شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alan R Smyth, Margaret Rosenfeld. Prophylactic anti-staphylococcal antibiotics for cystic fibrosis. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-2108-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2108-fa.html
پیشینه
استافیلوکوک اورئوس (aureus staphylococcus) باعث ایجاد عفونت ریوی در کودکان کم‌سن مبتلا به فیبروز کیستیک می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه برای پیشگیری از چنین عفونت‌ها و آسیب‌های ریوی تجویز می‌شوند. آنتی‌بیوتیک‌ها عوارض جانبی داشته و استفاده بلندمدت از آنها ممکن است به عفونت با سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) منجر شود. این یک بهروزرسانی از یک مطالعه مروری است که قبلا منتشر شده است.
اهداف
ارزیابی آنتی‌بیوتیک خوراکی پروفیلاکسی ادامه‌دار در پیشگیری از ابتلا به استافیلوکوکوس اورئوس در مقایسه با عدم درمان پروفیلاکسی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک، ما این فرضیه‌ها را مورد آزمایش قرار دادیم. پروفیلاکسی:
1. وضعیت بالینی، عملکرد ریه و بقا را بهبود می‌بخشد؛
2. باعث عوارض جانبی (مانند اسهال، راش پوستی، کاندیدیازیس می‌شود؛
3. منجر به جدا شدن‌های کم‌تر پاتوژن‌های رایج از ترشحات تنفسی می‌شود؛
4. منجر به ظهور مقاومت آنتی‌بیوتیکی و کلونیزاسیون دستگاه تنفسی با سودوموناس آئروژینوزا می‌شود.
1. وضعیت بالینی، عملکرد ریه و بقا را بهبود می‌بخشد؛
2. باعث عوارض جانبی (مانند اسهال، راش پوستی، کاندیدیازیس می‌شود؛
3. منجر به جدا شدن‌های کم‌تر پاتوژن‌های رایج از ترشحات تنفسی می‌شود؛
4. منجر به ظهور مقاومت آنتی‌بیوتیکی و کلونیزاسیون دستگاه تنفسی با سودوموناس آئروژینوزا می‌شود.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین را جست‌وجو کردیم که حاوی منابع شناسایی‌شده از جست‌وجوهای جامع بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی، جست‌وجوهای دستی مجلات مربوطه و کتاب‌های خلاصه‌مقالات از مجموعه مقالات کنفرانس‌ها است. با شرکت‌های تولید‌کننده آنتی بیوتیک‌های ضداستافیلوکوک تماس گرفته شد.
جدیدترین جست‌وجو در پایگاه ثبت گروه: 29 سپتامبر 2016.
جدیدترین جست‌وجو در پایگاه ثبت گروه: 29 سپتامبر 2016.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی پیشگیرانه ادامه‌دار (که برای حداقل یکسال تجویز شده) در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های متناوب که «در صورت نیاز» داده می‌شوند، در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک با هر شدتی از بیماری.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
نویسندگان، مطالعات را به جهت واجد شرایط بودن و کیفیت روش‌شناختی ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند.
نتایج اصلی
ما چهار مطالعه را، با مجموع 401 شرکت‌کننده با سن صفر تا هفت سال در بدو ورود به مطالعه، انتخاب کردیم؛ یک مطالعه در حال انجام است. دو مورد از مطالعات قدیمی‌تر انتخاب شده، به ویژه به دلیل عدم کورسازی و پیامد داده‌های ناقص، نسبت به دو مطالعه اخیر، در معرض خطر سوگیری (bias) بیش‌تری در تمام حوزه‌ها قرار داشتند. از آنجایی که جدیدترین مطالعات به طور کلی عاری از سوگیری بودند، ما فقط آنها را را در نظر گرفتیم، اگرچه حتی در اینجا هم ما از تأثیر تجزیه‌وتحلیل بر پروتکل (per protocol analysis) بر نتایج مطالعه مطمئن نیستیم. شواهد براساس ارزیابی‌های سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) کاهش یافتند و نتایج پیامد از کیفیت متوسط تا پایین طبقه‌بندی شدند. علت کاهش کیفیت شواهد، محدودیت در طراحی مطالعه (همه پیامدها)؛ عدم دقت (تعداد افرادی که نیاز به آنتی‌بیوتیک‌های اضافی داشتند)؛ و به دلیل عدم ثبات (نمره وزن z) بود.
تعداد کمی از کودکان که آنتی‌بیوتیک پروفیلاکسی ضداستافیلوکوکی دریافت کردند، یک یا چند ایزوله استافیلوکوک اورئوس (کیفیت شواهد پایین) مشاهده شد. تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها در شیرخواران و عملکرد متداول ریه (کیفیت شواهد متوسط) وجود نداشت. ما هیچ تاثیر معنی‌داری را روی تغذیه (کیفیت شواهد پایین)، پذیرش‌های بیمارستانی، دوره‌های اضافی آنتی‌بیوتیک‌ها (کیفیت شواهد پایین) یا عوارض جانبی (کیفیت شواهد متوسط) نیافتیم. اختلاف معنی‌داری در تعداد ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزا بین گروه‌ها (کیفیت شواهد پایین) وجود نداشت، هرچند روند کاهشی ایزوله‌های تراکمی سودوموناس آئروژینوزا در گروه پروفیلاکسی در دو و سه سال و به میزان بالاتری از چهار تا شش سال وجود داشت. از آنجایی که مطالعات مرور شده شش سال یا کم‌تر طول کشید، نتیجه‌گیری‌ها را نمی‌توان به اثرات طولانی‌مدت پروفیلاکسی تعمیم داد.
تعداد کمی از کودکان که آنتی‌بیوتیک پروفیلاکسی ضداستافیلوکوکی دریافت کردند، یک یا چند ایزوله استافیلوکوک اورئوس (کیفیت شواهد پایین) مشاهده شد. تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها در شیرخواران و عملکرد متداول ریه (کیفیت شواهد متوسط) وجود نداشت. ما هیچ تاثیر معنی‌داری را روی تغذیه (کیفیت شواهد پایین)، پذیرش‌های بیمارستانی، دوره‌های اضافی آنتی‌بیوتیک‌ها (کیفیت شواهد پایین) یا عوارض جانبی (کیفیت شواهد متوسط) نیافتیم. اختلاف معنی‌داری در تعداد ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزا بین گروه‌ها (کیفیت شواهد پایین) وجود نداشت، هرچند روند کاهشی ایزوله‌های تراکمی سودوموناس آئروژینوزا در گروه پروفیلاکسی در دو و سه سال و به میزان بالاتری از چهار تا شش سال وجود داشت. از آنجایی که مطالعات مرور شده شش سال یا کم‌تر طول کشید، نتیجه‌گیری‌ها را نمی‌توان به اثرات طولانی‌مدت پروفیلاکسی تعمیم داد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
آنتی‌بیوتیک پروفیلاکسی ضداستافیلوکوکی باعث می‌شود که تعداد کم‌تری از کودکان مبتلا به فیبروز کیستیک، زمانی که در اوایل طفولیت آغاز می‌شود و تا شش سالگی ادامه دارد، به ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس مبتلا شوند. اهمیت بالینی این یافته نامشخص است. تحقیقات بعدی می‌تواند تعیین کند که آیا روند پیشروی بیش‌تر کودکان مبتلا به CF با سودوموناس آئروژینوزا، پس از چهار تا شش سال پروفیلاکسی، یک یافته شانسی است یا خیر و اینکه آیا انتخاب آنتی‌بیوتیک یا مدت زمان درمان ممکن است بر آن تاثیر بگذارد یا خیر.
خلاصه به زبان ساده
تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها به طور منظم برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک برای پیشگیری از عفونت با یک باکتری به نام استافیلوکوک اورئوس
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به منافع و عوارض جانبی تجویز منظم آنتی‌بیوتیک‌ها را برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک برای پیشگیری از عفونت به یک باکتری به نام استافیلوکوک اورئوس بررسی کردیم.
پیشینه
فیبروز کیستیک راه‌های هوایی را با مخاط مسدود می‌کند و باعث عفونت‌های مکرر راه‌های هوایی می‌شود. این وضعیت می‌تواند به دلیل نارسایی تنفسی، منجر به مرگ شود. گاهی برای پیشگیری از عفونت به یک باکتری به نام استافیلوکوک اورئوس به افراد مبتلا به فیبروز کیستیک به طور منظم آنتی‌بیوتیک داده می‌شود. با این حال، آنتی‌بیوتیک‌ها هم می‌توانند عوارض جانبی نظیر برفک دهانی یا اسهال داشته باشند. این یک بهروزرسانی از یک مطالعه مروری است که قبلا منتشر شده است.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا این تاریخ موجود هستند: 29 سپتامبر2016.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور شامل چهار مطالعه با 401 کودک است؛ هیچ مطالعه‌ای مربوط به بزرگسالان وجود نداشت. کودکان به صورت تصادفی در گروه‌ها قرار داده شدند، به طوری که یا به طور مداوم آنتی‌بیوتیک خوراکی را به عنوان یک ابزار پیشگیری برای حداقل یک سال دریافت کردند یا هیچ درمان آنتی‌بیوتیکی را برای پیشگیری از عفونت به استافیلوکوک اورئوس دریافت نکردند. اگر پزشک آنها احساس می‌کرد که بر اساس علائم و باکتری‌های رشد کرده در ترشحات تنفسی، آنها به آنتی‌بیوتیک نیاز داشتند، به همه کودکان آنتی‌بیوتیک‌های اضافی داده می‌شد. مطالعات به مدت حداکثر شش سال طول کشید.
نتایج اصلی
این مرور شواهدی را دریافت کرد مبنی بر اینکه تجویز منظم آنتی‌بیوتیک‌ها به کودکان کم سن (تا شش سالگی ادامه داشت) منجر به عفونت‌های کم‌تری با استافیلوکوک اورئوس می‌شود. برای پیامدهای دیگر در این مرور، تفاوتی بین تجویز منظم آنتی‌بیوتیک‌ها یا عدم تجویز آنها وجود نداشت. از آنجایی که هیچ یک از مطالعات بیش از شش سال طول نکشید، ما نمی‌توانیم در مورد استفاده بلندمدت هیچ‌گونه نتیجه‌گیری به عمل آوریم. هم‌چنین، از آنجایی که همه مطالعات در کودکان انجام شده، ما نمی‌توانیم در مورد استفاده از این داروها در بزرگسالان نظر دهیم. تحقیقات آینده بهتر است الگوهای مقاومت و بقای آنتی‌بیوتیکی را بررسی کنند.
کیفیت شواهد
تمام مطالعات از نظر کیفیت متغیر بوده و کیفیت شواهد برای پیامدهای متفاوت از پایین تا متوسط دسته‌بندی شدند. ما این‌گونه قضاوت کردیم که دو مطالعه قدیمی‌تر در مقایسه با دو مطالعه جدیدتر، بیش‌تر در معرض خطر سوگیری قرار داشتند. مخصوصا به این دلیل بود که کسانی که در این مطالعات (یا والدین آنها یا مراقبین آنها) شرکت کردند، می‌توانستند حدس بزنند که کدام درمان را دریافت کرده‌اند، و هم‌چنین یک مطالعه در مورد اینکه آیا کسی حذف شده بود و اینکه دلایل حذف آن چه بوده، هیچ توضیحی نداد. فقط جدیدترین مطالعه عاری از سوگیری به نظر می‌رسید، اگر چه حتی در این مورد هم ما مطمئن نیستیم که آیا نتایج مطالعه تحت تاثیر روشی که داده‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند، قرار داشته یا خیر. احتمالا تحقیقات بعدی، ارزیابی میزان تاثیر درمان را تغییر می‌دهند و یقینا بر اعتماد ما نسبت به تاثیر تخمینی اثر خواهد گذاشت.
ما شواهد مربوط به منافع و عوارض جانبی تجویز منظم آنتی‌بیوتیک‌ها را برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک برای پیشگیری از عفونت به یک باکتری به نام استافیلوکوک اورئوس بررسی کردیم.
پیشینه
فیبروز کیستیک راه‌های هوایی را با مخاط مسدود می‌کند و باعث عفونت‌های مکرر راه‌های هوایی می‌شود. این وضعیت می‌تواند به دلیل نارسایی تنفسی، منجر به مرگ شود. گاهی برای پیشگیری از عفونت به یک باکتری به نام استافیلوکوک اورئوس به افراد مبتلا به فیبروز کیستیک به طور منظم آنتی‌بیوتیک داده می‌شود. با این حال، آنتی‌بیوتیک‌ها هم می‌توانند عوارض جانبی نظیر برفک دهانی یا اسهال داشته باشند. این یک بهروزرسانی از یک مطالعه مروری است که قبلا منتشر شده است.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا این تاریخ موجود هستند: 29 سپتامبر2016.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور شامل چهار مطالعه با 401 کودک است؛ هیچ مطالعه‌ای مربوط به بزرگسالان وجود نداشت. کودکان به صورت تصادفی در گروه‌ها قرار داده شدند، به طوری که یا به طور مداوم آنتی‌بیوتیک خوراکی را به عنوان یک ابزار پیشگیری برای حداقل یک سال دریافت کردند یا هیچ درمان آنتی‌بیوتیکی را برای پیشگیری از عفونت به استافیلوکوک اورئوس دریافت نکردند. اگر پزشک آنها احساس می‌کرد که بر اساس علائم و باکتری‌های رشد کرده در ترشحات تنفسی، آنها به آنتی‌بیوتیک نیاز داشتند، به همه کودکان آنتی‌بیوتیک‌های اضافی داده می‌شد. مطالعات به مدت حداکثر شش سال طول کشید.
نتایج اصلی
این مرور شواهدی را دریافت کرد مبنی بر اینکه تجویز منظم آنتی‌بیوتیک‌ها به کودکان کم سن (تا شش سالگی ادامه داشت) منجر به عفونت‌های کم‌تری با استافیلوکوک اورئوس می‌شود. برای پیامدهای دیگر در این مرور، تفاوتی بین تجویز منظم آنتی‌بیوتیک‌ها یا عدم تجویز آنها وجود نداشت. از آنجایی که هیچ یک از مطالعات بیش از شش سال طول نکشید، ما نمی‌توانیم در مورد استفاده بلندمدت هیچ‌گونه نتیجه‌گیری به عمل آوریم. هم‌چنین، از آنجایی که همه مطالعات در کودکان انجام شده، ما نمی‌توانیم در مورد استفاده از این داروها در بزرگسالان نظر دهیم. تحقیقات آینده بهتر است الگوهای مقاومت و بقای آنتی‌بیوتیکی را بررسی کنند.
کیفیت شواهد
تمام مطالعات از نظر کیفیت متغیر بوده و کیفیت شواهد برای پیامدهای متفاوت از پایین تا متوسط دسته‌بندی شدند. ما این‌گونه قضاوت کردیم که دو مطالعه قدیمی‌تر در مقایسه با دو مطالعه جدیدتر، بیش‌تر در معرض خطر سوگیری قرار داشتند. مخصوصا به این دلیل بود که کسانی که در این مطالعات (یا والدین آنها یا مراقبین آنها) شرکت کردند، می‌توانستند حدس بزنند که کدام درمان را دریافت کرده‌اند، و هم‌چنین یک مطالعه در مورد اینکه آیا کسی حذف شده بود و اینکه دلایل حذف آن چه بوده، هیچ توضیحی نداد. فقط جدیدترین مطالعه عاری از سوگیری به نظر می‌رسید، اگر چه حتی در این مورد هم ما مطمئن نیستیم که آیا نتایج مطالعه تحت تاثیر روشی که داده‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند، قرار داشته یا خیر. احتمالا تحقیقات بعدی، ارزیابی میزان تاثیر درمان را تغییر می‌دهند و یقینا بر اعتماد ما نسبت به تاثیر تخمینی اثر خواهد گذاشت.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Cystic Fibrosis and Genetic Disorders Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/7/8 | انتشار: 1396/1/29
