شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Julie Brown, Karen Buckingham, William Buckett, Ahmed M Abou-Setta. Ultrasound versus 'clinical touch' for catheter guidance during embryo transfer in women. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-278-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-278-fa.html
پیشینه
بسیاری از زنانی که تحت درمان با دوره‌های تکنولوژی کمک باروری (ART) قرار می‌گیرند، شاهد تولد زنده نخواهند بود. ناکامی در مرحله انتقال جنین ممکن است به دلیل عدم وجود جنین/جنین‌های با کیفیت خوب، عدم پذیرش رحم، یا خود تکنولوژی انتقال باشد. روش‌های بی‌شماری از جمله استفاده از هدایت سونوگرافی برای استقرار مناسب کاتتر در حفره آندومتر، به عنوان تکنیک‌های انتقال جنین اثربخش‌تر معرفی شده‌اند. این مطالعه مروری به ارزیابی کارایی انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی (UGET) در مقایسه با «لمس بالینی» (CTET) می‌پردازد. روش لمس بالینی یک روش سنتی انتقال جنین بوده که برای قضاوت درباره درست بودن وضعیت استقرار کاتتر انتقال، متکی بر حس لامسه پزشکان است.
اهداف
تعیین اینکه آیا هدایت سونوگرافی در مقایسه با لمس بالینی، پیامدهای بارداری را در زنانی که در طول دوره‌های تکنولوژی کمک باروری تحت فرآیند انتقال جنین قرار گرفته‌اند، بهبود می‌دهد یا خیر.
روش های جستجو
ما برای نسخه 2016 به‌روزشده این مطالعه مروری، در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه زنان و باروری در کاکرین (می 2015)، پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت شده کاکرین (کتابخانه کاکرین؛ Cochrane Library؛ می 2015)، MEDLINE (از 2009 تا می 2015) و EMBASE (از 2009 تا می 2015) به اجرای جست‌وجو‌های به‌روزشده پرداختیم. ما همچنین خلاصه مقالات منتشر شده از کنفرانس‌های مرتبط با موضوع پژوهش، مربوط به جامعه طب تناسلی آمریکا (ASRM)، جامعه تولیدمثل انسانی و جنین‌شناسی اروپا (ESHRE) و فدراسیون بین‌المللی زنان و زایمان (FIGO) را به صورت دستی جست‌وجو کردیم. هیچ نوع محدودیت زبانی وجود نداشت.
معیارهای انتخاب
ما تنها کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده را وارد مطالعه مروری کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
2 نویسنده مطالعه مروری به صورت مستقل به ارزیابی صلاحیت و کیفیت کارآزمایی‌ها و استخراج داده‌ها از کارآزمایی‌های منتخب پرداختند. ما برای پیامدهای دوگانه به محاسبه نسبت شانس (OR) بروز و 95% فاصله اطمینان (CI) پرداختیم. هیچ نوع پیامدی که از داده‌های پیوسته استفاده کرده باشد، گزارش نشد. ما با استفاده از روش‌های کارگروهی درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) به ارزیابی کیفیت کلی شواهد برای یافته‌های اصلی پرداختیم.
نتایج اصلی
این مطالعه مروری نظام‌مند در حال حاضر دارای 21 مطالعه منتخب (که ما 4 مورد از آن‌ها را در به‌روزرسانی سال 2016 وارد مطالعه مروری کردیم)، 2 مطالعه در مرحله ارزیابی و 47 مطالعه خارج شده است. در مجموع داده‌ها برای اجرای متاآنالیز در 21 کارآزمایی (تعداد زنان = 6218 نفر) در دسترس بود که از میان آن‌ها تنها 4 کارآزمایی تولد زنده را گزارش کرده بودند.
بین انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی با افزایش شانس تولد زنده/بارداری ادامه‌دار در مقایسه با لمس بالینی رابطه وجود داشت (OR بروز: 1.47؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 1.30 تا 1.65؛ 13 کارآزمایی؛ تعداد زنان (n)؛ 5859؛ I2 = 74%؛ شواهد با کیفیت پائین). تحلیل حساسیت با وارد کردن تنها آن دسته از کارآزمایی‌هایی که دارای سوگیری (Bias) انتخاب با خطر پائین بوده یا از یک مدل اثرات تصادفی استفاده کرده بودند، موجب دگرگونی اثر نشد. ما تخمین زدیم که برای زنان با یک شانس تولد زنده/بارداری ادامه‌دار 23 درصدی که از روش لمس بالینی برای آن‌ها استفاده شده بود، این شانس با استفاده از روش انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی بین 33% تا 28% افزایش پیدا خواهد کرد. ما با استفاده از متدولوژی درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی، کیفیت شواهد را در سطح پائین ارزیابی کردیم.
بین انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی و افزایش شانس بارداری بالینی رابطه‌ای وجود داشت (OR بروز: 1.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 1.17 تا 1.45؛ 20 کارآزمایی؛ تعداد زنان: 6711 نفر؛ I2= 42%؛ شواهد با کیفیت متوسط). ما در رابطه با وقوع عوارض جانبی شامل بارداری چندگانه، بارداری خارج رحمی یا سقط جنین میان گروه‌ها هیچ تفاوتی شناسایی نکردیم. این رویدادها به‌طور نسبی به ندرت رخ داده و اندازه نمونه‌ها توانایی تشخیص چنین تفاوت‌هایی را محدود می‌کردند.
بین انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی با افزایش شانس تولد زنده/بارداری ادامه‌دار در مقایسه با لمس بالینی رابطه وجود داشت (OR بروز: 1.47؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 1.30 تا 1.65؛ 13 کارآزمایی؛ تعداد زنان (n)؛ 5859؛ I2 = 74%؛ شواهد با کیفیت پائین). تحلیل حساسیت با وارد کردن تنها آن دسته از کارآزمایی‌هایی که دارای سوگیری (Bias) انتخاب با خطر پائین بوده یا از یک مدل اثرات تصادفی استفاده کرده بودند، موجب دگرگونی اثر نشد. ما تخمین زدیم که برای زنان با یک شانس تولد زنده/بارداری ادامه‌دار 23 درصدی که از روش لمس بالینی برای آن‌ها استفاده شده بود، این شانس با استفاده از روش انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی بین 33% تا 28% افزایش پیدا خواهد کرد. ما با استفاده از متدولوژی درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی، کیفیت شواهد را در سطح پائین ارزیابی کردیم.
بین انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی و افزایش شانس بارداری بالینی رابطه‌ای وجود داشت (OR بروز: 1.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI)؛ 1.17 تا 1.45؛ 20 کارآزمایی؛ تعداد زنان: 6711 نفر؛ I2= 42%؛ شواهد با کیفیت متوسط). ما در رابطه با وقوع عوارض جانبی شامل بارداری چندگانه، بارداری خارج رحمی یا سقط جنین میان گروه‌ها هیچ تفاوتی شناسایی نکردیم. این رویدادها به‌طور نسبی به ندرت رخ داده و اندازه نمونه‌ها توانایی تشخیص چنین تفاوت‌هایی را محدود می‌کردند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد به دست آمده نشان می‌دهند که هدایت سونوگرافی در مقایسه با لمس بالینی، شانس تولد زنده/ ارداری بالینی و ادامه‌دار را بدون افزایش شانس بارداری چندگانه، بارداری خارج رحمی یا سقط جنین بهبود می‌دهد.
محدودیت‌های روش‌شناسی عبارت بودند از: فقط 4 مطالعه جزئیات مربوط به هر دو تکنیک تصادفی‌سازی کامپیوتری و پنهان‌سازی تخصیص کافی را گزارش کرده بودند، فقط 4 مطالعه پیامدهای مربوط به تولد زنده را گزارش کرده بودند، و هیچ یک از 9 مطالعه‌ای که بارداری ادامه‌دار را گزارش کرده بودند، تولد زنده را گزارش نکرده بودند، که این نشان از وجود امکان سوگیری گزارش‌دهی دارد. گزارش‌دهی مکفی تکنیک تصادفی‌سازی و پنهان‌سازی تخصیص، کیفیت مطالعات آینده را بهبود خواهد بخشید. بهتر است گزارش‌دهی تولدهای زنده به ازای هر یک از زنانی که به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند، به عنوان سنجه پیامدی اولیه در مطالعات آینده لحاظ شود.
محدودیت‌های روش‌شناسی عبارت بودند از: فقط 4 مطالعه جزئیات مربوط به هر دو تکنیک تصادفی‌سازی کامپیوتری و پنهان‌سازی تخصیص کافی را گزارش کرده بودند، فقط 4 مطالعه پیامدهای مربوط به تولد زنده را گزارش کرده بودند، و هیچ یک از 9 مطالعه‌ای که بارداری ادامه‌دار را گزارش کرده بودند، تولد زنده را گزارش نکرده بودند، که این نشان از وجود امکان سوگیری گزارش‌دهی دارد. گزارش‌دهی مکفی تکنیک تصادفی‌سازی و پنهان‌سازی تخصیص، کیفیت مطالعات آینده را بهبود خواهد بخشید. بهتر است گزارش‌دهی تولدهای زنده به ازای هر یک از زنانی که به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند، به عنوان سنجه پیامدی اولیه در مطالعات آینده لحاظ شود.
خلاصه به زبان ساده
سونوگرافی در مقابل لمس بالینی برای هدایت کاتتر در طول انتقال جنین در زنان
سوال مطالعه مروری
ما می‌خواهیم بیاموزیم که آیا انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی (UGET) در مقایسه با لمس بالینی (clinical Touch) پیامدهای بارداری را بهبود می‌بخشد یا خیر. لمس بالینی، که روش سنتی انتقال جنین است، بر پایه حس لامسه پزشک برای قضاوت درباره درست بودن وضعیت استقرار کاتتر انتقال جنین، استوار است.
پیشینه
ناتوانی برخی زنان که تحت روش‌های درمانی درمان باروری برای داشتن تولد زنده قرار می‌گیرند، ممکن است نشات گرفته از برخی عوامل، از جمله عدم وجود جنین/جنین‌های با کیفیت خوب، مشکلات مربوط به رحم یا حتی خود تکنیک‌های انتقال جنین باشد. این مطالعه مروری به بررسی یک جنبه از تکنیک‌های انتقال جنین می‌پردازد، مبنی بر اینکه آیا هدایت سونوگرافی در مقایسه با لمس بالینی (قضاوت بالینی بدون بهره‌گیری از هیچ نوع کمک فنی) پیامدهای بارداری را بهبود می‌دهد یا خیر.
ویژگی‌های مطالعه
ما 21 کارآزمایی تصادفی‌سازی کنترل شده را که به مقایسه انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی با لمس بالینی در مجموعا 6218 زن پرداخته بودند، وارد مطالعه مروری کردیم. این شواهد تا ماه می سال 2015 بروز هستند.
نتایج اصلی
بر اساس شواهد با کیفیت پائین، شانس تولد زنده/بارداری‌های ادامه‌دار در گروه هدایت شده بر پایه سونوگرافی در مقایسه با گروه تحت درمان از طریق لمس بالینی، افزایش یافتند. ما تخمین زدیم که برای زنان با یک شانس تولد زنده/بارداری ادامه‌دار 23 درصدی که از روش لمس بالینی برای آن‌ها استفاده شده بود، این شانس با استفاده از روش انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی بین 33% تا 28% افزایش پیدا خواهد کرد. از آنجایی که تفاوت‌های موجود میان مطالعات نتیجه‌گیری را دشوار می‌سازد، بهتر است داده‌های مربوط به تولد زنده با احتیاط تفسیر شوند. شواهد پیشنهاد می‌کنند در مطالعاتی که از کاتترهای انتقال با برند یکسان در هر دو گروه تحت درمان با روش‌های هدایت شده بر پایه سونوگرافی و لمس بالینی استفاده کرده بودند، هدایت سونوگرافی با یک افزایش در شانس بروز تولد زنده رابطه داشته است. هیچ شواهدی وجود نداشت مبنی بر اینکه خطر آسیب در موارد مربوط به انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی، شامل سقط جنین، بارداری خارج رحمی و بارداری چندگانه، متفاوت با زمانی است که از روش لمس بالینی برای هدایت انتقال جنین استفاده می‌شود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مربوط به تولد زنده/بارداری ادامه‌دار به دلیل ضعف روش‌های گزارش‌دهی مطالعه و ناسازگاری میان نتایج کارآزمایی‌ها پایین بود.
ما می‌خواهیم بیاموزیم که آیا انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی (UGET) در مقایسه با لمس بالینی (clinical Touch) پیامدهای بارداری را بهبود می‌بخشد یا خیر. لمس بالینی، که روش سنتی انتقال جنین است، بر پایه حس لامسه پزشک برای قضاوت درباره درست بودن وضعیت استقرار کاتتر انتقال جنین، استوار است.
پیشینه
ناتوانی برخی زنان که تحت روش‌های درمانی درمان باروری برای داشتن تولد زنده قرار می‌گیرند، ممکن است نشات گرفته از برخی عوامل، از جمله عدم وجود جنین/جنین‌های با کیفیت خوب، مشکلات مربوط به رحم یا حتی خود تکنیک‌های انتقال جنین باشد. این مطالعه مروری به بررسی یک جنبه از تکنیک‌های انتقال جنین می‌پردازد، مبنی بر اینکه آیا هدایت سونوگرافی در مقایسه با لمس بالینی (قضاوت بالینی بدون بهره‌گیری از هیچ نوع کمک فنی) پیامدهای بارداری را بهبود می‌دهد یا خیر.
ویژگی‌های مطالعه
ما 21 کارآزمایی تصادفی‌سازی کنترل شده را که به مقایسه انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی با لمس بالینی در مجموعا 6218 زن پرداخته بودند، وارد مطالعه مروری کردیم. این شواهد تا ماه می سال 2015 بروز هستند.
نتایج اصلی
بر اساس شواهد با کیفیت پائین، شانس تولد زنده/بارداری‌های ادامه‌دار در گروه هدایت شده بر پایه سونوگرافی در مقایسه با گروه تحت درمان از طریق لمس بالینی، افزایش یافتند. ما تخمین زدیم که برای زنان با یک شانس تولد زنده/بارداری ادامه‌دار 23 درصدی که از روش لمس بالینی برای آن‌ها استفاده شده بود، این شانس با استفاده از روش انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی بین 33% تا 28% افزایش پیدا خواهد کرد. از آنجایی که تفاوت‌های موجود میان مطالعات نتیجه‌گیری را دشوار می‌سازد، بهتر است داده‌های مربوط به تولد زنده با احتیاط تفسیر شوند. شواهد پیشنهاد می‌کنند در مطالعاتی که از کاتترهای انتقال با برند یکسان در هر دو گروه تحت درمان با روش‌های هدایت شده بر پایه سونوگرافی و لمس بالینی استفاده کرده بودند، هدایت سونوگرافی با یک افزایش در شانس بروز تولد زنده رابطه داشته است. هیچ شواهدی وجود نداشت مبنی بر اینکه خطر آسیب در موارد مربوط به انتقال جنین هدایت شده بر پایه سونوگرافی، شامل سقط جنین، بارداری خارج رحمی و بارداری چندگانه، متفاوت با زمانی است که از روش لمس بالینی برای هدایت انتقال جنین استفاده می‌شود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مربوط به تولد زنده/بارداری ادامه‌دار به دلیل ضعف روش‌های گزارش‌دهی مطالعه و ناسازگاری میان نتایج کارآزمایی‌ها پایین بود.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Gynaecology and Fertility Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/2/16 | انتشار: 1394/12/27
