شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Min Chen, Lingli Zhang, Shuyan Quan. Enzyme replacement therapy for infantile-onset Pompe disease. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1735-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1735-fa.html
پیشینه
بیماری پمپه نوزادی (infantile-onset Pompe disease) یک اختلال اتوزومال مغلوب نادر و پیش‌رونده ناشی از کمبود آنزیم اسید آلفا گلوکوزیداز (GAA) است. درمان فعلی شامل جایگزینی آنزیم (با آلگلوکوزیداز آلفا انسانی نوترکیب) و درمان‌های علامتی (به عنوان مثال برای کنترل ترشحات) است. کودکانی که از نظر واکنش متقاطع مواد ایمونولوژیک (CRIM) منفی هستند، قبل از آغاز درمان جایگزینی آنزیم نیاز به ایمن‌سازی دارند.
درمان جایگزینی آنزیم به‌عنوان امیدوارکننده‌ترین رویکرد درمانی برای بیماری پومپه توسعه یافته؛ با این حال، شواهدی در این رابطه، به‌خصوص در مورد دوز بهینه و دفعات دوزها وجود ندارد.
درمان جایگزینی آنزیم به‌عنوان امیدوارکننده‌ترین رویکرد درمانی برای بیماری پومپه توسعه یافته؛ با این حال، شواهدی در این رابطه، به‌خصوص در مورد دوز بهینه و دفعات دوزها وجود ندارد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی، ایمنی و رژیم دوز مناسب برای درمان جایگزینی آنزیم برای درمان بیماری پمپه نوزادی.
روش های جستجو
ما در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های مربوط به اختلالات متابولیسم نوزادان در گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین به جست‌وجو پرداختیم، که مجموعه‌ای است از جست‌وجوهای پایگاه داده‌های الکترونیکی و جست‌وجوی دستی در مجلات و کتاب‌های چکیده کنفرانس‌ها. ما همچنین در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)، Embase (Ovid) ،PubMed و LILACS ،CBM ،CNKI ،VIP و برای دسترسی به منابع منتشرشده چینی در WANFANG به جست‌وجو پرداختیم. علاوه‌براین، سه مرکز ثبت آنلاین را نیز جست‌وجو کردیم: پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت، ClinicalTrials.gov و www.genzymeclinicalresearch.com. ما همچنین فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط را مورد بررسی قرار دادیم.
تاریخ آخرین جست‌وجو در مرکز ثبت کارآزمایی‌های مر بوط به اختلالات متابولیسم نوزادان: 24 نوامبر .2016
تاریخ آخرین جست‌وجو در مرکز ثبت کارآزمایی‌های مر بوط به اختلالات متابولیسم نوزادان: 24 نوامبر .2016
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه تصادفی‌سازی کنترل‌شده در مورد درمان جایگزینی آنزیم در کودکان مبتلا به بیماری پومپه نوزادی.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم کارآزمایی‌های مرتبط را انتخاب کردند، خطر وجود سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. برای دست‌یابی به اطلاعات مهم ازدست‌رفته با محققان تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
ما هیچ کارآزمایی نیافتیم که اثربخشی و بی‌خطربودن درمان جایگزینی آنزیم را با مداخلات دیگر، عدم مداخله یا دارونما مقایسه کرده باشد.
یک کارآزمایی (18 شرکت‌کننده) که معیارهای انتخاب را برآورده کرده بود، پیدا کردیم که به مقایسه دوزهای مختلف آلگلوکوزیداز آلفا پرداخته بود. این کارآزمایی شواهد کم‌کیفیتی را ارائه کرده بود (این یک کارآزمایی کوچک بود، هیچ‌گونه نتایج عددی در رابطه با گروه دوز وجود نداشت، تولید سریال تصادفی و پنهان‌سازی تخصیص نامشخص بود و کورسازی اعمال نشده بود). طول مدت درمان با آلگلوکوزیداز آلفا از 52 هفته (طول مطالعه اصلی) تا 3 سال (شامل فاز توسعه‌یافته کارآزمایی) متغیر بود، و متوسط طول مدت درمان 2.3 سال بود.
این کارآزمایی فقط دو مورد را گزارش کرده بود؛ پاسخ‌های بالینی که عبارت بودند از عملکرد قلبی و رشد موتور (motor development)، و نیز نسبت کودکان بدون تهویه تهاجمی، که بین دوگروه با دوز 20 mg/kg در هر دو هفته و 40 mg/kg در هر دو هفته مشابه بود (شواهد با کیفیت پائین). درمان طولانی‌مدت با آلگلوکوزیداز آلفا به‌طور قابل‌ملاحظه‌ا‌ی مدت زمان بقا و همچنین بقای بدون نیاز به ونتیلاسیون و بهبود کاردیومیوپاتی را بهبود بخشیده بود (شواهد با کیفیت پائین). در رابطه با تعداد کودکانی که دچار یک یا چند عارضه مرتبط با تزریق شدند، اختلاف معنی‌داری بین دوزهای مختلف وجود نداشت، خطر نسبی (RR): 0.83 (95% فاصله اطمینان: 0.40 تا 1.76؛ شواهد با کیفیت پائین). با این حال، باید توجه داشت که در 52 هفته، پنج کودک در گروه دوز 20 mg/kg در هر دو هفته، در مجموع 41 مورد رویداد مربوط به انفوزیون خفیف یا متوسط (غیر شدید) و 6 کودک در گروه دوز 40 mg/kg هر دو هفته در مجموع 123 رویداد مرتبط با انفوزیون را تجربه کردند. در پایان مرحله توسعه‌یافته کارآزمایی، پنج کودک در گروه دوز 20 mg/kg هر دو هفته یک بار، در مجموع 47 مورد حوادث مربوط به انفوزیون و شش کودک در گروه دوز 40 mg/kg هر دو هفته یک بار، در مجموع 177 رویداد مربوط به انفوزیون را تجربه کردند. کارآزمایی توسط شرکت Genzyme پشتیبانی شده بود.
یک کارآزمایی (18 شرکت‌کننده) که معیارهای انتخاب را برآورده کرده بود، پیدا کردیم که به مقایسه دوزهای مختلف آلگلوکوزیداز آلفا پرداخته بود. این کارآزمایی شواهد کم‌کیفیتی را ارائه کرده بود (این یک کارآزمایی کوچک بود، هیچ‌گونه نتایج عددی در رابطه با گروه دوز وجود نداشت، تولید سریال تصادفی و پنهان‌سازی تخصیص نامشخص بود و کورسازی اعمال نشده بود). طول مدت درمان با آلگلوکوزیداز آلفا از 52 هفته (طول مطالعه اصلی) تا 3 سال (شامل فاز توسعه‌یافته کارآزمایی) متغیر بود، و متوسط طول مدت درمان 2.3 سال بود.
این کارآزمایی فقط دو مورد را گزارش کرده بود؛ پاسخ‌های بالینی که عبارت بودند از عملکرد قلبی و رشد موتور (motor development)، و نیز نسبت کودکان بدون تهویه تهاجمی، که بین دوگروه با دوز 20 mg/kg در هر دو هفته و 40 mg/kg در هر دو هفته مشابه بود (شواهد با کیفیت پائین). درمان طولانی‌مدت با آلگلوکوزیداز آلفا به‌طور قابل‌ملاحظه‌ا‌ی مدت زمان بقا و همچنین بقای بدون نیاز به ونتیلاسیون و بهبود کاردیومیوپاتی را بهبود بخشیده بود (شواهد با کیفیت پائین). در رابطه با تعداد کودکانی که دچار یک یا چند عارضه مرتبط با تزریق شدند، اختلاف معنی‌داری بین دوزهای مختلف وجود نداشت، خطر نسبی (RR): 0.83 (95% فاصله اطمینان: 0.40 تا 1.76؛ شواهد با کیفیت پائین). با این حال، باید توجه داشت که در 52 هفته، پنج کودک در گروه دوز 20 mg/kg در هر دو هفته، در مجموع 41 مورد رویداد مربوط به انفوزیون خفیف یا متوسط (غیر شدید) و 6 کودک در گروه دوز 40 mg/kg هر دو هفته در مجموع 123 رویداد مرتبط با انفوزیون را تجربه کردند. در پایان مرحله توسعه‌یافته کارآزمایی، پنج کودک در گروه دوز 20 mg/kg هر دو هفته یک بار، در مجموع 47 مورد حوادث مربوط به انفوزیون و شش کودک در گروه دوز 40 mg/kg هر دو هفته یک بار، در مجموع 177 رویداد مربوط به انفوزیون را تجربه کردند. کارآزمایی توسط شرکت Genzyme پشتیبانی شده بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در این تحقیق هیچ کارآزمایی که اثربخشی و بی‌خطربودن درمان جایگزینی آنزیم را با مداخلات دیگر، عدم مداخله یا دارونما مقایسه کرده باشد، یافت نشد. یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده کوچک، هیچ شواهد قوی مبنی بر اینکه کدام‌یک از برنامه‌های دوزاژ آلگلوکوزیداز آلفا برای درمان بیماری پمپه نوزادی موثر است، ارائه نکرده بود. از نظر اخلاقی انجام کارآزمایی‌های جدید کنترل‌شده با دارونما وجود ندارد، بنابراین نیاز به یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با حجم نمونه بزرگ که به مقایسه دوزهای مختلف درمان جایگزینی آنزیم پرداخته باشد، وجود دارد. پیامدهای بالینی اصلی (یعنی عملکرد قلبی، تهویه تهاجمی، بقا، رشد حرکتی، عوارض جانبی (مثلا به‌وجودآمدن آنتی‌بادی‌ها)) باید در هنگام ارزیابی و گزارش‌دهی استاندارد شود.
خلاصه به زبان ساده
درمان‌های جایگزینی آنزیم برای مبتلایان به پمپه نوزادی
پیشینه
بیماری پمپه اولین بیماری ذخیره‌سازی لیزوزوم شناخته‌شده است (بیماری‌های متابولیک ارثی که مشخصه آنها تشکیل غیر طبیعی مواد مختلف سمی در سلول‌های بدن است). به علت کمبود آنزیم اسید آلفا گلوکوزیداز (GAA)، گلیکوژن (که به‌عنوان منبع انرژی توسط بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد) درون لیزوزوم تجمع پیدا کرده و سبب آسیب رساندن به عضله می‌شود. طیف گسترده‌ای از انواع بیماری‌های پمپه وجود دارد که نوع نوزادی آن (که در دوران کودکی آغاز می‌شود) از همه شدیدتر است. رایج‌ترین تظاهرات نوع نوزادی، ضعف عضله قلب، عضلات مورد استفاده در تنفس و عضلات اسکلتی است. زبان و کبد ممکن است بزرگ شوند. این مرور با هدف ارزیابی اثربخشی و ایمنی درمان جایگزینی آنزیم در کودکان مبتلا به بیماری پومپه نوزاد انجام شده است.
تاریخ جست‌وجو
شواهد موجود تا تاریخ 24 نوامبر 2016 جمع‌آوری شده است.
ویژگی‌های مطالعه
ما پایگاه‌های داده‌های پزشکی را برای دست‌یابی به کارآزمایی‌های بالینی مربوط به درمان جایگزینی آنزیم در کودکان مبتلا به بیماری پمپه مورد بررسی قرار دادیم. ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده‌ای (که در آن افرادی که در کارآزمایی شرکت کرده‌اند برای بودن در گروه درمان یا گروه کنترل شانس برابری دارند) در رابطه با مقایسه اثربخشی و ایمنی درمان جایگزینی آنزیم با مداخلات دیگر، عدم مداخله یا دارونما (یک داروی بدون عملکرد) پیدا نکردیم. یک کارآزمایی (18 کودک) پیدا کردیم که دو دوز آلگلوکوزیداز آلفا انسانی نوترکیب (یک درمان جایگزینی آنزیم) را با هم مقایسه کرده بود: 20 mg/kg هر دو هفته یک‌بار (دوز کم) و 40 mg/kg هر دو هفته یک‌بار (دوز بالا). مدت درمان از 52 هفته (طول مطالعه اصلی) تا سه سال (شامل مرحله گسترش‌یافته مطالعه) متغیر بود و میانگین طول مدت درمان (میانگین متوسط) 2.3 سال بود.
نتایج اصلی
نتایج عددی بسیار محدودی در رابطه با دوزهای مختلف وجود داشت، این کارآزمایی هیچ مدرکی را به نفع دوز بالا یا دوز پائین نشان نداده بود. این بدین معنی است که که پاسخ‌های بالینی شامل عملکرد قلبی، رشد حرکتی (رشد عضلات کودک و توانایی آنها برای حرکت و دستکاری محیط اطرافشان) و نیز نسبت کودکان بدون تهویه تهاجمی، در هر دو گروه مشابه بود (شواهد با کیفیت پائین). درمان طولانی مدت آلگلوکوزیداز آلفا طول عمر فرد و همچنین بقای بدون تهویه (زمانی که فرد برای تنفس نیازی به دستگاه کمکی ندارد) را به‌طور قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد و کاردیومیوپاتی (بیماری قلبی) را بهبود می‌بخشد (شواهد با کیفیت پائین). در رابطه با تعداد کودکانی که دچار یک یا چند رویداد مربوط به انفوزیون شدند، اختلاف معنی‌داری بین دوزهای مختلف وجود نداشت (شواهد با کیفیت پائین)، اگر چه، قابل ذکر است که در 52 هفته، پنج کودک در گروه دوز کم در مجموع 41 مورد رویداد خفیف یا متوسط مربوط به تزریق (که هیچ‌یک از آنها شدید نبوده است) و شش کودک در گروه با دوز بالا درمجموع 123 واقعه مربوط به تزریق را تجربه کردند. در پایان مرحله گسترش‌یافته، پنج کودک در گروه دوز کم در مجموع 47 رویداد مرتبط با تزریق را تجربه کردند و شش کودک در گروه با دوز بالا مجموعا 177 رویداد مربوط به انفوزیون را تجربه کردند.
برای شناسایی اثربخشی و ایمنی دوزهای مختلف آلگلوکوزیداز آلفا کارآزمایی‌های جدید باید با تعداد شرکت‌کنندگان کافی باید انجام شود. پیامدهای بالینی اصلی (یعنی عملکرد قلبی، زمان تهویه، بقا، رشد حرکتی و عوارض جانبی) هنگام ارزیابی و گزارش‌دهی باید استاندارد شوند.
کیفیت شواهد
شواهدی از آن‌جا که کارآزمایی کوچکی در این مرور مورد بررسی قرار گرفته بود، کیفیت شواهد پائین بود. کارآزمایی توسط شرکت Genzyme پشتیبانی شده بود.
بیماری پمپه اولین بیماری ذخیره‌سازی لیزوزوم شناخته‌شده است (بیماری‌های متابولیک ارثی که مشخصه آنها تشکیل غیر طبیعی مواد مختلف سمی در سلول‌های بدن است). به علت کمبود آنزیم اسید آلفا گلوکوزیداز (GAA)، گلیکوژن (که به‌عنوان منبع انرژی توسط بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد) درون لیزوزوم تجمع پیدا کرده و سبب آسیب رساندن به عضله می‌شود. طیف گسترده‌ای از انواع بیماری‌های پمپه وجود دارد که نوع نوزادی آن (که در دوران کودکی آغاز می‌شود) از همه شدیدتر است. رایج‌ترین تظاهرات نوع نوزادی، ضعف عضله قلب، عضلات مورد استفاده در تنفس و عضلات اسکلتی است. زبان و کبد ممکن است بزرگ شوند. این مرور با هدف ارزیابی اثربخشی و ایمنی درمان جایگزینی آنزیم در کودکان مبتلا به بیماری پومپه نوزاد انجام شده است.
تاریخ جست‌وجو
شواهد موجود تا تاریخ 24 نوامبر 2016 جمع‌آوری شده است.
ویژگی‌های مطالعه
ما پایگاه‌های داده‌های پزشکی را برای دست‌یابی به کارآزمایی‌های بالینی مربوط به درمان جایگزینی آنزیم در کودکان مبتلا به بیماری پمپه مورد بررسی قرار دادیم. ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده‌ای (که در آن افرادی که در کارآزمایی شرکت کرده‌اند برای بودن در گروه درمان یا گروه کنترل شانس برابری دارند) در رابطه با مقایسه اثربخشی و ایمنی درمان جایگزینی آنزیم با مداخلات دیگر، عدم مداخله یا دارونما (یک داروی بدون عملکرد) پیدا نکردیم. یک کارآزمایی (18 کودک) پیدا کردیم که دو دوز آلگلوکوزیداز آلفا انسانی نوترکیب (یک درمان جایگزینی آنزیم) را با هم مقایسه کرده بود: 20 mg/kg هر دو هفته یک‌بار (دوز کم) و 40 mg/kg هر دو هفته یک‌بار (دوز بالا). مدت درمان از 52 هفته (طول مطالعه اصلی) تا سه سال (شامل مرحله گسترش‌یافته مطالعه) متغیر بود و میانگین طول مدت درمان (میانگین متوسط) 2.3 سال بود.
نتایج اصلی
نتایج عددی بسیار محدودی در رابطه با دوزهای مختلف وجود داشت، این کارآزمایی هیچ مدرکی را به نفع دوز بالا یا دوز پائین نشان نداده بود. این بدین معنی است که که پاسخ‌های بالینی شامل عملکرد قلبی، رشد حرکتی (رشد عضلات کودک و توانایی آنها برای حرکت و دستکاری محیط اطرافشان) و نیز نسبت کودکان بدون تهویه تهاجمی، در هر دو گروه مشابه بود (شواهد با کیفیت پائین). درمان طولانی مدت آلگلوکوزیداز آلفا طول عمر فرد و همچنین بقای بدون تهویه (زمانی که فرد برای تنفس نیازی به دستگاه کمکی ندارد) را به‌طور قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد و کاردیومیوپاتی (بیماری قلبی) را بهبود می‌بخشد (شواهد با کیفیت پائین). در رابطه با تعداد کودکانی که دچار یک یا چند رویداد مربوط به انفوزیون شدند، اختلاف معنی‌داری بین دوزهای مختلف وجود نداشت (شواهد با کیفیت پائین)، اگر چه، قابل ذکر است که در 52 هفته، پنج کودک در گروه دوز کم در مجموع 41 مورد رویداد خفیف یا متوسط مربوط به تزریق (که هیچ‌یک از آنها شدید نبوده است) و شش کودک در گروه با دوز بالا درمجموع 123 واقعه مربوط به تزریق را تجربه کردند. در پایان مرحله گسترش‌یافته، پنج کودک در گروه دوز کم در مجموع 47 رویداد مرتبط با تزریق را تجربه کردند و شش کودک در گروه با دوز بالا مجموعا 177 رویداد مربوط به انفوزیون را تجربه کردند.
برای شناسایی اثربخشی و ایمنی دوزهای مختلف آلگلوکوزیداز آلفا کارآزمایی‌های جدید باید با تعداد شرکت‌کنندگان کافی باید انجام شود. پیامدهای بالینی اصلی (یعنی عملکرد قلبی، زمان تهویه، بقا، رشد حرکتی و عوارض جانبی) هنگام ارزیابی و گزارش‌دهی باید استاندارد شوند.
کیفیت شواهد
شواهدی از آن‌جا که کارآزمایی کوچکی در این مرور مورد بررسی قرار گرفته بود، کیفیت شواهد پائین بود. کارآزمایی توسط شرکت Genzyme پشتیبانی شده بود.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Cystic Fibrosis and Genetic Disorders Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/9/4 | انتشار: 1396/8/29
