جستجو در مقالات منتشر شده
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ شماره ۴؛ ۲۰۱۶؛ بخشی از کتابخانه کاکرین www.cochranelibrary.com، شامل پایگاه ثبت تخصصی گروه عملکرد موثر و سازمان‌‌دهی مراقبت در کاکرین (EPOC)؛ (جست‌وجو در ۱۲ می ۲۰۱۶)؛ MEDLINE In‐Process and Other Non‐Indexed Citations؛ MEDLINE Daily و MEDLINE (۱۹۴۶ تا حال حاضر)؛ OvidSP (جست‌وجو در ۱۲ می ۲۰۱۶)؛ CINAHL (سال ۱۹۸۱ تا حال حاضر)؛ EbscoHost (جست‌وجو در ۱۲ می ۲۰۱۶)؛ Embase (۱۹۸۰ تا هفته ۳۴ سال ۲۰۱۴)؛ OvidSP (جست‌وجو در ۲ سپتامبر ۲۰۱۴)؛ LILACS؛ VHL (جست‌وجو در ۲ سپتامبر ۲۰۱۴)؛ چکیده مقالات جامعه‌شناسی (Sociological Abstracts) (۱۹۵۲ تا حال حاضر)؛ ProQuest (جست‌وجو در ۲ سپتامبر ۲۰۱۴) را جست‌وجو کردیم. جست‌وجوی استنادی را برای تمام مطالعات وارد شده در Science Citation Index and Social Sciences Citation Index از سال ۱۹۷۵ تا به امروز؛ Emerging Sources Citation Index (از سال ۲۰۱۵ تا به امروز) و ISI Web of Science (جست‌وجو در ۲ جولای ۲۰۱۶) انجام دادیم. هم‌چنین دو پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها: ICTRP و ClinicalTrials.gov را بررسی کردیم (جست‌وجو در ۵ جولای ۲۰۱۶).
چهارده مطالعه (۱۰ RCT خوشه‌ای و چهار RCT فردی) معیارهای ورود را به مطالعه داشتند. این مطالعات در گرجستان (یک مطالعه)، غنا (یک مطالعه)، هندوراس (یک مطالعه)، هند (دو مطالعه)، مالی (یک مطالعه)، مکزیک (یک مطالعه)، نیکاراگوئه (یک مطالعه)، نپال (یک مطالعه)، پاکستان (چهار مطالعه)، و زیمبابوه (یک مطالعه) انجام شدند. در یک مطالعه خطر سوگیری نامشخص بود، و ۱۳ مطالعه نیز خطر سوگیری بالایی داشتند. مداخلات ارزیابی شده در مطالعات شامل آموزش سلامت مبتنی بر جامعه (سه مطالعه)، آموزش سلامت مبتنی بر تسهیلات (facility‐based) (سه مطالعه)، مشوق‌های خانوار (household incentive) (سه مطالعه)، جلسات اطلاع‌رسانی منظم ایمن‌سازی (یک مطالعه)، بازدید از منزل (یک مطالعه)، نظارت حمایتی (یک مطالعه)، کمپین‌های اطلاعاتی (یک مطالعه)، و ادغام خدمات ایمن‌سازی با درمان پیشگیرانه متناوب مالاریا (یک مطالعه)، بودند.
شواهدی را با قطعیت متوسط یافتیم مبنی بر اینکه آموزش سلامت در جلسات روستایی یا خانگی، احتمالا پوشش سه دوز واکسن‌های سه‌گانه دیفتری، کزاز و سیاه سرفه را بهبود می‌بخشد (DTP۳: خطر نسبی (RR): ۱,۶۸؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۹ تا ۲.۵۹). هم‌چنین شواهدی را با قطعیت پائین در این خصوص به دست آوردیم که آموزش سلامت ارائه شده در مراکز درمانی به علاوه طراحی مجدد کارت‌های یادآوری واکسیناسیون ممکن است پوشش واکسن‌های سه‌گانه DTP۳ را بهتر کند (RR: ۱.۵۰؛ ۹۵% CI: ۱.۲۱ تا ۱.۸۷). مشوق‌های مالی خانوار ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر پوشش واکسیناسیون کامل داشته باشند (RR: ۱.۰۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۰ تا ۱.۲۳؛ شواهد با قطعیت پائین). دسترسی به واکسیناسیون منظم ممکن است پوشش واکسیناسیون کامل را بهبود بخشد (RR: ۳.۰۹؛ ۹۵% CI؛ ۱.۶۹ تا ۵.۶۷؛ شواهد با قطعیت پائین) که اگر با مشوق‌های خانوار همراه شود، احتمالا بهبود قابل‌ملاحظه‌ای را در پی دارد (RR: ۶.۶۶؛ ۹۵% CI؛ ۳.۹۳ تا ۱۱.۲۸؛ شواهد با قطعیت پائین). مراجعه به منزل به منظور شناسایی کودکان واکسینه نشده و ارجاع آنان به مراکز سلامت ممکن است جذب سه دوز واکسن خوراکی فلج اطفال را بهبود بخشد (RR: ۱.۲۲؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۷ تا ۱.۳۹؛ شواهد با قطعیت پائین). شواهدی با قطعیت پائین وجود داشت مبنی بر اینکه ادغام واکسیناسیون با دیگر خدمات می‌تواند موجب بهبود پوشش واکسن DTP۳ شود (RR: ۱.۹۲؛ ۹۵% CI؛ ۱.۴۲ تا ۲.۵۹).
مداخلاتی که موجب افزایش و حفظ جذب واکسن‌ها در کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط خواهند شد
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
هدف از انجام این مطالعه مروری کاکرین، ارزیابی تاثیر راهبردهای مختلف بر افزایش تعداد کودکان در کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط است که برای پیشگیری از عفونت ناشی از یک بیماری واکسینه می‌شوند. محققان در کاکرین تمام مطالعات مرتبط را گردآوری و آنالیز کردند تا پاسخی برای این پرسش بیابند و در این راستا به ۱۴ مطالعه مرتبط با موضوع برخورد کردند.
آیا راهبردهای بهبود واکسیناسیون کودکان موثر هستند؟
اطلاع‌رسانی در خصوص واکسیناسیون به والدین و اعضای جامعه، توزیع کارت‌های یادآوری واکسیناسیون که برای این منظور طراحی شده‌اند، ارائه واکسن از طریق گسترش منظم واکسیناسیون با و بدون مشوق‌های خانوار (پاداش)، شناسایی کودکان واکسینه نشده از طریق مراجعه به منازل و ارجاع آنها به مراکز بهداشتی و درمانی، و یکپارچه‌سازی خدمات واکسیناسیون با دیگر خدمات ممکن است باعث شوند تا کودکان بیشتری واکسینه شوند. با این حال، دادن پول به والدین برای اینکه کودکان خود را واکسینه کنند، ممکن است تاثیری بر انجام واکسیناسیون نداشته باشد. بیشتر این یافته‌ها قطعیت پائینی داشته، و به انجام تحقیقات مناسب بیشتری در این زمینه نیاز داریم.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
میلیون‌ها کودک در کشورهایی با سطح درآمد متوسط و پائین هم‌چنان از بیماری‌هایی تلف می‌شوند که می‌توان با واکسینه کردن آنان از بروز چنین بیماری‌هایی پیشگیری کرد. برای این امر دلایل زیادی وجود دارد. دولت‌ها و دیگران، راهبردهای مختلفی را امتحان کرده‌اند تا تعداد بیشتری از کودکان واکسینه شوند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
نویسندگان، ۱۴ مطالعه مرتبط را یافتند که در کشورهای گرجستان، غنا، هندوراس، هند، مالی، مکزیک، نیکاراگوئه، نپال، پاکستان و زیمبابوه انجام شدند. در این مطالعات، افرادی که این راهبردها روی آنان اعمال شد، با افرادی مقایسه شدند که صرفا خدمات مراقبت سلامت معمول را دریافت کردند. این مطالعات موارد زیر را نشان دادند:
اطلاع‌رسانی به والدین و دیگر اعضای جامعه درباره واکسیناسیون و گفت‌وگو درباره آن در جلسات روستایی یا خانگی احتمالا باعث می‌شود تا کودکان بیشتری سه دوز واکسن دیفتری، کزاز، سیاه سرفه را دریافت کنند (شواهد با قطعیت متوسط).
مطلع کردن والدین در مورد اهمیت واکسیناسیون هنگام مراجعه به مراکز سلامت همراه با ارائه کارت مخصوص یادآوری شرکت‌کنندگان که به همین منظور طراحی شده و ادغام خدمات واکسیناسیون با خدمات سلامت ممکن است جذب سه دوز واکسن دیفتری، کزاز و سیاه سرفه را بهبود بخشد (شواهد با قطعیت پائین).
دادن پول به والدین به این شرط که کودکان خود را واکسینه کنند، ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در تعداد کودکانی ایجاد کند که به‌طور کامل واکسینه می‌شوند (شواهد با قطعیت پائین).
استفاده از تیم‌های واکسیناسیون برای ارائه واکسیناسیون در روستاها در زمان‌های ثابت به صورت ماهانه ممکن است پوشش را برای واکسیناسیون کامل بهبود بخشد (شواهد با قطعیت پائین).
این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان، مطالعاتی را جست‌وجو کردند که تا می ۲۰۱۶ منتشر شدند.
| صفحه ۱ از ۱ |
