پنجشنبه 30 فروردین 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jan Mehrholz, Simone Thomas, Cordula Werner, Joachim Kugler, Marcus Pohl, Bernhard Elsner. Electromechanical-assisted training for walking after stroke. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1475-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1475-fa.html
پیشینه
دستگاه‌های آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال و روباتیک در توانبخشی مورد استفاده قرار می‌گیرند و ممکن است به بهبود راه رفتن پس از استروک کمک کنند. این یک به‌روزرسانی از مطالعه مروری کاکرین است که برای اولین بار در سال 2007 منتشر شد.
اهداف
بررسی اثرات دستگاه‌های خودکار آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال و رباتیک برای بهبود راه رفتن پس از استروک.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزمایی‌های گروه استروک در کاکرین (آخرین جست‌وجو در 9 آگوست 2016)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین 2016 the Cochrane Library، شماره 8)، MEDLINE in Ovid (از 1950 تا 15 آگوست 2016)، Embase (از 1980 تا 15 آگوست 2016)،CINAHL (از 1982 تا 15 آگوست 2016)،AMED (از 1985 تا 15 آگوست 2016)، Web of Science (از 1899 تا 16 آگوست 2016)، SPORTDiscus (از 1949 تا 15 سپتامبر 2012)، the Physiotherapy Evidence Database (PEDro) (در 16 آگوست 2016 جست‌وجو شد)، پایگاه اطلاعاتی مهندسی COMPENDEX (از 1972 تا 16 نوامبر 2012) و Inspec (از 1969 تا 26 آگوست 2016) را جست‌وجو کردیم. ما مجموعه مقالات کنفرانس‌های مرتبط را به‌صورت دستی، کارآزمایی‌ها و ثبت تحقیقات را جست‌وجو، فهرست منابع را کنترل کردیم، و برای شناسایی کارآزمایی‌های منتشرشده، منتشرنشده، و در حال انجام بیشتر با نویسندگان تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
ما تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده متقاطع را درباره افراد بالای 18 سال با تشخیص استروک با هر شدت، در هر مرحله، در هر شرایطی که به ارزیابی آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیال و روباتیک در مقابل مراقبت معمول پرداختند، انتخاب کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به‌طور جداگانه به انتخاب کارآزمایی‌ها برای ورود، ارزیابی کیفیت روش‌شناختی و خطر سوگیری (Bias) پرداختند و داده‌ها را استخراج کردند. پیامد اصلی نسبت شرکت‌کنندگانی بود که در پیگیری به‌طور جداگانه راه می‌رفتند.
نتایج اصلی
ما 36 کارآزمایی را شامل 1472 شرکت‌کننده در این به‌روزرسانی مطالعه مروری انتخاب کردیم. آموزش راه رفتن به کمک الکترومکانیکی در ترکیب با فیزیوتراپی شانس شرکت‌کنندگان را برای راه رفتن مستقل افزایش داد (نسبت شانس (اثرات تصادفی): 1.94؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.39 تا 2.71؛ 0.001 > P؛ 8% = I2؛ شواهد با کیفیت متوسط) اما به‌طور قابل توجهی سرعت راه رفتن (میانگین تفاوت (MD): 0.04 s/m؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.00 تا 0.09؛ 0.08 = P؛ 65% = I2؛ شواهد با کیفیت پایین) یا ظرفیت راه رفتن (MD: 5.84 متر راه رفتن در 6 دقیقه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 16.73 - تا 28.40؛ 0.61 = P؛ 53% = I2؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) را افزایش نداد.
این نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند، زیرا 1) برخی از کارآزمایی‌ها افرادی را مورد بررسی قرار دادند که در شروع مطالعه مستقل راه می‌رفتند، 2) ما بین کارآزمایی‌ها از نظر دستگاه‌های مورد استفاده و مدت زمان و تعداد دفعات درمان تفاوت‌هایی یافتیم، و 3) برخی از کارآزمایی‌ها دستگاه‌هایی را برای تحریک الکتریکی عملکرد انتخاب کردند. تجزیه‌و‌تحلیل برنامه‌ریزی شده زیرگروه ما نشان داد که آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال ممکن است برای افراد در مرحله حاد منفعت داشته باشد؛ اما ممکن است برای افراد در مرحله مزمن منفعتی نداشته باشد. تجزیه‌و‌تحلیل تعقیبی (Post hoc) نشان داد افرادی که در شروع مداخله قادر به حرکت نیستند ممکن است منفعت ببرند، اما افرادی که قادر به حرکت بودند ممکن است منفعتی از این نوع آموزش نبرند. تجزیه‌و‌تحلیل تعقیبی تفاوتی را بین انواع دستگاه‌های استفاده شده در مطالعات مربوط به توانایی راه رفتن نشان نداد؛ اما تفاوت‌های قابل‌توجهی بین دستگاه‌ها از لحاظ سرعت راه رفتن یافت شد.
این نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند، زیرا 1) برخی از کارآزمایی‌ها افرادی را مورد بررسی قرار دادند که در شروع مطالعه مستقل راه می‌رفتند، 2) ما بین کارآزمایی‌ها از نظر دستگاه‌های مورد استفاده و مدت زمان و تعداد دفعات درمان تفاوت‌هایی یافتیم، و 3) برخی از کارآزمایی‌ها دستگاه‌هایی را برای تحریک الکتریکی عملکرد انتخاب کردند. تجزیه‌و‌تحلیل برنامه‌ریزی شده زیرگروه ما نشان داد که آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال ممکن است برای افراد در مرحله حاد منفعت داشته باشد؛ اما ممکن است برای افراد در مرحله مزمن منفعتی نداشته باشد. تجزیه‌و‌تحلیل تعقیبی (Post hoc) نشان داد افرادی که در شروع مداخله قادر به حرکت نیستند ممکن است منفعت ببرند، اما افرادی که قادر به حرکت بودند ممکن است منفعتی از این نوع آموزش نبرند. تجزیه‌و‌تحلیل تعقیبی تفاوتی را بین انواع دستگاه‌های استفاده شده در مطالعات مربوط به توانایی راه رفتن نشان نداد؛ اما تفاوت‌های قابل‌توجهی بین دستگاه‌ها از لحاظ سرعت راه رفتن یافت شد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
افرادی که آموزش راه رفتن را با کمک الکترومکانیکی در ترکیب با فیزیوتراپی پس از استروک دریافت می‌کنند" نسبت به افرادی که آموزش راه رفتن را بدون این دستگاه‌ها دریافت می‌کنند شانس بیشتری برای دستیابی به وضعیت راه‌رفتن مستقل دارند. ما نتیجه گرفتیم که هفت بیمار نیاز به درمان دارند تا از وابستگی در راه رفتن جلوگیری کنند. به‌ویژه، افرادی که در سه ماه اول پس از استروک و افرادی که قادر به راه رفتن نیستند، به‌نظر می‌رسد از این نوع مداخله بیشتر منفعت می‌برند. نقش نوع دستگاه هنوز مشخص نیست. تحقیقات بیشتر شامل کارآزمایی‌های مرحله III بزرگ عملی و قطعی، به‌منظور پاسخ دادن به سؤالات خاص درباره موثرترین تعداد دفعات و طول مدت آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال و همچنین مدت زمانی دوام هر منفعت باید انجام گیرد.
خلاصه به زبان ساده
دستگاه‌های آموزش خودکار برای بهبود راه رفتن پس از استروک
سوال مطالعه مروری
آیا دستگاه‌های آموزش راه رفتن با کمک ماشین و ربات، راه رفتن را بعد از استروک بهبود می‌بخشد؟
پیشینه
بسیاری از افرادی که دچار استروک شده‌اند در راه رفتن دچار مشکل هستند، و بهبود راه رفتن یکی از اهداف اصلی توانبخشی است. دستگاه‌های خودکار آموزش به تمرین راه رفتن کمک می‌کنند.
زمان انجام پژوهش
این مطالعه مروری تا آگوست 2016 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
ما 36 مطالعه را انتخاب کردیم که در کل شامل 1472 شرکت‌کننده بالای 18 سال مبتلا به استروک حاد، پس از حاد یا ایسکمیک مزمن یا هموراژیک بودند. میانگین سن در مطالعات انتخاب شده 48 سال تا 76 سال بود. اغلب مطالعات در شرایط بستری انجام شدند.
نتایج اصلی
ما شواهدی با کیفیت متوسط یافتیم که نشان دادند آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال در ترکیب با فیزیوتراپی، در مقایسه با فیزیوتراپی به‌تنهایی، می‌تواند ریکاوری راه رفتن مستقل را در افراد بعد از استروک بهبود بخشد.
ما تعیین کردیم که برای هر هفت بیمار تحت درمان با دستگاه‌های آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال و روباتیک، فقط یک پیشگیری از وابستگی در راه رفتن رخ می‌دهد.
به‌ویژه، افراد در سه ماه اول پس از استروک و افرادی که قادر به راه رفتن نیستند، به‌نظر می‌رسد که از این نوع مداخله بیشتر منفعت می‌برند. اهمیت نوع دستگاه هنوز مشخص نیست. در مورد اینکه چه تعداد یا طول دوره آموزش راه رفتن ممکن است موثرتر باشد و اینکه این منفعت چه مدت ادامه دارد، تحقیقات بیشتری باید انجام بگیرد. همچنین مشخص نیست که چنین دستگاه‌هایی چگونه باید در توانبخشی روتین استفاده شوند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد برای دستگاه‌های خودکار آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال و روباتیک برای بهبود راه رفتن بعد از استروک متوسط بود. کیفیت شواهد برای سرعت راه رفتن پائین بود، برای ظرفیت راه رفتن بسیار پائین، و برای عوارض جانبی و افرادی که درمان را متوقف می‌کنند، پائین گزارش شد.
آیا دستگاه‌های آموزش راه رفتن با کمک ماشین و ربات، راه رفتن را بعد از استروک بهبود می‌بخشد؟
پیشینه
بسیاری از افرادی که دچار استروک شده‌اند در راه رفتن دچار مشکل هستند، و بهبود راه رفتن یکی از اهداف اصلی توانبخشی است. دستگاه‌های خودکار آموزش به تمرین راه رفتن کمک می‌کنند.
زمان انجام پژوهش
این مطالعه مروری تا آگوست 2016 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
ما 36 مطالعه را انتخاب کردیم که در کل شامل 1472 شرکت‌کننده بالای 18 سال مبتلا به استروک حاد، پس از حاد یا ایسکمیک مزمن یا هموراژیک بودند. میانگین سن در مطالعات انتخاب شده 48 سال تا 76 سال بود. اغلب مطالعات در شرایط بستری انجام شدند.
نتایج اصلی
ما شواهدی با کیفیت متوسط یافتیم که نشان دادند آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال در ترکیب با فیزیوتراپی، در مقایسه با فیزیوتراپی به‌تنهایی، می‌تواند ریکاوری راه رفتن مستقل را در افراد بعد از استروک بهبود بخشد.
ما تعیین کردیم که برای هر هفت بیمار تحت درمان با دستگاه‌های آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال و روباتیک، فقط یک پیشگیری از وابستگی در راه رفتن رخ می‌دهد.
به‌ویژه، افراد در سه ماه اول پس از استروک و افرادی که قادر به راه رفتن نیستند، به‌نظر می‌رسد که از این نوع مداخله بیشتر منفعت می‌برند. اهمیت نوع دستگاه هنوز مشخص نیست. در مورد اینکه چه تعداد یا طول دوره آموزش راه رفتن ممکن است موثرتر باشد و اینکه این منفعت چه مدت ادامه دارد، تحقیقات بیشتری باید انجام بگیرد. همچنین مشخص نیست که چنین دستگاه‌هایی چگونه باید در توانبخشی روتین استفاده شوند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد برای دستگاه‌های خودکار آموزش راه رفتن با کمک الکترومکانیکال و روباتیک برای بهبود راه رفتن بعد از استروک متوسط بود. کیفیت شواهد برای سرعت راه رفتن پائین بود، برای ظرفیت راه رفتن بسیار پائین، و برای عوارض جانبی و افرادی که درمان را متوقف می‌کنند، پائین گزارش شد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Stroke Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/5/25 | انتشار: 1396/2/20
