پیشینه
صرع یک اختلال جدی مغزی است که با تشنجهای غیرمعمول عودکننده مشخص میشود. تقریبا دو سوم تشنجها با داروهای ضدصرع کنترل میشود (Kwan 2000). برای برخی دیگر، جراحی میتواند عود تشنجهای ناتوانکننده را به طور کامل از بین ببرد یا بهطور قابلتوجهی آنها راکاهش دهد. لوکالیزاسیون مناطق تولید کننده تشنج برای جراحی رزکتیو کامل نیست و ابزارهای جدیدی برای لوکالیزه کردن دقیق منطقه تولید کننده تشنج (ناحیهای از مغز که در آن تشنجها شروع میشوند) مورد بررسی قرار میگیرند و احتمال رهایی را از تشنجهای پس از جراحی افزایش میدهند. ضبط نوسانات فرکانس بالای پاتولوژیک (HFOs) ممکن است یکی از این ابزارها باشد.
اهداف
ارزیابی توانایی HFOها برای پیامدهای جراحی صرع با کمک به شناسایی دقیقتر نواحی تولیدکننده تشنج در مغز.
روش های جستجو
برای آخرین بهروزرسانی، ماپایگاه ثبت تخصصی گروه صرع را در کاکرین (25 جولای 2016)؛ پایگاههای ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails) از راه پایگاه آنلاین مطالعات کاکرین (CRSO، 25 جولای 2016)؛ MEDLINE (Ovid، 1946 تا 25 جولای 2016)؛ CINAHL Plus (EBSCOhost، 25 جولای 2016)؛ Web of Science (تامسون رویترز، 25 جولای 2016)؛ ClinicalTrials.gov (25 جولای 2016) و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت (25 جولای 2016) را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما مطالعاتی را وارد کردیم که اطلاعات مربوط به پیامدهای جراحی صرع را برای حداقل شش ماه ارائه دادند و از نوسانات فرکانس بالا در تصمیم گیری در مورد جراحی صرع استفاده کردند.
گردآوری و تحلیل دادهها
پیامد اولیه این مرور عبارت بود از سیستم پیامدی کلاس Engel (کلاس I = بدون تشنج ناتوانکننده، II = تشنج ناتوانکننده نادر، III = بهبود ارزشمند، IV = بدون بهبود ارزشمند). پیامدهای ثانویه عبارت بودند از: میزان پاسخدهی، پیامد جراحی صرع لیگ بینالمللی علیه صرع (ILAE)، فراوانی عوارض جانبی از هر منبع و پیامدهای کیفیت زندگی. ما قصد داریم پیامدها را از طریق متاآنالیز مدل اثرات ثابت دادههای تجمیع شده تجزیهوتحلیل کنیم.
نتایج اصلی
دو مطالعه با حضور 11 شرکتکننده با معیارهای ورود به مرور همخوانی داشتند. هر دو مطالعه، کارآزماییهای غیرتصادفیسازیشده کوچک، بدون گروه کنترل و بدون کورسازی بود. کیفیت شواهد برای تمام نتایج بسیار پایین بود. ترکیبی از این دو مطالعه منجر به حضور 11 نفر از شرکتکنندگان شد که بهطور آیندهنگر از HFOs برای تصمیمگیری در مورد جراحی صرع استفاده کنند. نتایج پیامدهای کلاس 1 تا 4 از Engel بدون تشنج پس از جراحی، در طول دوره 12 تا 38 ماه (بهطور متوسط 4/23 ماه) تعیین شد و نشان داد که 6 نفر پیامد Engel کلاس I (بدون تشنج)، دو بیمار کلاس II (تشنج ناتوانکننده نادر) و سه بیمار کلاس III (پیشرفت ارزشمند) داشتند. هیچ عوارض جانبی گزارش نشده است. هیچ مطالعهای نتایج جراحی را با هدایت HFOها در مقایسه با نتایج جراحی هدایتشده بدون HFO مقایسه نکرد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در مورد اثربخشی استفاده از HFO ها در تصمیمگیری در مورد جراحی صرع در حال حاضر هیچ نتیجه قابلاطمینانی نمیتواند وجود داشته باشد.
خلاصه به زبان ساده
نقش نوسانات فرکانس بالا در برنامهریزی عمل جراحی صرع
پیشینه
صرع با تشنجهای مکرر مشخص میشود. تشنج معمولا عبارت است از وقایع کوتاه با تغییرات در هوشیاری، تغییر در احساسات و حرکات عجیب و غریب بدن. بیش از نیمی از افراد مبتلا به صرع دارای تشنج هستند که میتوانند با دارو کنترل شوند. برای کسانی که مبتلا به تشنج صرعی هستند که به دارو پاسخ نمیدهند، جراحی میتواند تشنج را در بسیاری از افراد، اما نه همه افراد، درمان کند. ابزارهای جدید در حال بررسی هستند تا دقیقتر منطقهای را در مغز پیدا کنند که تشنج را تولید میکند تا ناحیهای از مغز که مولد تشنج است، برداشته شود. ضبط کردن نوسانات با فرکانس بالا (HFOs) (اینها سیگنالهایی در مغز هستند که سریعتر از سیگنالهای معمول ثبت میشوند) ممکن است یکی از این ابزار باشد.
نتایج اصلی
جستوجوهای ما در منابع در 25 جولای 2016 انجام شده که 11 شرکتکننده را در دو مطالعه آیندهنگر کوچک وارد کردهاند که از ضبطهای HFO های غیرطبیعی برای کمک به تعریف منطقه تشنجزا و هدایت جراحی رزکتیو استفاده میکنند.
کیفیت شواهد
از شواهد محدودی که در حال حاضر وجود دارد، هیچ نتیجه قابل اعتماد نمیتوان گرفت.