم مطرح شده است. میان آنها، اندوسکوپیک سیکلوفوتوکواگولاسیون (endoscopic cyclophotocoagulation; ECP) یک پروسیجر سیکلودیستراکتیو (cyclodestructive procedure) است که توسط Martin Uram در سال ۱۹۹۲ توسعه یافت.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی ECP در افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز (open angle glaucoma; OAG) و بستن اولیه زاویه (primary angle closure) که وضعیت آنها به اندازه کافی با قطره‌ها کنترل نشده بودند.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌ شده کاکرین (CENTRAL) (که شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های چشم و بینایی در کاکرین بود) (۲۰۱۸، شماره ۶)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ ISRCTN registry؛ ClinicalTrials.gov و WHO ICTRP را جست‌وجو کردیم. تاریخ جست‌وجو ۱۲ جولای ۲۰۱۸ بود.
معیارهای انتخاب
برای شناسایی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) درباره ECP که به مقایسه با سایر درمان‌های جراحی (سایر تکنیک‌های دستگاهی برای گلوکوم با حداقل تهاجم)، درمان با لیزر یا درمان دارویی پرداخته بودند، به جست‌وجو پرداختیم. هم‌چنین برای وارد کردن کارآزمایی‌هایی که در آنها این دستگاه‌ها با فیکوامولسیفیکاسیون (phacoemulsification) ترکیب شده و با فیکوامولسیفیکاسیون به تنهایی مقایسه شده بودند، برنامه‌ریزی کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور برنامه‌ریزی کردند که به‌طور مستقل از هم داده‌ها را از گزارش‌های مطالعات وارد شده با استفاده از فرم جمع‌آوری داده‌ها استخراج و بر اساس روش‌های مورد انتظار کاکرین تجزیه‌وتحلیل کنند. پیامد اولیه ما نسبتی از شرکت‌کنندگان بود که دیگر از قطره چشمی استفاده نمی‌کردند (drop‐free). پیامدهای ثانویه عبارت بودند از میانگین تغییر در فشار داخل چشم (IOP)؛ نسبتی از شرکت‌کنندگان که به IOP معادل ۲۱ میلی‌متر جیوه یا کم‌تر، ۱۷ میلی‌متر جیوه یا کم‌تر یا ۱۴ میلی‌متر جیوه یا کم‌تر دست یافته بودند و نسبتی از شرکت‌کنندگان که دچار عوارض حین یا پس از جراحی شده بودند، ما برنامه‌ریزی کردیم که تمامی پیامدها را در کوتاه‌‐مدت (شش تا ۱۸ ماه)، میان‌مدت (۱۸ تا ۳۶ ماه) و طولانی‐مدت (۳۶ ماه به بعد) اندازه‌گیری کنیم.
نتایج اصلی
یک مطالعه در حال انجام را یافتیم که با معیارهای ورود ما سازگار بود (ChiCTR‐TRC‐۱۴۰۰۴۲۳۳). این مطالعه ترکیب فیکوامولسیفیکاسیون را با ECP با فیکوامولسیفیکاسیون به‌تنهایی در افراد مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه بسته مقایسه می‌کند. پیامد اولیه فشار داخل چشم (IOP) و تعداد داروهای کاهش دهنده IOP است. در مجموع ۵۰ نفر ثبت‌نام شده‌اند. مطالعه از فوریه ۲۰۱۴ شروع شده و پژوهشگران مرحله به کارگیری شرکت‌کنندگان را کامل کرده و در مرحله جمع‌آوری داده‌ها هستند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در حال حاضر شواهد با کیفیت بالایی برای نشان دادن تاثیرات ECP برای OAG و بستن اولیه زاویه وجود ندارد. برای ارزیابی اثربخشی میان‌مدت و طولانی‐مدت و ایمنی این تکنیک به RCTهایی با طراحی مناسب نیاز است.
خلاصه به زبان ساده

اندوسکوپیک سیکلوفتوکواگولاسیون برای گلوکوم زاویه باز و بستن اولیه زاویه

هدف این مطالعه مروری چه بود؟
هدف این مرور کاکرین یافتن این بود که اندوسکوپیک سیکلوفتوکواگولاسیون (endoscopic cyclophotocoagulation; ECP) فشار روی چشم را برای افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز (open angle glaucoma) یا بستن زاویه (angle closure) پائین می‌آورد یا خیر. نویسندگان مرور کاکرین تمامی مطالعات مرتبط را برای پاسخ به این سوال گردآوری و تجزیه‌وتحلیل کردند و هیچ مطالعه کامل شده‌ای را به دست نیاوردند، یک مطالعه در حال انجام را شناسایی کردند.

پیام‌های کلیدی
هیچ مطالعه منتشر شده مرتبطی وجود ندارد که ECP را با سایر درمان‌ها مقایسه کرده باشد.

چه موضوعی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفته است؟
گلوکوم یک وضعیت چشمی شایع است و در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به کوری شود. در گلوکوم، عصب اپتیک (که چشم را به مغز وصل می‌کند) اغلب به دلیل افزایش فشار روی چشم ناشی از تجمع مایع، آسیب می‌بیند. ECP یک نوع جراحی است که در آن پزشکان از لیزر برای کاهش تولید این مایع استفاده می‌کنند. این روش ممکن است منجر به کاهش فشار چشم و کاهش شانس آسیب عصب اپتیک شود. ECP نسبت به سایر انواع جراحی‌های گلوکوم ممکن است منجر به آسیب کم‌تری به چشم شود. این روش می‌تواند ایمن‌تر و راحت‌تر بوده و به ریکاوری کمک کند.

نتایج کلیدی مطالعه مروری چه بود؟
نویسندگان مرور کاکرین هیچ مطالعه کامل شده‌ای را نیافتند که بتواند وارد این مرور شود.

این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان مرور کاکرین برای یافتن مطالعات منتشرشده تا ۱۲ جولای ۲۰۱۸ جست‌وجو کردند.


صفحه ۱ از ۱