پیشینه
محققان، مراقبت از صرع را برای بزرگسالان به خاطر عدم تاثیر مورد انتقاد قرار داده و در تلاش هستند با بررسی توسعه انواع مدلها و تدابیر مراقبتی دلیلی برای درک این نابسندگی پیدا کنند.
اهداف
برای دستیابی به تاثیرات هر مداخلهای که به طور معمول برای مراقبت از بیماران بزرگسال مبتلا به صرع انجام میشود، این مطالعه مروری طراحی شده است.
روش های جستجو
در اخرین بهروزرسانی این مطالعه مروری، ما جستوجوی خود را در منابع زیر انجام دادیم: ثبت تخصصی گروه صرع در کاکرین (Cochrane Epilepsy Group Specialized Register) (9 دسامبر 2013)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (2013، شماره 11)، MEDLINE (از 1946 تا جون 2013)، EMBASE (از 1988 تا جون 2013)، PsycINFO (از 1877 تا دسامبر 2013) و CINAHL (از 1937 تا دسامبر 2013). ما علاوه بر این، با افرادی که در این حوزه مهارت داشتند برای یافتن اطلاعاتی که چاپ نشده یا کارآزمایی که هنوز درحال انجام هستند، تماس گرفتیم. وبسایتهای مربوط به سازمانهای مربوط به صرع را چک کرده و لیست کارآزماییهای بالینی ثبت شده را نیز بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفی سازی و کنترل شده و کارآزماییهای تطبیق یافته، مطالعات کوهورت یا دیگر مطالعات آیندهنگر را که دارای گروه کنترل بودند، بررسی کردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نگارنده مطالعات مروری به طور مستقل مطالعات را انتخاب و دادهها را استخراج و کیفیت اطلاعات منتخب را ارزیابی کردند.
نتایج اصلی
مطالعه مروری ما شامل 18 مطالعه مختلف از 16 نوع مداخله جداگانه شد که ما آنها را به7 گروه مشخص طبقهبندی کردیم. بیشتر مطالعات از نظر روششناسی ضعیف بودند و بسیاری از نتایجی که از تجزیه و تحلیل در مطالعات به دست آمده، باید با احتیاط بیان شوند، زیرا محدودیتهای زیادی وجود داشت. درنهایت، محدودیتهایی در ارائه مدارک محکم وجود دارد که نشاندهنده تاثیر مداخلات در بهبود سلامتی و بالا رفتن کیفیت زندگی مبتلایان به صرع است. امکان نداشت که به علت ناهمگون بودن نتایج، جمعیتهای مطالعه شده، مداخلات انجام شده و زمانبندی مطالعات، بتوانیم آنها را متاانالیز (Meta-analysis) کنیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهدی دال بر مفید بودن دو نوع مداخله، یکی مداخله پرستار آموزشدیده برای صرع و دیگری آموزش خودمدیریتی به بیماران صرع وجود دارد. اگرچه ما مدارک واضح و روشنی نیافتیم که دیگر مدلهای خدماترسانی به بیماران مبتلا به صرع، بتوانند آثار بهبودی قابلملاحظهای داشته باشند. همچنین ممکن است که این مفید بودن به علت شرایط خاصی ایجاد شده و قابل تعمیم به همه موقعیتها نباشد. این مطالعات تنها تعداد معدودی از ارایهدهندگان خدمات را شامل میشدند که شایستگی و مهارت آنها ممکن بود به طور معناداری در بهبود بیماران موثر واقع شده باشد. در حال حاضر امکان ندارد که بتوانیم از یک مدل خاص در این زمینه طرفداری کنیم.
خلاصه به زبان ساده
تدابیر مراقبتی و خودمدیریتی برای بیماران بزرگسال مبتلا به صرع
مدارک واضح و روشنی دال بر موثر بودن مداخلات و تدابیر مراقبتی برای بیماران بزرگسال مبتلا به صرع وجود ندارد. این مطالعه مروری، به مقایسه تاثیر طیفی از مداخلات پرداخت که شامل مداخلات انجام شده توسط پرستاران آموزشدیده برای صرع و استراتژیهای خودمدیریتی میشد. ما 7 مداخله مختلف و مشخص را بررسی کردیم و مطالعاتی را که از آنها حمایت کرده بودند ارزیابی کردیم. برخی مطالعات از دو مداخله، یکی مداخله پرستار آموزشدیده برای صرع و دیگری مداخله آموزش خودمدیریتی به بیمار، طرفداری کرده و آنها را سودمند دانسته بودند، درحالی که دیگر مداخلات بهبود قابلملاحظهای را نشان نداده بودند. کیفیت روششناسی برخی مقالات بررسی شده پائین و طبیعت مداخلاتی که انجام شده و نحوه انجام آنها بسیار متفاوت بود. براساس این مدارک امکان نداشت که بتوانیم نوع خاصی از مداخله را برای مراقبت از افراد بزرگسال مبتلا به صرع تایید کنیم.