جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای Anne Greenough

Anne Greenough، Thomas E Rossor، Adesh Sundaresan، Vadivelam Murthy، Anthony D Milner،
دوره ۲۰۱۶، شماره ۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده

پیشینه
در طول ونتیلاسیون مکانیکی همگام‌سازی شده، فشار مثبت راه هوایی و استنشاق خودبه‌خودی، به‌صورت همزمان انجام می‌شوند. اگر ونتیلاسیون همگام تحریک شود، تبادل کافی گاز باید در پیک پائین‌تر فشارهای راه هوایی به دست آید، که در اینصورت بارو/ولوتراما (baro/volutrauma)، نشت هوا و دیسپلازی ریوی، به‌طور بالقوه کاهش می‌یابد. ونتیلاسیون همگام‌سازی شده را می‌توان به‌طور بالقوه با دستکاری میزان و زمان دم در طول ونتیلاسیون مرسوم و استفاده از ونتیلاسیون تحریک شده از سوی بیمار به‌دست آورد.
اهداف

مقایسه اثربخشی:

(۱) ارائه ونتیلاسیون مکانیکی همگام‌سازی شده در قالب ونتیلاسیون فشار مثبت با فرکانس بالا (HFPPV) یا ونتیلاسیون تحریک شده توسط بیمار (ونتیلاسیون با کنترل حمایت (assist control ventilation; ACV) و ونتیلاسیون اجباری متناوب همگام‌سازی ‌شده (synchronous intermittent mandatory ventilation; SIMV))، با ونتیلاسیون مرسوم یا نوسانات با فرکانس بالا (high‐frequency oscillation; HFO)؛

(۲) انواع مختلف ونتیلاسیون تحریک شده (ACV؛ SIMV؛ ونتیلاسیون با کنترل حجم تنظیم کننده فشار (pressure‐regulated volume control ventilation; PRVCV)، SIMV با حمایت فشاری (pressure support; PS) و ونتیلاسیون با حمایت فشاری (pressure support ventilation; PSV)).

روش های جستجو
ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Review group) برای انجام جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره ۵؛ ۲۰۱۶)؛ MEDLINE via PubMed (۱۹۶۶ تا ۵ جون ۲۰۱۶)؛ EMBASE (۱۹۸۰ تا ۵ جون ۲۰۱۶)، و CINAHL (۱۹۸۲ تا ۵ جون ۲۰۱۶) استفاده کردیم. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس، و فهرست منابع مقالات بازیابی‌ شده را برای یافتن کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه‐تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده یا شبه‐تصادفی‌سازی شده برای مقایسه ونتیلاسیون همگام‌سازی ‌شده که در قالب HFPPV تا CMV، یا ACV/SIMV تا CMV یاHFO به نوزادان ارائه شدند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده که به مقایسه روش‌های مختلف ونتیلاسیون تحریک شده (ACV؛ SIMV؛ SIMV به همراه PS؛ PRVCV و PSV) در نوزادان پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها

داده‌های مربوط به پیامدهای بالینی از جمله مرگ‌و‌میر، نشت هوا (پنوموتوراکس (pneumothorax) یا آمفیزم ریوی بینابینی (pulmonary interstitial emphysema; PIE))، هموراژی داخل بطنی شدید (درجات ۳ و ۴)، دیسپلازی ریوی (bronchopulmonary dysplasia; BPD) (وابستگی به دریافت اکسیژن بیشتر از ۲۸ روز)، BPD متوسط/شدید (وابستگی به اکسیژن/حمایت تنفسی در سن پس از قاعدگی (postmenstrual age; PMA) بیش از ۳۶ هفته و طول دوره جداسازی از دستگاه/ونتیلاسیون، گردآوری شد.

هشت مقایسه انجام شد: (۱) HFPPV در برابر CMV؛ (۲) ACV/SIMV در برابر CMV؛ (۳) SIMV یا SIMV به‌علاوه PS در برابر HFO؛ (۴) ACV در برابر SIMV؛ (۵) SIMV به‌علاوه PS در برابر SIMV؛ (۶) SIMV در برابر PRVCV؛ (۷) SIMV در برابر PSV؛ (۸) ACV در برابر PSV. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها برای پیامدهای طبقه‌بندی شده با استفاده از نسبت خطر (relative risk) انجام شد، تفاوت میانگین برای پیامدها با یک مقیاس پیوسته اندازه‌گیری شد.

نتایج اصلی

بیست‌و‌دو مطالعه وارد این مرور شدند. متاآنالیز نشان می‌دهد که HFPPV در مقایسه با CMV با کاهش خطر نشت هوا همراه بود (نسبت خطر (RR) معمول برای پنوموتوراکس: ۰,۶۹؛ ۹۵% فاصله اطمینان (CI): ۰.۵۱ تا ۰.۹۳). ACV/SIMV در مقایسه با CMV با مدت کوتاه‌تر ونتیلاسیون مرتبط بود (تفاوت میانگین (MD): ۳۸.۳‐ ساعت؛ ۹۵% CI؛ ۵۳.۹۰‐ تا ۲۲.۶۹‐). SIMV یا SIMV به‌علاوه PS در مقایسه با HFO با خطر بیشتر BPD متوسط/شدید (RR: ۱.۳۳؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۷ تا ۱.۶۵) و با مدت زمان طولانی‌تری از ونتیلاسیون مکانیکی در مقایسه با HFO (MD؛ ۱.۸۹ روز؛ ۹۵% CI؛ ۱.۰۴ تا ۲.۷۴) همراه بود.

ACV نسبت به SIMV با مدت کوتاه‌تر جداسازی از دستگاه همراه بود (MD؛ ۴۲,۳۸‐ ساعت؛ ۹۵% CI؛ ۹۴.۳۵‐ تا ۹.۶۰). نه HFPPV و نه ونتیلاسیون تحریک شده با کاهش قابل‌توجهی در بروز BPD همراه نبودند. یک روند غیر‌قابل توجه در میزان مرگ‌و‌میر کمتر با استفاده از HFPPV در برابر CMV و یک روند غیرقابل توجه در میزان مرگ‌ومیر بالاتر با استفاده از ونتیلاسیون تحریک شده در برابر CMV وجود داشت. در رابطه با سایر پیامدها، به هیچ آسیبی از HFPPV یا ونتیلاسیون تحریک شده اشاره نشد.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در مقایسه با ونتیلاسیون مرسوم، مزیتی هم برای HFPPV و هم برای ونتیلاسیون تحریک شده با توجه به کاهش در نشت هوا و مدت زمان کوتاه‌تر ونتیلاسیون، به‌ترتیب، نشان داده شد. در هیچ یک از کارآزمایی‌ها، پایش پیچیده تنفسی انجام نشد و بنابراین نتیجه‌گیری درباره مکانیسم تولید مزایایی که در اثر تحریک ونتیلاسیون همگام‌سازی شده ایجاد شده باشد، امکان‌پذیر نیست. ونتیلاسیون تحریک شده در قالب SIMV ± PS در مقایسه با HFO، در معرض خطر بالای BPD و طول مدت ونتیلاسیون قرار داشت. بهینه‌سازی طراحی ماشه و ونتیلاتور با توجه به تشخیص تنفسی پیش از شروع کارآزمایی‌های بیشتر، پیشنهاد می‌شود. آزمایش کردن اشکال جدیدتر ونتیلاسیون تحریک شده در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده که دارای توان آزمون کافی برای ارزیابی پیامدهای طولانی‌مدت باشند، پیش از گنجاندن آن‌ها در اقدام بالینی روتین ضروری است.
خلاصه به زبان ساده

نقش ونتیلاسیون مکانیکی همگام‌سازی شده برای حمایت تنفسی در نوزادان تازه متولد‌‌ شده

اکثر نوزادان تازه متولد شده نیازمند به کمک مکانیکی در جهت حمایت از آن‌ها نیز تا حدی نفس می‌کشند اگر تلاش‌های کودک برای تنفس با تنفس‌های مکانیکی دستگاه ونتیلاتور هماهنگ باشد، ممکن است فشار کمتری مورد نیاز باشد. این امر می‌تواند احتمال نشت هوا یا تغییرات را جریان خون به سوی مغز کاهش دهد. مرور کارآزمایی‌ها نشان داد، هنگامی که ونتیلاسیون فشار مثبت با فرکانس بالا (high‐frequency positive pressure ventilation; HFPPV) با ونتیلاسیون مکانیکی مرسوم (conventional mechanical ventilation; CMV) مقایسه شد، خطر نشت هوا را کاهش داده و ونتیلاسیون تحریک شده با مدت زمان کوتاه‌تر ونتیلاسیون همراه بود. با ‌این حال، در‌ مقایسه با نوسانات با فرکانس بالا، مدهای خاص تحریک شده از ونتیلاسیون منجر به خطر بیشتر بیماری مزمن ریوی متوسط تا شدید و مدت زمان طولانی‌تر ونتیلاسیون ‌شد. اشکال جدیدتر ونتیلاسیون تحریک ‌شده فقط در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی کوچک مورد بررسی قرار گرفته و مشخص نیست که مزایایی برای پیامدهای مهم بالینی داشته باشند.

Thomas E Rossor، Katie A Hunt، Sandeep Shetty، Anne Greenough،
دوره ۲۰۱۷، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده

پیشینه
هماهنگی موثر برای تلاش تنفسی نوزاد با ونتیلاسیون مکانیکی ممکن است موجب تبادل گاز کافی در فشارهای پائین‌تر پیک راه هوایی شود، به‌طوری که می‌تواند منجر به کاهش باروتروما (barotrauma) و والوتروما (volutrauma) و پیشرفت نشت هوا و دیسپلازی برونکوپولمونری (bronchopulmonary dysplasia) شود. استفاده از ونتیلاسیون کمک‌تهویه‌ای تنظیم‌شونده بر اساس سیستم عصبی (neurally adjusted ventilatory assist ventilation; NAVA)، حمایت تنفسی پس از تشخیص یک سیگنال الکتریکی از عضله دیافراگم آغاز شده و فشار به صورت متناسب و همزمان با فعالیت الکتریکی دیافراگم (electrical activity of the diaphragm; EADi) ارائه می‌شود. در مقایسه با سایر روش‌های ونتیلاسیون با محرک، این روش ممکن است مزایایی را در بهبود هماهنگ‌سازی فراهم کند.
اهداف

اهداف اولیه

• تعیین اینکه NAVA، هنگامی‌ که به عنوان یک روش (الگوی) ونتیلاسیون اولیه یا نجات استفاده می‌شود، موجب کاهش میزان دیسپلازی برونکوپولمونری یا مرگ نوزادان ترم و پره‌ترم تازه متولد شده در مقایسه با سایر انواع ونتیلاسیون تحریک شده می‌شود یا خیر
• ارزیابی ایمنی NAVA با تعیین این که منجر به خطر خونریزی داخل بطنی (intraventricular haemorrhage; IVH) بیش‌تر، لوکومالاسی پری‌ونتریکولار (لوکومالاسی پیرامون ‌بطنی) (periventricular leukomalacia)، یا نشت هوا در مقایسه با سایر انواع ونتیلاسیون با محرک می‌شود یا خیر

اهداف ثانویه

• تعیین منافع تغییر NAVA بر اساس سن حاملگی (ترم یا پره‌ترم)
• تعیین اینکه پیامدهای کارآزمایی‌های متقاطع که در طول دو هفته اول زندگی انجام شده‌اند، شامل نیاز به حداکثر فشار، اپیزودهای هیپوکربی (hypocarbia) یا هیپرکربی (hypercarbia)، شاخص اکسیژن، و کار تنفس بوده‌اند یا خیر.

روش های جستجو
جست‌وجو را در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین (the Cohrane Library)؛ MEDLINE از طریق Ovid SP (ژانویه ۱۹۶۶ تا مارچ ۲۰۱۷)؛ Embase از طریق Ovid SP (ژانویه ۱۹۸۰ تا مارچ ۲۰۱۷)؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) از طریق EBSCO host (۱۹۸۲ تا مارچ ۲۰۱۷)؛ و Web of Science (۱۹۸۵ تا ۲۰۱۷) انجام دادیم. چکیده نشست‌های سالانه Pediatric Academic Societies (PAS) (۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶)؛ نشست European Society of Pediatric Research (منتشر شده در Pediatric Research)؛ و نشست‌های ‌Perinatal Society of Australia and New Zealand (PSANZ) (۲۰۰۵ تا ۲۰۱۶) را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی را تا مارچ ۲۰۱۷ جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی و شبه‌‐تصادفی‌سازی‌شده را وارد کردیم که شامل کارآزمایی‌های متقاطع برای مقایسه NAVA با دیگر مدهای ونتیلاسیون تحریک شده (ونتیلاسیون با کمک کنترل (assist control ventilation; ACV)، ونتیلاسیون اجباری متناوب هماهنگ‌سازی شده (synchronous intermittent mandatory ventilatio) همراه با حمایت فشاری (pressure support) (SIMV ± PS)، ونتیلاسیون با حمایت فشار (pressure support ventilation; PSV)، یا ونتیلاسیون با کمک متناسب (proportional assist ventilation; PAV) مورد استفاده در نوزادان بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها

پیامدهای اولیه مورد نظر از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل ‌شده عبارت بودند از مورتالیتی به هر علتی، دیسپلازی برونکوپولمونری (BPD؛ به صورت نیاز به دریافت اکسیژن در ۲۸ روز‌گی تعریف شد)، و یک پیامد ترکیبی از مورتالیتی به هر علتی یا BPD. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از مدت زمان استفاده از ونتیلاسیون مکانیکی، بروز نشت هوا، بروز IVH یا لوکومالاسی پری‌ونتریکولار (لوکومالاسی پیرامون بطنی) (periventricular leukomalacia; PVL)، و بقای نوزاد همراه با نیاز به دریافت اکسیژن در سن جنینی ۳۶ هفته پس از قاعدگی.

پیامدهای مورد نظر حاصل از کارآزمایی‌ها متقاطع عبارت بودند از حداکثر کسر اکسیژن تنفس شده، میانگین حداکثر فشار تنفسی، اپیزود‌های هیپوکربی، و اپیزودهای هیپرکربی که در طول دوره هر بازوی کارآزمایی‌های متقاطع اندازه‌گیری شد. ما به دنبال ارزیابی عمل تنفس؛ شاخص اکسیژناسیون (oxygenation index)، و عدم هماهنگی توراکو‐ابدومینال (thoraco‐abdominal asynchrony) در پایان دوره زمانی هر بازوی مطالعه متقاطع بودیم.

نتایج اصلی
یک مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل‌ شده را برای مقایسه NAVA در برابر ونتیلاسیون تحریک شده توسط بیمار، محدود به فشار، وابسته به زمان انتخاب کردیم. این تحقیق در مورد مدت زمان استفاده از ونتیلاسیون مکانیکی و میزان BPD، پنوموتوراکس یا IVH تفاوت معنی‌داری را نشان نداد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
خطرات و منافع NAVA در مقایسه با دیگر انواع ونتیلاسیون برای استفاده در نوزادان غیر‐قطعی هستند. کارآزمایی‌هایی با طراحی خوب برای ارزیابی این شکل جدید از ونتیلاسیون تحریک شده مورد نیاز هستند.
خلاصه به زبان ساده

کمک ونتیلاتوری تنظیم‌شونده بر اساس سیستم عصبی برای حمایت تنفسی در نوزادان

سوال مطالعه مروری: آیا ونتیلاسیون با ونتیلاتور کمکی تنظیم‌شونده بر اساس سیستم عصبی (neurally adjusted ventilatory assist ventilation; NAVA) نسبت به روش‌های ونتیلاسیون معمول، روش موثرتری برای حمایت تنفسی از نوزادان متولد شده زودرس است؟
پیشینه: ونتیلاتور کمکی تنظیم‌شونده بر اساس سیستم عصبی شامل استفاده از سیگنال الکتریکی ارسال شده از عضلات اصلی تنفسی کودک است تا اطمینان حاصل شود که کودک در حال تلاش برای نفس کشیدن است، به طوری که ونتیلاتور ممکن است از تلاش‌های خود کودک حمایت کند. هماهنگ‌سازی تلاش نوزاد با فعالیت ونتیلاتور ممکن است نیاز به فشار مورد نیاز، همچنین آسیب به ریه‌ها را کاهش دهد. استفاده از مکانیسم‌های کنترل کننده تنفس خود کودک می‌تواند نوسانات سطوح دی‌اکسید کربن را در خون و تغییرات جریان خون را به مغز نیز کاهش دهد.
ویژگی‌های مطالعه: حین جست‌وجو در منابع علمی که تا مارچ ۲۰۱۷ تکمیل شد، یک مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل‌ شده را یافتیم که معیارهای ورود را به این مرور داشت.
نتایج کلیدی: ما یک مطالعه مناسب را یافتیم که برای ارزیابی استفاده از NAVA در ارائه حمایت تنفسی نوزاد انجام شد. این مطالعه هیچ اختلاف معنی‌داری را در پیامدهای مطلوب بین NAVA و ونتیلاسیون تحریک شده توسط بیمار، محدود به فشار، وابسته به زمان گزارش نکرد. انجام مطالعات خوب طراحی شده برای ارزیابی بیش‌تر نقش این تکنیک بالقوه حساس در حمایت تنفسی برای جمعیت نوزادان مورد نیاز هستند.


صفحه ۱ از ۱