کولیک نوزادان (infantile colic) که یک اختلال شایع در ماه‌های اول زندگی است، در سراسر جهان بسته به موقعیت جغرافیایی و تعاریف مورد استفاده، بین ۴% تا ۲۸% از نوزادان را تحت تاثیر قرار داده است. هر چند که این وضعیت خود‌به‌خود محدود شونده بوده و تا چهار ماهگی بهبود می‌یابد، توسط والدین به عنوان مشکلی که نیاز به اقدام دارد، در نظر گرفته می‌شود. عوامل تسکین دهنده درد، مانند داروها، قندها و داروهای گیاهی، به عنوان مداخلاتی به منظور کاهش اپیزودهای گریه و شدت نشانه‌ها پیشنهاد شده است.

ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری عوامل تسکین دهنده درد برای کاهش کولیک در نوزادان با سن کمتر از چهار ماه.

بانک‌های اطلاعاتی زیر را تا مارچ ۲۰۱۵ و بار دیگر مجددا در می ۲۰۱۶ جست‌وجو کردیم: CENTRAL؛ Ovid MEDLINE؛ Embase و PsycINFO، به همراه ۱۱ بانک اطلاعاتی دیگر. هم‌چنین دو پایگاه ثبت کارآزمایی، چهار منبع پایان‌نامه و فهرست منابع مطالعات مرتبط را برای شناسایی مطالعات منتشر نشده و در حال انجام، جست‌وجو کردیم.

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه‐RCTهایی را وارد مرور کردیم که به ارزیابی تاثیرات عوامل تسکین دهنده درد برای نوزادان مبتلا به کولیک پرداختند.

از پروسیجرهای روش‌شناسی استاندارد مورد انتظار مرکز همکاری‌های کاکرین (The Cochrane Collaboration) استفاده کردیم.

۱۸ RCT، شامل ۱۰۱۴ نوزاد، را وارد مرور کردیم. تمام مطالعات کوچک بودند و در معرض سوگیری (bias) پُر‐خطر قرار داشتند، که اغلب شامل کاستی‌های عمده‌ای در عوامل چندگانه طراحی (به عنوان مثال انتخاب، عملکرد، ریزش نمونه (attrition)، عدم دوره پاک‌شدگی (washout period)) می‌شدند.

سه مطالعه سایمتیکون (simethicon) را با دارونما (placebo) و یک مطالعه سایمتیکون را با نعناع (Mentha piperita)، چهار مطالعه عوامل گیاهی را با دارونما، دو مطالعه ساکاروز یا گلوکز را با دارونما، پنج مطالعه دی‌سیکلومین (dicyclomine) را با دارونما، یک مطالعه سیمتروپیوم (cimetropium) را در برابر دارونما و یک مطالعه دیگر سیمتروپیوم را در دو دوز مختلف با یکدیگر مقایسه کرد. یک مطالعه چند‐بازویی، ساکاروز و چای گیاهی را در برابر عدم درمان مقایسه کرد.

سایمتیکون در یک مطالعه کوچک با کیفیت پائین شامل ۲۷ نوزاد، در پایان درمان، سایمتیکون در مقایسه با دارونما هیچ تفاوتی را در میزان ساعت گریه نوزاد طی روز نشان نداد. متاآنالیز (meta‐analysis) داده‌های دو مطالعه متقاطع در مقایسه سایمتیکون با دارونما، تفاوتی را در تعداد نوزادانی که به درمان پاسخ مثبت دادند، نشان نداد (خطر نسبی (RR): ۰,۹۵؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۰.۷۳ تا ۱.۲۳؛ ۱۱۰ نوزاد؛ شواهد با کیفیت پائین).

یک مطالعه کوچک (۳۰ شرکت‌کننده) سایمتیکون را با نعناع مقایسه و هیچ تفاوتی را در مدت زمان گریه، تعداد اپیزودهای گریه یا تعداد پاسخ دهندگان مشاهده نکرد.

عوامل گیاهی ما شواهدی با کیفیت پائین یافتیم که نشان می‌دهد عوامل گیاهی، مدت زمان گریه را بر اساس مقیاس‌های متفاوت مزایا ذکر شده در مطالعات مختلف (۹۶% = I²)، در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهد (تفاوت میانگین (MD): ۱,۳۳؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۱ تا ۱.۹۶؛ سه مطالعه؛ ۲۷۹ نوزاد). شواهدی با کیفیت متوسط پیدا کردیم که نشان می‌دهد عوامل گیاهی، واکنش را نسبت به دارونما افزایش می‌دهد (RR: ۲.۰۵؛ ۹۵% CI؛ ۱.۵۶ تا ۲.۷۰؛ سه مطالعه؛ ۲۷۷ نوزاد).

ساکارز یک مطالعه با کیفیت بسیار پائین شامل ۳۵ نوزاد، گزارش داد که ساکاروز، طول مدت گریه را در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهد (MD: ۱,۷۲؛ ۹۵% CI؛ ۱.۳۸ تا ۲.۰۶).

دی‌سیکلومین ما توانستیم فقط یکی از پنج مطالعه را درباره دی‌سیکلومین (۴۸ نوزاد) برای مقایسه در نظر بگیریم. در این مطالعه، نوزادانی که به آنها دی‌سیکلومین داده شد بیشتر از نوزادانی که به آنها دارونما داده شد، پاسخ دادند (RR: ۲,۵۰؛ ۹۵% CI؛ ۱.۱۷ تا ۵.۳۴).

سی‌متروپیوم بروماید (cimetropium bromide) داده‌های به دست آمده از یک مطالعه با کیفیت بسیار پائین برای مقایسه سی‌متروپیوم بروماید با دارونما نشان داد که مدت زمان گریه در نوزادان تحت درمان با سی‌متروپیوم بروماید کاهش یافت (MD: ‐۳۰,۲۰ دقیقه در هر بار گریه؛ ۹۵% CI؛ ۳۹.۵۱‐ تا ۲۰.۸۹‐؛ ۸۶ نوزاد). همان مطالعه گزارش داد که سی‌متروپیوم تعداد پاسخ دهندگان را افزایش داد (RR: ۲.۲۹؛ ۹۵% CI؛ ۱.۴۴ تا ۳.۶۴).

برای همه عوامل در‌ نظر گرفته شده، عوارض جانبی جدی گزارش نشد، به استثنای دی‌سیکلومین، که دو مورد از پنج مطالعه، عوارض جانبی مرتبط را (خواب طولانی‌تر: ۴%، حالت خواب با چشم باز ۴%، خواب آلودگی: ۱۳%) گزارش کردند.

در حال حاضر، شواهد مبنی بر اثربخشی عوامل تسکین دهنده درد برای درمان کولیک نوزادان، پراکنده است و در معرض خطر سوگیری (bias) قرار دارند. چند مطالعه موجود، حجم نمونه کوچکی را انتخاب کردند و بسیاری از آنها محدودیت‌های جدی داشتند. مزایا، هنگامی که گزارش شدند، متناقض بودند.

هیچ شواهدی را برای حمایت از استفاده از سایمتیکون به عنوان یک عامل تسکین دهنده درد برای کولیک نوزادان نیافتیم.

شواهد موجود نشان می‌دهند که عوامل گیاهی، شکر، دی‌سیکلومین و سی‌متروپیوم بروماید را نمی‌توان برای نوزادان مبتلا به کولیک توصیه کرد.

محققان باید RCTهایی با استفاده از معیارهای استاندارد شده انجام دهند که در آنها امکان مقایسه میان عوامل تسکین دهنده درد و ادغام نتایج مطالعات متقاطع وجود داشته باشد. والدین، که اغلب مداخله را فراهم می‌کنند و پیامد آن را ارزیابی می‌کنند، همیشه باید کورسازی شوند.

کولیک نوزادی (infantile colic) معمولا به صورت گریه کامل و بی‌وقفه (full‐force crying) به مدت حداقل سه ساعت در روز و حداقل سه روز در هفته برای حداقل سه هفته تعریف می‌شود. به نظر می‌رسد فراوانی این وضعیت بسته به موقعیت خاص گزارش‌ شده و تعاریف مورد استفاده، در شش هفته اول زندگی (گستره شیوع ۱۷% تا ۲۵%)، بیش‌تر بوده و معمولا تا ماه سوم زندگی برطرف می‌شود. اتیوپاتوژنز (aetiopathogenesis)کولیک نوزادی غیر‐شفاف اما به احتمال زیاد چند‐عاملی است. اعتقاد بر آن است که تعدادی از اجزاء روان‌شناختی، رفتاری و بیولوژیکی (حساسیت شدید غذایی، آلرژی یا هر دو؛ میکروفلورا (microflora) و اختلال در حرکت روده) در بروز این اختلال دخیل هستند. نقش رژیم غذایی به عنوان یکی از اجزای کولیک نوزادی محل بحث باقی می‌ماند.

ارزیابی اثرات اصلاح رژیم غذایی بر کاهش کولیک در نوزادان کم‌تر از چهار ماه.

در جولای ۲۰۱۸ در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ ۱۷ بانک اطلاعاتی دیگر و ۲ پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها جست‌وجو کردیم. هم‌چنین در Google جست‌وجو کرده، فهرست منابع را بررسی و با نویسندگان مطالعات تماس گرفتیم.

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه‐RCTهایی که به ارزیابی اثرات اصلاحات انجام شده روی رژیم غذایی، به‌تنهایی یا به صورت ترکیبی، برای نوزادان کم‌تر از چهار ماه مبتلا به کولیک در مقابل مداخله دیگر یا دارونما (placebo) پرداختند. از تعاریف خاص برای کولیک، سن شروع و روش‌های انجام مداخله استفاده کردیم. «رژیم غذایی اصلاح‌شده» به صورت هر نوع رژیم غذایی تغییر یافته برای افزودن یا خارج کردن اجزاء خاصی از آن تعریف شد.

از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. پیامد اولیه ما طول مدت گریه، و پیامدهای ثانویه عبارت بودند از پاسخ به مداخله، فراوانی اپیزودهای گریه، کیفیت زندگی والدین/خانواده، طول مدت خواب نوزاد، رضایتمندی والدین و عوارض جانبی.

ما ۱۵ RCT را شامل ۱۱۲۱ نوزاد ۲ تا ۱۶ هفته‌ای وارد مرور کردیم. تمامی مطالعات حجم نمونه کوچکی داشته و با خطر بالایی از سوگیری (bias) در طول فاکتورهای چندگانه طراحی مطالعه (برای مثال سوگیری انتخاب، ریزش نمونه (attrition)) روبه‌رو بودند. مطالعات طیف گسترده‌ای را از مداخلات رژیم غذایی در بر گرفته، و حوزه‌ای برای اجرای متاآنالیز وجود نداشت. با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE)، کیفیت شواهد را در سطح بسیار پائین ارزیابی کردیم.

هیچ مطالعه‌ای در مورد کیفیت والدین یا خانواده، مدت ‌زمان خواب نوزاد در ۲۴ ساعت، یا رضایت والدین گزارشی ارائه نکرد.

⁧⁧⁩⁩رژیم غذایی مادر با محتوای پائین آلرژن‌ها در مقابل رژیم غذایی حاوی آلرژن‌های بالقوه شناخته‌ شده⁧⁧: یک مطالعه (۹۰ نوزاد) دریافت که ۳۵/۴۷ (۷۴%) از نوزادان به رژیم غذایی مادر با محتوای پائین⁧ آلرژن‌ها، در مقایسه با ۱۶/۴۳ (۳۷%) از نوزادان دریافت‌کننده رژیم غذایی حاوی آلرژن‌های بالقوه شناخته‌ شده، پاسخ دادند (کاهش ۲۵% در طول مدت گریه/بی‌قراری) (۳۷% اختلاف؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI)؛ ۱۸ تا ۵۶؛ P < ۰,۰۰۱).

رژیم غذایی با محتوای پائین آلرژن‌ها یا فرمولای شیر‐سویا در مقابل رژیم غذایی استاندارد یا فرمولای شیر گاو و دی‌سیکلومین هیدروکلراید (dicyclomine hydrochloride): یک مطالعه (۱۲۰ نوزاد) دریافت که ۱۰/۱۵ (۶۶,۶%) از نوزادان تغذیه‌ شده با شیر مادر در مقایسه با ۱۰/۱۶ (۶۲.۵%) از نوزادان تحت رژیم غذایی با محتوای پائین آلرژن، به دی‌سیکلومین هیدروکلراید و یک رژیم غذایی طبیعی پاسخ می‌دهند، در حالی‌که ۲۴/۴۵ (۵۳.۳%) از نوزادان تغذیه شده با شیر خشک استاندارد که دی‌سیکلومین هیدروکلراید مصرف می‌کنند، در مقایسه با ۲۹/۴۴ (۶۵.۹%) از نوزادان تغذیه شده با فرمولای شیر‐سویا بهبود پیدا می‌کنند. پاسخ به مداخله صورت کاهش در طول مدت گریه کردن به کم‌تر از یک ساعت در روز پس از ۴۸ ساعت درمان، با حفظ بهبودی برای یک ماه، تعریف شد.

⁧⁧⁩⁩شیر خشک هیدرولیز‐شده در مقابل شیر خشک استاندارد⁧⁧⁩⁩: یک مطالعه (۴۳ نوزاد) گزارش کرد تعداد نوزادانی که به مداخله پاسخ دادند (گریه کردن به مدت کم‌تر از ۳ ساعت در روز به مدت حداقل ۳ روز در هفته) در گروه آب پنیر (whey) هیدرولیز شده معادل ۸/۲۳ و در گروه شیر خشک استاندارد معادل ۵/۲۰ بود (χ⁦⁧^{⁩⁩۲⁦⁧}⁩⁩ با استفاده از yate's correction معادل ۰,۲۰؛ P = ۰.۶۵).

همان مطالعه (۴۳ نوزاد) کاهش بیش‌تری را در طول مدت گریه کردن پس از مداخله با شیر خشک هیدرولیز‐شده (۱۰۴ دقیقه در روز؛ ۹۵% CI؛ ۵۵ تا ۱۵۵) نسبت به شیر خشک استاندارد (۳ دقیقه در روز؛ ۹۵% CI؛ ۶۳‐ تا ۶۷)؛ تفاوت = ۱۰۱ دقیقه در روز؛ ۹۵% CI؛ ۲۵ تا ۱۷۹؛ P = ۰,۰۲) گزارش کرد.

نویسندگان تائید کردند که عارضه جانبی وجود نداشت.

⁧⁧⁩⁩شیر خشک هیدرولیز‐شده یا رژیم غذایی مادر عاری از لبنیات یا سویا در مقابل رژیم غذایی/شیر خشک استاندارد و آموزش یا مشاوره والدین⁧⁧⁩⁩: یک مطالعه (۲۱ نوزاد) دریافت که طول مدت گریه در گروه شیر خشک هیدرولیز‐شده یا رژیم غذایی مادر عاری از لبنیات یا سویا تا ۲,۰۳ ساعت در روز (SD: ۱.۰۳) در مقابل ۱.۰۸ ساعت در روز (SD: ۰.۷) در گروه مقابل، نه روز پس از مداخله، کاهش می‌یابد.

⁧⁧⁩⁩شیر خشک نسبتا هیدرولیز‐شده، با لاکتوز پائین‌تر، بر پایه آب پنیر (whey‐based)، حاوی الیگوساکارید در مقابل شیر خشک استاندارد با سایمتیکون (simethicone)⁧⁧⁩⁩: یک مطالعه (۲۶۷ نوزاد) نشان داد که هر دو گروه با کاهش در اپیزودهای کولیک (پیامد ثانویه) پس از هفت روز مواجه شدند (شیر خشک نسبتا هیدرولیز‐شده: از ۵,۹۹ اپیزود (SD: ۱.۸۴) تا ۲.۴۷ اپیزود (SD: ۱.۹۴)؛ شیر خشک استاندارد: از ۵.۴۱ اپیزود (SD: ۱.۸۸) تا ۳.۷۲ اپیزود (SD: ۱.۹۸))؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷‐ تا ۱.۸‐؛ P < ۰.۰۰۱). این اختلاف پس از دو هفته معنی‌دار بود (شیر خشک نسبتا هیدرولیز‐شده: ۱.۷۶ اپیزود (SD: ۱.۶۰)؛ شیر خشک استاندارد: ۳.۳۲ اپیزود (SD: ۲.۰۶)؛ P < ۰.۰۰۱). نویسندگان مطالعه تائید کردند که عارضه جانبی وجود نداشت.

⁧⁧مکمل‌یاری با آنزیم لاکتاز در مقابل دارونما⁩⁩: سه مطالعه (۱۳۸ نوزاد) این مقایسه را ارزیابی کردند، اما هیچ‌یک از آن‌ها داده‌های قابل استفاده‌ای را برای تحلیل برای هیچ‌یک از پیامدها ارائه ندادند. بروز هیچ موردی از عوارض جانبی در هیچ یک از مطالعات مشاهده نشد.

عصاره ⁧⁧⁩⁩فونی‌کلوم ولگار (Foeniculum vulgare)⁧،⁧ ⁧⁧⁩⁩ماتریکاریا رکوتیتا (Matricariae recutita)⁧⁧ ⁩⁩، و ⁧⁧⁩⁩ملیسا آفیسینالیس (Melissa officinalis)⁧⁧⁩⁩ در مقابل دارونما⁧⁧⁩⁩: یک مطالعه (۹۳ نوزاد) دریافت که متوسط طول مدت گریه روزانه برای نوزادان دریافت‌کننده عصاره (۷۶,۹ دقیقه در روز؛ SD: ۲۳.۵)، نسبت به نوزادان دریافت‌کننده دارونما (۱۶۹.۹ دقیقه در روز؛ SD: ۲۳.۱)، در پایان مطالعه یک‐هفته‌ای، کم‌تر بود (۹۵% CI؛ ۱۰۲.۸۹‐ تا ۸۳.۱۱‐؛ P < ۰.۰۱). عوارض جانبی گزارش نشد.

⁧⁧⁩⁩شیر خشک با پایه پروتئین سویا در مقابل شیر خشک استاندارد با پایه پروتئین شیر گاو⁧⁧⁩⁩: یک مطالعه (۱۹ نوزاد) میانگین زمانی گریه را ۱۲,۷ ساعت در هفته (SD: ۱۶.۴) در گروه فرمولای سویا در مقابل ۱۷.۳ ساعت در هفته (SD: ۶.۹) در گروه شیر گاو استاندارد گزارش کرد، و نشان داد که ۵/۱۰ (۵۰%) از نوزادان گروه شیر خشک سویا در مقابل ۰/۹ (۰%) از نوزادان گروه شیر گاو استاندارد واکنش نشان دادند.

⁧⁧فرمولا با پروتئین سویا با پلی‌ساکارید در مقابل فرمولای استاندارد پروتئین سویا⁧⁧⁩⁩: یک مطالعه متقاطع (۲۷ نوزاد) این مقایسه را ارزیابی کرد، اما هیچ داده مجزایی (disaggregated data) را برای تعداد پاسخ‌دهندگان به درمان در هر یک از گروه‌ها پس از درمان ارائه نکرد.

در حال حاضر، شواهد اثربخشی اصلاحات رژیم غذایی برای درمان کولیک نوزادی محدود و پراکنده بوده و خطر سوگیری قابل‌ توجهی دارند. تعداد اندک مطالعات در دسترس دارای اندازه‌های نمونه کوچک بوده و اغلب آن‌ها محدودیت‌های جدی داشتند. کافی نبودن مطالعات، استفاده از متاآنالیز را غیر‐ممکن ساخت. مزایای گزارش‌ شده درباره شیر خشک‌های هیدرولیز‐شده ناسازگار بودند.

بر مبنای شواهد در دسترس، قادر به توصیه هیچ مداخله‌ای نیستیم. به انجام مطالعات بیشتر از مداخلات تکی با استفاده از معیارهای پیامد معنی‌دار به لحاظ بالینی، و با طراحی و قدرت مناسب نیاز است.