جلد 2016 -                   جلد 2016 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.1002/14651858.CD001838.pub5

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Susanne M Veltman-Verhulst, Edward Hughes, Reuben Olugbenga Ayeleke, Ben J Cohlen. Intra-uterine insemination for unexplained subfertility. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-282-fa.html
تلقیح داخل رحمی برای درمان قدرت باروری پایین غیرقابل توضیح
Susanne M Veltman-Verhulst* , Edward Hughes , Reuben Olugbenga Ayeleke , Ben J Cohlen
پیشینه
تلقیح داخل رحمی (IUI) یک روش درمانی باروری رایج است که برای زوج‌های با قدرت باروری پائین و غیرقابل توجیه استفاده می‌شود. اگرچه تلقیح داخل رحمی نسبت به لقاح آزمایشگاهی (IVF) غیرتهاجمی‌تر و ارزان‌تر است، اما ایمنی تلقیح داخل رحمی در ترکیب با تحریک بیش از حد تخمدان (OH) مورد بحث است. نگرانی اصلی درباره روش درمانی تلقیح داخل رحمی با تحریک بیش از حد تخمدان، افزایش نرخ بارداری چندگانه است. این مطالعه مروری نسخه بروز شده از یک مطالعه مروری کاکرین است (Veltman-Verhulst 2012) که برای اولین بار در سال 2006 به اجرا درآمد و در سال 2012 بروزرسانی شد.
اهداف
تعیین اینکه آیا تلقیح داخل رحمی برای زو‌ج‌های با قدرت باروری پائین، در مقایسه با آمیزش زمان‌بندی شده (TI) و مدیریت انتظار با و بدون تحریک بیش از حد تخمدان، نرخ وقوع تولد زنده را بهبود می‌بخشد یا خیر.
روش های جستجو
ما در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه زنان و باروری در کاکرین (Cochrane Gynaecology and Fertility) (گروه اختلالات قاعدگی و باروری با قدرت پایین کاکرین سابق؛ Cochrane Menstrual Disorders and Subfertility Group)، پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)، از اولین شماره تا شماره 11؛ 2015)، Ovid MEDLINE ،Ovid EMBASE، پایگاه‌های ثبت کارآزمایی و PsycINFO همگی از اولین شماره تا دسامبر 2015 و فهرست منابع مقالات به جست‌وجو پرداختیم. برای دستیابی به داده‌های از دست رفته یا منتشر نشده با نویسندگان مطالعات شناسایی شده تماس برقرار شد. شواهد تا دسامبر 2015 به‌روز هستند.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که به مقایسه تلقیح داخل رحمی در مقابل آمیزش زمان‌بندی شده، به صورت طبیعی یا به واسطه سیکل‌های تحریک شده، پرداخته بودند. تنها زوج‌هایی به مطالعه مروری وارد شدند که دارای قدرت باروری پائین و غیرقابل توجیه بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
2 نویسنده مطالعه مروری به صورت مستقل به انتخاب مطالعات، ارزیابی کیفیت آن‌ها و استخراج داده‌ها پرداختند. ما پیامدها را استخراج و داده‌ها را تجمیع کردیم و هرجا امکان داشت، نسبت به اجرای تجزیه و تحلیل‌های زیرگروه و حساسیت اقدام کردیم.
نتایج اصلی
ما 14 کارآزمایی را شامل 1867 زن وارد مطالعه مروری کردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
این مطالعه مروری نظام‌مند، شواهد قطعی مبنی بر وجود تفاوت در تولد زنده یا بارداری چندگانه در اکثر مقایسه‌های به عمل آمده میان زوج‌های با قدرت باروری پائین که با استفاده از روش تلقیح داخل رحمی در مقابل آمیزش زمان‌بندی شده، هر دو با و بدون تحریک بیش از حد تخمدان، تحت درمان قرار گرفته بودند، به دست نیاورد. مطالعات کافی برای اینکه بتوانیم داده‌های مربوط به سنجه‌های پیامدی مهم را برای هر یک از مقایسه‌های به عمل آمده با یکدیگر تجمیع کنیم، وجود نداشتند.
خلاصه به زبان ساده
تلقیح داخل رحمی برای درمان قدرت باروری پایین و غیر قابل توضیح
سوال مطالعه مروری
آیا درمان از طریق تلقیح داخل رحمی (با یا بدون استفاده از داروهای باروری) منجر به نرخ‌های بالاتر تولد زنده در زوج‌های با قدرت باروری پائین در مقایسه با روش‌های درمانی آمیزش زمان‌بندی شده یا مدیریت انتظار می‌شود؟

پیشینه
تلقیح داخل رحمی معمولا برای زوج‌های با قدرت باروری پائین استفاده می‌شود. در یک سیکل تلقیح داخل رحمی، اسپرم شریک مذکر آماده‌سازی شده و به طور مستقیم در زمان تخمک‌گذاری در درون رحم قرار داده می‌شود. سیکل‌های تلقیح داخل رحمی می‌توانند در ترکیب با داروهای باروری برای تحریک تخمدان‌ها و افزایش تعداد تخمک‌های در دسترس استفاده شوند. با وجود این، این داروها می‌توانند عوارض جانبی داشته و همچنین خطر بارداری‌های چندگانه را افزایش دهند. نشان داده شده است که مدیریت انتظار و آمیزش زمان‌بندی شده نیز منجر به نرخ‌های بالای بارداری و تولد زنده می‌شوند. ما تمایل داشتیم با این مطالعه مروری تصمیم‌گیری برای شروع درمان زوج‌های با قدرت باروری پائین غیرقابل توضیح را تسهیل نماییم.

ویژگی‌های مطالعه
نویسندگان کاکرین 14 RCT (1867 زن) را وارد این مطالعه مروری کردند که به مقایسه زنان با قدرت باروری پائین و غیرقابل توضیح و تحت درمان با روش‌های درمانی بر پایه تلقیح داخل رحمی، با یا بدون دارو‌های تحریک تخمدان، پرداخته بودند. زنانی که تحت درمان با روش تلقیح داخل رحمی قرار گرفته بودند با زنانی که داروهای تحریک کننده تخمدان دریافت کرده بودند و همزمان آمیزش زمان‌بندی شده داشتند یا زوج‌هایی که به صورت تصادفی برای مدیریت انتظار انتخاب شده بودند، مقایسه شدند. پیامد اصلی موردنظر، نرخ تولد زنده بود، اما نرخ بارداری، نرخ سقط جنین و سایر عوارض جانبی نیز ثبت شده بودند. شواهد تا دسامبر 2015 بروز هستند.

نتایج اصلی
هیچ شواهد قطعی‌ای در نرخ‌های بروز تولد زنده تجمعی (برای مثال نرخ‌های به دست آمده در پایان یک دوره درمانی)، نرخ‌های بارداری چندگانه و سایر عوارض جانبی در زوج‌ها با قدرت باروری پائین غیر قابل توضیح و تحت درمان با روش تلقیح داخل رحمی در مقایسه با آمیزش زمان‌بندی شده، هر دو با و بدون تحریک تخمدان، مبنی بر وجود تفاوت میان اکثر گروه‌های تحت درمان وجود نداشت.

کیفیت شواهد
شواهد به لحاظ کیفیت در رابطه با تولد زنده متوسط، و در رابطه با بارداری چندگانه پائین تا متوسط بودند. محدودیت اصلی شواهد، عدم دقت در یافته‌ها در مورد هر دو «تولد زنده» و «بارداری چندگانه» بود.

(1061 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (75 دریافت)    

پذیرش: 1394/10/1 | انتشار: 1394/11/30