پیشینه
نوتروپنی حاصل از شیمیدرمانی عارضه شایعی در کودکان مبتلا به سرطان است. به دلیل خطر بالای عفونت و عوارض عفونی، مراقبت استاندارد برای این کودکان، شامل بستری کردن و تجویز تزریقی (parenteral) آنتیبیوتیکهای طیف گسترده است. اما، علل کمخطرتر نوتروپنی تبدار هم وجود دارد و در زیرگروهی از این کودکان، بستری شدن طولانیمدت ممکن است ضروری نباشد. گروههای پژوهشی مختلفی، تنظیم درمان استاندارد را به جهت کوتاه کردن بستری کودکان مبتلا به سرطان و نوتروپنی تبدار که در خطر پائینی از ابتلا به عفونتهای باکتریال قرار دارند، مطالعه کردهاند. اما، اکثر این مطالعات، تصادفی نشده بودند.
اهداف
ارزیابی اینکه ترخیص زود (به طور متوسط کمتر از 5 روز) از بیمارستان نسبت به ترخیص دیرتر (بیشتر از 5 روز) برتری دارد یا خیر و اینکه آیا ترخیص خیلی زود (به طور متوسط کمتر از 24 ساعت) نسبت به ترخیص زود و نسبت به ترخیص دیر یا ترکیبی از آنها در کودکان مبتلا به سرطان و نوتروپنی تبدار برتری دارد یا خیر.
روش های جستجو
برای این مطالعه مروری، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (شماره 11؛ 2015)، MEDLINE/PubMed (از 1945 تا دسامبر 2015)، EMBASE/Ovid (از 1980 تا دسامبر 2015)، فهرست منابع مقالات مربوط و مقالات مطالعه مروری و خلاصه مقالات کنفرانسها (برحسب دسترسی از 2005 تا 2010 تا 2013 تا 2015) را جستوجو کردیم. به طور اجمالی، مرکز ثبت کارآزماییهای تصادفیسازی کنترلشده استاندارد بینالمللی (ISRCTN؛ International Standard Randomised Controlled Trials Number)، موسسه ملی مرکز سلامت برای کارآزماییهای در حال انجام، و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP؛ World Health Organization (WHO) International Clinical Trials Registry Platform) را در 9 ژانویه 2016 بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
تمامی کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده و کارآزماییهای بالینی و کنترلشده را که در آنها کودکان مبتلا به سرطان و نوتروپنی تبدار به دو گروه با زمانهای مختلف ترخیص تقسیم شده بودند، گرد آوردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
از روش های استاندارد کاکرین و گروه سرطان در کودکان استفاده کردیم. دو نویسندهی مطالعه مروری، به طور مستقل انتخاب مطالعه را انجام دادند، اطلاعات را استخراج و خطر سوگیری (Bias) را بررسی کردند. اطلاعات حاصل از مطالعات گردآوری شده را وارد Review Manager 5 کردیم و مطابق کتابچه راهنمای کاکرین برای مطالعات مروری ساختارمند مداخلات (Cochrane Handbook for Systematic Reviews of Interventions) تجزیه و تحلیل انجام دادیم.
نتایج اصلی
دو کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده که ترخیص خیلی زود، زود و دیر (یا ترکیبی از آنها) را برای کودکان مبتلا به سرطان و نوتروپنی تبدار بررسی کردند، گرد آوردیم. شواهد به دلیل خطر سوگیری و عدم دقت، کیفیت پائینی داشتند. یک مطالعه، Santolaya 2004، شامل 149 مورد تصادفی کمخطر، ترخیص زود (به طور متوسط کمتر از 5 روز) را با ترخیض دیر (به طور متوسط 5 روز یا بیشتر) مقایسه کرده بود. این مطالعه هیچ شواهدی را از تفاوت در شکست درمان (خطر نسبی (RR): 0.91؛ ٪95 فاصله اطمینان (CI): 0.24 تا 3.50؛ 0.89 = P value برای دوباره بستری شدن یا تنظیم درمان ضدمیکروبی؛ یا هردو؛ 0.477 = Fischer's exact P value برای مرگ) یا مدت درمان (میانگین تفاوت (MD): 0.3 - روز؛ ٪95 فاصله اطمینان (CI): 1.22 - تا 0.62؛ 0.52 = P value برای هر درمان ضدمیکروبی؛ MD: 0.5 - روز؛ ٪95 فاصله اطمینان (CI): 1.36 - تا 0.36؛ 0.25 = P value برای درمان ضدمیکروبی داخل وریدی؛ MD: 0.2 روز؛ ٪95 فاصله اطمینان (CI): 0.51 - تا 0.91؛ 0.58 = P value برای درمان ضدمیکروبی دهانی) ارائه نداد. مطالعه دوم، Brake 2012، شامل 62 مورد تصادفی کمخطر، ترخیص خیلی زود (به طور متوسط کمتر از 24 ساعت) را با ترخیص زود (به طور متوسط کمتر از 5 روز) مقایسه کرد. این مطالعه، نیز هیچ شواهدی از تفاوت در شکست درمان (RR: 0.54؛ ٪95 فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 1.89؛ 0.34 = P value برای بستری کردن دوباره یا تنظیم درمان ضدمیکروبی (یا هردو)؛ 0.557 = Fischer's exact P value برای مرگ) یافت نکرد. در رابطه با مدت درمان، مدت متوسط درمان ضدمیکروبی داخل وریدی در گروه ترخیصِ خیلی زود (Wilcoxon's P value ≤ 0.001) و مدت متوسط درمان ضدمیکروبی خوراکی در گروهِ ترخیص زود (Wilcoxon's P value ≤ 0.001) نسبت به یکدیگر کوتاه بود. اما، شواهد آشکاری از تفاوت در مورد مدت متوسط هر درمان ضدمیکروبی وجود نداشت ( 0.34 = Wilcoxon's P value). در این مطالعه هزینهها ارزیابی نشد. هیچ یک از دو مطالعه، کیفیت زندگی را بررسی نکردند. به دلیل اینکه این مطالعات زمانهای مختلف ترخیص را بررسی و از مدلهای مختلف طبقهبندی خطر استفاده کرده بودند، انجام متاآنالیز (meta-analysis) ممکن نبود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در مورد ایمنی ترخیص زود در مقایسه با ترخیص دیر از بیمارستان در کودکان مبتلا به سرطان و نوتروپنی تبدار و خطر کم عفونت مهاجم اطلاعات بسیار محدودی دردسترس بود. نبود شواهد آشکار از تفاوت بین دو مطالعه میتواند به علت ضعف آنها باشد.
در مورد ترخیص خیلی زود و زود کودکان مبتلا به سرطان و نوتروپنی تبدار، اطلاعات کافی دردسترس نیست. مطالعات آیندهای که در این زمینه باشند، باید نمونه بزرگی داشته باشند و معیار عینی و متحدی را در مورد شناسایی اپیزود نوتروپنی تبدار کمخطر مشخص کند.
خلاصه به زبان ساده
ترخیص خیلی زود درمقابل ترخیص زود در مقابل ترخیص دیر کودکان مبتلا به سرطان و تب در طول مدت نوتروپنی
سوال مطالعه مروری
در این مطالعه مروری، قصد داریم تعیین کنیم آیا ترخیص زود (به طور متوسط کمتر از 5 روز) از بیمارستان، برای یک گروه انتخاب شده از کودکان، نسبت به ترخیص دیر (به طور متوسط 5 روز یا بیشتر) در کودکان مبتلا به سرطان و تب در طول مدت نوتروپنی برتری دارد یا خیر. به علاوه، برتری ترخیص خیلی زود (به طور متوسط کمتر از 24 ساعت) نسبت به ترخیص زود و برتری ترخیص خیلی زود نسبت به ترخیص دیر را مورد آزمون قرار دادیم.
پیشینه
درمان با شیمیدرمانی میتواند باعث افت میزان گلبولهای سفید (نوتروپنی) در کودکان مبتلا به سرطان شود. به دلیل خطر بالای عفونتهای باکتریال و دوره شدید و ناگهانی عفونتها، درمان استاندارد برای کودکان مبتلا به سرطان و تب در طول مدت نوتروپنی شامل بستری کردن بیمار و دادن آنتیبیوتیکهای وسیعالطیف داخل وریدی میشود (آنتیبیوتیکهایی که بر طیف وسیعی از باکتریهای ایجاد کننده بیماری اثر میگذارند). اما، علل تب همراه نوتروپنی میتواند خیلی جدی نباشد و در زیرگروهی از این کودکان، بستری شدن طولانی ممکن است ضرورتی نداشته باشد.
ویژگیهای مطالعه
این شواهد تا دسامبر 2015 بهروز هستند. مطالعه مروری کنونی، دو مطالعه را شناسایی کرد. یکی، Santolaya 2004، که در آن ترخیص زود با ترخیص دیر در این گروه از کودکان مقایسه شد و دیگری Brake 2012، که در آن ترخیص خیلی زود با ترخیص زود مقایسه شد.
نتایج اصلی
ترخیص زود، نسبت به ترخیص دیر در این گروه از کودکان مبتلا به سرطان و تب در طول مدت نوتروپنی (با خطر پائین برای عفونتهای باکتریال) به نظر نمیآمد که ایمنی کمتری داشته باشد. شواهد آشکاری از تفاوت در شکست درمان بین این دو گروه وجود نداشت. بهعلاوه، هزینههای درمانی در گروه ترخیص زود نسبت به هزینههای گروه ترخیص دیر کمتر بود. درمورد ترخیص خیلی زود، به نظر نمیآید که نسبت به ترخیص زود ایمنی کمتری داشته باشد و هیچ شواهد آشکاری از تفاوت در شکست درمان بین دو گروه وجود نداشت. مدت درمان بین ترخیص خیلی زود و زود فرق داشت. در گروه ترخیص خیلی زود مدت درمان آنتیبیوتیکی داخل وریدی و در گروه ترخیص زود، مدت درمان آنتیبیوتیکی خوراکی نسبت به دیگر گروهها کوتاهتر بود. اما، شواهد آشکاری از تفاوت در مدت کلی درمان هر درمان آنتیبیوتیکی بین این گروهها وجود نداشت.
کیفیت شواهد
برای مقایسه گزارشهای داده شده، کیفیت شواهد پائین بود. مطالعات گردآوری شده، نسبتا کوچک بودند و شرکت کنندههای کمی داشتند، بنابراین نبود شواهد آشکار از تفاوت بین این مطالعات میتواند به علت ضعف مطالعات باشد. متاسفانه، نمیشد که اطلاعات هر دو مطالعه را باهم جمعبندی کرد.
نتیجهگیری
در نتیجهگیری، در مورد بستری شدن دوباره یا تنظیم آنتیبیوتیک (یا هردو) و مرگ، شواهد محدود بود. اما، هیچ شواهد آشکاری از اینکه ترخیص زود نسبت به ترخیص دیر یا اینکه ترخیص خیلی زود از ترخیص زود، ایمنی کمتری دارد، وجود نداشت. به کارآزماییهای آتی بیشتری برای تایید یا رد این نتایج مورد نیاز است.