تعداد 14 مطالعه (1390 شرکت‌کننده) را شناسایی کردیم، نُه مطالعه بزرگسالان را بدون تنگی شناخته‌شده دسترسی (پروفیلاکسی اولیه؛ سه مطالعه شامل افرادی که از فیستول استفاده کردند) و پنج مطالعه بزرگسالان را با تنگی شناخته‌شده در یک مجرای دسترسی غیر‐عملکردی (پروفیلاکسی ثانویه؛ سه مطالعه در افرادی که از فیستول استفاده کردند) وارد کردند. دوره پیگیری مطالعه بین 6 و 38 ماه، و حجم نمونه مطالعه بین 58 و 189 شرکت‌کننده متغیر بود. بر اساس شواهدی با کیفیت پائین تا متوسط (بر اساس معیارهای درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE)) در بزرگسالان تحت درمان با همودیالیز، اعمال نظارت همراه با اصلاح پیشگیرانه تنگی AV نسبت به عدم نظارت و اصلاح تاخیری تنگی، خطر ترومبوز را کاهش داده (RR: 0.79؛ 95% CI؛ 0.65 تا 0.97؛ I² = 30%؛ 18 مقایسه، 1212 شرکت‌کننده)، و احتمالا طول عمر دسترسی AV را بهبود می‌بخشد (RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.64 تا 0.99؛ I² = 0%؛ 11 مقایسه مطالعه، 972 شرکت‌کننده). در آنالیزهای زیر‐گروه بر اساس نوع دسترسی، اصلاح پیشگیرانه تنگی، خطر ترومبوز (RR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.8 تا 1.12؛ I² = 0%؛ 11 مقایسه؛ 697 شرکت‌کننده) یا از دست رفتن دسترسی را در گرافت‌ها (RR: 0.87؛ 95% CI؛ 0.69 تا 1.11؛ I² = 0%؛ 7 مقایسه؛ 662 شرکت‌کننده) کاهش نداد، اما خطر ترومبوز (RR: 0.5؛ 95% CI؛ 0.35 تا 0.71؛ I² = 0%؛ 7 مقایسه؛ 515 شرکت‌کننده) و خطر از دست رفتن دسترسی را در فیستول‌ها (RR: 0.5؛ 95% CI؛ 0.29 تا 0.86؛ I² = 0%؛ 4 مطالعه؛ 310 شرکت‌کننده) کاهش داد. سه مورد از چهار مطالعه‌ای که داده‌های مربوط به از دست رفتن دسترسی را در فیستول‌ها گزارش کردند (199 شرکت‌کننده) در یک مرکز انجام شدند. برای ارزیابی اینکه فواید بر اساس هدف پروفیلاکسی در فیستول‌ها متفاوت است یا خیر (یعنی پروفیلاکسی اولیه و ثانویه)، داده‌های کافی در دسترس نبودند. اگرچه میزان تاثیرات تصحیح پیشگیرانه تنگی برای پیامدهای بیمار‐محور قابل‌توجه بود، نتایج یا ناهمگون بودند یا غیر‐دقیق. در حالی که اصلاح پیشگیرانه تنگی ممکن است نرخ بستری در بیمارستان (IRR: 0.54؛ 95% CI؛ 0.93 تا 0.31؛ I² = 67%؛ 4 مقایسه؛ 219 شرکت‌کننده) و استفاده از کاتترها (IRR: 0.58؛ 95% CI؛ 0.98 تا 0.35؛ 53% = I²؛ 6 مقایسه؛ 394 شرکت‌کننده) را کاهش دهد، می‌تواند نرخ پروسیجرهای تشخیصی (IRR: 1.78؛ 95% CI؛ 2.67 تا 1.18؛ I² = 62%؛ 7 مقایسه؛ 539 شرکت‌کننده)، عفونت (IRR: 1.74؛ 95% CI؛ 3.91 تا 0.78؛ I² = 0%؛ 3 مطالعه؛ 248 شرکت‌کننده) و مورتالیتی (RR: 1.38؛ 95% CI؛ 2.11 تا 0.91؛ I² = 0%؛ 5 مطالعه؛ 386 شرکت‌کننده) را نیز افزایش دهد.

در مجموع، سطح خطر سوگیری (bias) در اغلب مطالعات برای بسیاری از حیطه‌هایی که ارزیابی کردیم، بالا یا نامشخص بود. چهار مطالعه پس از سال 2005 میلادی منتشر شده و فقط یک مطالعه شواهد مربوط به ثبت را داخل یک پایگاه ثبت کارآزمایی داشت. هیچ یک از مطالعات اطلاعات مربوط به مالکیت و/یا مشارکت حامیان مطالعه را در گردآوری داده‌ها، تجزیه‌و‌تحلیل، و تفسیر نتایج گزارش نکردند.