جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای Daniel G Buamscha
شدت درمان جایگزینی مداوم کلیه در نارسایی حاد کلیه
Alicia I Fayad، Daniel G Buamscha، Agustín Ciapponi،
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
پیشینه
نارسایی حاد کلیه (acute kidney injury; AKI) یک وضعیت شایع میان بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) بوده، و این حالت با موربیدیتی و مورتالیتی قابل‌توجهی همراه است. درمان جایگزینی مداوم کلیه (continuous renal replacement therapy; CRRT) یک تکنیک تصفیه خون است که برای درمان شدیدترین اشکال AKI استفاده می‌شود، اما اثربخشی آن نامشخص است.
اهداف
ارزیابی اثرات شدت‌های مختلف (فشرده و کم‐شدت) CRRT بر مورتالیتی و بازگشت عملکرد کلیه در بیماران شدیدا بدحال مبتلا به نارسایی حاد کلیه.
روش های جستجو
پایگاه ثبت تخصصی گروه کلیه و پیوند در کاکرین را تا تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۶ از طریق تماس با متخصص اطلاعات و با استفاده از اصطلاحات جست‌وجوی مرتبط با این مرور جست‌وجو کردیم. مطالعات موجود در پایگاه ثبت تخصصی از طریق اعمال استراتژی‌های جست‌وجو که به‌طور خاص برای CENTRAL؛ MEDLINE و EMBASE طراحی شدند؛ جست‌وجوی دستی در خلاصه مقالات کنفرانس‌ها؛ و جست‌وجو در پورتال جست‌وجوی پایگاه ثبت بین‌المللی کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) و ClinicalTrials.gov، شناسایی می‌شوند. هم‌چنین LILACS را تا ۹ فوریه ۲۰۱۶ جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم. همه بیماران مبتلا به AKI بستری را در ICU بدون در نظر گرفتن سن وارد کردیم که در آنها، CRRT فشرده (دوز ≥ ۳۵ میلی‌لیتر/کیلوگرم/ساعت) با CRRT کم‐شدت (دوز < ۳۵ میلی‌لیتر/کیلوگرم/ساعت) مقایسه شد. برای پیامدهای بی‌خطری (safety) و هزینه، برنامه‌ریزی ما به نحوی بود که مطالعات کوهورت و غیر‐RCT‌ها را نیز در نظر بگیریم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کردند. مدل اثرات‐تصادفی (random‐effects) به کار گرفته شد و نتایج به صورت خطر نسبی (RR) برای پیامدهای دو‐حالتی و تفاوت میانگین (MD) برای پیامدهای پیوسته با ۹۵% فاصله اطمینان (CI) گزارش شدند.
نتایج اصلی
شش مطالعه را با ۳۱۸۵ شرکت‌کننده وارد کردیم. ارزیابی مطالعات نشان داد که خطر سوگیری (bias) پائین یا نامشخص بود. تفاوت معناداری میان CRRT فشرده و کم‐شدت بر خطر مورتالیتی در روز ۳۰ (۵ مطالعه؛ ۲۴۰۲ شرکت‌کننده: RR: ۰,۸۸؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۱ تا ۱.۰۸؛ I۲ = ۷۵%؛ شواهد با کیفیت پائین) یا ۳۰ روز پس از تصادفی‌سازی (۵ مطالعه؛ ۲۷۵۹ شرکت‌کننده: RR: ۰,۹۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۰ تا ۱.۰۶؛ I۲ = ۶۵%؛ شواهد با کیفیت پائین) وجود نداشت. همچنین تفاوت معناداری میان CRRT فشرده و کم‐شدت در تعداد بیمارانی که پس از قطع CRRT نیازی به RRT نداشتند (۵ مطالعه؛ ۲۴۰۲ شرکت‌کننده: RR: ۱,۱۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۱ تا ۱.۳۷؛ I۲ = ۷۱%؛ شواهد با کیفیت پائین) یا میان بازماندگان (survivors) در روز ۳۰ (۵ مطالعه؛ ۱۴۱۵ شرکت‌کننده: RR: ۱,۰۳؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۶ تا ۱.۱۱؛ I۲ = ۶۹%؛ شواهد با کیفیت پائین) و در روز ۹۰ (۳ مطالعه؛ ۹۸۸ شرکت‌کننده: RR: ۰,۹۸؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۱ تا ۰.۹۴؛I۲ = ۰%؛ شواهد با کیفیت متوسط) وجود نداشت. همچنین تفاوت معناداری میان CRRT فشرده و کم‐شدت در موارد زیر دیده نشد: تعداد روزهای بستری در بیمارستان (۲ مطالعه؛ ۱۶۶۵ شرکت‌کننده: MD؛ ۰,۲۳‐ روز؛ ۹۵% CI؛ ۳.۳۵‐ تا ۲.۸۹؛ I۲ = ۸%؛ شواهد با کیفیت پائین) و تعداد روزهای بستری در ICU؛ (۲ مطالعه؛ ۱۶۶۵ شرکت‌کننده: MD؛ ۰,۵۸‐ روز؛ ۹۵% CI؛ ۳.۷۳‐ تا ۲.۵۶؛ I۲ = ۱۹%؛ شواهد با کیفیت پائین ). CRRT فشرده در مقایسه با CRRT کم‐شدت خطر هیپوفسفاتمی (۱ مطالعه؛ ۱۴۴۱ شرکت‌کننده: RR: ۱,۲۱؛ ۹۵% CI؛ ۱.۱۱ تا ۱.۳۱؛ شواهد با کیفیت بالا) را افزایش داد. بین CRRT فشرده و کم‐شدت در تعداد بیمارانی که دچار عوارض جانبی شدند، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (۳ مطالعه؛ ۱۷۵۳ شرکت‌کننده: RR: ۱,۰۸؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۳ تا ۱.۶۱؛ I۲ = ۱۶%؛ شواهد با کیفیت متوسط). در تجزیه‌وتحلیل زیر‐گروه بر اساس شدت بیماری و بر اساس اتیولوژی AKI، به نظر می‌رسید CRRT فشرده خطر مورتالیتی را فقط در زیر‐گروهی از بیماران که به‌دنبال جراحی مبتلا به نارسایی حاد کلیه شدند، کاهش داد (۲ مطالعه؛ ۵۳۱ شرکت‌کننده: RR: ۰,۷۳؛ ۹۵% CI؛ ۰.۶۱ تا ۰.۸۸؛ I۲ = ۰%؛ شواهد با کیفیت بالا).
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
بر اساس شواهدی با کیفیت پائین، CRRT فشرده‌تر اثرات مفیدی را بر مورتالیتی یا بهبود عملکرد کلیه در بیماران به شدت بد‐حال مبتلا به AKI نشان نداد. در عین حال افزایش خطر هیپوفسفاتمی با CRRT فشرده‌تر وجود داشت. CRRT فشرده خطر مورتالیتی را در بیماران مبتلا به نارسایی حاد کلیه به‌ دنبال جراحی کاهش داد.
خلاصه به زبان ساده

شدت درمان جایگزینی مداوم کلیه در نارسایی حاد کلیه

موضوع چیست؟

نارسایی حاد کلیه (AKI) یک وضعیت شایع میان بیماران بستری در ICU است، که با نرخ بالای مرگ همراه بوده و با ازدست دادن سریع عملکرد کلیه مشخص می‌شود. در بیماران مبتلا به AKI، افزایش سطوح توکسین‌های اورمیک سرم (یعنی کراتینین و اوره)، پتاسیم و اسیدهای متابولیک در سرم، تجمع آب و در موارد شدید کاهش برون‌ده ادراری رخ می‌دهد. تجمع این مواد شیمیایی و افزایش بیش از حد مایع (fluid overload) با افزایش نرخ مرگ‌ومیر در این بیماران همراه است. از نظر تئوری، حذف موثر توکسین‌ها و آب اضافی از جریان خون ممکن است پیامدهای بیمار را، مانند نرخ مورتالیتی و بازگشت عملکرد کلیه، بهبود بخشند.

روش درمان جایگزینی کلیه (renal replacement therapy; RRT) یک تکنیک تصفیه خون است که حذف آب اضافی و سموم را ممکن می‌سازد. CRRT شامل انحراف خون از بیمار از طریق یک کاتتر (یک لوله توخالی و انعطاف‌پذیر که در داخل ورید قرار می‌گیرد) از طریق یک سیستم فیلتر که به‌طور مداوم و پیوسته آب اضافی و سموم را خارج می‌کند؛ سپس خون تصفیه شده از طریق کاتتر به بیمار بازگردانده می‌شود. CRRT فشرده‌تر، حذف توکسین‌ها و آب اضافی را بهبود می‌بخشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر شدت‌های مختلف CRRT (فشرده یا کم‐شدت) بر مرگ‌ومیر، بهبود عملکرد کلیه، و عوارض جانبی در افراد مبتلا به AKI بود که به شدت بیمار بودند.

ما چه کاری را انجام دادیم؟

منابع علمی را تا فوریه ۲۰۱۶ جست‌وجو کرده و شش مطالعه با ۳۱۸۵ بیمار مبتلا به AKI برای ارزیابی در این مطالعه مروری شناسایی شدند.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟

شش مطالعه تصادفی‌سازی شده با ۳۱۸۵ شرکت‌کننده وارد این مرور شدند. در مقایسه میان CRRT فشرده و کم‐شدت، مشخص شد که CRRT فشرده خطر مرگ‌ومیر را کاهش نداد، بازگشت عملکرد کلیه را بهبود نبخشید، یا خطر بروز عوارض جانبی (مانند خونریزی) را در بیماران مبتلا به AKI کاهش نداد. CRRT فشرده با افزایش خطر سطوح پائین فسفات خون همراه بود.


زمان‌بندی آغاز درمان جایگزینی کلیه در آسیب حاد کلیه
Alicia Isabel I Fayad، Daniel G Buamscha، Agustín Ciapponi،
دوره ۲۰۱۸، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
پیشینه

آسیب حاد کلیه (acute kidney injury; AKI) یک وضعیت رایج در میان بیماران بستری در واحدهای مراقبت ویژه (intensive care unit; ICU) بوده و با مرگ‌ومیر بالایی همراه است. درمان جایگزینی کلیوی (renal replacement therapy; RRT) یک تکنیک تصفیه خون است که برای درمان شدیدترین فرم‌های AKI مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمان مطلوب برای آغاز RRT به گونه‌ای که پیامدهای بالینی را بهبود بخشد، همچنان نامشخص است.

این مرور تکمیل‌ کننده مرور دیگر کاکرین با همان نویسندگان است: شدت درمان پیوسته جایگزینی کلیه برای آسیب شدید کلیوی.

اهداف
ارزیابی اثرات زمان‌بندی متفاوت (زودهنگام و استاندارد) RRT بر مرگ‌ومیر و بازیابی عملکرد کلیه در بیماران به‌شدت بدحال مبتلا به AKI.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت تخصصی گروه کلیه و پیوند در کاکرین را تا ۲۳ آگوست ۲۰۱۸ از طریق تماس با متخصص اطلاعات با استفاده از اصطلاحات جست‌وجوی مرتبط با این مرور جست‌وجو کردیم. مطالعات موجود در پایگاه ثبت تخصصی از طریق استراتژی‌های جست‌وجو در CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ خلاصه‌مقالات کنفرانس‌ها؛ پورتال جست‌وجوی پایگاه ثبت بین‌المللی کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) و ClinicalTrials.gov شناسایی می‌شوند. هم‌چنین LILACS را تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۷ جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم. تمامی بیماران مبتلا به AKI را در ICU، بدون توجه به سن، وارد کردیم که به مقایسه آغاز زودهنگام در مقابل استاندارد RRT پرداختند. برای پیامدهای ایمنی و هزینه، برنامه‌ریزی کردیم تا مطالعات کوهورت و غیر‐RCTs را وارد کنیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
داد‌ ها به‌طور مستقل از هم توسط دو نویسنده استخراج شدند. مدل اثرات تصادفی مورد استفاده قرار گرفت و نتایج به صورت خطرات نسبی (RR) برای پیامدهای دو حالتی و تفاوت‌های میانگین (MD) برای نتایج پیوسته، با ۹۵% فاصله اطمینان (CI) گزارش شد.
نتایج اصلی
پنج مطالعه را با ۱۰۸۴ شرکت‌کننده وارد کردیم. در مجموع، اغلب حوزه‌ها در معرض خطر پائین یا نامشخص سوگیری (bias) قرار داشتند. در مقایسه با درمان استاندارد، آغاز زودهنگام ممکن است خطر مرگ‌ومیر را در ۳۰ روز کاهش دهد، هرچند ۹۵% CI افزایش خطر را رد نکرد (۵ مطالعه؛ ۱۰۸۴ شرکت‌کننده: RR: ۰,۸۳؛ ۹۵% CI؛ ۰.۶۱ تا ۱.۱۳؛ I۲ = ۵۲%؛ شواهد با قطعیت پائین) و احتمالا مرگ‌ومیر را پس از ۳۰ روز بعد از تصادفی‌سازی کردن کاهش می‌دهد (۴ مطالعه؛ ۱۰۵۶ شرکت‌کننده: RR: ۰,۹۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۶ تا ۱.۱۰؛ I۲= ۲۹%؛ شواهد با قطعیت متوسط)؛ با این حال در هر دو نتایج، CIs در برگیرنده یک کاهش و یک افزایش در میزان مرگ‌ومیر بودند. آغاز زودتر ممکن است خطر مرگ‌ومیر یا عملکرد بهبود نیافته کلیه را کاهش دهد (۵ مطالعه؛ ۱۰۷۶ شرکت‌کننده: RR: ۰,۸۳؛ ۹۵% CI؛ ۰.۶۶ تا ۱.۰۵؛ I۲= ۵۴%؛ شواهد با قطعیت پائین). در مقایسه با آغاز استاندارد، استراتژی زودهنگام ممکن است تعداد بیمارانی را که پس از قطع RRT بدون نیاز به RRT بمانند، افزایش دهد (۵ مطالعه؛ ۱۰۸۴ شرکت‌کننده: RR: ۱,۱۳؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۱ تا ۱.۴۰؛ I۲= ۵۸%؛ شواهد با قطعیت پائین) و احتمالا بهبود عملکرد کلیه را در میان بازماندگانی که پس از روز ۳۰، RRT را قطع کردند، اندکی افزایش می‌دهد (۵ مطالعه؛ ۵۷۲ شرکت‌کننده: RR: ۱,۰۳؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۰ تا ۱.۰۶؛ I۲= ۰%؛ شواهد با قطعیت متوسط)؛ با این حال حد پائینی CI در برگیرنده تاثیر خنثی بود. آغاز زودهنگام RRT تعداد افراد دچار عوارض جانبی را افزایش داد (۴ مطالعه؛ ۸۹۹ شرکت‌کننده: RR: ۱,۱۰؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۳ تا ۱.۱۶؛ I۲ = ۰%؛ شواهد با قطعیت بالا). در مقایسه با روش استاندارد، RRT زودتر ممکن است تعداد روزهای بستری را در ICU کاهش دهد (۴ مطالعه؛ ۱۰۵۶ شرکت‌کننده: MD؛ ۱,۷۸‐ روز؛ ۹۵% CI؛ ۳.۷۰‐ تا ۰.۱۳؛ I۲ = ۹۰%؛ شواهد با قطعیت پائین) اما CI دربرگیرنده مزایا و منافع بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
براساس کیفیت پائین اغلب شواهد شناسایی‌ شده، RRT زودهنگام ممکن است خطر مرگ‌ومیر را کاهش داده و بهبود عملکرد کلیه را در بیماران به شدت بدحال مبتلا به AKI بهبود بخشد، با این حال، ۹۵% CI نشان می‌دهد که RRT زودهنگام ممکن است این پیامدها را تشدید ‌کند. با RRT زودهنگام، خطر فزاینده‌ای در رابطه با عوارض جانبی وجود داشت. RCTهای بیش‌تر با قدرت کافی که از معیار مناسب برای تعریف زمان مطلوب RRT استفاده کرده باشند، برای کاهش عدم‌دقت نتایج مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده

زمان‌بندی آغاز درمان جایگزینی کلیه در آسیب حاد کلیه

موضوع چیست؟

آسیب حاد کلیه (acute kidney injury; AKI) میان بیماران پذیرفته‌ شده در واحد مراقبت‌های ویژه (intensive care unit; ICU) بسیار رایج است؛ این امر با نرخ بالای مرگ همراه بوده و با از دست رفتن سریع عملکرد کلیه مشخص می‌شود. بیماران مبتلا به AKI سطوح بالایی را از توکسین‌های اورمیک سرم (کراتینین و اوره)، پتاسیم و اسیدهای متابولیک سرم، تجمع آب و در بیش‌تر موارد کاهش خروجی ادرار نشان می‌دهند. در این جمعیت، این مواد شیمیایی و اضافه‌بار مایع با افزایش میزان مرگ‌ومیر در ارتباط هستند. به لحاظ تئوری، حذف زودهنگام سموم و آب اضافی از جریان خون ممکن است پیامدهای بیمار (مانند نرخ مرگ و بهبود عملکرد کلیه) را بهبود بخشد.

روش درمان جایگزینی کلیه (renal replacement therapy; RRT) یک تکنیک تصفیه خون است که حذف آب اضافی و سموم را ممکن می‌سازد. RRT شامل انتقال خون از بیمار از راه یک کاتتر (یک لوله خالی و انعطاف‌پذیر که داخل ورید قرار می‌گیرد) از طریق یک سیستم فیلترینگ، که آب اضافی و سموم را حذف می‌کند؛ سپس خون خالص و پاک‌شده از طریق کاتتر به بیمار برگردانده می‌شود. آغاز زودهنگام RRT، حذف سموم و آب اضافی را بهبود می‌بخشد. هدف از این مرور، بررسی تاثیر زمان‌بندی مختلف آغاز RRT (زودهنگام یا استاندارد) بر مرگ‌ومیر، بازیابی عملکرد کلیه و عوارض جانبی در افراد مبتلا به AKI است که به شدت بیمار هستند.

ما چه کاری را انجام دادیم؟

ما منابع را تا آگوست ۲۰۱۸ جست‌وجو کرده و پنج مطالعه را شناسایی کردیم که ۱۰۸۴ بیمار به‌شدت بدحال مبتلا به AKI را که در این مرور مورد ارزیابی قرار گرفتند، وارد کردند.

ما چه چیزی را یافتیم؟

پنج مطالعه تصادفی‌سازی‌ شده با حضور ۱۰۸۴ شرکت‌کننده، وارد مرور ما شدند. در مقایسه با آغاز استاندارد، شروع زودهنگام RRT ممکن است خطر مرگ را کاهش داده، می‌تواند بهبود عملکرد کلیه را افزایش داده یا خطر عوارض جانبی را در بیماران مبتلا به AKI بستری در واحدهای مراقبت ویژه افزایش دهد. با این وجود، در مورد مرگ، آغاز زودهنگام RRT دامنه مقادیری را نشان داد که شامل سود (کاهش مرگ) و نیز آسیب (افزایش مرگ) می‌شد.


صفحه ۱ از ۱