پیشینه
هیپوترمی غیرعمدی بعد از عمل جراحی (یک درجه در درجه حرارت مرکزی زیر 36 درجه سانتیگراد) به این دلیل رخ میدهد که تنظیم درجه حرارت نرمال در حین عمل جراحی، عمدتا بهدلیل اثرات داروهای بیهوشی و در معرض هوا قرار بودن سطح پوست برای مدت طولانی مختل میشود. شیوههای مختلف زیادی برای حفظ درجه حرارت بدن پیشنهاد شده، یکی از این راهها ارائه مواد مغذی داخل وریدی در طول دوره بعد از عمل است که ممکن است از دست دادن حرارت را با افزایش متابولیسم کاهش دهد و به موجب آن تولید گرما را افزایش دهد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی مواد مغذی داخل وریدی قبل از عمل یا در حین عمل جراحی در پیشگیری از هیپوترمی بعد از عمل جراحی و عوارض آن در حین عمل جراحی در بزرگسالان.
روش های جستجو
ما پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL ؛(Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ نوامبر 2015) در کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)؛ MEDLINE Ovid SP (از 1956 تا نوامبر 2015؛ Embase Ovid SP (از 1982 تا نوامبر 2015)؛ Institute for Scientific Information (ISI) Web of Science (از 1950 تا نوامبر 2015)؛ (Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL EBSCO host؛ از 1980 تا نوامبر 2015)، همچنین فهرست منابع مقالات شناساییشده را جستوجو کردیم. ما همچنین وبسایت کارآزماییهای کنترلشده فعلی و ClincalTrials.gov را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT ؛Randomised Controlled Trials) درباره مواد مغذی داخل وریدی در مقایسه با کنترل یا سایر مداخلات ارائهشده برای حفظ نورموترمی (normothermia) در بزرگسالان تحت عمل جراحی.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری دادهها را استخراج و خطر سوگیری (Bias) را برای هر کارآزمایی انتخابشده ارزیابی کردند، نویسنده سوم مطالعه مروری، در صورت لزوم، جزئیات را بررسی کرد. ما با برخی از نویسندگان مطالعه برای درخواست اطلاعات بیشتر تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
ما 14 کارآزمایی (565 = n) انتخاب کردیم، در 13 کارآزمایی (525 = n) تزریق اسیدهای آمینه داخل وریدی با گروه کنترل (معمولا محلول سالین (saline solution) یا رینگرلاکتات (Ringer's lactate)) مقایسه شد. یک کارآزمایی باقیمانده (40 = n)، تزریق داخل وریدی فروکتوز (fructose) را در مقابل کنترل مقایسه کرد. ما تنوع بسیاری را در این کارآزماییها ملاحظه کردیم که از انواع مختلف جراحی، مدت زمان متغیر عمل جراحی و انواع مختلف شرکتکنندگان استفاده شده بود. بیشتر کارآزماییها با توجه به روشهای نامناسب یا نامشخص تصادفیسازی در معرض خطر بالا یا نامشخص سوگیری (Bias) بودند، و کورسازی شرکتکننده و ارزیاب نامشخص است. این کار ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهد، اما اینکه چگونه نتایج ممکن است تحت تاثیر قرار گرفته باشد، مشخص نیست.
هیچ کارآزمایی، پیامدهای اولیه مشخص ما را که شامل خطر ابتلا به هیپوترمی و رویدادهای مهم قلبی عروقی بودند، گزارش نکرد. بنابراین، ما تصمیم گرفتیم دادههای مربوط به درجه حرارت مرکزی بدن را به عنوان یک پیامد اولیه تجزیه و تحلیل کنیم. انجام متاآنالیز (meta-analysis) دادههای مربوط به تزریق آمینو اسید برای 60 دقیقه و 120 دقیقه ممکن نبود، ما ناهمگونی آماری قابلتوجهی در نتایج مشاهده کردیم.
برخی از کارآزماییها نشان داد که درجه حرارت بالاتر با اسیدهای آمینه مرتبط بود، اما تمامی کارآزماییها، نتایج آماری معنیداری گزارش نکردند، برخی از کارآزماییها نتایج متناقضی گزارش کردند که در آن گروه اسید آمینه، درجه حرارت مرکزی کمتری نسبت به گروه کنترل داشت. انجام متاآنالیزها برای شش مطالعه (249 = n) که دادههای مربوط به پایان عمل جراحی را ارائه کردند، امکانپذیر بود. اسیدهای آمینه منجر به افزایش آماری معنیداری در درجه حرارت مرکزی در مقایسه با افراد دریافتکننده کنترل شدند (میانگین تفاوت (MD): 0.46 درجه سانتیگراد؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33 تا 0.59؛ 0.0% = I2؛ اثر تصادفی؛ شواهد با کیفیت متوسط).
سه کارآزمایی (155 = n)، لرزیدن را در اثر از سرما بهعنوان یک پیامد گزارش کردند. متاآنالیزها اثر روشنی را نشان ندادند و بنابراین اینکه آیا اسیدهای آمینه خطر لرز را کاهش میدهند یا نه، نامشخص است (خطر نسبی (RR): 0.36؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 1.00؛ 93% = I2؛ مدل اثرات تصادفی؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
نتیجهگیریهای نویسندگان
اسیدهای آمینه داخل وریدی ممکن است شرکتکنندگان را تا نیم درجه سانتیگراد گرمتر از شرکتکنندگان گروه کنترل نگه دارد. در پایان عمل جراحی، این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود، اما در سایر نقاط زمانی معنیدار نبود. با این حال، اهمیت بالینی این یافته همچنان نامشخص باقی مانده است. همچنین معلوم نیست که آیا اسیدهای آمینه تاثیری بر خطر لرز دارند یا نه و اینکه آیا مواد مغذی داخل وریدی، منافع یا مضرات دیگری دارند، فقدان دادههای با کیفیت بالا در مورد این پیامدها وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
تزریق مواد مغذی داخل وریدی به بزرگسالان در حین عمل جراحی برای جلوگیری از هیپوترمی
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم به اثرات مواد مغذی داخل وریدی (اسیدهای آمینه یا قند وارد شده به جریان خون از طریق یک لوله یا یک کاتتر داخل ورید) در بزرگسالانی که عمل جراحی داشتند، پی ببریم. دادن مواد مغذی داخل وریدی، متابولیسم فرد را افزایش داده و ممکن است حرارت تولیدشده را در بدن افزایش دهد. ما میخواستیم بدانیم که آیا دادن مواد مغذی داخل وریدی در طول عمل جراحی میتواند افراد را گرم نگه دارد و اینکه آیا مواد مغذی داخل وریدی میتواند آنها را از داشتن مشکلات ناشی از سرد شدن بدن حفظ کند.
پیشینه
افراد ممکن است در حین عمل جراحی دچار افت دمای بدن شوند، بهویژه بهدلیل داروهایی که برای متوقف کردن احساس درد در آنها و نگه داشتن آنها در حالت ناهشیار (بیهوشی) استفاده میشود. این داروها چگونگی جریان خون را در بدن تغییر میدهند که ممکن است منجر به مشکلات قلبی شده و ممکن است موجب زخمهایی شود که به آهستگی درمان میشوند. همچنین ممکن است باعث شود خون به آهستگی لخته شود، ممکن است برخی از داروها دارای عوارض جانبی نامشخصی باشند. ممکن است افراد زمانی که از بیهوشی بیدار میشوند، دچار لرز شوند و اغلب اظهار میکنند که این یک تجربه بسیار ناراحتکننده است. گرم نگه داشتن افراد ممکن است لرزیدن آنها را متوقف کند. راههای بسیاری در تلاش برای گرم نگه داشتن افراد در حین عمل جراحی وجود دارد از جمله دادن مواد مغذی داخل وریدی به آنها.
ویژگیهای مطالعه
ما شواهد را تا نوامبر 2015 بررسی کردیم. 14 مطالعه تصادفیسازی (شامل 565 شرکتکننده) را انتخاب کردیم. سیزده مطالعه، افرادی را که مراقبت طبیعی با اسیدهای آمینه داخل وریدی بیشتری دریافت کردند را در برابر افرادی مقایسه کردند که مراقبت طبیعی، اما بدون اسیدهای آمینه (گروه کنترل) داشتند. یک مطالعه، افرادی را که فروکتوز دریافت کردند، با افراد گروه کنترل مقایسه کرد. مطالعات شامل بزرگسالان تحت جراحی برنامهریزی شده یا اورژانسی بودند. ما مطالعاتی را که در آنها شرکتکنندگان عمدا در حین عمل جراحی سرد نگه داشته شدند یا پیوند پوست دریافت کردند یا تحت بیحسی موضعی بودند انتخاب نکردیم.
نتایج اصلی
ما میتوانیم مطمئن باشیم که در پایان عمل جراحی، افرادی که مواد مغذی داخل وریدی دریافت کردند تا نیم درجه گرمتر از افراد دریافتکننده کنترل هستند (بر اساس شواهد بهدست آمده از شش مطالعه شامل 249 شرکتکننده). با این حال، عدم قطعیت زیادی در مورد اثرات مواد مغذی داخل وریدی در نقاط زمانی مختلف وجود دارد، برخی از مطالعات نشان میدهند که مواد مغذی داخل وریدی، شرکتکنندگان را گرمتر نگه میدارد و سایر مطالعات گزارش کردند که شرکتکنندگان سردتر از افراد دریافتکننده کنترل بودند. ما مطمئن نیستیم که آیا گرم نگه داشتن افراد تا نیم درجه گرمتر در مراقبت از افرادی که عمل جراحی دارند، مهم است یا خیر. ما همچنین مطمئن نیستیم که آیا دادن مواد مغذی داخل وریدی، خطر لرز افراد را کاهش میدهد یا خیر (بر اساس شواهد بهدست آمده از سه مطالعه شامل 155 شرکتکننده).
کیفیت شواهد
بسیاری از شواهد دارای کیفیت متوسط تا پائین بودند. روشهای مورد استفاده برای تخصیص شرکتکنندگان به دو گروه درمان اغلب ناکافی یا نامشخص بود، ما در مورد اینکه آیا افراد در ارزیابی پیامدها به اینکه جزء شرکتکنندگان کدام گروه درمانی بودند، آگاهی داشتند یا خیر، مطمئن نبودیم. این کار ممکن است نتایج را دچار سوگیری نماید، اما ما مطمئن نیستیم که ممکن است چه تأثیری بر نتایج کلی داشته باشد.