مدیتیشن برای بیماران بزرگسال مبتلا به بدخیمی‌های خونی

پیشینه
سرطان‌های مغز استخوان، بافت لنفاوی و خونی به‌عنوان بدخیمی‌های خونی در نظر گرفته می‌شوند. شایع‌ترین بدخیمی‌های خونی، لنفوما، لوکمیا و میلوما هستند اما شامل سندرم‌های میلودیسپلاستیک یا بیماری‌های میلوپرولیفرتیو نیز می‌شود. در هرکدام از این بیماری‌ها، تقسیم‌بندی‌هایی وجود دارد. گزینه‌های درمانی زیادی بسته به نوع و شدت سرطان وجود دارد. رایج‌ترین درمان‌ها، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا ترکیبی از این دو است. در برخی از موارد، پیوند مغز استخوان پیشنهاد می‌شود (پیوند سلول‌های مغز استخوان خود فرد یا فرد دیگر در بیماری که تحت شیمی‌درمانی شدید قرار گرفته است). بیمارانی که از سرطان‌های خونی رنج می‌برند، می‌توانند علائم جدی داشته باشند و درمان‌های آن‌ها با عوارض جانبی شدیدی همراه است.
زندگی با سرطان و تحت درمان‌های قوی قرار گرفتن، اغلب با مشکلات فیزیکی و سایکولوژی مثل خستگی، پرخاشگری و افسردگی همراه است. حتی بعد از درمان کامل، برخی بیماران تحت تاثیر بیماری‌شان می‌گیرند و یافتن گزینه‌های درمانی مختلف می‌تواند به آن‌ها برای کنار آمدن با بیماری‌شان کمک کند.
میدیتیشن هزاران سال است که در فرهنگ‌های مختلف انجام می‌شود و ریشه در سنت‌های باستانی شرق دارد. مدیتیشن را می‌توان با وضعیت‌های مختلفی انجام داد. برای مثال، فرد می‌تواند روی دم و بازدم خود، روی یک شی یا روی یک جفت کلمه (مانترا) تمرکز کند. برخی از انواع مدیتیشن بر اساس اعتقادات روحی است. درمان با استفاده از مدیتیشن، درمان شناختی مبتنی بر تفکر نامیده می‌شود و می‌تواند باعث بهبودهایی در اضطراب، کیفیت زندگی و پرخاشگری در بیماران سرطانی شود. اما ارزیابی نظام‌مندی در مورد چگونگی اثر مدیتیشن بر زندگی بیماران مبتلا به بیماری‌های خونی صورت نگرفته است.

اهداف
تاثیرات مدیتیشن را بر بیماران بزرگسال مبتلا به بدخیمی‌های خونی ارزیابی کردیم. نتایج مهم شامل موارد زیر می‌شد: کیفیت زندگی، بقای کلی، افسردگی، پرخاشگری، خستگی کیفیت خواب و عوارض جانبی. ما اثرات مدیتیشن را به همراه مراقبت استاندارد برای بیماران مبتلا به لوکمی حاد که تازه تشخیص داده شدند، نسبت به صرفا مراقبت استاندارد، مرور کردیم.

نتایج اصلی
یک کارآزمایی با 91 بیمار بزرگسال گردآوری کردیم، که از آن‌ها فقط 42 بیمار ارزیابی شدند. این کارآزمایی برای بیماران، 5 جلسه 1 ساعته مدیتیشن بین پذیرش و ترخیص بیمارانی که به تازگی برایشان تشخیص لوکمی حاد میلوئیدی یا لنفوئیدی داده شده بود، در نظر گرفت. هیچ اطلاعاتی در مورد سن و جنس شرکت‌کننده‌ها داده نشد. تمامی شرکت‌کننده‌ها برای شیمی‌درمانی القایی اولیه بستری شدند. به دلیل اینکه این کارآزمایی به صورت چکیده منتشر شد، قادر به تفسیر دقیق نتایج نبودیم.
شرکت‌کننده‌هایی که مدیتیشن انجام داده بودند، سلامت فیزیکی بهتری داشتند و سطح افسرگی آن‌ها کاهش یافته بود.

کیفیت شواهد
اکثر نتایج از پیش تعیین شده‌ی ما (بقای کلی، پرخاشگری، خستگی، کیفیت خواب و عوارض جانبی) در کل گزارش نشد. نتایج کیفیت زندگی و افسردگی به دلیل خطر بالای سوگیری (42 بیمار از 91 بیمار شرکت‌کننده) و عدم دقت زیاد، بسیار پائین بود.


نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

شواهد کافی برای تعیین تاثیرگذاری مدیتیشن بر بیماران مبتلا به بیماری‌های خونی وجود نداشت، از این‌رو، نقش مدیتیشن در درمان بدخیمی‌های خونی نامشخص باقی می‌ماند. برای ارزیابی تاثیرات مثبت مدیتیشن، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بزرگ‌تر و با کیفیت بالاتری مورد نیاز است.
این شواهد تا آگوست 2015 به‌روزرسانی شده است.