پنجشنبه 6 اردیبهشت 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Carolina D Weller, Rachelle Buchbinder, Renea V Johnston. Interventions for helping people adhere to compression treatments for venous leg ulceration. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-490-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-490-fa.html
پیشینه
التیام زخم وریدی مزمن یک مشکل بالینی پیچیده است که به مداخله تیم‌های مراقبت از زخم ماهر، هزینه‌بر و چندرشته‌ای نیاز دارد. نشان داده شده که کمپرسدرمانی به درمان زخم‌های وریدی کمک کرده و عود آن را کاهش می‌دهد. اینکه کدام مداخلات به افراد کمک می‌کند تا به کمپرسدرمانی پایبند بمانند، مشخص نیست. این مطالعه مروری یک به‌روزرسانی از مطالعه مروری قبلی کاکرین است.
اهداف
ارزیابی فواید و مضرات مداخلات طراحی شده برای کمک به پایبندی افراد به کمپرسدرمانی زخم وریدی پا، برای بهبود التیام و جلوگیری از عود مجدد پس از التیام.
روش های جستجو
در جون 2015، برای اولین به روزرسانی، ما منابع زیر را جست‌وجو کردیم: ثبت تخصصی زخم‌ها در کاکرین (Cochrane Wounds Specialised Register)؛ پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت‌شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ (کتابخانه کاکرین؛ The Cochrane Library)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid MEDLINE؛ (In-Process & Other Non-Indexed Citations)؛ OVID EMBASE و EBSCO CINAHL. ما همچنین ثبت کارآزمایی، و فهرست منابع نشریات مربوط به کارآزمایی‌های منتشر شده و در حال انجام را جست‌وجو کردیم. هیچ گونه محدودیتی از نظر زبان یا زمان انتشار وجود نداشت.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (RCT ؛Randomised Controlled Trials) را انتخاب کردیم که مداخلاتی را با هدف کمک به افراد مبتلا به زخم وریدی پا در پایبندی به کمپرسدرمانی و مقایسه آن با مراقبت معمول، عدم مداخله، یا مداخله فعال دیگر انجام داده بودند. پیامدهای اصلی ما بهبود زخم، عود زخم، کیفیت زندگی، درد، پایبندی به کمپرسدرمانی و تعداد افراد مبتلا به عوارض جانبی بود.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به‌طور جداگانه مطالعات را برای ورود انتخاب کردند، داده‌ها را استخراج، خطر سوگیری (Bias) را برای هر کارآزمایی انتخاب شده ارزیابی و کیفیت کلی شواهد را برای پیامدهای اصلی در جداول «خلاصه‌ای از یافته‌ها» ارزیابی کردند.
نتایج اصلی
یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده به این به‌روزرسانی اضافه شد و در مجموع سه کارآزمایی به دست آمد. یک مطالعه در حال انجام نیز شناسایی شد.
یک کارآزمایی (67 شرکت‌کننده)، Leg Club مبتنی بر جامعه که مکانیزم‌هایی را بر اساس پشتیبانی افراد هم سن و سال فراهم می‌کند، با تعیین هدف و تعامل اجتماعی، با مراقبت مبتنی بر خانه، مقایسه کرد. هیچ تفاوت آشکاری درباره میزان التیام در سه ماه (12 نفر از 28 در گروه Leg Club در مقابل 7 نفر از 28 نفر در گروه مراقبت مبتنی بر خانه التیام یافتند. خطر نسبی (RR): 1.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.79 تا 3.71)، یا شش ماه (15 نفر از 33 نفر در گروه Leg Club در مقابل 10 نفر از 34 نفر در گروه مراقبت مبتنی بر خانه التیام یافتند. RR: 1.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81 تا 2.93)، یا در پیامدهای کیفیت زندگی در شش ماه (میانگین تفاوت (MD): 0.85 امتیاز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 - تا 1.83؛ مقیاس نقطه‌ای: 0 تا 10) وجود نداشت. Leg Club ممکن است منجر به کاهش اندکی در میزان درد طی شش ماه شود، که ممکن است از نظر بالینی معنی‌دار نباشد (MD: 12.75 - نقطه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 24.79 - تا 0.71 - ؛ مقیاس نقطه‌ای: 0 تا 100؛ کاهش 15 نقطه‌ای معمولا از نظر بالینی حداقل تفاوت مهم در نظر گرفته می‌شود) (شواهد به علت خطر سوگیری انتخاب و عدم دقت دارای کیفیت پائین بود).
یک کارآزمایی دیگر (184 شرکت‌کننده)، یک برنامه شش ماهه خودمدیریتی مبتنی بر جامعه و با نظارت پرستار را که به انجام فعالیت بدنی (پیاده‌روی و تمرینات پا) و پایبندی به کمپرسدرمانی از طریق مشاوره و اصلاح رفتار (Lively Legs) تشویق می‌کرد، با مراقبت معمولی در یک کلینیک زخم، مقایسه کرد. طی 18 ماه پیگیری، تفاوت روشنی در میزان التیام (51 نفر از 92 نفر در گروه Lively Legs در مقابل 41 نفر از 92 نفر در گروه مراقبت معمولی؛ RR: 1.24؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 1.67)، میزان عود زخم‌های وریدی پا (32 نفر از 69 نفر عود در گروه Lively Legs در مقابل 38 از 67 در گروه مراقبت معمولی؛ RR: 0.82؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.59 تا 1.14)، یا پایبندی به کمپرسدرمانی (42 از 92 نفر طرفدار کامل در گروه Lively Legs در مقابل 41 از 92 نفر در گروه مراقبت معمولی؛ RR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.41) وجود نداشت. شواهد به دست آمده از این کارآزمایی نیز به دلیل خطر سوگیری انتخاب و عدم دقت، کیفیت پائین داشت.
فقط یک مطالعه آموزش بیمار را از طریق ویدئو با آموزش از طریق نوشته (جزوه) مقایسه کرد. با این حال، پیامدهای مربوط به این مطالعه مروری گزارش نشده بود.
ما هیچ مطالعه‌ای پیدا نکردیم که مداخلات دیگر را به منظور تقویت پایبندی به کمپرسدرمانی مورد بررسی قرار دهد.
یک کارآزمایی (67 شرکت‌کننده)، Leg Club مبتنی بر جامعه که مکانیزم‌هایی را بر اساس پشتیبانی افراد هم سن و سال فراهم می‌کند، با تعیین هدف و تعامل اجتماعی، با مراقبت مبتنی بر خانه، مقایسه کرد. هیچ تفاوت آشکاری درباره میزان التیام در سه ماه (12 نفر از 28 در گروه Leg Club در مقابل 7 نفر از 28 نفر در گروه مراقبت مبتنی بر خانه التیام یافتند. خطر نسبی (RR): 1.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.79 تا 3.71)، یا شش ماه (15 نفر از 33 نفر در گروه Leg Club در مقابل 10 نفر از 34 نفر در گروه مراقبت مبتنی بر خانه التیام یافتند. RR: 1.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81 تا 2.93)، یا در پیامدهای کیفیت زندگی در شش ماه (میانگین تفاوت (MD): 0.85 امتیاز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 - تا 1.83؛ مقیاس نقطه‌ای: 0 تا 10) وجود نداشت. Leg Club ممکن است منجر به کاهش اندکی در میزان درد طی شش ماه شود، که ممکن است از نظر بالینی معنی‌دار نباشد (MD: 12.75 - نقطه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 24.79 - تا 0.71 - ؛ مقیاس نقطه‌ای: 0 تا 100؛ کاهش 15 نقطه‌ای معمولا از نظر بالینی حداقل تفاوت مهم در نظر گرفته می‌شود) (شواهد به علت خطر سوگیری انتخاب و عدم دقت دارای کیفیت پائین بود).
یک کارآزمایی دیگر (184 شرکت‌کننده)، یک برنامه شش ماهه خودمدیریتی مبتنی بر جامعه و با نظارت پرستار را که به انجام فعالیت بدنی (پیاده‌روی و تمرینات پا) و پایبندی به کمپرسدرمانی از طریق مشاوره و اصلاح رفتار (Lively Legs) تشویق می‌کرد، با مراقبت معمولی در یک کلینیک زخم، مقایسه کرد. طی 18 ماه پیگیری، تفاوت روشنی در میزان التیام (51 نفر از 92 نفر در گروه Lively Legs در مقابل 41 نفر از 92 نفر در گروه مراقبت معمولی؛ RR: 1.24؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 1.67)، میزان عود زخم‌های وریدی پا (32 نفر از 69 نفر عود در گروه Lively Legs در مقابل 38 از 67 در گروه مراقبت معمولی؛ RR: 0.82؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.59 تا 1.14)، یا پایبندی به کمپرسدرمانی (42 از 92 نفر طرفدار کامل در گروه Lively Legs در مقابل 41 از 92 نفر در گروه مراقبت معمولی؛ RR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.41) وجود نداشت. شواهد به دست آمده از این کارآزمایی نیز به دلیل خطر سوگیری انتخاب و عدم دقت، کیفیت پائین داشت.
فقط یک مطالعه آموزش بیمار را از طریق ویدئو با آموزش از طریق نوشته (جزوه) مقایسه کرد. با این حال، پیامدهای مربوط به این مطالعه مروری گزارش نشده بود.
ما هیچ مطالعه‌ای پیدا نکردیم که مداخلات دیگر را به منظور تقویت پایبندی به کمپرسدرمانی مورد بررسی قرار دهد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
معلوم نیست که آیا مداخلات طراحی شده برای کمک به افراد برای پایبندی به کمپرسدرمانی، التیام زخم وریدی را بهبود و عود را کاهش می‌دهند یا خیر. کمبود کارآزمایی‌ها درباره مداخلاتی که پایبندی به کمپرسدرمانی را برای درمان زخم‌های وریدی ترویج دهد، وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
مداخلات برای کمک به افراد برای پایبندی به کمپرسدرمانی با هدف التیام زخم‌های وریدی پا
پیشینه
زخم‌های وریدی پا هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد تا التیام یابد، باعث ناراحتی می‌شوند و برای خدمات سلامت بسیار پرهزینه هستند. اگر چه کمپرس کردن آن توسط باند یا جوراب برای کمک به التیام و جلوگیری از عود استفاده می‌شود، بسیاری از افراد از کمپرسدرمانی تبعیت نمی‌کنند. بنابراین، مداخلاتی که پوشیدن کمپرس را ترویج می‌دهند، باید التیام را بهبود بخشند و از عود زخم‌های وریدی جلوگیری کنند.
ویژگی‌های مطالعه
این مطالعه مروری به‌روزرسانی شده (تا 22 جون 2015 به‌روز شده است) شامل سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بود. یک مطالعه انجام شده در استرالیا مراقبت استاندارد زخم (درمان زخم وریدی، مشاوره و پشتیبانی، پیگیری مدیریت و مراقبت پیشگیرانه) را در یک کلینیک عمومی به نام «Leg Club» (34 شرکت‌کننده) با مراقبت از همان زخم در خانه توسط یک پرستار (33 شرکت‌کننده) مقایسه کرد. مطالعه دیگری (184 شرکت‌کننده) یک برنامه ورزشی و اصلاح رفتار مبتنی بر جامعه را به نام «Lively Legs» برای ترویج پایبندی به کمپرسدرمانی و تمرین بدنی به علاوه مراقبت معمول (مراقبت از زخم، باندهای فشردهسازی در یک کلینیک سرپایی) با «مراقبت معمول» به تنهایی در 11 درمانگاه سرپایی پوست در هلند مقایسه کرد.
سومین مطالعه کوچک (20 شرکت‌کننده) مداخله آموزشی بیمار را برای بهبود دانش بیماری وریدی و مدیریت زخم مقایسه کرد. مداخله از طریق ویدئو یا از طریق جزوه‌های نوشته شده برای افراد برای بهبود زخم در کلینیک تحقیق در میامی، ایالات متحده آمریکا انجام شد. شرکت‌کنندگان در تمام مطالعات 60 ساله یا بیشتر و مبتلا به زخم وریدی پا بودند.
نتایج اصلی
Leg Club (یک کلینیک مبتنی بر جامعه)، التیام زخم‌های وریدی پا یا کیفیت زندگی را بیشتر از مراقبت مبتنی بر ویزیت در منزل توسط پرستار، بهبود نبخشید، اما ممکن است پس از شش ماه باعث درد کمتری شود. پس از شرکت در Leg Club، تعداد التیام یافته‌ها هفده نفر (از 100 نفر) بیشتر بود (46 از 100 نفر در Leg Club در مقایسه با 29 از 100 نفری که مراقبت معمولی در منزل داشتند). این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود و می‌توانست به‌صورت شانسی رخ داده باشد.
شرکت‌کنندگان Leg Club کیفیت زندگی خود را 0.85 امتیاز بهتر از دریافت مراقبت در منزل ارزیابی کردند (که در مقیاس 10 درجه ارزیابی شد). شرکت‌کنندگان Leg Club درد خود را در شش ماه 12.75 درجه کمتر از گروه مراقبت در منزل ارزیابی کردند (در مقیاس 100 درجه ارزیابی شد). این کارآزمایی اطلاعاتی درباره اینکه آیا کلینیک‌های Leg Club، پایبندی به کمپرس، زمان التیام، یا جلوگیری از عود را بیش از مراقبت در منزل بهبود می‌بخشند یا نه، گزارش نکرد.
مشخص نیست که آیا Lively Legs، برنامه خودمدیریتی مبتنی بر جامعه، التیام زخم یا عود را پس از 18 ماه در مقایسه با مراقبت معمول بهبود می‌بخشد یا خیر. مشخص نیست که آیا Lively Legs، بر پایبندی به کمپرسدرمانی تاثیر دارد یا خیر. این کارآزمایی گزارش نداد که آیا برنامه خودمدیریتی Lively Legs، زمان التیام زخم‌ها، کاهش درد، یا بهبود کیفیت زندگی را بیشتر از مراقبت معمول در یک کلینیک زخم بهبود می‌بخشد یا خیر.
اینکه آیا ارائه آموزش به بیمار توسط ویدیو یا از طریق یک جزوه التیام یا عود را بهبود می‌بخشد، مشخص نیست، این مطالعه هیچ یک از پیامدهای مربوط به این مطالعه مروری را اندازه‌گیری نکرد.
مداخلات دیگر شناسایی نشد.
کیفیت شواهد
اینکه آیا کلینیک‌های مبتنی بر جامعه پایبندی به کمپرسدرمانی را ترویج می‌دهند یا التیام زخم یا عود را بهبود می‌بخشند، معلوم نیست. کیفیت شواهد موجود به دلیل خطر سوگیری در مطالعات انتخاب شده و اندازه‌های کوچک نمونه که منجر به عدم دقت و عدم قطعیت می‌شوند، پائین بود.
یک کارآزمایی کوچک که مداخله آموزشی را ارزیابی کرد موفق به اندازه‌گیری پیامدهای ما (که به همین منظور در این مطالعه مروری در نظر گرفته شده بود) مانند التیام زخم و عود، و پایبندی، نشد. مطالعات بیشتر با کیفیت بالا به احتمال زیاد پیامد این مطالعه مروری را تغییر می‌دهند.
ما می‌دانیم که کمپرسدرمانی موثر است، اما درباره اینکه کدام مداخلات پایبندی به کمپرسدرمانی را بهبود می‌بخشند، اطلاع نداریم.
در جون 2015 به روزرسانی شد.
زخم‌های وریدی پا هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد تا التیام یابد، باعث ناراحتی می‌شوند و برای خدمات سلامت بسیار پرهزینه هستند. اگر چه کمپرس کردن آن توسط باند یا جوراب برای کمک به التیام و جلوگیری از عود استفاده می‌شود، بسیاری از افراد از کمپرسدرمانی تبعیت نمی‌کنند. بنابراین، مداخلاتی که پوشیدن کمپرس را ترویج می‌دهند، باید التیام را بهبود بخشند و از عود زخم‌های وریدی جلوگیری کنند.
ویژگی‌های مطالعه
این مطالعه مروری به‌روزرسانی شده (تا 22 جون 2015 به‌روز شده است) شامل سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بود. یک مطالعه انجام شده در استرالیا مراقبت استاندارد زخم (درمان زخم وریدی، مشاوره و پشتیبانی، پیگیری مدیریت و مراقبت پیشگیرانه) را در یک کلینیک عمومی به نام «Leg Club» (34 شرکت‌کننده) با مراقبت از همان زخم در خانه توسط یک پرستار (33 شرکت‌کننده) مقایسه کرد. مطالعه دیگری (184 شرکت‌کننده) یک برنامه ورزشی و اصلاح رفتار مبتنی بر جامعه را به نام «Lively Legs» برای ترویج پایبندی به کمپرسدرمانی و تمرین بدنی به علاوه مراقبت معمول (مراقبت از زخم، باندهای فشردهسازی در یک کلینیک سرپایی) با «مراقبت معمول» به تنهایی در 11 درمانگاه سرپایی پوست در هلند مقایسه کرد.
سومین مطالعه کوچک (20 شرکت‌کننده) مداخله آموزشی بیمار را برای بهبود دانش بیماری وریدی و مدیریت زخم مقایسه کرد. مداخله از طریق ویدئو یا از طریق جزوه‌های نوشته شده برای افراد برای بهبود زخم در کلینیک تحقیق در میامی، ایالات متحده آمریکا انجام شد. شرکت‌کنندگان در تمام مطالعات 60 ساله یا بیشتر و مبتلا به زخم وریدی پا بودند.
نتایج اصلی
Leg Club (یک کلینیک مبتنی بر جامعه)، التیام زخم‌های وریدی پا یا کیفیت زندگی را بیشتر از مراقبت مبتنی بر ویزیت در منزل توسط پرستار، بهبود نبخشید، اما ممکن است پس از شش ماه باعث درد کمتری شود. پس از شرکت در Leg Club، تعداد التیام یافته‌ها هفده نفر (از 100 نفر) بیشتر بود (46 از 100 نفر در Leg Club در مقایسه با 29 از 100 نفری که مراقبت معمولی در منزل داشتند). این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود و می‌توانست به‌صورت شانسی رخ داده باشد.
شرکت‌کنندگان Leg Club کیفیت زندگی خود را 0.85 امتیاز بهتر از دریافت مراقبت در منزل ارزیابی کردند (که در مقیاس 10 درجه ارزیابی شد). شرکت‌کنندگان Leg Club درد خود را در شش ماه 12.75 درجه کمتر از گروه مراقبت در منزل ارزیابی کردند (در مقیاس 100 درجه ارزیابی شد). این کارآزمایی اطلاعاتی درباره اینکه آیا کلینیک‌های Leg Club، پایبندی به کمپرس، زمان التیام، یا جلوگیری از عود را بیش از مراقبت در منزل بهبود می‌بخشند یا نه، گزارش نکرد.
مشخص نیست که آیا Lively Legs، برنامه خودمدیریتی مبتنی بر جامعه، التیام زخم یا عود را پس از 18 ماه در مقایسه با مراقبت معمول بهبود می‌بخشد یا خیر. مشخص نیست که آیا Lively Legs، بر پایبندی به کمپرسدرمانی تاثیر دارد یا خیر. این کارآزمایی گزارش نداد که آیا برنامه خودمدیریتی Lively Legs، زمان التیام زخم‌ها، کاهش درد، یا بهبود کیفیت زندگی را بیشتر از مراقبت معمول در یک کلینیک زخم بهبود می‌بخشد یا خیر.
اینکه آیا ارائه آموزش به بیمار توسط ویدیو یا از طریق یک جزوه التیام یا عود را بهبود می‌بخشد، مشخص نیست، این مطالعه هیچ یک از پیامدهای مربوط به این مطالعه مروری را اندازه‌گیری نکرد.
مداخلات دیگر شناسایی نشد.
کیفیت شواهد
اینکه آیا کلینیک‌های مبتنی بر جامعه پایبندی به کمپرسدرمانی را ترویج می‌دهند یا التیام زخم یا عود را بهبود می‌بخشند، معلوم نیست. کیفیت شواهد موجود به دلیل خطر سوگیری در مطالعات انتخاب شده و اندازه‌های کوچک نمونه که منجر به عدم دقت و عدم قطعیت می‌شوند، پائین بود.
یک کارآزمایی کوچک که مداخله آموزشی را ارزیابی کرد موفق به اندازه‌گیری پیامدهای ما (که به همین منظور در این مطالعه مروری در نظر گرفته شده بود) مانند التیام زخم و عود، و پایبندی، نشد. مطالعات بیشتر با کیفیت بالا به احتمال زیاد پیامد این مطالعه مروری را تغییر می‌دهند.
ما می‌دانیم که کمپرسدرمانی موثر است، اما درباره اینکه کدام مداخلات پایبندی به کمپرسدرمانی را بهبود می‌بخشند، اطلاع نداریم.
در جون 2015 به روزرسانی شد.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Wounds Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/4/1 | انتشار: 1394/12/12
