تعداد 50 مطالعه را انتخاب کردیم، که 31 مورد در متاآنالیز شرکت داده شدند. سطح کیفیت مطالعات مختلف بوده، و همه آنها با طراحی مشاهده‌ای، در معرض خطر بالای سوگیری‌های‌ (bias) معین قرار داشتند. با این حال، سوگیری‌ها میان AEDهای بررسی شده متعادل بود و معتقدیم که این نتایج، از طریق این سوگیری‌ها قابل توضیح نیستند.

خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در معرض کاربامازپین (carbamazepine; CBZ) قرار داشتند نسبت به کودکانی که از مادران سالم متولد شدند (1367 نفر در مقابل 2146 نفر؛ خطر نسبی (RR): 2.01؛ 95% CI؛ 1.20 تا 3.36) و از زنان مبتلا به صرع درمان‌ نشده (3058 نفر در مقابل 1287 نفر؛ RR: 1.50؛ 95% CI؛ 1.03 تا 2.19)، بیشتر بود. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در معرض فنوباربیتال (phenobarbital; PB) قرار داشتند در قیاس با کودکانی که از مادران سالم متولد شدند (345 نفر در مقابل 1591 نفر؛ RR: 2.84؛ 95% CI؛ 1.57 تا 5.13) بیشتر بود. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در مواجهه با فنی‌توئین (phenytoin; PHT) بودند نسبت به کودکانی که از مادران سالم (477 نفر در مقابل 987؛ RR: 2.38؛ 95% CI؛ 1.12 تا 5.03) و از زنان مبتلا به صرع درمان‌ نشده (640 نفر در مقابل 1256؛ RR: 2.40؛ 95% CI؛ 1.42 تا 4.08) متولد شدند، افزایش یافت. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در معرض توپیرامات (topiramate; TPM) قرار داشتند نسبت به کودکانی که از مادران سالم متولد شدند (359 نفر در مقابل 442 نفر؛ RR: 3.69؛ 95% CI؛ 1.36 تا 10.07) بیشتر بود. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در مواجهه با والپروات (valproate; VPA) بودند در مقایسه با کودکانی که از مادران سالم (467 نفر در مقابل 1936 نفر؛ RR: 5.69؛ 95% CI؛ 3.33 تا 9.73) و از زنان مبتلا به صرع درمان‌ نشده (1923 نفر در مقابل 1259 نفر؛ RR: 3.13؛ 95% CI؛ 2.16 تا 4.54) متولد شدند، بیشتر بود. خطر بروز ناهنجاری ماژور برای لاموتریژین (lamotrigine; LTG) افزایش نیافت. گاباپنتین (gabapentin; GBP)، لوتیراستام (levetiracetam; LEV)، اکس‌کاربازپین (oxcarbazepine; OXC)، پریمیدون (primidone; PRM) یا زونیسامید (zonisamide; ZNS) با افزایش این خطر مرتبط نبودند، با این حال، داده‌های بسیار کمتری برای این داروها وجود داشت.

برای مقایسه‌های AEDها، کودکان قرارگرفته در معرض VPA دارای بیشترین خطر ناهنجاری بودند (10.93%؛ 95% CI؛ 8.91 تا 13.13). خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در معرض VPA بودند در مقایسه با کودکانی که در معرض CBZ (2529 نفر در مقابل 4549 نفر؛ RR: 2.44؛ 95% CI؛ 2.00 تا 2.94)، GBP (1814 نفر در مقابل 190 نفر؛ RR: 6.21؛ 95% CI؛ 1.91 تا 20.23)، LEV (1814 نفر در مقابل 817 نفر؛ RR: 5.82؛ 95% CI؛ 3.13 تا 10.81)، LTG (2021 نفر در مقابل 4164 نفر؛ RR: 3.56؛ 95% CI؛ 2.77 تا 4.58)، TPM (1814 نفر در مقابل 473 نفر؛ RR: 2.35؛ 95% CI؛ 1.40 تا 3.95)، OXC (676 نفر در مقابل 238 نفر؛ RR: 3.71؛ 95% CI؛ 1.65 تا 8.33)، PB (1137 نفر در مقابل 626 نفر؛ RR: 1.59؛ 95% CI؛ 1.11 تا 2.29)، PHT (2319 نفر در مقابل 1137 نفر؛ RR: 2.00؛ 95% CI؛ 1.48 تا 2.71) یا ZNS (323 نفر در مقابل 90 نفر؛ RR: 17.13؛ 95% CI؛ 1.06 تا 277.48) قرار داشتند، بیشتر بود. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در مواجهه با CBZ قرار داشتند در قیاس با آنهایی که در معرض LEV (3051 نفر در مقابل 817 نفر؛ RR: 1.84؛ 95% CI؛ 1.03 تا 3.29) و LTG (3385 نفر در مقابل 4164 نفر؛ RR: 1.34؛ 95% CI؛ 1.01 تا 1.76) بودند، بیشتر بود. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در معرض PB بودند در مقایسه با آنهایی که در معرض GBP (204 نفر در مقابل 159 نفر؛ RR: 8.33؛ 95% CI؛ 1.04 تا 50.00)، LEV (204 نفر در مقابل 513 نفر؛ RR: 2.33؛ 95% CI؛ 1.04 تا 5) یا LTG (282 نفر در مقابل 1959 نفر؛ RR: 3.13؛ 95% CI؛ 1.64 تا 5.88) بودند، بیشتر بود. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در مواجهه با PHT قرار داشتند نسبت به آنهایی که در معرض LTG (624 نفر در مقابل 4082 نفر؛ RR: 1.89؛ 95% CI؛ 1.19 تا 2.94) یا LEV (566 نفر در مقابل 817 نفر؛ RR: 2.04؛ 95% CI؛ 1.09 تا 3.85) قرار گرفتند، افزایش یافت؛ با این حال مقایسه با LEV در مدل اثرات تصادفی (random‐effect) معنادار نبود. خطر بروز ناهنجاری در کودکانی که در معرض TPM بودند، در قیاس با کودکانی که در معرض LEV (473 نفر در مقابل 817 نفر؛ RR: 2.00؛ 95% CI؛ 1.03 تا 3.85) یا LTG (473 نفر در مقابل 3975 نفر؛ RR: 1.79؛ 95% CI؛ 1.06 تا 2.94) قرار گرفتند، بیشتر بود. هیچ تفاوت معنادار دیگری وجود نداشت، یا مقایسه‌ها فقط محدود به یک مطالعه ‌شدند.

نرخ بسیار بیشتری را از ناهنجاری‌های خاص یافتیم که PB با ناهنجاری‌های قلبی و VPA با ناهنجاری‌های لوله عصبی، قلبی، اورو‐فاشیال/کرانیوفاشیال، و اسکلتی و اندام در مقایسه با دیگر AEDها داشتند. دوز مواجهه مرتبط بود با خطر بروز ناهنجاری پس از قرار گرفتن در معرض VPA؛ ارتباط بالقوه دوز‐پاسخ برای دیگر AEDها کمتر روشن شد.