جستجو در مقالات منتشر شده
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده به این به‌روزرسانی اضافه شد و در مجموع سه مطالعه بررسی شدند. یک مطالعه در حال انجام نیز شناسایی شد.
یک کارآزمایی (۶۷ شرکت‌کننده) یک Leg Club® مبتنی بر جامعه را مقایسه کرد که مکانیسم‌هایی را برای حمایت‐همتا (peer)، کمک با هدف‌گذاری و تعامل اجتماعی با مراقبت‌های خانگی ارائه کرد. تفاوت بارزی در نرخ بهبودی در سه ماه (۱۲/۲۸ نفر در گروه Leg Club در مقابل ۷/۲۸ نفر در گروه مراقبت در منزل بهبود یافتند؛ خطر نسبی (RR): ۱,۷۱؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۰.۷۹ تا ۳.۷۱)؛ یا شش ماه (۱۵/۳۳ نفر در گروه Leg Club در مقابل ۱۰/۳۴ نفر در گروه مراقبت در منزل بهبود یافتند؛ RR: ۱.۵۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۱ تا ۲.۹۳)؛ یا در پیامدهای کیفیت زندگی در شش ماه (MD؛ ۰.۸۵ امتیاز؛ ۹۵% CI؛ ۰.۱۳‐ تا ۱.۸۳؛ مقیاس ۰ تا ۱۰ امتیازی) وجود نداشت. Leg Club ممکن است منجر به کاهش اندک درد در شش ماه شود، که می‌تواند از نظر بالینی قابل‌توجه نباشد (MD؛ ۱۲.۷۵‐ امتیاز؛ ۹۵% CI؛ ۲۴.۷۵‐ تا ۰.۷۱‐؛ مقیاس ۰ تا ۱۰۰ امتیازی، کاهش ۱۵ امتیاز معمولا حداقل تفاوت با اهمیت بالینی در نظر گرفته می‌شود) (شواهد با کیفیت پائین که به علت خطر‌سوگیری انتخاب و عدم‐دقت کاهش یافت).
کارآزمایی دیگری (۱۸۴ شرکت‌کننده) یک برنامه خود‐مدیریتی مبتنی بر جامعه و با هدایت پرستار را که به مدت شش ماه به طول انجامید و فعالیت بدنی (پیاده‌روی و تمرینات پا) و پایبندی به درمان فشاری را از طریق مشاوره و اصلاح رفتار (Lively Legs®) ترویج می‌کرد، با مراقبت معمول در کلینیک زخم مقایسه کرد. در پیگیری ۱۸ ماهه، تفاوت بارزی در نرخ بهبودی (۵۱/۹۲ نفر در گروه Lively Legs در برابر ۴۱/۹۲ نفر در گروه مراقبت معمول بهبود یافتند: RR: ۱,۲۴؛ ۹۵% CI؛ ۰.۹۳ تا ۱.۶۷)؛ نرخ عود زخمهای وریدی پا (۳۲/۶۹ مورد عود در گروه Lively Legs در برابر ۳۸/۶۷ مورد عود در گروه مراقبت معمول: RR: ۰.۸۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۵۹ تا ۱.۱۴)؛ یا پایبندی به درمان فشاری (۴۲/۹۲ نفر در گروه Lively Legs در برابر ۴۱/۹۲ نفر در گروه مراقبت معمول کاملا به درمان پایبند بودند: RR: ۱.۰۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۴ تا ۱.۴۱) وجود نداشت. شواهد حاصل از این کارآزمایی نیز به دلیل خطر سوگیری انتخاب و عدم‐دقت به سطح پائین تنزل داده شد.
یک مطالعه تکی، آموزش بیمار را از طریق ویدئو با آموزش ارائه شده به صورت متن (پمفلت) مقایسه کرد. با این حال، هیچ پیامد مرتبط به این مرور گزارش نشد.
هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که مداخلات دیگری را برای ترویج پایبندی به درمان فشاری بررسی کرده باشد.
مداخلات برای کمک به افراد در جهت پایبندی به درمان‌های فشاری زخم وریدی پا
پیشینه
زخمهای وریدی پا هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشند تا بهبود یابند، باعث ناراحتی شده و برای خدمات سلامت بسیار پُر‐هزینه هستند. اگرچه درمان فشاری با استفاده از باند یا جوراب به بهبودی کمک کرده و از عود پیشگیری می‌کند، بسیاری از افراد به این درمان پایبند نیستند. بنابراین، مداخلاتی که پوشیدن جوراب‌های فشاری را ترویج می‌کنند باید بهبودی را افزایش داده و از عود زخمهای وریدی پیشگیری کنند.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور به‌روز شده (تا ۲۲ جون ۲۰۱۵) شامل سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده بود. یک مطالعه انجام شده در استرالیا، مراقبت استاندارد زخم (درمان زخم وریدی، مشاوره و پشتیبانی، مدیریت پیگیری و مراقبت‌های پیشگیرانه) را در یک کلینیک در سطح جامعه به نام «Leg Club» (۳۴ شرکت‌کننده) با همان روش مراقبت از زخم در منزل توسط یک پرستار مقایسه کرد (۳۳ شرکت‌کننده). مطالعه دیگری (۱۸۴ شرکت‌کننده) یک برنامه ورزشی جامعه‐محور و اصلاح رفتار را به نام «Lively Legs» برای ترویج پایبندی به درمان فشاری و ورزش بدنی به همراه مراقبت معمول (مراقبت از زخم، بانداژ فشاری در یک کلینیک سرپایی) با «مراقبت معمول» به‌تنهایی در ۱۱ کلینیک سرپایی پوست در هلند مقایسه کرد. سومین مطالعه کوچک (۲۰ شرکت‌کننده) یک مداخله آموزش بیمار را برای بهبود دانش او از بیماری وریدی و مدیریت زخم مقایسه کرد. این مداخله از طریق ویدئو یا از طریق جزوه مکتوب برای افرادی ارائه شد که در یک کلینیک تحقیقاتی ترمیم زخم در میامی، ایالات متحده، حضور داشتند. شرکت‌کنندگان در تمام مطالعات ۶۰ سال یا بیشتر، مبتلا به زخم وریدی پا بودند.
نتایج کلیدی
؛Leg Club®، یک کلینیک جامعه‐محور، نتوانست بهبود زخمهای وریدی پا یا کیفیت زندگی را بیشتر از مراقبت‌های پرستاری در منزل بهبود بخشد، اما ممکن است پس از شش ماه بیمار درد کمتری داشته باشد. هفده نفر بیشتر در هر ۱۰۰ نفر پس از شرکت در Leg Club بهبود یافتند (۴۶/۱۰۰ نفر در Leg Club در برابر ۲۹/۱۰۰ نفر که مراقبت‌های معمول خانگی داشتند)؛ این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود و می‌توانست به طور تصادفی رخ داده باشد. شرکت‌کنندگان Leg Club کیفیت زندگی خود را در مقیاس ۱۰ امتیازی، ۰,۸۵ امتیاز بهتر از کسانی ارزیابی کردند که مراقبت در منزل دریافت کردند. شرکت‌کنندگان Leg Club درد خود را در شش ماه ۱۲.۷۵ امتیاز کمتر از گروه مراقبت در منزل ارزیابی کردند که در مقیاس ۱۰۰ امتیازی ارزیابی شد. این کارآزمایی گزارشی را ارائه نکرد که کلینیک‌های Leg Club پایبندی به درمان فشاری، زمان سپری شده تا بهبودی، یا پیشگیری از عود را بیشتر از مراقبت در منزل بهبود می‌بخشند یا خیر.
مشخص نیست که Lively Legs®، یک برنامه خودمدیریتی مبتنی بر جامعه، در مقایسه با مراقبت‌های معمول، بهبود یا عود زخم را پس از ۱۸ ماه بهبود می‌بخشد یا خیر. مشخص نیست که Lively Legs® بر پایبندی به درمان فشاری تاثیر می‌گذارد یا خیر. این کارآزمایی گزارشی را ارائه نداد که کلینیک‌های برنامه خود‐مدیریتی Lively Legs زمان سپری شده تا بهبود زخم‌ها، کاهش درد یا بهبود کیفیت زندگی را بیش از مراقبت‌های معمول در کلینیک زخم بهبود می‌بخشند یا خیر.
مشخص نیست که آموزش بیمار از طریق ویدئو یا از طریق یک جزوه، بهبودی یا عود را بهبود می‌بخشد یا خیر، زیرا این مطالعه هیچ پیامد مرتبط با این مرور را اندازه‌گیری نکرد.
هیچ مداخله دیگری شناسایی نشد.
کیفیت شواهد
مشخص نیست که کلینیک‌های مبتنی بر جامعه برای ترویج پایبندی به درمان فشاری، پایبندی را ترویج یا بهبودی یا عود زخم را بهبود می‌بخشند یا خیر. به دلیل خطر سوگیری در مطالعات وارد شده و حجم نمونه کوچک آنها، شواهد موجود کیفیت پائینی دارند که منجر به عدم‐دقت و عدم‐قطعیت زیادی می‌شوند. یک کارآزمایی کوچک که یک مداخله آموزشی را ارزیابی کرد، نتوانست نتایجی را که ما برای این مرور مهم می‌دانستیم، مانند بهبودی زخم و عود آن، و پایبندی به درمان را اندازه‌گیری کند. انجام مطالعات بیشتر و با کیفیت بالا احتمالا پیامد این مرور را تغییر خواهند داد.
ما می‌دانیم که درمان فشاری موثر است، اما نمی‌دانیم که کدام مداخلات پایبندی بیمار را به درمان فشاری بهبود می‌بخشد.
به روزرسانی تا ماه جون ۲۰۱۵ انجام شد.
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
ارزیابی مزایا و مضرات مصرف آسپرین در درمان و عود زخمهای وریدی پا.
جست‌وجوی الکترونیکی بین ۶۲ مطالعه انجام شد. ما دو RCT را درباره آسپرین خوراکی (۳۰۰ میلی‌گرم/روز) را وارد کردیم که فشرده‌سازی را با فشرده‌سازی و دارونما، یا فشرده‌سازی به تنهایی مقایسه کرده بودند. تا به امروز، تاثیر آسپرین در VLUها، فقط در دو کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده، که هر دو تعداد کمی شرکت‌کننده داشتند، بررسی شده است. اولین RCT در انگلستان (۲۰ = n) انجام شد و گزارش داد که استفاده روزانه از آسپرین (۳۰۰ میلی‌گرم) همراه با بانداژ فشرده‌سازی، نرخ بهبودی و تعداد شرکت‌کنندگان التیام یافته را در مقایسه با دارونما به علاوه بانداژ فشرده‌سازی در یک دوره چهار ماهه افزایش می‌دهد. سی‌وهشت درصد از شرکت‌کنندگانی که آسپرین دریافت کردند در مقایسه با ۰% در گروه دارونما بهبودی کامل را گزارش کردند. در ۵۲% از شرکت‌کنندگان مصرف کننده آسپرین در مقایسه با ۲۶% از کسانی که دارونما دریافت کردند، بهبود رخ داده است (ارزیابی شده بوسیله کاهش اندازه زخم). این مطالعه مزایای بالقوه مصرف آسپرین را به عنوان مکمل فشرده‌سازی شناسایی کرد، اما حجم نمونه کوچک بود، و مکانیسمی که آسپرین در آن التیام را بهبود بخشید و تاثیرات آن بر عود، بررسی نشد.
در سال ۲۰۱۲ یک RCT در اسپانیا (۵۱ = n) مصرف روزانه آسپرین (۳۰۰ میلی‌گرم) را علاوه بر بانداژ فشرده‌سازی با فشرده‌سازی به تنهایی در یک دوره پنج ماهه مقایسه کرد. تفاوت کمی در نرخ بهبودی کامل بین گروه‌ها وجود داشت (۲۱ از ۲۸ مورد در گروه آسپرین و ۱۷ از ۲۳ مورد در گروه بانداژ فشرده‌سازی به تنهایی)، اما به طور میانگین زمان سپری شده تا التیام کوتاه‌تر بود (۱۲ هفته در گروه درمان شده در برابر ۲۲ هفته در گروه بانداژ فشرده‌سازی تنها) و میانگین زمان تا عود در گروه آسپرین طولانی‌تر بود (۳۹ روز: (SD: ۶,۰) با ۱۶.۳ روز (SD: ۷.۵) در گروه فشرده‌سازی به تنهایی مقایسه شد). اگرچه این کارآزمایی داده‌های محدودی را در مورد استفاده بالقوه از آسپرین‌درمانی فراهم می‌کند، حجم نمونه (فقط ۲۰ بیمار) برای نتیجه‌گیری‌های معنی‌دار در مرور حاضر بیش از حد کوچک بود. علاوه بر این، بیماران فقط برای مدت ۴ ماه پیگیری شدند و هیچ اطلاعاتی در مورد گروه دارونما گزارش نشد.
آسپرین برای زخمهای وریدی پا
پیشینه
زخمهای وریدی پا (venous leg ulcers; VLU) شایع‌ترین نوع زخمهای پا (جراحت) هستند و توسط جریان ضعیف خون در سیاهرگ‌های پا (نارسایی مزمن وریدی) ایجاد می‌شوند. نارسایی مزمن وریدی منجر به فشار خون بالا در وریدها (هیپرتانسیون وریدی) می‌شوند، که باعث بسیاری از تغییرات در پوست پا می‌شوند. زخمهای پا مرحله نهایی این تغییرات هستند. VLUها می‌توانند به صورت خودبه‌خودی یا پس از یک صدمه کوچک رخ دهند، اغلب دردناک هستند و تولید تراوشات سنگین می‌کنند (از دست دادن مایع). VLUها یک مشکل عمده سلامت هستند زیرا بسیار شایع هستند، تمایل به تبدیل شدن به حالت مزمن دارند (طولانی‌مدت) و هم‌چنین تمایل زیادی به عود نشان می‌دهند. آنها افراد مسن را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهند، هزینه‌های بالای مراقبتی دارند و برای کسانی که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند، بار (burden) فردی و اجتماعی بالایی دارد.
درمان فشرده‌سازی، در قالب یک باند محکم روی پا، که به جریان خون در وریدها کمک می‌کند، درمان خوب و تثبیت شده‌ای برای VLUها است. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد که کمپرس فقط تاثیرات متوسطی بر التیام دارد، بیشتر از ۵۰% از VLUها احتمالا به علت فرایند التهاب طولانی‌مدت، پس از دو سال کمپرس به صورت التیام نیافته باقی ماندند. درک بهتر از تغییرات از بین برنده پوست پا در افراد مبتلا به VLUها و روند التهاب مزمن در آنها، باعث شده که محققان داروهای مختلفی را که می‌توانند درمان این بیماری را بهبود بخشند، تست کنند. آسپرین (aspirin) برخی خواص شناخته شده دارد، از جمله کاهش درد (آنالژزیک)، کاهش التهاب و تب، و توقف تجمع سلول‌های خون با هم، که از تشکیل لخته خونی پیشگیری می‌کند. آسپیرین‌درمانی ممکن است زمان تا التیام را بهبود بخشیده و تعداد اپیزودهای عود VLU را کاهش دهد. اگر این درمان موثر باشد، هزینه پائین آسپیرین‌درمانی به عنوان درمان کمکی فشرده‌سازی، آن را یک عامل پیشگیرانه مقرون به صرفه برای افراد مبتلا به VLUها در همه کشورها تبدیل می‌کند.
سوال مطالعه مروری
مزایا و مضرات آسپرین خوراکی در درمان و عود زخمهای وریدی پا چیست؟
آنچه ما به دست آوردیم
ما فقط دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده را شناسایی کردیم که آسپرین خوراکی (۳۰۰ میلی‌گرم در روز) را به علاوه فشرده‌سازی با فشرده‌سازی و دارونما (placebo) یا فشرده‌سازی به تنهایی مقایسه کرد. یک مطالعه انجام شده در بریتانیا ۲۰ شرکت‌کننده را انتخاب کرد (ده نفر در گروه آسپرین و ده نفر در گروه کنترل) و افراد به مدت چهار ماه پیگیری شدند. این کارآزمایی گزارش داد که ناحیه زخم در گروه آسپرین (با ۶,۵ سانتی‌متر مربع، کاهش ۳۹.۴%) در مقایسه با گروه کنترل که کاهشی نداشت، کاهش یافت و نسبت بالاتری از زخم‌ها (۳۸%) در گروه آسپرین در مقایسه با گروه کنترل که کاهشی نداشت، به طور کامل التیام یافت. عود در این مطالعه بررسی نشد. مطالعه دیگری که در اسپانیا انجام شد شامل ۵۱ شرکت‌کننده بود (۲۳ نفر در گروه آسپرین و ۲۸ نفر در گروه کنترل) و تا زمان التیام زخم‌ها افراد را پیگیری کرد. این مطالعه گزارش داد که میانگین زمان التیام، ۱۲ هفته در گروه آسپرین و ۲۲ هفته در گروه کنترل بود، و هیچ تفاوت واقعی بین نسبت افرادی که زخم آنها التیام یافته بود؛ وجود نداشت (۱۷ نفر (۷۴%) از ۲۳ نفر در گروه آسپرین و ۲۱ نفر (۷۵%) از ۲۸ نفر در گروه کنترل). میانگین زمان تا عود در گروه آسپرین (۳۹ روز) در مقایسه با گروه فشرده‌سازی به تنهایی (۱۶.۳ روز) طولانی‌تر بود. عوارض جانبی در هیچ یک از کارآزمایی‌ها گزارش نشد.
این دو مطالعه خیلی کوچک و با کیفیت پائین را برای خود برای نتیجه‌گیری قطعی در مورد مزایا و مضرات آسپرین خوراکی در التیام و عود زخمهای وریدی پا در نظر گرفتیم. مطالعه‌ای در انگلستان فقط داده‌های محدودی را درباره مزایای روزانه آسپرین درمانی خوراکی همراه با فشرده‌سازی، به دلیل حجم کوچک نمونه با فقط ۲۰ شرکت‌کننده و پیگیری کوتاه‌مدت، فراهم کرد. مطالعه‌ای در اسپانیا داده‌های محدود به دست آمده را از ۵۱ شرکت‌کننده برای مقایسه آسپرین و فشرده‌سازی در گروه کنترل فراهم کرد. واقعیت این است که هیچ اطلاعاتی در مورد دارونما در گروه کنترل گزارش نشد این بدان معنی است که تخمین این تاثیر نامطمئن است. مطالعات بیشتری با کیفیت بالا در این زمینه مورد نیاز است.
این خلاصه به زبان ساده تا ۲۷ می ۲۰۱۵ به‌روز است.
| صفحه ۱ از ۱ |
