جلد 2017 -                   جلد 2017 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Saeed Farooq, Rupinder K Johal, Charlotte Ziff, Farooq Naeem. Different communication strategies for disclosing a diagnosis of schizophrenia and related disorders. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1564-fa.html
پیشینه
رساندن خبر تشخیص یک بیماری جدی به بیمار، به یک مهارت خاص در اکثر حیطه‌های پزشکی نیاز دارد که بیماری‌های سلامت روان یکی از این حیطه‌هاست. تحقیقات نشان داده که مهارت‌های ارتباطی می‌توانند بر به‌خاطر آوردن و درک افراد از تشخیص، گزینه‌های درمان و پیش‌آگهی تاثیر بگذارند. افراد ممکن است هنگامی که اطلاعات درستی درباره بیماری به آن‌ها داده نشود؛ گیج و سردرگم شوند. به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد تشخیص یک بیماری جدی روانی به ویژه چالش‌برانگیز است. ماهیت بیماری روانی به گونه‌ای است که اغلب توضیح آن دشوار است، زیرا ممکن است علت واضحی وجود نداشته باشد و گزینه‌های درمان و پیش‌آگهی ممکن است بسیار متنوع باشند. علاوه بر این، بیماران روان‌پزشکی تازه تشخیص داده شده، که بیماری‌شان فعال است، اغلب ممکن است تشخیص خود را بخاطر عدم بینش یا استیگمای حاصل از شرایط بیماری، نپذیرند. چندین روش مداخله وجود دارد که هدف آن‌ها کمک به بالین‌گر برای توضیح و رساندن خبر بیماری‌هایی به افراد است که زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهند، با این حال، روش‌های کمی به‌طور خاص برای رساندن خبر تشخیص اسکیزوفرنی شناخته شده‌اند.
اهداف
هدف، ارزیابی شواهد برگرفته از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) است که تاثیر استراتژی‌های ارتباطی مختلفی را که بالین‌گران برای ارائه اطلاعات تشخیص و پیامدهای مربوط به اسکیزوفرنی به بیماران به کار می‌برند، در مقایسه با درمان معمول و مقایسه بین انواع استراتژی‌های ارتباطی، بررسی کرده‌اند.
روش های جستجو
در 22 جون 2015 و 29 جون 2016 ، ما در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اسگیزوفرنی کاکرین جست‌وجو کردیم. ما همچنین در منابع علمی منتشرنشده (مثل پایان‌نامه‌ها، تزها، گزارش‌های بالینی، ارزیابی‌های منتشرشده در وب‌سایت‌ها، گایدلاین‌های بالینی و گزارش‌های آژانس‌های نظارتی) نیز جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما تصمیم گرفتیم همه RCT‌های مرتبطی را در نظر بگیریم که شامل بزرگسالان مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلالات مرتبط می‌شد و اختلال اسکیزوفرنی فرم، اختلال اسکیزوافکتیو و اختلالات هذیانی را دربر‌می‌گرفت. این کارآزمایی‌ها، اثر استراتژی یا استراتژی‌های ارتباطی را که به بالین‌گران کمک می‌کند اطلاعات لازم را به‌خصوص درباره تشخیص اسکیزوفرنی منتقل کنند، بررسی کرده‌بودند (که همچنین می‌تواند شامل گفت‌وگو در مورد گزینه‌های در دسترس درمانی و پیش‌آگهی باشد).
گردآوری و تحلیل داده‌ها
نویسندگان مرور به‌طور جداگانه تمام گزارش‌ها را از تحقیقات مرتبط مورد بررسی قرار‌دادند. ما برنامه‌ریزی کردیم که داده‌ها را به‌طور مستقل استخراج کنیم. در مورد پیامدهای دوحالتی، ما باید خطر نسبی risk ratio و 95% فاصله اطمینان (CI) آن را بر مبنای intention-to-treat محاسبه می‌کردیم. برای داده‌های پیوسته، ما باید میانگین تفاوت‌ها  (MD) را با 95% فاصله اطمینان (CI) محاسبه می‌کردیم. ما از یک مدل اثرات تصادفی random-effects model برای تحلیل‌ها استفاده می‌کنیم. خطر سوگیری را برای مطالعات وارد شده ارزیابی کردیم. با استفاده از GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) یک جدول «خلاصه یافته‌ها» درست کردیم.
نتایج اصلی
جست‌وجوهای ما 44 رکورد را شناسایی کرد که به‌نظر می‌رسید به موضوع مرور ما مربوط می‌شوند. ما گزارش‌های کامل را به‌طور بالقوه برای هفت مطالعه در دست داشتیم؛ با این وجود، پس از بازبینی دقیق، هیچ‌کدام از این مطالعات معیارهای ورود را نداشتند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ابلاغ مناسب یک تشخیص می‌تواند بر برنامه‌ریزی درمان، انطباق و پیامد بیماری تاثیر بگذارد، به‌ویژه در تشخیصی مانند اسکیزوفرنی، که این پتانسیل را دارد تا تاثیر جدی بر زندگی افراد مبتلا و مراقبین آن‌ها بگذارد. در حال حاضر، شواهدی بر‌اساس یافته‌های RCTها وجود ندارد که اثر راهبرد‌های ارتباطی را برای اعلام تشخیص اسکیزوفرنی و اختلالات مرتبط نشان‌دهد. تحقیق مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
به اشتراک‌گذاری اطلاعات در مورد تشخیص و پیامد اسکیزوفرنی: شواهدی از آزمایشات بالینی درست طراحی شده.
پیشینه
شاغلین حیطه سلامت وظیفه دارند اطلاعات را به نحوی در اختیار بیماران خود قرار‌دهند که قابل فهم باشند، به‌ویژه هنگامی که شرایط جدی و تغییردهنده روند زندگی در میان است. اسکیزوفرنی و اختلالات مرتبط با آن، بیماری‌های روانی جدی‌ای هستند که می‌توانند اثرات مخرب و طولانی‌مدت هم بر زندگی بیمار و هم بر مراقبین آن‌ها داشته باشند. روشی که به فرد اعلام می‌شود مبتلا به یک بیماری جدی است و اینکه ابتلا به این بیماری برای او چه معنایی دارد، می‌تواند بر نحوه پذیرش تشخیص و برنامه‌های درمانی تأثیر بگذارند و این در نهایت می‌تواند بر بهبود و چشم‌انداز درازمدت بیماری اثر داشته باشند. در حال حاضر هیچ اطلاعات یا شواهدی در مورد بهترین روش اعلام تشخیص اسکیزوفرنیا به افراد وجود ندارد.

جست‌وجوی شواهد
در جون 2015 و جون 2016، ما منابع پزشکی و پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اسکیزوفرنی کاکرین را با استفاده از کلمات کلیدی مناسب جست‌وجو کردیم تا مطالعاتی را پیدا کنیم که به ارزیابی روش‌هایی پرداخته باشند که به شاغلین حیطه سلامت کمک می‌کند، چگونه اخبار مربوط به تشخیص اسکیزوفرنی را ارائه دهند. ما به‌ویژه در RCT ها جست‌وجو کردیم که بهترین روش (استاندارد طلایی) برای ارزیابی اثرات درمان هستند. ما 44 مطالعه منتشر شده را شناسایی و آن‌ها را بررسی کردیم. از بین این موارد، ما هفت گزارش کامل از کارآزمایی‌ها داشتیم و فکر می‌کردیم می‌توانند مرتبط باشند؛ با این حال، هیچ‌یک از این مطالعات نتوانستند در این مرور به کار گرفته شوند.

بحث
در حال حاضر شاغلین حیطه سلامت می‌توانند از اطلاعاتی با کیفیت خوب و مبتنی بر شواهد استفاده ‌کنند تا آن‌ها را در ارائه اخبار در مورد تشخیص بیماری‌های جسمی جدی راهنمایی کند؛ با این حال، چنین شواهدی در مورد به اشتراک گذاشتن اخبار مربوط به تشخیص اسکیزوفرنی وجود ندارد. این یک شکاف جدی در دانش است که نیاز به توجه دارد و به انجام مطالعاتی در این زمینه نیاز است.

(798 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (48 دریافت)    

پذیرش: 1395/4/9 | انتشار: 1396/8/2