جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Lisa A Harvey, Owen M Katalinic, Robert D Herbert, Anne M Moseley, Natasha A Lannin, Karl Schurr. Stretch for the treatment and prevention of contractures. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-2067-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2067-fa.html
Lisa A Harvey* 
, Owen M Katalinic , Robert D Herbert , Anne M Moseley , Natasha A Lannin , Karl Schurr
, Owen M Katalinic , Robert D Herbert , Anne M Moseley , Natasha A Lannin , Karl Schurr
پیشینه
انقباض‌ها (contractures) یک عارضه شایع در بیماری‌های نورولوژیک و غیرنورولوژیک هستند، و با کاهش تحرک مفصل تشخیص داده می‌شوند. کشش (stretch) به‌طور گسترده‌ای برای درمان و پیشگیری از انقباض‌ها استفاده می‌شود. با این حال، اینکه آیا کشش موثر است یا خیر، مشخص نیست. این مرور به‌روزرسانی نسخه اصلی 2010 این مرور است.
اهداف
هدف از این مرور تعیین اثرات کشش بر انقباض‌ها در افراد مبتلا، یا در معرض خطر ابتلا به انقباض‌ها است. پیامدهای مطلوب عبارت بودند از تحرک مفصل، کیفیت زندگی، درد، محدودیت در فعالیت، محدودیت در مشارکت، اسپاستیسیتی (spasticity) (افزایش مقاومت اندام در مقابل حرکت دادن) و عوارض جانبی .
روش های جستجو
در نوامبر 2015، ما CENTRAL؛ DARE؛ HTA؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL؛ SCI-EXPANDED؛ PEDro و پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده را انتخاب کردیم که در آنها کشش برای درمان یا پیشگیری از انقباض، اعمال شد.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به انتخاب کارآزمایی، استخراج داده، و ارزیابی خطر سوگیری (bias) پراختند. پیامدهای مطلوب عبارت بودند از تحرک مفصل، کیفیت زندگی، درد، محدودیت در فعالیت، محدودیت در مشارکت و عوارض جانبی. ما پیامدها را در کوتاه‌مدت (تا یک هفته پس از آخرین کشش) و در طولانی‌مدت (بیش از یک هفته) بررسی کردیم. ما اثرات را به صورت میانگین تفاوت (MD) یا میانگین تفاوت استاندارد شده (SMD) با 95% فاصله اطمینان (CI) بیان کردیم. ما متاآنالیزها (meta-analyses) را با استفاده از یک مدل اثرات تصادفی انجام دادیم. کیفیت بدنه شواهد را برای پیامدهای اصلی با استفاده ازسیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
49 مطالعه شامل 2135 شرکت‌کننده معیارهای ورود را به مرور داشتند. هیچ مطالعه‌ای بیش از هفت ماه طول نکشید. بیش از نیمی از مطالعات (51%) در معرض خطر سوگیری انتخابی (selection bias) قرار داشتند؛ تمام مطالعات برای پیامدهای خودگزارش شده از قبیل درد، در معرض خطر سوگیری تشخیصی (detection bias) و به دلیل دشواری در کورسازی مداخله در معرض خطر سوگیری عملکردی (performance bias) قرار داشتند. با این حال، اغلب مطالعات برای پیامدهای عینی از قبیل دامنه حرکتی در معرض خطر پایین سوگیری تشخیصی قرار داشتند، و اکثر مطالعات فاقد هر گونه سوگیری فرسایشی (attrition bias) یا گزارش‌دهی انتخابی (selective reporting biase) بودند. تاثیر این سوگیری‌ها مهم به نظر نمی‌رسد، زیرا منفعت اندکی برای درمان به دست آمد. شواهد با کیفیت بالا نشان داد که کشش، اثرات بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر تحرک مفصل در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک (MD: 2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0 تا 3؛ 26 مطالعه با 699 شرکت‌کننده) یا بیماری‌های غیرنورولوژیک (SMD: 0.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0 تا 0.3؛ 19 مطالعه با 925 شرکت‌کننده) نداشت.
در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک، مشخص نبود که آیا کشش دارای تاثیرات بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر درد (SMD: 0.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.1 - تا 0.5؛ 5 مطالعه با 174 شرکت‌کننده) یا محدودیت‌های فعالیتی (SMD: 0.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.1 - تا 0.5؛ 8 مطالعه با 247 شرکت‌کننده) است. در هیچ کارآزمایی اثرات کوتاه‌مدت کشش بر کیفیت زندگی یا محدودیت مشارکت در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک بررسی نشد. پنج مطالعه با 145 شرکت‌کننده هشت عارضه جانبی را شامل له‌شدگی پوست (skin breakdown)، کبودی، تاول و درد گزارش کردند اما امکان انجام تجزیه‌و‌تحلیل آماری این داده‌ها وجود نداشت.
در افراد مبتلا به بیماری‌های غیرنورولوژیک، شواهد با کیفیت بالایی وجود داشت که نشان داد کشش، اثرات کوتاه‌مدتی روی درد نداشت (SMD: 0.2-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.4 - تا 0.1؛ 7 مطالعه با 422 شرکت‌کننده) و شواهد با کیفیت متوسط نشان داد که کشش، اثرات کوتاه‌مدتی روی کیفیت زندگی نداشت (SMD: 0.3؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.1 - تا 0.7؛ 2 مطالعه با 97 شرکت‌کننده). اثر کوتاه‌مدت کشش بر محدودیت‌های فعالیتی (SMD: 0.1؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.2 - تا 0.3؛ 5 مطالعه با 356 شرکت‌کننده) و محدودیت مشارکت نامشخص بودند (SMD: 0.2-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.6 - تا 0.1؛ 2 مطالعه با 192 شرکت‌کننده). 9 مطالعه با 635 شرکت‌کننده 41 عارضه جانبی را از جمله بی‌حسی، درد، پدیده رینود (Raynauds’ phenomenon)، ترومبوز وریدی، نیاز به دستکاری تحت بی‌هوشی، عفونت‌های زخم، هماتوم (haematoma)، نقص فلکسیون (خم شدن) و تورم گزارش کردند اما امکان انجام تجزیه‌و‌تحلیل آماری این داده‌ها وجود نداشت.
در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک، مشخص نبود که آیا کشش دارای تاثیرات بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر درد (SMD: 0.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.1 - تا 0.5؛ 5 مطالعه با 174 شرکت‌کننده) یا محدودیت‌های فعالیتی (SMD: 0.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.1 - تا 0.5؛ 8 مطالعه با 247 شرکت‌کننده) است. در هیچ کارآزمایی اثرات کوتاه‌مدت کشش بر کیفیت زندگی یا محدودیت مشارکت در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک بررسی نشد. پنج مطالعه با 145 شرکت‌کننده هشت عارضه جانبی را شامل له‌شدگی پوست (skin breakdown)، کبودی، تاول و درد گزارش کردند اما امکان انجام تجزیه‌و‌تحلیل آماری این داده‌ها وجود نداشت.
در افراد مبتلا به بیماری‌های غیرنورولوژیک، شواهد با کیفیت بالایی وجود داشت که نشان داد کشش، اثرات کوتاه‌مدتی روی درد نداشت (SMD: 0.2-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.4 - تا 0.1؛ 7 مطالعه با 422 شرکت‌کننده) و شواهد با کیفیت متوسط نشان داد که کشش، اثرات کوتاه‌مدتی روی کیفیت زندگی نداشت (SMD: 0.3؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.1 - تا 0.7؛ 2 مطالعه با 97 شرکت‌کننده). اثر کوتاه‌مدت کشش بر محدودیت‌های فعالیتی (SMD: 0.1؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.2 - تا 0.3؛ 5 مطالعه با 356 شرکت‌کننده) و محدودیت مشارکت نامشخص بودند (SMD: 0.2-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.6 - تا 0.1؛ 2 مطالعه با 192 شرکت‌کننده). 9 مطالعه با 635 شرکت‌کننده 41 عارضه جانبی را از جمله بی‌حسی، درد، پدیده رینود (Raynauds’ phenomenon)، ترومبوز وریدی، نیاز به دستکاری تحت بی‌هوشی، عفونت‌های زخم، هماتوم (haematoma)، نقص فلکسیون (خم شدن) و تورم گزارش کردند اما امکان انجام تجزیه‌و‌تحلیل آماری این داده‌ها وجود نداشت.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد با کیفیت بالایی وجود داشت که نشان می‌دهد کشش که به مدت کمتر از 7 ماه انجام شود، تاثیر بالینی مهمی بر تحرک مفصل در افراد با یا بدون بیماری‌های نورولوژیک ندارد. تجزیه‌و‌تحلیل حساسیت نشان می‌دهد که نتایج در مطالعاتی که در معرض خطر سوگیری‌های انتخابی و تشخیصی قرار دارند، در مقایسه با مطالعاتی که در معرض خطر پایین سوگیری قرار دارند، قوی (robust) بودند. تجزیه‌و‌تحلیل‌های زیرگروه همچنین نشان می‌دهد که اثر کشش در افراد مبتلا به انواع مختلف بیماری‌های نورولوژیک یا غیرنورولوژیک سازگار است. اثرات کشش که در دوره‌های بیش از هفت ماه انجام شدند، مورد بررسی قرار نگرفته‌اند. شواهد با کیفیت متوسط و بالا وجود داشت که به ترتیب، نشان دادند کشش، تاثیر بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر کیفیت زندگی یا درد در افراد مبتلا به بیماری‌های غیرنورولوژیک نداشت. اثرات کوتاه‌مدت کشش بر کیفیت زندگی و درد در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک و تأثیرات کوتاه‌مدت کشش بر محدودیت‌های فعالیتی و محدودیت‌های مشارکت در افراد با و بدون بیماری‌های نورولوژیک، نامشخص هستند.
خلاصه به زبان ساده
آیا کشش برای درمان و پیشگیری از بدشکلی‌های (دفرمیتی) مفصلی موثر است؟
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به تأثیر کشش را در افراد مبتلا به بدشکلی‌های مفصلی یا افرادی که در برابر آن آسیب‌پذیر بودند بررسی کردیم.
پیشینه
ما می‌خواستیم بدانیم که آیا مداخلات کششی برای درمان و پیشگیری از بدشکلی‌های مفصلی (انقباض نیز نامیده می‌شوند) در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک و غیرنورولوژیک موثر هستند. برخی از شرایط/بیماری‌های دربرگرفته شده در این مرور عبارتند از افراد مبتلا به شکستگی، استروک، آسیب مغزی، آرتریت یا سوختگی.
کشش را می‌توان همراه با برنامه‌های اسپلینت و وضعیت‌دهی (splints and positioning programmes)، یا با کست‌ها (casts) تجویز کرد، که بر اساس فواصل منظم (کست‌های سریالی) تغییر می‌یابند. از طرف دیگر، کشش می‌تواند توسط خود فرد یا به صورت دستی توسط درمان‌گران انجام شود.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور کاکرین تا نوامبر 2015 موجود است. این مرور شامل نتایج 49 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده با 2135 شرکت‌کننده است. این شرکت‌کنندگان مبتلا به انواع بیماری‌های نورولوژیک و غیرنورولوژیک از جمله استروک، آسیب مغزی اکتسابی و آسیب نخاعی، آرتریت، شکستگی مچ دست و سوختگی بودند.
مطالعات کشش را با عدم کشش مقایسه کردند، که اغلب همراه با مراقبت استاندارد برای یک اختلال یا همراه با یک مداخله همزمان دیگر مانند ورزش یا تزریق سم بوتولینوم در مورد اسپاسم ارائه می‌شود.
انواع مختلف کشش از جمله کشش غیرفعال (خود - ایفا، ارائه شده توسط درمانگر و ارائه شده به کمک دستگاه)، وضعیت‌دهی، اسپلینت و کست‌های سریالی تجویز شد.
دوز کشش بسیار متغیر بود، از 5 دقیقه تا 24 ساعت در روز (به‌طور متوسط: 420 دقیقه؛ IQR: 38 تا 600) به مدت دو روز تا هفت ماه (به‌طور متوسط: 35 روز؛ IQR: 23 تا 84). مجموع زمان تجمعی که کشش تجویز شد، بین 23 دقیقه تا 1456 ساعت بود (به‌طور متوسط: 168 ساعت؛ IQR: 24 تا 672).
پیامدهای مطلوب عبارت بودند از دامنه حرکت مفصل، اسپاسم، درد، توانایی حرکت، توانایی مشارکت در زندگی، کیفیت زندگی و عوارض جانبی. اثرات کوتاه‌مدت (کمتر از یک هفته) و بلندمدت (بیش از یک هفته) به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند.
منابع مالی مطالعه
هیچ مطالعه‌ای توسط تولید کننده دارو یا یک آژانس که از نتایج مطالعه بهره‌مند شود حمایت مالی دریافت نکرد.
نتایج اصلی
ما اثرات کوتاه‌مدت زیر را تا یک هفته پس از آخرین مداخله کششی در مطالعاتی که انجام کشش را با عدم استفاده از کشش مقایسه کردند، یافتیم:
تحرک مفصل (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% (0% تا 2% بهتر) تا 2 (0 تا 3) در تحرک مفصل شد
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در تحرک مفصل شد (0% تا 3% بهتر)
کیفیت زندگی (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: هیچ مطالعه‌ای وجود نداشت
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در کیفیت زندگی شد (0% تا 3% بهتر)
درد (نمره کم پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: کشش درد را تا 2% افزایش داد (1% بدتر تا 6% بدتر)
محدودیت‌های فعالیتی (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در توانایی حرکتی شد (0% تا 2% بهتر)
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در توانایی حرکتی شد (2% بدتر تا 4% بهتر)
مشارکت (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: هیچ مطالعه‌ای وجود نداشت
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به کاهش 12% در مشارکت در زندگی شد (31% بدتر تا 6% بهتر)
عوارض جانبی
عوارض جانبی نورولوژیک و غیرنورولوژیک: 49 عارضه جانبی گزارش شد، از جمله له‌شدگی پوست، درد، بی‌حسی، ترومبوز وریدی، عفونت زخم، هماتوم، نقص فلکسیون و تورم. از آنجایی که عوارض جانبی در تمام مطالعات گزارش نشد، یا برای هر دو گروه درمان و کنترل گزارش نشد، ما نتوانستیم خطر این عوارض مرتبط با کشش را محاسبه کنیم.
کیفیت شواهد
شواهد با کیفیت بالایی وجود داشت که نشان داد کشش، اثر بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر تحرک مفصل در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک یا غیرنورولوژیک ندارد. شواهد با کیفیت بالا وجود داشت که نشان داد کشش اثر بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر درد ندارد، و شواهد با کیفیت متوسط وجود داشت که نشان داد کشش، اثر بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری‌های غیرنورولوژیک ندارد.
نتیجه‌گیری
کشش برای درمان و پیشگیری از انقباض‌ها مؤثر نیست و اثرات کوتاه‌مدتی بر کیفیت زندگی و درد در افراد مبتلا به بیماری‌های غیرنورولوژیک ندارد. اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت کشش بر پیامدهای دیگر در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک و غیرنورولوژیک ناشناخته هستند.
ما شواهد مربوط به تأثیر کشش را در افراد مبتلا به بدشکلی‌های مفصلی یا افرادی که در برابر آن آسیب‌پذیر بودند بررسی کردیم.
پیشینه
ما می‌خواستیم بدانیم که آیا مداخلات کششی برای درمان و پیشگیری از بدشکلی‌های مفصلی (انقباض نیز نامیده می‌شوند) در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک و غیرنورولوژیک موثر هستند. برخی از شرایط/بیماری‌های دربرگرفته شده در این مرور عبارتند از افراد مبتلا به شکستگی، استروک، آسیب مغزی، آرتریت یا سوختگی.
کشش را می‌توان همراه با برنامه‌های اسپلینت و وضعیت‌دهی (splints and positioning programmes)، یا با کست‌ها (casts) تجویز کرد، که بر اساس فواصل منظم (کست‌های سریالی) تغییر می‌یابند. از طرف دیگر، کشش می‌تواند توسط خود فرد یا به صورت دستی توسط درمان‌گران انجام شود.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور کاکرین تا نوامبر 2015 موجود است. این مرور شامل نتایج 49 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده با 2135 شرکت‌کننده است. این شرکت‌کنندگان مبتلا به انواع بیماری‌های نورولوژیک و غیرنورولوژیک از جمله استروک، آسیب مغزی اکتسابی و آسیب نخاعی، آرتریت، شکستگی مچ دست و سوختگی بودند.
مطالعات کشش را با عدم کشش مقایسه کردند، که اغلب همراه با مراقبت استاندارد برای یک اختلال یا همراه با یک مداخله همزمان دیگر مانند ورزش یا تزریق سم بوتولینوم در مورد اسپاسم ارائه می‌شود.
انواع مختلف کشش از جمله کشش غیرفعال (خود - ایفا، ارائه شده توسط درمانگر و ارائه شده به کمک دستگاه)، وضعیت‌دهی، اسپلینت و کست‌های سریالی تجویز شد.
دوز کشش بسیار متغیر بود، از 5 دقیقه تا 24 ساعت در روز (به‌طور متوسط: 420 دقیقه؛ IQR: 38 تا 600) به مدت دو روز تا هفت ماه (به‌طور متوسط: 35 روز؛ IQR: 23 تا 84). مجموع زمان تجمعی که کشش تجویز شد، بین 23 دقیقه تا 1456 ساعت بود (به‌طور متوسط: 168 ساعت؛ IQR: 24 تا 672).
پیامدهای مطلوب عبارت بودند از دامنه حرکت مفصل، اسپاسم، درد، توانایی حرکت، توانایی مشارکت در زندگی، کیفیت زندگی و عوارض جانبی. اثرات کوتاه‌مدت (کمتر از یک هفته) و بلندمدت (بیش از یک هفته) به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند.
منابع مالی مطالعه
هیچ مطالعه‌ای توسط تولید کننده دارو یا یک آژانس که از نتایج مطالعه بهره‌مند شود حمایت مالی دریافت نکرد.
نتایج اصلی
ما اثرات کوتاه‌مدت زیر را تا یک هفته پس از آخرین مداخله کششی در مطالعاتی که انجام کشش را با عدم استفاده از کشش مقایسه کردند، یافتیم:
تحرک مفصل (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% (0% تا 2% بهتر) تا 2 (0 تا 3) در تحرک مفصل شد
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در تحرک مفصل شد (0% تا 3% بهتر)
کیفیت زندگی (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: هیچ مطالعه‌ای وجود نداشت
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در کیفیت زندگی شد (0% تا 3% بهتر)
درد (نمره کم پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: کشش درد را تا 2% افزایش داد (1% بدتر تا 6% بدتر)
محدودیت‌های فعالیتی (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در توانایی حرکتی شد (0% تا 2% بهتر)
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به بهبود 1% در توانایی حرکتی شد (2% بدتر تا 4% بهتر)
مشارکت (نمره بالا پیامد بهتری است)
بیماری‌های نورولوژیک: هیچ مطالعه‌ای وجود نداشت
بیماری‌های غیرنورولوژیک: کشش منجر به کاهش 12% در مشارکت در زندگی شد (31% بدتر تا 6% بهتر)
عوارض جانبی
عوارض جانبی نورولوژیک و غیرنورولوژیک: 49 عارضه جانبی گزارش شد، از جمله له‌شدگی پوست، درد، بی‌حسی، ترومبوز وریدی، عفونت زخم، هماتوم، نقص فلکسیون و تورم. از آنجایی که عوارض جانبی در تمام مطالعات گزارش نشد، یا برای هر دو گروه درمان و کنترل گزارش نشد، ما نتوانستیم خطر این عوارض مرتبط با کشش را محاسبه کنیم.
کیفیت شواهد
شواهد با کیفیت بالایی وجود داشت که نشان داد کشش، اثر بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر تحرک مفصل در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک یا غیرنورولوژیک ندارد. شواهد با کیفیت بالا وجود داشت که نشان داد کشش اثر بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر درد ندارد، و شواهد با کیفیت متوسط وجود داشت که نشان داد کشش، اثر بالینی کوتاه‌مدت مهمی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری‌های غیرنورولوژیک ندارد.
نتیجه‌گیری
کشش برای درمان و پیشگیری از انقباض‌ها مؤثر نیست و اثرات کوتاه‌مدتی بر کیفیت زندگی و درد در افراد مبتلا به بیماری‌های غیرنورولوژیک ندارد. اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت کشش بر پیامدهای دیگر در افراد مبتلا به بیماری‌های نورولوژیک و غیرنورولوژیک ناشناخته هستند.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Musculoskeletal Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/8/10 | انتشار: 1395/10/20
