چهارشنبه 5 اردیبهشت 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Christine Urquhart, Rosemary Currell, Francoise Harlow, Liz Callow. Home uterine monitoring for detecting preterm labour. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1515-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1515-fa.html
پیشینه
مونیتورینگ فعال رحم در خانه برای شناسایی زودهنگام زیاد شدن فرکانس انقباضات (رحمی) و مداخله سریع با داروهای توکولیتیک برای پیشگیری از آغاز روند زایمان و طولانی‌شدن حاملگی مدنظر قرار گرفته تا بدین طریق موربیدیتی و مرگ‌ومیر مرتبط با با تولدهای زودرس (پره‌ترم) کاهش یابد. با این حال اثربخشی چنین مانیتورینگی محل مناقشه است.
اهداف
تعیین تاثیر مانیتورینگ فعال رحم در خانه در بهبود پیامدها برای زنان و شیرخوارانشان که در معرض خطر بالای تولد پره‌ترم قرار دارند در مقایسه با مراقبت‌هایی که شامل مانیتورینگ فعال رحم در خانه نیستند.
روش های جستجو
ما این پایگاه‌ها و مراکز را جست‌وجو کردیم: مرکز ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (30 جون 2016)، CENTRAL (کتابخانه کاکرین، شماره 5، 2016)، MEDLINE (از 1966 تا 28 جون 2016)، Embase (از 1974 تا 28 جون 2016)، CINAHL (از 1982 تا 28 جون 2016) و فهرست منابع اسکن شده مطالعات بازیابی‌شده.
معیارهای انتخاب
معیار انتخاب ما مطالعات تصادفی و کنترل‌شده‌ای بود که در آن‌ها این بررسی انجام شده بود: ارزیابی مانیتورینگ فعال رحم در خانه با یا بدون برنامه‌های آموزش بیمار در مقایسه با مراقبت‌هایی که شامل مانیتورینگ فعال رحم در خانه نبود، در زنان در معرض خطر تولد نوزاد پره‌ترم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده این مطالعه مروری مستقل از یکدیگر شایستگی کارآزمایی‌ها را برای ورود به این بررسی و همچنین خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند و آن‌ها داده‌ها را استخراج و صحت داده‌ها را بررسی کردند. ما تلاش نکردیم برای حل اختلافات با نویسندگان تماس بگیریم. ما شواهد را براساس رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
15 مطالعه در این مرور گنجانده شد(6008 شرکت‌کننده ثبت‌نام شده)؛ داده‌های مربوط از 13 مطالعه به‌دست آمد. احتمال تولد نوزاد زودرس (پره‌ترم) کمتر از 34 هفته در زنانی که از مانیتورینگ رحم در خانه استفاده می‌کردند، پایین‌تر بود (خطر نسبی (RR): 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.62 تا 0.99؛ 3 مطالعه؛ 1596 زن؛ تحلیل اثر ثابت (fixed-effect analysis)) (GRADE بالا). البته وقتی تحلیل حساسیت انجام دادیم، این تفاوت چندان آشکار (evident) نبود. البته تحلیل محدود به مطالعاتی بود که براساس کیفیت مطالعه در خطر پائین سوگیری (bias) قرار داشتند (RR: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.57 تا 1.00؛ یک مطالعه، 1292 زن). تفاوتی در میزان مرگ‌ومیر پریناتال وجود نداشت (RR: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.86 تا 1.72؛ 2 مطالعه؛ 2589 کودک) (GRADE پائین).
تفاوتی در تعداد تولد پره‌ترم در کمتر از 37 هفته وجود ندارد (RR متوسط: 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 1.01؛ 8 مطالعه؛ 4834 زن؛ اثرات تصادفی (random-effects)؛Tau2 = 0.03؛ I2 = 68%) (GRADE پائین). احتمال بستری شیرخواران زنانی که از مانیتورینگ رحمی در خانه استفاده کرده بودند در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادی پائین‌تر بود (RR متوسط: 0.77؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.62 تا 0.96؛ 5 مطالعه؛ 2367 کودک؛ اثرات تصادفی (random-effects)؛ Tau2= 0.02؛ I2 = 32%) (GRADE متوسط). وقتی که ما تحلیل را به مطالعاتی محدود کردیم که در معرض خطر پائین سوگیری بودند، این تفاوت پایدار نماند (RR: 0.86؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.01؛ 1 مطالعه؛ 1292 کودک). مادرانی که از مونیتورینگ رحم در خانه استفاده می‌کردند ویزیت‌های قبل از زایمان برنامه‌ریزی نشده بیشتری داشتند (میانگین تفاوت (MD): 0.48؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.31 تا 0.64؛ 2 مطالعه؛ 1994 زن) (GRADE متوسط). احتمال استفاده از داروهای توکولیتیک به‌صورت پروفیلاکتیک در زنانی که مانیتوریگ رحم در خانه داشتند، پائین‌تر بود (RR متوسط: 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.01 تا 1.45؛ 7 مطالعه؛ 3749 زن؛ اثرات تصادفی؛ Tau2= 0.03؛ I2 = 62%) البته وقتی تحلیل را به مطالعاتی با خطر پائین سوگیری محدود کردیم، این تفاوت اصلا آشکار و روشن نبود (RR متوسط: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 1.65؛ 3 مطالعه؛ 3749 زن؛ اثرات تصادفی؛ Tau2 = 0.05؛ I2 = 76%) (GRADE پائین). تعداد موارد بستری در بیمارستان قبل از زایمان بین گروه‌های خانه متفاوت نبود (RR: 0.91؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.11؛ 3 مطالعه؛ 1494 زن) (GRADE پائین). ما داده‌هایی درباره اضطراب یا پذیرش مادران پیدا نکردیم.
تفاوتی در تعداد تولد پره‌ترم در کمتر از 37 هفته وجود ندارد (RR متوسط: 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 1.01؛ 8 مطالعه؛ 4834 زن؛ اثرات تصادفی (random-effects)؛Tau2 = 0.03؛ I2 = 68%) (GRADE پائین). احتمال بستری شیرخواران زنانی که از مانیتورینگ رحمی در خانه استفاده کرده بودند در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادی پائین‌تر بود (RR متوسط: 0.77؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.62 تا 0.96؛ 5 مطالعه؛ 2367 کودک؛ اثرات تصادفی (random-effects)؛ Tau2= 0.02؛ I2 = 32%) (GRADE متوسط). وقتی که ما تحلیل را به مطالعاتی محدود کردیم که در معرض خطر پائین سوگیری بودند، این تفاوت پایدار نماند (RR: 0.86؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.01؛ 1 مطالعه؛ 1292 کودک). مادرانی که از مونیتورینگ رحم در خانه استفاده می‌کردند ویزیت‌های قبل از زایمان برنامه‌ریزی نشده بیشتری داشتند (میانگین تفاوت (MD): 0.48؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.31 تا 0.64؛ 2 مطالعه؛ 1994 زن) (GRADE متوسط). احتمال استفاده از داروهای توکولیتیک به‌صورت پروفیلاکتیک در زنانی که مانیتوریگ رحم در خانه داشتند، پائین‌تر بود (RR متوسط: 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.01 تا 1.45؛ 7 مطالعه؛ 3749 زن؛ اثرات تصادفی؛ Tau2= 0.03؛ I2 = 62%) البته وقتی تحلیل را به مطالعاتی با خطر پائین سوگیری محدود کردیم، این تفاوت اصلا آشکار و روشن نبود (RR متوسط: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 1.65؛ 3 مطالعه؛ 3749 زن؛ اثرات تصادفی؛ Tau2 = 0.05؛ I2 = 76%) (GRADE پائین). تعداد موارد بستری در بیمارستان قبل از زایمان بین گروه‌های خانه متفاوت نبود (RR: 0.91؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.11؛ 3 مطالعه؛ 1494 زن) (GRADE پائین). ما داده‌هایی درباره اضطراب یا پذیرش مادران پیدا نکردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
مانیتورینگ رحم در خانه ممکن است باعث بستری کمتر نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه شود اما ویزیت‌های قبل از زایمان برنامه‌ریزی نشده و درمان‌های توکولیتیک بیشتری ممکن است رخ دهد. سطح شواهد پائین تا متوسط بود. وقتی تحلیل حساسیت را برای مطالعاتی انجام دادیم که در معرض خطر پائین سوگیری قرار داشتند، تفاوت گروهی مهمی واضح و آشکار نبود. تاثیری بر پیامدهای پریناتال و مادری مانند مرگ‌ومیر پریناتال و بروز تولد پره‌ترم وجود نداشت
خلاصه به زبان ساده
مونیتورینگ زنان باردار در خانه برای شناسایی زایمان پره‌ترم
موضوع چیست؟
احتمال بیماری یا مرگ کودکانی که خیلی زود متولد می‌شوند، بالا است. اگر زایمان پره‌ترم شناسایی شود، درمان می‌تواند باعث کند شدن یا توقف زایمان شود. این نکته همچنین زمانی را برای درمان و بهبود تنفس نوزاد در هنگام تولد ایجاد می‌کند. افزایش انقباضات می‌تواند نشانه‌ای از شروع زودرس زایمان باشد.
اهمیت این موضوع چیست؟
بسیاری از زنان این انقباضات را به موقع تشخیص نداده‌اند تا درمان صورت گیرد. زنان بارداری که در معرض خطر تولد زودرس نوزاد هستند، می‌توانند از ابزارهای مونیتورینگ در خانه استفاده کنند. این موضوع باعث می‌شود داده‌ها به بیمارستان فرستاده شود و پزشکان و ماماها را کمک کند تا زایمان پره‌ترم را شناسایی و درمان کنند.
چه شواهدی پیدا کردیم؟
ما در 28 جون 2016 جست‌وجو را برای یافتن شواهد آغاز کردیم و 15 مطالعه تصادفی را شامل 6008 زن شناسایی کردیم. 13 مطالعه داده‌های لازم را برای استفاده در این مرور فراهم کرده بودند. کیفیت نتایج از خیلی پائین تا بالا متغیر بود (GRADE). اکثر مطالعات محدودیت‌های طراحی مطالعات داشتند که در برخی از آن‌ها این موضوع جدی بود. بیشتر مطالعات این دو گروه را با یکدیگر مقایسه کرده بودند: زنانی که به آن‌ها آموزش داده بودند چگونه علایم زایمان پره‌ترم را بررسی کنند و زنانی که مانیتورینگ فعال رحمی را در خانه انجام می‌دادند.
در برخی مطالعات هر دو گروه از مانیتور استفاده کرده بودند اما مانیتورینگ یک گروه ساختگی بود که در واقع داده‌هایی را برای مراقبین سلامت زنان نمی‌فرستاد. استفاده از مانیتورینگ در خانه تفاوت اندکی را برای اکثر پیامدهای مربوط به مادر یا کودک ایجاد کرده بود. البته همه مطالعات نیز همه پیامدها را نسنجیده بودند.
احتمال تولد پره‌ترم در کمتر از 37 یا 32 هفته حاملگی در زنانی که از مانیتورها استفاده می‌کردند، پائین‌تر بود (GRADE خیلی پائین). احتمال تولد پره‌ترم نیز در زنانی که از مانیتورها استفاده می‌کردند، پائین‌تر بود؛ البته وقتی مطالعات با کیفیت بالا را تحلیل کردیم، هیچ تفاوت آشکار و واضحی وجود نداشت (GRADE بالا). احتمال بستری کودکان متولد شده از مادرانی که از مونیتور در خانه استفاده می‌کردند، در بخش مراقبت‌های ویژه پائین‌تر بود (GRADE متوسط). اما مرگ کمتری وجود نداشت (GRADE پائین). احتمال ویزیت‌های برنامه‌ریزی نشده قبل از زایمان در زنانی که از مونیتور استفاده می‌کردند، بیشتر بود (GRADE پائین). به‌نظر می‌رسد احتمال دریافت داروهای توکولیتیک (درمان برای توقف زایمان) در زنانی که از مونیتور استفاده می‌کردند، بالاتر بود (GRADE پائین). با این حال وقتی تحلیل را برای مطالعات با کیفیت بالا به کار بردیم، این تفاوت آشکار نبود. ما داده‌هایی را درباره بررسی دیدگاه‌های زنان در این زمینه پیدا نکردیم. البته یک مطالعه بزرگ پذیرش پائین زنان را برای استفاده از مانیتور گزارش کرده بود. در برخی مطالعات زنانی که از مانیتور استفاده می‌کردند با ماماها یا پرستاران زایشگاه تماس گرفته بودند اما معلوم نبود این موضوع چه اثری داشته است.
این نتایج به چه معنی است؟
مانیتورینگ رحمی در خانه ممکن است باعث بستری کمتر نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه شود اما ویزیت‌های برنامه‌ریزی نشده قبل از زایمان و درمان برای توقف زایمان پره‌ترم بیشتر است. سطح شواهد کلا پائین تا متوسط بود.
احتمال بیماری یا مرگ کودکانی که خیلی زود متولد می‌شوند، بالا است. اگر زایمان پره‌ترم شناسایی شود، درمان می‌تواند باعث کند شدن یا توقف زایمان شود. این نکته همچنین زمانی را برای درمان و بهبود تنفس نوزاد در هنگام تولد ایجاد می‌کند. افزایش انقباضات می‌تواند نشانه‌ای از شروع زودرس زایمان باشد.
اهمیت این موضوع چیست؟
بسیاری از زنان این انقباضات را به موقع تشخیص نداده‌اند تا درمان صورت گیرد. زنان بارداری که در معرض خطر تولد زودرس نوزاد هستند، می‌توانند از ابزارهای مونیتورینگ در خانه استفاده کنند. این موضوع باعث می‌شود داده‌ها به بیمارستان فرستاده شود و پزشکان و ماماها را کمک کند تا زایمان پره‌ترم را شناسایی و درمان کنند.
چه شواهدی پیدا کردیم؟
ما در 28 جون 2016 جست‌وجو را برای یافتن شواهد آغاز کردیم و 15 مطالعه تصادفی را شامل 6008 زن شناسایی کردیم. 13 مطالعه داده‌های لازم را برای استفاده در این مرور فراهم کرده بودند. کیفیت نتایج از خیلی پائین تا بالا متغیر بود (GRADE). اکثر مطالعات محدودیت‌های طراحی مطالعات داشتند که در برخی از آن‌ها این موضوع جدی بود. بیشتر مطالعات این دو گروه را با یکدیگر مقایسه کرده بودند: زنانی که به آن‌ها آموزش داده بودند چگونه علایم زایمان پره‌ترم را بررسی کنند و زنانی که مانیتورینگ فعال رحمی را در خانه انجام می‌دادند.
در برخی مطالعات هر دو گروه از مانیتور استفاده کرده بودند اما مانیتورینگ یک گروه ساختگی بود که در واقع داده‌هایی را برای مراقبین سلامت زنان نمی‌فرستاد. استفاده از مانیتورینگ در خانه تفاوت اندکی را برای اکثر پیامدهای مربوط به مادر یا کودک ایجاد کرده بود. البته همه مطالعات نیز همه پیامدها را نسنجیده بودند.
احتمال تولد پره‌ترم در کمتر از 37 یا 32 هفته حاملگی در زنانی که از مانیتورها استفاده می‌کردند، پائین‌تر بود (GRADE خیلی پائین). احتمال تولد پره‌ترم نیز در زنانی که از مانیتورها استفاده می‌کردند، پائین‌تر بود؛ البته وقتی مطالعات با کیفیت بالا را تحلیل کردیم، هیچ تفاوت آشکار و واضحی وجود نداشت (GRADE بالا). احتمال بستری کودکان متولد شده از مادرانی که از مونیتور در خانه استفاده می‌کردند، در بخش مراقبت‌های ویژه پائین‌تر بود (GRADE متوسط). اما مرگ کمتری وجود نداشت (GRADE پائین). احتمال ویزیت‌های برنامه‌ریزی نشده قبل از زایمان در زنانی که از مونیتور استفاده می‌کردند، بیشتر بود (GRADE پائین). به‌نظر می‌رسد احتمال دریافت داروهای توکولیتیک (درمان برای توقف زایمان) در زنانی که از مونیتور استفاده می‌کردند، بالاتر بود (GRADE پائین). با این حال وقتی تحلیل را برای مطالعات با کیفیت بالا به کار بردیم، این تفاوت آشکار نبود. ما داده‌هایی را درباره بررسی دیدگاه‌های زنان در این زمینه پیدا نکردیم. البته یک مطالعه بزرگ پذیرش پائین زنان را برای استفاده از مانیتور گزارش کرده بود. در برخی مطالعات زنانی که از مانیتور استفاده می‌کردند با ماماها یا پرستاران زایشگاه تماس گرفته بودند اما معلوم نبود این موضوع چه اثری داشته است.
این نتایج به چه معنی است؟
مانیتورینگ رحمی در خانه ممکن است باعث بستری کمتر نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه شود اما ویزیت‌های برنامه‌ریزی نشده قبل از زایمان و درمان برای توقف زایمان پره‌ترم بیشتر است. سطح شواهد کلا پائین تا متوسط بود.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Pregnancy and Childbirth Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/4/10 | انتشار: 1395/11/27
