جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای Deren Wang
نقش فیبرات‌ها در پیشگیری ثانویه از بیماری قلبی‌عروقی و سکته مغزی
Deren Wang، Bian Liu، Wendan Tao، Zilong Hao، Ming Liu،
دوره ۲۰۱۵، شماره ۰ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده
پیشینه
فیبرات‌ها دسته‌ای از داروهایی هستند که به طور کلی تری‌گلیسرید بالا را پائین می‌آورند، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (high‐density lipoprotein; HDL) را افزایش می‌دهند و باعث کاهش بخش متراکم کوچک کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پائین (low‐density lipoprotein; LDL) می‌شوند. اثربخشی این داروها برای پیشگیری ثانویه رخدادهای جدی عروقی نامشخص است، و تا امروز هیچ مرور سیستماتیکی که برای پیشگیری ثانویه باشد، انجام نشده است.
اهداف
بررسی اثربخشی و بی‌خطری (safety) فیبرات‌ها برای پیشگیری از رخدادهای جدی عروقی در افراد مبتلا به بیماری قلبی‌عروقی (cardiovascular disease; CVD) قبلی، شامل بیماری کرونری قلبی و سکته مغزی.
روش های جستجو
برای این مرور، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره ۹؛ ۲۰۱۴) در کتابخانه کاکرین, (Cochrane Library)؛ MEDLINE (OVID؛ از ۱۹۴۶ تا هفته ۱ اکتبر ۲۰۱۴)؛ EMBASE (OVID؛ از ۱۹۸۰ تا هفته ۴۱ام ۲۰۱۴)؛ بانک اطلاعاتی طب بیولوژیکی چین (China Biological Medicine Database; CBM)؛ (از ۱۹۷۸ تا ۲۰۱۴)؛ زیرساخت‌های دانش ملی چین (Chinese National Knowledge Infrastructure; CNKI)؛ (از ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۴)، بانک اطلاعاتی مجلات تکنیکی و علمی چین (VIP) (از ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۴) را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین منابع دیگر مثل پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام و بانک‌های اطلاعاتی مجموعه مقالات کنفرانس‌ها را برای شناسایی مطالعات در حال انجام و منتشر شده و منتشر نشده جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را که در آنها یک فیبرات (برای مثال جمی‌فیبروزیل (gemifibrozil)، فنوفیبرات (fenofibrate)) با دارونما (placebo) یا عدم درمان مقایسه شده، وارد مرور کردیم. RCTهایی را که فقط پیامدهای آزمایشگاهی داشتند کنار گذاشتیم. هم‌چنین، کارآزمایی‌هایی را که دو فیبرات مختلف را بدون کنترل عدم درمان یا دارونما مقایسه کرده بودند، حذف کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کارآزمایی‌ها را انتخاب کرده، خطر سوگیری (bias) را بررسی، و داده‌ها را استخراج کردند. برای کسب داده‌های ازدست‌رفته با نویسندگان کارآزمایی‌ها تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
۱۳ کارآزمایی را با مجموع ۱۶,۱۱۲ شرکت‌کننده وارد کردیم. در یازده کارآزمایی، شرکت‏‌کنندگان تاریخچه‌ای از بیماری کرونر قلبی داشتند، در دو کارآزمایی شرکت‏‌کنندگان تاریخچه‌ای از سکته مغزی و در یک کارآزمایی شرکت‏‌کنندگان همراه با افراد مبتلا به CVD به کار گرفته شدند. ما خطر کلی سوگیری را متوسط ارزیابی کردیم. متاآنالیز (meta‐analysis) (شامل همه کارآزمایی‌های فیبرات) شواهدی برای تاثیر حفاظتی فیبرات‌ها به طور اولیه در مقایسه با دارونما برای پیامد اولیه ترکیبی سکته مغزی غیر‐کشنده، انفارکتوس میوکارد (myocardial infarction; MI) غیر‐کشنده، و مرگ‌ومیر عروقی نشان داد (خطر نسبی (RR)؛ ۰,۸۸؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۰.۸۳ تا ۰.۹۴؛ ۱۶,۰۶۴ شرکت‌کننده؛ ۱۲ مطالعه؛ I۲ = ۴۵%؛ اثر ثابت). فیبرات‌ها به طور متوسطی برای پیشگیری از وقوع MI موثر بودند (RR ۰,۸۶؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۰ تا ۰.۹۳؛ ۱۳,۹۴۲ شرکت‌کننده؛ ۱۰ مطالعه؛ I۲ = ۲۴%؛ اثر ثابت). فیبرات‌ها هیچ تاثیری بر مورتالیتی به هر علتی (RR ۰,۹۸؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۱ تا ۱.۰۶؛ ۱۳,۶۵۳ شرکت‌کننده؛ ۱۰ مطالعه؛ I۲ = ۲۳%)، مرگ‌ومیر به دلایل عروقی (RR ۰,۹۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۶ تا ۱.۰۵؛ ۱۳,۶۵۳ شرکت‌کننده؛ ۱۰ مطالعه؛ I۲ = ۱۱%؛ اثر ثابت) و رخداد سکته مغزی (RR ۱,۰۳؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۱ تا ۱.۱۶؛ ۱۱,۷۱۹ شرکت‌کننده؛ ۶ مطالعه؛ I۲ = ۱۱%؛ اثر ثابت) نداشتند. با کنار گذاشتن کارآزمایی‌های کلوفیبرات (clofibrate)، به دلیل اینکه در سال ۲۰۰۲ تولید کلوفیبرات به علت نگرانی‌هایی در مورد سلامت متوقف شد، دسته باقی‌مانده از فیبرات‌ها دیگر تاثیری بر پیشگیری از پیامد اولیه ترکیبی نداشتند (RR ۰,۹۰؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۹ تا ۱.۰۳؛ ۱۰,۳۲۰ شرکت‌کننده؛ ۷ مطالعه؛ I۲ = ۵۰%؛ اثرات تصادفی). اما، بدون داده‌های مربوط به کلوفیبرات، فیبرات‌ها برای پیشگیری از MI هم‌چنان موثر بودند (RR ۰,۸۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۶ تا ۰.۹۴؛ ۸۳۰۴ شرکت‌کننده؛ ۶ مطالعه؛ I۲= ۴۷%؛ اثر ثابت). هیچ افزایشی در عوارض جانبی با فیبرات‌ها در مقایسه با کنترل وجود نداشت. تجزیه‌وتحلیل‌های زیر‐گروه، نشان داد که مزیت فیبرات‌ها بر پیامد اولیه ترکیبی صرف نظر از سن، جنس، و دیابت ملیتوس هم‌سو و سازگار است.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد متوسطی نشان داد که دسته فیبرات می‌تواند در پیشگیری ثانویه از پیامد اولیه ترکیبی سکته مغزی غیر‐کشنده، MI غیر‐کشنده و مرگ‌ومیر عروقی، موثر باشد. اما، این تاثیر مفید بر اساس داده‌های مربوط به کلوفیبرات است؛ کلوفیبرات دارویی است که از سال ۲۰۰۲ به دلیل عوارض جانبی زیاد و غیر‐قابل قبول، دیگر تولید نمی‌شود. به کارآزمایی‌های بیشتری برای استفاده از فیبرات‌ها در جمعیت‌های مبتلا به سکته مغزی و نیز خلاف درمان زمینه‌ای با استاتین‌ها (درمان استاندارد) نیاز است.
خلاصه به زبان ساده

نقش فیبرات‌ها در پیشگیری ثانویه از بیماری قلبی‌عروقی و سکته مغزی

سوال مطالعه مروری

هدف این مطالعه، بررسی تاثیر فیبرات‌ها برای پیشگیری از حملات قلبی، سکته‌های مغزی، و مرگ‌ومیر بیماری گردش خون در افراد مبتلا به بیماری گردش خونی مزمن است.

پیشینه

سال‌های بسیاری است که از فیبرات‌ها به عنوان درمان پیشگیری از حملات قلبی و سکته‌های مغزی بیشتر در افرادی که مبتلا به بیماری دستگاه گردش خون هستند، استفاده می‌شود. فیبرات‌ها دسته‌ای از داروها هستند که به طور مثبت روی چربی‌های خون اثر می‌گذارند، یعنی اینکه تری‌گلیسریدها را کاهش می‌دهند، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (کلسترول خوب) را بالا می‌برند و باعث کاهش بخش متراکم کوچک کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پائین (کلسترول بد) می‌شوند. این دسته دارویی شامل کلوفیبرات (clofibrate)، جمی‌فیبروزیل (gemfibrozil)، فنوفیبرات (fenofibrate)، بزافیبرات (bezafibrate)، و سیپروفیبرات (ciprofibrate) است. تنظیم موفقیت‌آمیز چربی‌های خون در افراد مبتلا به بیماری دستگاه گردش خون، می‌تواند به این معنی باشد که این افراد به احتمال کمتری دچار سکته‌های قلبی و سکته مغزی می‌شوند و به خاطر بیماری گردش خونشان کمتر می‌میرند. در حال حاضر هیچ شواهد واضحی برای نشان دادن مزیت فیبرات‌ها در چنین افرادی وجود ندارد.

ویژگی‌های مطالعه

مدت مطالعات مربوط به فیبرات‌ها از ۱۲ ماه تا ۸ سال بود.

نتایج کلیدی

در این مرور، ۱۳ کارآزمایی را با مجموع ۱۶,۱۱۲ شرکت‌کننده دارای تاریخچه‌ای از سکته مغزی یا بیماری کرونری قلبی وارد کردیم. این مرور شامل شواهد شناسایی شده تا اکتبر سال ۲۰۱۴ است.

تجزیه‌وتحلیل ما نشان داد که در مقایسه با دارونما (placebo)، فیبرات‌ها می‌توانند برای پیشگیری از پیامد ترکیبی سکته مغزی غیر‐کشنده، سکته قلبی (انفارکتوس میوکارد) غیر‐کشنده و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری گردش خون موثر باشند. اما، این تاثیر مفید، بر اساس داده‌های کلوفیبرات‌ها است؛ کلوفیبرات دارویی است که در سال ۲۰۰۲ به دلیل نگرانی‌های مربوط به بی‌خطری (safety) آن کنار گذاشته شده است. به بیانی دیگر، هیچ شواهد خوبی برای پشتیبانی استفاده از فیبرات‌های موجود برای پیشگیری از سکته‌های قلبی، سکته‌های مغزی و مرگ‌ومیر بیماری گردش خون در افراد مبتلا به بیماری گردش خون وجود ندارد.

کیفیت شواهد

در ترکیب با داده‌های فیبرات‌ها، کیفیت شواهد برای پیامدهای ترکیبی (سکته مغزی غیر‐کشنده، MI غیر‐کشنده، و مرگ‌ومیر عروقی) و MI (کشنده و غیر‐کشنده)، در سطح متوسط و برای سکته مغزی (ایسکمیک یا هموراژیک، کشنده یا غیر‐کشنده) و مرگ‌ومیر حاصل از عروق یا هر دلیل دیگر حین درمان و دوره پیگیری برنامه‌ریزی شده، در سطح پائین بود. کیفیت شواهد بدون داده‌های کلوفیبرات‌ها برای پیامد MI (کشنده و غیر‐کشنده)، در سطح متوسط و برای پیامدهای ترکیبی (سکته مغزی غیر‐کشنده، MI غیر‐کشنده، و مرگ‌ومیر عروقی)، سکته مغزی (ایسکمیک یا هموراژیک، کشنده یا غیر‐کشنده)، و مرگ‌ومیر ناشی از عروق یا هر دلیل دیگر حین درمان و دوره پیگیری برنامه‌ریزی شده، در سطح پائین بود.


تاثیر پورارین در مدیریت درمانی سکته مغزی ایسکمیک
Bian Liu، Yan Tan، Deren Wang، Ming Liu،
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
پیشینه
پورارین (puerarin)، نوعی داروی گیاهی، به‌طور گسترده‌ای در درمان سکته مغزی ایسکمیک در چین استفاده می‌شود.
اهداف
ارزیابی تاثیرات پورارین در افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک.
روش های جستجو
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سکته مغزی (stroke) در کاکرین و پایگاه ثبت کارآزمایی‌های سکته مغزی چینی (Chinese Stroke Trials Register) را جست‌وجو کردیم (آخرین جست‌وجو در آگوست ۲۰۱۵). علاوه بر این، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (۲۰۱۵، شماره ۷)، MEDLINE (۱۹۴۸ تا آگوست ۲۰۱۵)، EMBASE (۱۹۸۰ تا آگوست ۲۰۱۵)، AMED (the Allied and Complementary Medicine Database) (۱۹۸۵ تا آگوست ۲۰۱۵) و China Biological Medicine Database (CBM‐disc) (۱۹۷۹ تا آگوست ۲۰۱۵) را جست‌وجو کردیم. در تلاش برای شناسایی مطالعات منتشر شده و منتشر نشده بیشتر، فهرست منابع، کارآزمایی‌ها بالینی مرتبط و پایگاه‌های ثبت تحقیقاتی را جست‌وجو کرده و با شرکت‌های دارویی و محققان تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) یا کارآزمایی‌های بالینی کنترل شده و شبه‐تصادفی‌سازی شده که پورارین را با دارونما (placebo) یا کنترل باز (بدون دارونما) در افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک مقایسه کردند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم معیارهای ورود را اعمال کرده، کیفیت کارآزمایی و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده، و داده‌ها را استخراج کردند.
نتایج اصلی
در این مرور به‌روز شده، ۲۰ مورد RCT را با ۱۵۷۴ شرکت‌کننده وارد کردیم. همه کارآزمایی‌ها در مجلات چینی زبان منتشر شدند. پس از افزودن یک پیامد جدید در این به‌روزرسانی، ۱۴ کارآزمایی را اضافه کردیم که در نسخه قبلی مرور حذف شده بودند. پنجره‌های زمانی که در آن شرکت‌کنندگان تصادفی‌سازی شدند، از ۴,۵ ساعت تا ۱۰ روز متغیر بودند. وقوع سکته مغزی ایسکمیک توسط توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) در ۱۸ کارآزمایی تایید شد. متاآنالیز دو کارآزمایی با ۱۶۴ شرکت‌کننده نشان داد که درمان با پورارین مرگ‌ومیر یا وابستگی را در پیگیری نهایی کاهش نداد (RR: ۰.۷۹؛ ۹۵% CI؛ ۰.۴۵ تا ۱.۳۶). یک کارآزمایی با ۸۳ شرکت‌کننده گزارش داد که میانگین مقدار Barthel Index در گروه پورارین کمتر از گروه کنترل بود. متاآنالیز ۱۶ کارآزمایی با ۱۳۰۵ شرکت‌کننده نشان داد که پورارین نسبت شرکت‌کنندگان را بدون بهبود نقص عصبی در پایان دوره پیگیری کاهش داد (RR: ۰.۴۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۳۳ تا ۰.۵۵). هیچ یک از کارآزمایی‌های وارد شده عوارض جانبی جدی را گزارش نکردند. به دلیل گزارش‌دهی ناقص از روش‌ها و دوره پیگیری کوتاه‌مدت، سطح کیفیت شواهد پائین بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد کافی برای ارزیابی تاثیر پورارین بر بقا (survival) یا وابستگی در افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک وجود ندارد. انجام RCTهایی با کیفیت بالا و مقیاس بزرگ با دوره پیگیری طولانی‌مدت برای ارزیابی اثربخشی آن مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده

تاثیر پورارین در مدیریت درمانی سکته مغزی ایسکمیک حاد

سوال مطالعه مروری

ارزیابی تاثیرات پورارین در افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک.

پیشینه

سکته مغزی یک علت شایع ناتوانی در بزرگسالان است. پورارین (puerarin)، یک نوع داروی سنتی چینی استخراج شده از ریشه Pueraria lobata (Willd.)، که معمولا به عنوان kudzu شناخته می‌شود، به‌طور گسترده‌ای در درمان سکته مغزی ایسکمیک حاد در چین استفاده می‌شود. مطالعات قبلی بر خواص آنتی‌اکسیدانی قوی و تاثیرات محافظتی عصبی آن دلالت داشتند، اما مشخص نیست شواهد کنونی از توصیه پورارین برای استفاده روتین پشتیبانی می‌کند یا خیر.

ویژگی‌های مطالعه

کارآزمایی‌ها را تا آگوست ۲۰۱۵ جست‌وجو کرده و ۲۰ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و کنترل شده را شامل ۱۵۷۴ شرکت‌کننده درباره استفاده از پورارین برای افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک گنجاندیم. فقط دو کارآزمایی مرگ‌ومیر یا وابستگی را در پایان دوره پیگیری گزارش کردند. مطالعات باقی‌مانده شرکت‌کنندگان را برای کمتر از یک ماه دنبال کردند.

‌نتایج کلیدی

در این مرور به‌روز شده، ۲۰ مورد RCT را با ۱۵۷۴ شرکت‌کننده وارد کردیم؛ پنج کارآزمایی جدید بودند. درمان با پورارین مرگ‌ومیر یا وابستگی را در پیگیری نهایی کاهش نداد. پورارین نقص عصبی را در پایان دوره درمان بهبود بخشید. کارآزمایی‌های وارد شده، عوارض جانبی جدی را گزارش نکردند.

کیفیت شواهد

به دلیل گزارش‌دهی ناقص از روش‌ها و دوره پیگیری کوتاه‌مدت، سطح کیفیت شواهد پائین بود.


صفحه ۱ از ۱