در سراسر جهان ماماها (Midwives) اولین سطح ارائه دهنده خدمات مراقبتی از مادران باردار هستند. با این وجود اطالاعات مناسبی پیرامون تفاوت‌ مدل‌های مراقبتی مداوم به سرپرستی ماما و سایر مدل‌های مراقبتی در زمینه‌ تفاوت در نرخ مرگ و بیماری، اثربخشی و پیامدهای روان‌شناختی گردآوری نشده است.

مقایسه مدل‌های مراقبت مداوم به سرپرستی ماما با سایر مدل‌های مراقبتی، برای مادران باردار و نوزادان آن‌ها.

ما ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (Cochrane Pregnancy and Childbirth Group's Trials Register) (تا 25 ژانویه 2016) را جست‌وجو کردیم و همچنین فهرست منابع مقالات انتخاب‌شده را نیز بررسی کردیم.

تمام کارآزمایی‌های منتشرشده یا منتشرنشده که در آن‌ها زنان باردار به صورت تصادفی تحت مراقبت مداوم به سرپرستی ماما یا سایر مدل‌های مراقبتی از مادر باردار و نوزاد قرار گرفته‌ بودند، برای این مطالعه مروری انتخاب شدند.

دو نویسنده مطالعه مروری به طور مستقل، مطالعات را از منظر شرایط ورود به مطالعه مروری ارزیابی کردند، داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (Bias) را در آن‌ها بررسی کردند و همچنین دقت مطالعات را تعیین کردند. کیفیت شواهد با استفاده از روش GRADE ارزیابی شد.

15 مطالعه با مجموع 17674 زن شرکت‌کننده انتخاب شدند. ما با استفاده از روش GRADE، کیفیت شواهد مرتبط با هر یک از پیامدهای اولیه (شامل: بی‌حسی ناحیه‌ای (نخاعی / اپیدورال)، زایمان با سزارین، زایمان واژینال با کمک (فورسپس / وکیوم)، زایمان واژینال خود به خود، سالم ماندن پرینه و تولد زودرس (قبل از هفته 37 بارداری)، مرگ قبل از هفته 24 جنینی و مرگ نوزادی) را ارزیابی کردیم. شواهد مربوط به همه پیامدهای اولیه از کیفیت بالایی برخوردار بودند.
در مورد پیامدهای اولیه، زنان تحت مراقبت مداوم به سرپرستی ماما، گزارش کمتری از بی‌حسی ناحیه‌ای (میانگین خطر نسبی (RR): 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.78 تا 0.92؛ 17674 شرکت‌کننده؛ 14 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا)، زایمان واژینال با کمک (میانگین RR: 0.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.83 تا 0.97؛ 17501 شرک‌کننده؛ 13 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا)، زایمان زودرس قبل 37 هفته (میانگین RR: 0.76؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.64 تا 0.91؛ 13238 شرکت‌کننده؛ 8 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا) و مجموع مرگ نوزاد یا جنین قبل یا بعد از هفته 24 بارداری داشتند (میانگین RR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.71 تا 0.99؛ 17561 شرکت‌کننده؛ 13 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا). زنان تحت مراقبت مداوم به سرپرستی ماما، گزارش بیشتری از زایمان واژینال خود‌به‌خودی داشتند (میانگین RR: 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.03 تا 1.07؛ 16678 شرکت‌کننده؛ 12 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا). در مورد پیامدهای زایمان با انجام سزارین و سالم ماندن پرینه، بین شرکت‌کنندگان گروه‌های مختلف تفاوتی وجود نداشت.
در پیامدهای ثانویه، زنان تحت مراقبت مداوم به سرپرستی ماما، گزارش کمتری از آمنیوتومی (Amniotomy) (میانگین RR: 0.80؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.66 تا 0.98؛ 3253 شرکت‌کننده؛ 4 مطالعه)، اپیزیوتومی (Episiotomy) (میانگین RR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.77 تا 0.92؛ 17674 شرکت‌کننده؛ 14 مطالعه) و مرگ نوزاد یا مرگ جنین قبل از هفته 24 (میانگین RR: 0.81؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.67 تا 0.98؛ 15645 شرکت‌کننده؛ 11 مطالعه) داشتند. زنان تحت مراقبت مداوم به سرپرستی ماما، گزارش بیشتری از استفاده از بی‌حسی‌ / بی‌هوشی زایمانی (میانگین RR: 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.06 تا 1.37؛ 10499 شرکت‌کننده؛ 7 مطالعه) و مدت طولانی‌تر زایمان (به ساعت) (میانگین تفاوت (MD): 0.50؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 تا 0.74؛ 3328 شرکت‌کننده؛ 3 مطلعه) داشتند و احتمال بیشتری داشت که یک مامای مشخص بر زایمان آن‌ها حاضر باشد (میانگین RR: 7.04؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.48 تا 11.08؛ 6917 شرکت‌کننده؛ 7 مطالعه). در مورد این پیامدها تفاوتی بین شرکت‌کنندگان گروه‌ها وجود نداشت: مرگ نوزادی و جنینی در هفته 24 یا بعد از آن، القای زایمان، بستری شدن نوزاد بعد از زایمان، خونریزی پیش از زایمان، استفاده از اکسی‌توسین کمکی حین زایمان، استفاده از اوپیوم، پارگی پرینه با نیاز به بخیه، خونریزی بعد از زایمان، شروع شیردهی مادر، تولد شیرخوار کم‌ وزن، امتیاز 5 دقیقه‌ای آپگار مساوی یا کمتر از هفت، تشنج نوزادی، انتقال شیرخوار برای مراقبت‌ بیشتر یا به واحد مراقبت‌های ویژه نوزادی (NICU) و مدت زمان بستری نوزاد در بیمارستان (به روز).
به دلیل بی‌ثباتی در سنجش رضایت‌مندی مادران و هزینه ارائه مدل‌های مختلف مراقبت به مادران، این پیامدها به صورت روایی گزارش شدند. در عمده مطالعات بررسی شده، نرخ رضایت مادران در مدل مراقبت مداوم به سرپرستی ماما بالاتر بود. همچنین مطالعه روند تغییر هزینه‌ها در گذر از مدل‌های مختلف نشان می‌داد که استفاده از مدل کنترل مداوم به سرپرستی ماما، موجب صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود.

این مطالعه مروری نشان می‌دهد که زنان بارداری که از مدل کنترل مداوم به سرپرستی ماما بهره می‌بردند، تحت مداخلات کمتری قرار گرفتند و از مراقبت ارائه شده برای خود و فرزندشان، خصوصا در زمینه عوارض جانبی احتمالی، در مقایسه با شرکت‌کنندگان سایر مدل‌های مراقبت از مادر باردار، رضایت‌مندی بیشتری داشتند.
برای یافتن راهکارهای رسیدن به کاهش بیشتر تولد نوزاد زودرس و مرگ جنینی قبل از هفته 24 بارداری و همه مرگ‌های نوزادی / جنینی مرتبط با مدل مراقبت مداوم به سرپرستی ماما، تحقیقات بیشتری لازم است.