پیشینه
ونتیلاسیون مکانیکی یک مداخله زندگیبخش برای نوزادان تازه متولد شده بسیار بدحال و مبتلا به نارسایی تنفسی بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان (NICU ؛Neonatal Intensive Care Unit) محسوب میشود. ونتیلاسیون نوزادان تازه متولد شده بهدلیل حجم جاری کم تنفسی، تعداد تنفس بالا و استفاده از لولههای اندوتراکئال بازنشده میتواند چالشبرانگیز باشد. ونتیلاسیون مکانیکی عوارض کوتاهمدت و بلندمدت مختلفی دارد. بهمنظور جلوگیری از عوارض آن، هرچه زودتر فرد را از دستگاه ونتیلاسیون جدا میکنند. جدا کردن از دستگاه کمک میکند فرد از ونتیلاسیون مکانیکی مطلق به سمت تنفس خودبخودی سوق داده شود.
اهداف
تعیین اثربخشی جداکردن نوزادان از دستگاه ونتیلاسیون تحت پروتکل و خارج از پروتکل در کاهش طول مدت ونتیلاسیون مکانیکی تهاجمی، طول مدت جداسازی و کاهش مدت بستری در NICU و بیمارستان. تعیین اثربخشی در زیرگروههای از پیش تعریف شده شامل: هفته بارداری و وزن تولد، نوع پروتکل و نوع ارائه پروتکل. تعیین اینکه کدام پروتکل جداسازی در کاهش مدت ونتیلاسیون مکانیکی بیخطر و از نظر بالینی موثر است، بدون اینکه خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
روش های جستجو
ما در منابع زیر به جستوجو پرداختیم: پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین ((CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library) شماره7؛ 2015)،MEDLINE In-Process and other Non-Indexed Citations and OVID MEDLINE (از 1950 تا 31 جولای 205)، CINAHL (از 1982 تا 31 جولای 2015)، EMBASE (از 1988 تا 31 جولای 2015) و Web of Science (از 1990 تا 15 جولای 2015). محدودیتی از نظر زبان انتشار اعمال نکردیم. ما در رابطه با این موضوع با نویسندگان مطالعاتی که زیرگروهی از نوزادان را در مطالعهشان داشتند و متخصصین این زمینه تماس حاصل کردیم. علاوه براین، بهمنظور دستیابی به مطالعات بیشتری در این رابطه، چکیدههای مربوط به مجموعه مقالات کنفرانسها، تزها، پایاننامهها و فهرست منابع تمامی مطالعات را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده، شبه تصادفیسازی یا تصادفیسازی خوشهای وارد مطالعه شدهاند که به مقایسه شیوههای جداسازی از دستگاه ونتیلاسیون تحت پروتکل و خارج از پروتکل در نوزادان تازه متولد شده با سن بارداری 24 هفته و بالاتر، پیش از آنکه سن پس از تولد آنها (بعد از تاریخ تولد مورد انتظار) به 28 روز کامل برسد، پرداختهاند.
گردآوری و تحلیل دادهها
چهار نویسنده، بهصورت دوتا دوتا و بهطور مستقل عناوین و چکیدههایی را مرور کردند که در جستوجوی الکترونیکی شناسایی شده بودند. متن کامل مطالعاتی را که بهطور بالقوه مرتبط بودند، بازبینی کردیم.
نتایج اصلی
جستوجوی ما 1752 یافته در برداشت. مطالعات تکراری (1062) و نامرتبط (843) را حذف کردیم. ما هیچگونه کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده، شبه تصادفیسازی یا تصادفیسازی خوشهای که در مورد جداسازی نوزادان از دستگاه ونتیلاسیون مکانیکی انجام شده باشد، نیافتیم. دو کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده، معیارهای مربوط به نوع مطالعه و نوع مداخله داشتند، اما تنها شامل گروهی از نوزادان میشدند. نویسندگان مطالعه نتوانستند اطلاعات مورد نیاز را برای تحلیل زیرگروهی فراهم کنند. ما هر دو مطالعه را کنار گذاشتیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
براساس نتایج این مطالعه مروری، هیچ مدرکی به نفع یا ضرر تاثیر جداکردن تحت پروتکل یا خارج از پروتکل بر طول مدت ونتیلاسیون مکانیکی تهاجمی در نوزادان تازه متولد شده وجود ندارد.
خلاصه به زبان ساده
سودمندی پروتکلهای مربوط به کاهش زمانی که نوزادان تازه متولد شده در بخش مراقبت ویژه نوزادان تحت تهویه مکانیکی قرار دارند
سوال مطالعه مروری
آیا پروتکلها برای کاهش زمانی که نوزادان تازه متولد شده در بخش مراقبت ویژه نوزادان تحت ونتیلاسیون مکانیکی قرار میگیرند، مفید هستند؟
پیشینه
برای کمک به نوزادانی که بسیار بدحال هستند یا بسیار نارس به دنیا آمدهاند و خودشان نمیتوانند نفس بکشند، از ونتیلاسیون مکانیکی استفاده میشود. اما ونتیلاسیون مکانیکی بیخطر نیست و میتواند باعث ایجاد آسیب (دائمی) در ریهها شود. برای مثال، فشاری که نیاز است تا ریه پر از هوا شود، ممکن است فضاهای هوایی بسیار شکننده را تخریب کند و در ریهها جوشگاه (اسکار) ایجاد کند. به همین دلیل مهم است تشخیص دهیم چه زمانی نوزاد به حدی بالغ و قوی شده تا بتواند خودش نفس بکشد و وی را از دستگاه ونتیلاسیون جدا کنیم. اما متاسفانه درحال حاضر توافقی در رابطه با بهترین راه جداکردن نوزادان از دستگاه ونتیلاسیون وجود ندارد. محققین سودمندی پروتکلهای استاندارد شده راهنمایی کننده را در مورد روشهای جداسازی از ونتیلاسیون بزرگسالان و کودکان مطالعه کردهاند. در بزرگسالان، 17 مطالعه مربوط به پروتکلهای جداسازی نشان دادند که جداکردن بزرگسالان از دستگاه ونتیلاسیون با یک روش بیخطر و بهموقع در کمک به پزشکان و پرستاران سودمند هستند. در کودکان، 3 مطالعه مربوط به پروتکلهای جداسازی نشان دادند که این پروتکلها در کاهش زمانی که فرد زیر ونتیلاسیون به سر میبرد، مفید هستند، اما تعداد مطالعات بسیار کمتر از آن بود که بتوانند ضررهای آنها را نشان دهند. هنوز نمیدانیم پروتکلهای جداسازی در نوزادان چه سود و زیانهایی را به همراه دارند. به هرحال با وجود اینکه شواهد کمی برای سودمند بودن این پروتکلهای استاندارد شده وجود دارد، در جداسازی کودکان از ونتیلاسیون مکانیکی استفاده میشوند.
ویژگیهای مطالعه
هدف این مطالعه مروری، بررسی مطالعات مربوط به پروتکلهای جداسازی نوزادان تازه متولد شده بود تا ببینیم آیا میتوانیم یک نتیجهگیری در مورد سودمندی آنها برای اقدام به جداسازی در واحد مراقبتهای ویژه نوزادان ارائه کنیم یا خیر.
نتایج اصلی
ما هیچ مطالعهای که نوزادان پیش از 28 روز را بررسی کرده باشد، پیدا نکردیم. دو مطالعه پیدا کردیم که زیرمجموعهای از نوزادان را شامل میشدند، اما قادر به استخراج اطلاعات از این زیرگروه جدا از سایر گروههای مطالعه شده نبودیم.
کیفیت شواهد
تاکنون هیچ مدرکی در رابطه با مقایسه جداسازی تحت پروتکل و خارج از پروتکل در نوزادان تازه متولد شده در واحد مراقبتهای ویژه نوزادان در دست نیست.