جای‌گذاری طولانی‌مدت کاتتر غالبا در افرادی که دچار مشکلات مجاری ادراری تحتانی هستند، در خانه، بیمارستان و مراکز تخصصی مراقبت سلامت صورت می‌گیرد. عوارض بالقوه و عوارض جانبی فراوانی در استفاده طولانی‌مدت از کاتترها وجود دارد. تاثیر سیاست‌های مراقبت سلامت مربوط به تعویض کاتترهای ادراری طولانی‌مدت بر پیامدهای بیماران مشخص نیست.

بررسی اثربخشی سیاست‌های مختلف مربوط به تعویض کاتترهای ادراری طولانی‌مدت در بزرگسالان.

ما در پایگاه ثبت تخصصی کارآزمایی‌های گروه بی‌اختیاری در کاکرین (Cochrane Incontinence Specialised Trials Register) به جست‌وجو پرداختیم که شامل کارآزمایی‌هایی از پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌ شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ MEDLINE In‐Process؛ MEDLINE در (Epub Ahead of Print) پیشاچاپ؛ CINAHL؛ ClinicalTrials.gov؛ WHO ICTRP و جست‌وجوی دستی مجلات و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها (جست‌وجو در تاریخ ۱۹ می ۲۰۱۶)، و فهرست منابع مقالات مرتبط می‌شود.

تمامی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که به بررسی سیاست‌های مربوط به تعویض کاتترهای ادراری طولانی‌مدت در بزرگسالان پرداخته باشند.

حداقل دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به استخراج داده‌ها و ارزیابی خطر سوگیری (bias) در تمامی کارآزمایی‌های وارد شده پرداختند. کیفیت شواهد با استفاده از رویکرد درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) مورد بررسی قرار گرفت. هرگونه ناهماهنگی از طریق تبادل نظر بین نویسندگان مرور یا اضافه کردن یک فرد سوم برطرف شد. درصورت نیاز به شفاف‌سازی، با نویسندگان کارآزمایی‌های وارد شده تماس گرفتیم.

سه کارآزمایی معیارهای ورود را برای ورود به مطالعه داشتند که مجموعا ۱۰۷ شرکت‌کننده داشته و در سه مرکز مراقبت سلامت مختلف به انجام رسیده بودند: یک مرکز نگهداری veterans administration ایالات متحده، یک خانه سالمندان در اسرائیل، و یک انجمن سرویس پرستاری در هنگ‌کنگ. داده‌های مربوط به این سه حوزه در دسترس بودند. Priefer و همکاران فواصل زمانی مختلف را بین تعویض کاتتر ارزیابی کردند (۱۷ = n)؛ Firestein و همکاران استفاده از آنتی‌بیوتیک پروفیلاکسی را در زمان تعویض کاتتر مورد بررسی قرار داده بودند (۷۰ = n)؛ و Cheung و همکاران دو نوع مختلف را از محلول‌های پاک کننده با هم مقایسه کرده بودند (۲۰ = n).

تمامی کارآزمایی‌های وارد شده کوچک و دارای توان آزمون ضعیفی بودند. گزارشات مربوط به این کارآزمایی‌ها ناکافی بوده و بنابراین قضاوت در مورد ارزیابی خطر سوگیری برای اکثر زمینه‌ها در دو کارآزمایی مشخص نبود. شواهد اندکی وجود داشت که نشان می‌داد: الف) بروز UTI علامت‌دار در افرادی که کاتتر ادراری آنها هر دو ماه و هنگام وجود اندیکاسیون بالینی تعویض شده بود، کمتر از زمانی بود که فقط به علت اندیکاسیون بالینی کاتتر تعویض می‌شد (خطر نسبی (RR): ۰,۳۵؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۰.۱۳ تا ۰.۹۵؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، ب) برای ارزیابی تاثیر آنتی‌بیوتیک پروفیلاکسی در کاهش کشت ادرار مثبت طی ۷ روز (RR: ۰.۹۱؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۹ تا ۱.۰۴)؛ عفونت (RR: ۱.۴۱؛ ۹۵% CI؛ ۰.۵۵ تا ۳.۶۵)؛ یا مرگ‌ومیر (RR: ۲.۱۲؛ ۹۵% CI؛ ۰.۲۰ تا ۲۲.۳۰؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) شواهد کافی وجود نداشت، ج) هیچ گونه تفاوتی که دارای اهمیت آماری باشد، در بروز باکتریوری بدون نشانه طی ۷ روز بین افرادی که جهت پاک‌سازی به هنگام تعویض کاتتر برای آنها از آب یا محلول کلرهگزیدین استفاده شده بود، وجود نداشت (RR: ۰.۸۰؛ ۹۵% CI؛ ۰.۴۲ تا ۱.۵۲). با این حال، هیچ یک از ۱۶ شرکت‌کننده طی ۱۴ روز دچار یک عفونت مجاری ادراری علامت‌دار وابسته به کاتتر (catheter‐associated urinary tract infection; CAUTI) نشدند.

پیامدهای زیر برای تصمیم‌گیری حیاتی و نیز جدول «خلاصه‌ای از یافته‌ها» در نظر گرفته شدند: الف) رضایت شرکت‌کنندگان، ب) کیفیت زندگی مختص این شرایط، ج) ترومای مجرای ادراری و د) تجزیه‌و‌تحلیل رسمی اقتصادی. هرچند هیچ یک از کارآزمایی‌ها این پیامدها را گزارش نکرده بودند.

هیچ یک از کارآزمایی‌ها مقایسه‌های زیر را انجام نداده بودند: الف) مقایسه تعویض کاتتر در برابر سیاست‌های دیگری مثل شست‌وشو، ب) تعویض کاتتر در خانه در برابر تعویض آن در مراکز بالینی، ج) استفاده از تکنیک‌های تمیز کننده در برابر ضد‐عفونی هنگام تعویض کاتتر، د) استفاده از لوبریکانت A در برابر لوبریکانت B یا عدم استفاده از لوبریکانت، و) پروسیجر تعویض کاتتر توسط خود شخص در برابر تعویض آن توسط مراقب یا متخصص سلامت.

در حال حاضر، شواهد موجود جهت ارزیابی نقش سیاست‌های مختلف مربوط به تعویض کاتترهای ادراری طولانی‌مدت بر پیامدهای بیماران کافی نیست. برای برخی از سیاست‌ها در حال حاضر هیچ داده‌ای از کارآزمایی به دست نیامد، برخی از پیامدهای بسیار مهم اصلا مورد ارزیابی قرار نگرفته‌اند، مثل رضایت بیمار، کیفیت زندگی، ترومای مجرای ادراری و پیامدهای اقتصادی. یک نیاز فوری به کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده دقیق و قوی جهت بررسی پیامدهای بالینی مهم با حفظ رعایت اصول و توصیه‌های بیانیه استانداردهای تلفیقی گزارش‌دهی کارآزمایی‌ها CONSORT وجود دارد.