جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پیشینه
در طول دو دهه گذشته، استفاده از هدایت سونوگرافی برای بی‌حسی موضعی به روش پرطرفداری تبدیل شده است، هرچند به عنوان یک ابزار اساسی به وسیله همه متخصصین شناخته نمی‌شود. هزینه یک دستگاه سونوگرافی به‌طور قابل توجهی بیشتر از هزینه ابزارهای دیگر مانند یک تحریک کننده عصبی است.
اهداف
تعیین اینکه آیا هدایت سونوگرافی در بلوک عصبی نورواگزیال و محیطی در کودکان، با در نظر گرفتن افزایش نرخ موفقیت یا کاهش میزان عوارض، هیچ مزیت بالینی دارد یا خیر.
روش های جستجو
ما پایگاه‌های اطلاعاتی زیر را تا مارچ 2015 جست‌وجو کردیم: پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت‌شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ (MEDLINE (OvidSP؛ (EMBASE (OvidSP؛ و Scopus (از زمان آغاز به کار تا 27 ژانویه 2015).
معیارهای انتخاب
ما همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs؛ Randomized Controlled Trials) موازی را که در آن‌ها اثرات استفاده از هدایت سونوگرافی در تکنیک بلوک موضعی در کودکان بررسی شده بود را بررسی کرده و مواردی که پیامدهای مورد نظر ما را داشتند، وارد این مطالعه مروری کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما مطالعات انتخاب‌شده را از نظر خطر سوگیری (Bias)، با استفاده از ابزار ارزیابی گروه همکاری کاکرین بررسی کردیم. دو نویسنده این مطالعه به‌طور جداگانه داده‌ها را استخراج کردند. ما سطح شواهد را برای هریک از این پیامدها، براساس مقیاس کارگروه GRADE (درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، ارتقا و بررسی؛ (Grades of Recommendation, Assessment, Development and Evaluation)) درجه‌بندی کردیم.
نتایج اصلی
ما 20 مطالعه (1241 شرکت‌کننده) را وارد کردیم که منبع تامین مالی آن‌ها برعهده سازمان‌های دولتی (2 مطالعه)، یک سازمان خیریه (1 مطالعه)، یک بخش علمی (4 مطالعه) و بدون منابع مشخص (11 مطالعه) بودند. دو مطالعه اعلام کردند که آن‌ها از صنعت نیز کمک گرفته‌اند (وام تجهیزات). در 14 مطالعه (939 شرکت‌کننده)، هدایت سونوگرافی میزان موفقیت را با کاهش رخداد بلوک ناموفق، افزایش داده بود: (خطر تفاوت (RD): 0.11؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.17 - تا 0.05 - )؛ I2 = 64%؛ تعداد مورد نیاز برای یک پیامد منفعت اضافی برای بلوک عصبی محیطی (NNTB)؛ 6؛ (95% فاصله اطمینان (CI)؛ 5 تا 8)). بلوک کردن تحت بی‌هوشی عمومی انجام شده بود (کار غالب بالینی که در این جمعیت انجام می‌شود). بنابراین، تغییرات همودینامیک به محرک جراحی (به جای ارزیابی بلوک کلاسیک حسی / حرکتی) به عنوان موفقیت در کار درنظر گرفته شد. در 8 مطالعه (414 شرکت‌کننده)، زمانی که هدایت سونوگرافی استفاده شده بود، نمرات درد در ساعت اول در واحد مراقبت پس از بی‌هوشی کاهش یافته بود. به هرحال، ارتباط بالینی تفاوت‌ها نامشخص بود (برابر با 0.2 - در مقیاس صفر تا 10). در 8 مطالعه (358 شرکت‌کننده)، طول دوره بلوک با هدایت سونوگرافی طولانی‌تر بود: (میانگین تفاوت استاندارد (SMD): 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 0.76 تا 1.65؛ I2 = 73%؛ برابر با 62 دقیقه). اینجا دوباره، کودکان کم‌سن‌تر بیشتر از هدایت سونوگرافی منفعت کسب کردند. با استفاده از هدایت سونوگرافی برای پیش ارزیابی قبل از بلوک نورواگزیال، زمان انجام روند کار کاهش نشان داد (SMD: 1.97 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 2.41 - تا 1.54 - ؛ I2 = 0%؛ معادل 2.4 دقیقه؛ 2 مطالعه؛ 122 شرکت‌کننده) یا به عنوان یک روش از پیش برنامه‌ریزی نشده (SMD: 0.68 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.96 - تا 0.40؛ I2 = 0%؛ معادل 94 ثانیه؛ 2 مطالعه؛ 204 شرکت‌کننده). در 2 مطالعه (122 شرکت‌کننده)، هدایت سونوگرافی تعداد دفعات مورد نیاز برای سوزن زدن جهت انجام بلوک عصبی را کاهش داد (SMD: 0.90 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.27 - تا 0.52 - ؛ I2 = 0%؛ معادل 0.6 تعداد دفعات سوزن زدن برای هر شرکت‌کننده). برای 2 مطالعه (204 شرکت‌کننده)، زمانی که از هدایت سونوگرافی برای بلوک نورواگزیال استفاده شد، ما نتوانستیم تفاوتی در بروز سوراخ شدگی همراه با خونریزی پیدا کنیم، اما دریافتیم که تعداد شرکت‌کنندگان به خوبی زیر اندازه اطلاعات مطلوب بود (RD: 0.07 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 - تا 0.04). هیچ موردی از عوارض جانبی ماژور برای هیچ یک از 1241 شرکت‌کننده گزارش نشد. ما کیفیت شواهد را برای موفقیت، نمره درد در ساعت نخست، طول دوره بلوک، زمان انجام بلوک و تعداد موارد مورد نیاز برای سوزن زدن، بالا نمره‌بندی کردیم. کیفیت شواهد برای سوراخ شدگی‌های خونی پائین ارزیابی شدند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
به نظر می‌رسد هدایت سونوگرافی، خصوصا در کودکان کم‌سن‌تر، با صرفه و سودمند باشد، زیرا میزان موفقیت را ارتقا داده و طول دوره بلوک را افزایش می‌دهد. اطلاعات اضافی پیش از نتیجه‌گیری نهایی در مورد اثرات راهنمایی سونوگرافی بر کاهش میزان سوراخ شدگی‌های خونی، مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
هدایت سونوگرافی برای تزریق بی‌حس‌کننده موضعی در کودکان برای بلوک راه‌های انتقال درد
پیشینه
یک بی‌حس کننده موضعی می‌تواند به داخل نخاع یا اطراف نورون‌ها برای بلوک راه انتقال درد و به منظور پرهیز از به خواب رفتن بیمار برای جراحی یا درمان درد پس از جراحی تزریق شود. این روش را به عنوان بلوک موضعی یا منطقه‌ای می‌نامند. یافتن یک جایگزین موثر برای بی‌هوشی عمومی یا ضددردهای رایج، خصوصا برای کودکان مهم است، زیرا آن ها ممکن است از عوارض جانبی ناشی از بی‌هوشی عمومی یا ضدردردهای اوپیوئیدی بیشتر آسیب ببینند. همچنین درد در اوایل زندگی می‌تواند مضرات طولانی‌مدتی داشته باشد. بلوک موضعی با جایگذاری یک سوزن به داخل پوست در جایی که با لمس استخوان‌ها یا یک عروق ضرباندار تعیین می‌شود، انجام می‌شود. یک سوزن الکتریکی برای تولید انقباضات عضلانی نیز می‌تواند برای یافتن یک مکان مناسب کمک کننده باشد. در طول 3 دهه گذشته، پزشکان استفاده از سونوگرافی را برای نشان دادن مکان نورون‌ها آغاز کرده‌اند، اما این ماشین‌ها گران بوده و به مهارت بیشتر متخصصین نیاز دارد. یک مطالعه مروری کاکرین دریافته که هدایت سونوگرافی، میزان موفقیت بلوک منطقه‌ای را بیشتر نمی‌کند، اما اثرات مضر را در بزرگسالان کاهش می‌دهد. هدف ما بررسی این موضوع بود که آیا این اثرات در کودکان هم به همان صورت است یا خیر.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا مارچ 2015 به‌روز هستند.
ویژگی‌های مطالعه
ما 20 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را وارد این مطالعه مروری کردیم که در آن‌ها سونوگرافی با دیگر روش‌های لوکالیزه کردن رشته عصبی برای بلوک موضعی در کودکان مقایسه شده بود.
تامین منابع مالی مطالعات
منابع مالی شامل سازمان‌های دولتی (2 مطالعه)، موسسه خیریه (1 مطالعه) و یک دپارتمان علمی (4 مطالعه) بودند. دو مطالعه اعلام کردند که آن‌ها از صنعت نیز کمک گرفته‌اند (وام تجهیزات). منبع مالی 11 مطالعه نامشخص بود.
نتایج اصلی
هدایت سونوگرافی میزان رخداد شکست بلوک عصبی را کاهش داد (میزان واقعی بدون سونوگرافی 25 درصد است). با استفاده از هدایت سونوگرافی، اگر 6 نفر تحت بلوک عصبی قرار گیرند، یک شرکت‌کننده کمتر دچار شکست بلوک عصبی خواهد شد. مطالعات بررسی شده، کودکان را در گروه‌های سنی مختلف بررسی کرده بودند. اگر ما نتایج را براساس سن مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که کودکان کم‌سن‌تر، کاهش بیشتری در میزان شکست بلوک عصبی خواهند داشت. با هدایت سونوگرافی، نمره درد در ساعت نخست پس از جراحی کاهش نشان داد، اما میزان کاهش درد کوچک بود. زمانی که از هدایت سونوگرافی استفاده شد، مدت زمان سپری شده پس از جراحی که کودک به ضد دردهای اضافی نیاز پیدا کند، افزایش یافته و تقریبا به 62 دقیقه رسید، در حالی که میانگین زمانی معمول بین 11 دقیقه تا 7 ساعت است. در اینجا دوباره، هر چه کودک کم‌سن‌تر بود، تفاوت تاخیر در ظهور درد بیشتر بود. استفاده از هدایت سونوگرافی برای پیش‌ارزیابی یک بلوک در ستون فقرات باعث شد مدت زمان لازم برای بلوک کردن عصبی کاهش یابد (معادل 2.4 دقیقه کمتر از میانگین زمانی 3.2 دقیقه‌ای در گروه کنترل). هدایت سونوگرافی تعداد دفعات نیاز به سوزن زدن را برای انجام بلوک عصبی کاهش داد: میانگین 0.6 مورد سوزن زدن برای هر شرکت‌کننده (از میانگین 1.6 در گروه کنترل). برای نشان دادن اینکه آیا هدایت سونوگرافی باعث کاهش تعداد ورود ناخواسته سوزن به داخل عروق خونی هم می‌شود یا خیر، به مطالعات بیشتری نیاز است (میزان واقعی بدون هدایت سونوگرافی 14 درصد است). در هیچ یک از 1241 شرکت‌کننده، عارضه جانبی ماژوری گزارش نشد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد برای کاهش رخداد شکست در بلوک عصبی، بهبود نمره درد در ساعت نخست، افزایش طول مدت ماندگاری بلوک، کاهش زمان مورد نیاز برای انجام بلوک موضعی، زمانی که هدایت سونوگرافی برای پیش‌ارزیابی یک بلوک در ستون فقرات و کاهش تعداد موارد مورد نیاز سوزن زدن، بالا ارزیابی شدند. سطح شواهد برای تعداد موارد ورود ناخواسته سوزن به داخل یک عروق خونی، پائین درجه‌بندی شد.
یک بی‌حس کننده موضعی می‌تواند به داخل نخاع یا اطراف نورون‌ها برای بلوک راه انتقال درد و به منظور پرهیز از به خواب رفتن بیمار برای جراحی یا درمان درد پس از جراحی تزریق شود. این روش را به عنوان بلوک موضعی یا منطقه‌ای می‌نامند. یافتن یک جایگزین موثر برای بی‌هوشی عمومی یا ضددردهای رایج، خصوصا برای کودکان مهم است، زیرا آن ها ممکن است از عوارض جانبی ناشی از بی‌هوشی عمومی یا ضدردردهای اوپیوئیدی بیشتر آسیب ببینند. همچنین درد در اوایل زندگی می‌تواند مضرات طولانی‌مدتی داشته باشد. بلوک موضعی با جایگذاری یک سوزن به داخل پوست در جایی که با لمس استخوان‌ها یا یک عروق ضرباندار تعیین می‌شود، انجام می‌شود. یک سوزن الکتریکی برای تولید انقباضات عضلانی نیز می‌تواند برای یافتن یک مکان مناسب کمک کننده باشد. در طول 3 دهه گذشته، پزشکان استفاده از سونوگرافی را برای نشان دادن مکان نورون‌ها آغاز کرده‌اند، اما این ماشین‌ها گران بوده و به مهارت بیشتر متخصصین نیاز دارد. یک مطالعه مروری کاکرین دریافته که هدایت سونوگرافی، میزان موفقیت بلوک منطقه‌ای را بیشتر نمی‌کند، اما اثرات مضر را در بزرگسالان کاهش می‌دهد. هدف ما بررسی این موضوع بود که آیا این اثرات در کودکان هم به همان صورت است یا خیر.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا مارچ 2015 به‌روز هستند.
ویژگی‌های مطالعه
ما 20 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را وارد این مطالعه مروری کردیم که در آن‌ها سونوگرافی با دیگر روش‌های لوکالیزه کردن رشته عصبی برای بلوک موضعی در کودکان مقایسه شده بود.
تامین منابع مالی مطالعات
منابع مالی شامل سازمان‌های دولتی (2 مطالعه)، موسسه خیریه (1 مطالعه) و یک دپارتمان علمی (4 مطالعه) بودند. دو مطالعه اعلام کردند که آن‌ها از صنعت نیز کمک گرفته‌اند (وام تجهیزات). منبع مالی 11 مطالعه نامشخص بود.
نتایج اصلی
هدایت سونوگرافی میزان رخداد شکست بلوک عصبی را کاهش داد (میزان واقعی بدون سونوگرافی 25 درصد است). با استفاده از هدایت سونوگرافی، اگر 6 نفر تحت بلوک عصبی قرار گیرند، یک شرکت‌کننده کمتر دچار شکست بلوک عصبی خواهد شد. مطالعات بررسی شده، کودکان را در گروه‌های سنی مختلف بررسی کرده بودند. اگر ما نتایج را براساس سن مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که کودکان کم‌سن‌تر، کاهش بیشتری در میزان شکست بلوک عصبی خواهند داشت. با هدایت سونوگرافی، نمره درد در ساعت نخست پس از جراحی کاهش نشان داد، اما میزان کاهش درد کوچک بود. زمانی که از هدایت سونوگرافی استفاده شد، مدت زمان سپری شده پس از جراحی که کودک به ضد دردهای اضافی نیاز پیدا کند، افزایش یافته و تقریبا به 62 دقیقه رسید، در حالی که میانگین زمانی معمول بین 11 دقیقه تا 7 ساعت است. در اینجا دوباره، هر چه کودک کم‌سن‌تر بود، تفاوت تاخیر در ظهور درد بیشتر بود. استفاده از هدایت سونوگرافی برای پیش‌ارزیابی یک بلوک در ستون فقرات باعث شد مدت زمان لازم برای بلوک کردن عصبی کاهش یابد (معادل 2.4 دقیقه کمتر از میانگین زمانی 3.2 دقیقه‌ای در گروه کنترل). هدایت سونوگرافی تعداد دفعات نیاز به سوزن زدن را برای انجام بلوک عصبی کاهش داد: میانگین 0.6 مورد سوزن زدن برای هر شرکت‌کننده (از میانگین 1.6 در گروه کنترل). برای نشان دادن اینکه آیا هدایت سونوگرافی باعث کاهش تعداد ورود ناخواسته سوزن به داخل عروق خونی هم می‌شود یا خیر، به مطالعات بیشتری نیاز است (میزان واقعی بدون هدایت سونوگرافی 14 درصد است). در هیچ یک از 1241 شرکت‌کننده، عارضه جانبی ماژوری گزارش نشد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد برای کاهش رخداد شکست در بلوک عصبی، بهبود نمره درد در ساعت نخست، افزایش طول مدت ماندگاری بلوک، کاهش زمان مورد نیاز برای انجام بلوک موضعی، زمانی که هدایت سونوگرافی برای پیش‌ارزیابی یک بلوک در ستون فقرات و کاهش تعداد موارد مورد نیاز سوزن زدن، بالا ارزیابی شدند. سطح شواهد برای تعداد موارد ورود ناخواسته سوزن به داخل یک عروق خونی، پائین درجه‌بندی شد.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Anaesthesia, Critical and Emergency Care Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1393/12/19 | انتشار: 1394/11/30