شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahin Hajibandeh, Shahab Hajibandeh, Stavros A Antoniou, Francesco Torella, George A Antoniou. Revascularisation of the left subclavian artery for thoracic endovascular aortic repair. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-1794-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1794-fa.html
پیشینه
اختلاف‌نظرهایی وجود دارد در این مورد که آیا خونرسانی مجدد شریان سابکلاوین چپ (LSA) باعث بهبود پیامدها در بیمارانی می‌شود که تحت ترمیم اندوواسکولار آئورت توراسیک (TEVAR) قرار می‌گیرند. حتی اگر انجام خونرسانی مجدد پیشگیرانه LSA از نظر تئوری مزایایی داشته باشد، شامل کاهش خطر صدمه ایسکمیک به ارگان‌های حیاتی، مانند مغز و طناب نخاعی، بدون خطر هم نیست. گایدلاین‌های بالینی کنونی توصیه می‌کنند خونرسانی مجدد روتین LSA در بیمارانی که تحت TEVAR الکتیو، جایی که دستیابی به پوشش پروگزیمال نیاز به پوشش LSA دارد، قرار می‌گیرند، و در بیمارانی که به دلیل آناتومی موجود، پرفیوژن به ارگان‌های حیاتی تحت فشار قرار می‌گیرد، انجام شود. با این حال، اساساین توصیه‌ها شواهدی با کیفیت بسیار کم است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی مقایسه‌ای خونرسانی مجدد روتین LSA در مقابل خونرسانی مجدد الکتیو یا عدم انجام آن در بیماران مبتلا به بیماری آئورت توراسیک پائین‌رونده که تحت TEVAR با پوشش مبداء LSA قرار می‌گیرند.
روش های جستجو
هماهنگ‌کننده جست‌وجوی کارآزمایی‌های (TSC) گروه عروق در کاکرین، پایگاه‌های ثبت تخصصی را جست‌وجو کرد (جون 2015). علاوه براین، TSC پایگاه ثبت مطالعات کاکرین (CENTRAL (2015، شماره 5)) را جست‌وجو کرد. بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌ها هم جست‌وجو شدند (جون 2015).
معیارهای انتخاب
ما برنامه‌ریزی کرده بودیم همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) را در نظر بگیریم که خونرسانی مجدد روتین LSA را با جراحی الکتیو یا عدم انجام آن، در بیمارانی که تحت TEVAR قرار می‌گیرند، مقایسه کرده باشند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور مستقل از هم، عناوین و خلاصه مقالات را از طریق جست‌وجو در منابع موجود شناسایی کردند. یک نویسنده سوم مرور، مستقلا در مواردی که اختلاف‌نظر وجود داشت، مورد مشورت قرار گرفت. ما برنامه‌ریزی کرده بودیم دو نویسنده مرور مستقل از هم داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را درکارآزمایی‌های شناسایی شده با استفاده از معیارهای توصیه شده در کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای ساختارمند مداخلات، ارزیابی کنند.
نتایج اصلی
ما هیچ RCT ای را نیافتیم که با موضوع مرور ما مرتبط باشد. بنابراین، هیچ آنالیز کمی انجام نشد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در حال حاضر، شواهد RCT با کیفیت بالا برای یا علیه خونرسانی مجدد روتین یا الکتیو LSA در TEVAR در دست نیست. انجام نتیجه‌گیری در مورد مدیریت بهینه پوشش LSA در TEVAR امکان‌پذیر نیست، که به‌صورت مداخله مورد انتظار در این مرور تعریف شد، و اثرات مثبت آن که به صورت کاهش مرگ‌ومیر، حوادث سربروواسکولار، و ایسکمی طناب نخاعی در نظر گرفته شد. این مرور نیاز را به تحقیق پیوسته برای انجام شواهد RCT و تعریف نقش خونرسانی مجدد LSA در زمینه TEVAR با پوشش LSA مشخص کرد.
خلاصه به زبان ساده
خونرسانی مجدد شریان سابکلاوین چپ برای ترمیم اندوواسکولار آئورت توراسیک
پیشینه
آئورت توراسیک بزرگترین رگ خونی در قفسه سینه است. این رگ از قلب سرچشمه می‌گیرد و خون را به همه بدن می‌رساند. این رگ می‌تواند تحت تاثیر بیماری‌های زیادی قرار گیرد، مانند آنوریسم، که بزرگ‌شدگی یک قسمت ضعیف‌شده از آئورت است، و پاره‌شدن آن، که زمانی رخ می‌دهد که پاره‌شدگی در پوشش داخلی آئورت باعث می‌شود خون بین لایه‌های دیواره آئورت جریان پیدا کند و باعث جداشدن لایه‌ها از هم شود. درمان متعارف این شرایط ترمیم جراحی باز است. ترمیم اندوواسکولار آئورت توراسیک (TEVAR) یک درمان جایگزین برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌های آئورت است. این روش از جراحی باز کمتر تهاجمی است و شامل قرار دادن گرافت مصنوعی (یک تیوب که از فابریک درست شده) داخل آئورت توراسیک از طریق یک شریان در ران (شریان فمورال) است تا دیواره آئورت تقویت شود. نسبت قابل توجهی از بیماران مبتلا به بیماری آئورت توراسیک ناهنجاری‌هایی در نزدیکی یا شامل خود منشاء شریان سابکلاوین چپ (LSA؛ یکی از شاخه‌های آئورت توراسیک) دارند. در این شرایط، گرافت استنت آئورت باید در نزدیکی LSA جای گیرد تا محل باز بودن عروق خونی را مسدود کند. این کار می‌تواند باعث کاهش خونرسانی به مغز و طناب نخاعی شده و ایسکمی استروک و طناب نخاعی را ایجاد کند. هدف این مرور بررسی ارزش بای‌پس جراحی است که می‌تواند یک راه جایگزین برای تامین خون (خونرسانی مجدد) به مغز و طناب نخاعی در موارد TEVAR ایجاد کند، جایی که LSA پوشیده شده است.
بحث‌هایی در مورد انجام خونرسانی مجدد روتین LSA، با یک بای‌پس جراحی، وجود دارد که منجر به بهبود پیامدها در بیمارانی می‌شود که تحت TEVAR قرار می‌گیرند و با کاهش خطر استروک و پاراپلژی (فلج در پاها) همراه است. حتی اگر خونرسانی مجدد پیشگیرانه LSA از نظر تئوری مزایایی داشته باشد، بدون خطر نیست، مانند صدمه عصبی، خونریزی، و عفونت گرافت. گایدلاین‌های عملی جامعه جراحی عروق، خونرسانی مجدد روتین LSA را در TEVAR غیر اورژانس توصیه می‌کنند، جایی که منشاء LSA پوشیده شده است. با این حال، این توصیه برمبنای شواهدی با کیفیت بسیار پائین گرفته شده‌اند.
ما یک جست‌وجوی جامع و نظام‌مند از منابع موجود برای شناسایی بهترین شواهد موجود انجام دادیم و برنامه‌ریزی کردیم داده‌های پیامد را از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) سنتز کنیم تا به پزشکان و بیماران برای گرفتن تصمیم‌های مبتنی بر شواهد کمک کرده باشیم.
ویژگی‌های مطالعه و نتایج اصلی
ما هیچ RCT پیدا نکردیم که به سوال مطالعه پرداخته باشند (شواهد موجود تا جون 2015). بهترین شواهد موجود از مطالعات مقایسه‌ای غیر تصادفی‌سازی شده می‌آیند. نیاز به انجام مطالعات RCT با کیفیت بالا نیاز است تا شواهد قوی‌تری را فراهم آورند.
کیفیت شواهد
در نبود مطالعات واجد شرایط برای این مرور، ارزیابی کیفیت شواهد امکان‌پذیر نبود.
آئورت توراسیک بزرگترین رگ خونی در قفسه سینه است. این رگ از قلب سرچشمه می‌گیرد و خون را به همه بدن می‌رساند. این رگ می‌تواند تحت تاثیر بیماری‌های زیادی قرار گیرد، مانند آنوریسم، که بزرگ‌شدگی یک قسمت ضعیف‌شده از آئورت است، و پاره‌شدن آن، که زمانی رخ می‌دهد که پاره‌شدگی در پوشش داخلی آئورت باعث می‌شود خون بین لایه‌های دیواره آئورت جریان پیدا کند و باعث جداشدن لایه‌ها از هم شود. درمان متعارف این شرایط ترمیم جراحی باز است. ترمیم اندوواسکولار آئورت توراسیک (TEVAR) یک درمان جایگزین برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌های آئورت است. این روش از جراحی باز کمتر تهاجمی است و شامل قرار دادن گرافت مصنوعی (یک تیوب که از فابریک درست شده) داخل آئورت توراسیک از طریق یک شریان در ران (شریان فمورال) است تا دیواره آئورت تقویت شود. نسبت قابل توجهی از بیماران مبتلا به بیماری آئورت توراسیک ناهنجاری‌هایی در نزدیکی یا شامل خود منشاء شریان سابکلاوین چپ (LSA؛ یکی از شاخه‌های آئورت توراسیک) دارند. در این شرایط، گرافت استنت آئورت باید در نزدیکی LSA جای گیرد تا محل باز بودن عروق خونی را مسدود کند. این کار می‌تواند باعث کاهش خونرسانی به مغز و طناب نخاعی شده و ایسکمی استروک و طناب نخاعی را ایجاد کند. هدف این مرور بررسی ارزش بای‌پس جراحی است که می‌تواند یک راه جایگزین برای تامین خون (خونرسانی مجدد) به مغز و طناب نخاعی در موارد TEVAR ایجاد کند، جایی که LSA پوشیده شده است.
بحث‌هایی در مورد انجام خونرسانی مجدد روتین LSA، با یک بای‌پس جراحی، وجود دارد که منجر به بهبود پیامدها در بیمارانی می‌شود که تحت TEVAR قرار می‌گیرند و با کاهش خطر استروک و پاراپلژی (فلج در پاها) همراه است. حتی اگر خونرسانی مجدد پیشگیرانه LSA از نظر تئوری مزایایی داشته باشد، بدون خطر نیست، مانند صدمه عصبی، خونریزی، و عفونت گرافت. گایدلاین‌های عملی جامعه جراحی عروق، خونرسانی مجدد روتین LSA را در TEVAR غیر اورژانس توصیه می‌کنند، جایی که منشاء LSA پوشیده شده است. با این حال، این توصیه برمبنای شواهدی با کیفیت بسیار پائین گرفته شده‌اند.
ما یک جست‌وجوی جامع و نظام‌مند از منابع موجود برای شناسایی بهترین شواهد موجود انجام دادیم و برنامه‌ریزی کردیم داده‌های پیامد را از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) سنتز کنیم تا به پزشکان و بیماران برای گرفتن تصمیم‌های مبتنی بر شواهد کمک کرده باشیم.
ویژگی‌های مطالعه و نتایج اصلی
ما هیچ RCT پیدا نکردیم که به سوال مطالعه پرداخته باشند (شواهد موجود تا جون 2015). بهترین شواهد موجود از مطالعات مقایسه‌ای غیر تصادفی‌سازی شده می‌آیند. نیاز به انجام مطالعات RCT با کیفیت بالا نیاز است تا شواهد قوی‌تری را فراهم آورند.
کیفیت شواهد
در نبود مطالعات واجد شرایط برای این مرور، ارزیابی کیفیت شواهد امکان‌پذیر نبود.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Vascular Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/4/1 | انتشار: 1395/2/8
