۵۳ RCT با مجموع ۱۰۵,۳۶۸ شرکتکننده نوجوان را شناسایی کردیم. شرکتکنندگان از نظر نژادی (ethnically) متنوع بودند. هجده مطالعه به صورت مجزا و ۳۲ مطالعه به صورت خوشهای، تصادفیسازی شده بودند (مدرسه (۲۰)، کلاس درس (۶)، اجتماع/همسایگی (۶)). سه مطالعه ترکیبی بودند (تصادفیسازی شده به صورت مجزا و خوشهای). طول مدت پیگیری از سه ماه تا هفت سال متغیر و در بیشتر مطالعات شایعتر از ۱۲ ماه بود. چهار کارآزمایی در کشورهای با سطح درآمد پائین و متوسط و مابقی در کشورهای پُر‐درآمد انجام شده بودند.
مداخلات چند‐گانه
نتایج نشان داد که مداخلات متعدد (ترکیب مداخلات آموزشی و جلوگیری از بارداری) به طور قابل توجهی خطر بارداری ناخواسته را میان نوجوانان کاهش میدهد (RR: ۰,۶۶؛ ۹۵% CI؛ ۰.۵۰ تا ۰.۸۷؛ ۴ RCT مجزا؛ ۱۹۰۵ شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط). با این وجود، این کاهش در RCTهای گروهی دارای اهمیت آماری نبود. شواهد قطعی در مورد تاثیرات احتمالی مداخلات بر پیامدهای ثانویه (شروع فعالیت جنسی، استفاده از روشهای کنترل زادوولد، سقط جنین، زایمان، بیماریهای منتقله از راه جنسی) وجود نداشت.
نقاط قوت روششناسی حجم نمونه نسبتا بزرگ و کنترل آماری برای تفاوتهای پایهای بودند، در حالی که محدودیتها شامل فقدان پیامدهای بیولوژیک، امکان سوگیری خود‐گزارشی، اهمال در آنالیز تصادفیسازی شده گروهی و استفاده از تستهای آماری مختلف در گزارشدهی پیامدها بودند.
مداخلات آموزشی
در مقایسه با گروه کنترل، مداخلات آموزشی به طور قابل توجهی در سن شروع فعالیت جنسی نوجوانان تاخیر ایجاد نکرد (RR: ۰,۹۵؛ ۹۵% CI؛ ۰.۷۱ تا ۱.۲۷؛ ۲ مطالعه؛ ۶۷۲ شرکتکننده، شواهد با کیفیت پائین).
در مقایسه با گروه کنترل که آموزش ندیده بودند، مداخلات آموزشی به طور چشمگیری استفاده از کاندوم را در انتهای فعالیت جنسی در نوجوانان افزایش داد (RR: ۱,۱۸؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۶ تا ۱.۳۲؛ ۲ مطالعه؛ ۱۴۳۱ شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط).
با این حال، مشخص نیست که مداخلات آموزشی هیچ گونه تاثیری بر بارداری ناخواسته داشته باشند، چرا که این مقوله در هیچ یک از مطالعات وارد شده گزارش نشده بود.
مداخلات ترویج پیشگیری از بارداری
میان نوجوانانی که مداخلات پیشگیری از بارداری دریافت کرده بودند، تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در خطر بروز بارداری اول ناخواسته در مقایسه با گروه کنترل وجود داشت (RR: ۱,۰۱؛ ۹۵% CI؛ ۰.۸۱ تا ۱.۲۶؛ ۲ مطالعه؛ ۳,۴۴۰ شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط).
استفاده از ضد‐بارداریهای هورمونی میان نوجوانان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی بیشتر بود (RR: ۲,۲۲؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۷ تا ۴.۶۲؛ ۲ مطالعه؛ ۳,۰۹۱ شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بالا).
مداخلاتی که از بارداری ناخواسته پیشگیری میکنند هر گونه فعالیت (آموزش سلامت یا مشاوره تنها، آموزش سلامت به اضافه پرورش مهارت، آموزش سلامت به اضافه آموزش جلوگیری از بارداری، آموزش جلوگیری از بارداری و توزیع آن، گروههای مذهبی یا مشاوره مجزا) را که به منظور افزایش اطلاعات نوجوانان و بهبود نگرش آنها در مورد خطر بارداریهای ناخواسته، ترویج به تاخیر انداختن شروع فعالیت جنسی، تشویق به استفاده مداوم از روشهای کنترل زادوولد و کاهش بارداریهای ناخواسته انجام میشود، در بر میگیرد.
این مرور شامل ۵۳ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده است که این مداخلات را با گروههای کنترل متفاوت (اکثرا آموزشهای استاندارد رایج فعالیت جنسی که در مدارس ارائه میشود) مقایسه کردهاند. جستوجو برای کارآزماییها به هیچ کشوری محدود نبود، هرچند اکثر کارآزماییهای وارد شده در کشورهای پُر‐درآمد انجام شده بودند، و تنها چهار کارآزمایی در کشورهای با سطح درآمد متوسط و پائین (عمدتا گروههای با وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی پائینتر) به انجام رسیده بود. مداخلات در مدارس، مراکز اجتماعی، مراکز مراقبت سلامت و خانهها به اجرا درآمدند. برای مطالعاتی که استخراج اطلاعات در آنها امکانپذیر بود، متاآنالیز انجام شد.
تنها مداخلاتی که ترکیبی از روشهای آموزشی و جلوگیری از بارداری بودند (مداخلات چند‐گانه)، در پیگیری میان‐مدت و طولانی‐مدت توانستند میزان بارداری ناخواسته را کاهش دهند. نتایج مربوط به پیامدهای رفتاری (ثانویه) میان کارآزماییها متناقض بودند.
از محدودیتهای این مرور تکیه بر گزارشدهی شرکتکنندگان از رفتارهای خود بود که یک ضعف در دقت و روششناسی کارآزماییها محسوب میشد.
صفحه ۱ از ۱ |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مرکز همکار کاکرین ایران می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Cochrane Iran Associate Centre
Designed & Developed by : Yektaweb