پیشینه
سرطان معده سومین علت شایع مرگومیر مرتبط با سرطان در دنیا است. در حال حاضر، دو گزینه جراحی برای درمان بیماران بهطور بالقوه علاجپذیر وجود دارد (مثلا، بیماران مبتلا به سرطان معده غیر متاستاتیک)، گاسترکتومی به روش لاپاروسکوپیک در مقابل باز. با این حال، مشخص نیست کدام یک از این روشها بر دیگری برتری دارد.
اهداف
ارزیابی مزایا و مضرات گاسترکتومی لاپاروسکوپیک یا گاسترکتومی به کمک لاپاروسکوپی در مقابل گاسترکتومی باز برای بیماران مبتلا به سرطان معده. بهطور خاص، ما قصد داشتیم این مزایا را براساس گروههای بیماران، مانند مرحله سرطان، خطر بیهوشی و شاخص توده بدنی (BMI)، و بهوسیله روشهای مداخلات، مانند روش آناستوموز، نوع گاسترکتومی و گاسترکتومی لاپاروسکوپیک یا با کمک لاپاروسکوپی، بررسی کنیم.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE، EMBASE، Science Citation Index، ClinicalTrials.gov و WHO ICTRP (پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت) را تا سپتامبر 2015 جستوجو کردیم. ما همچنین فهرست منابع کارآزماییهای وارد شده را غربال کردیم.
معیارهای انتخاب
دو نویسنده مطالعه بهطور مستقل از هم منابع را برای ارزیابی بیشتر، از طریق بررسی همه عناوین و خلاصهمقالات، انتخاب کردند. انتخاب بیشتر براساس مرور متن کامل مقالات برای منابع انتخاب شده صورت گرفت.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مقاله بهطور مستقل از هم دادههای مطالعات را استخراج کردند. ما خطر نسبی (RR) را با 95% فاصله اطمینان (CI) برای پیامدهای دوتایی و میانگین تفاوت (MD) یا میانگین تفاوت استاندارد شده (SMD) را با 95% فاصله اطمینان (CI) برای پیامدهای پیوسته و نسبت خطر (HR) را برای پیامدهای time-to-event محاسبه کردیم. در جایی که معنیدار بود، متاآنالیز انجام دادیم.
نتایج اصلی
در مجموع، 2794 شرکتکننده که در 13 کارآزمایی تصادفیسازی شده بودند، وارد این مطالعه شدند. همه مطالعات از نظر خطر سوگیری (bias) نامشخص یا بالا بودند. یک کارآزمایی (با 53 شرکتکننده) هیچ دادهایی را برای این مطالعه مروری فراهم نکرد. مجموع 213 شرکتکننده پس از تصادفیسازی شدن در کارآزماییهای باقیمانده حذف شدند، در نهایت 2528 شرکتکننده تصادفیسازی شده برای این آنالیز باقی ماندند. از این تعداد، 1288 بیمار تحت گاسترکتومی لاپاروسکوپیک و 1240 بیمار تحت گاسترکتومی باز قرار گرفتند. همه بیماران برای جراحی ماژور اندیکاسیون داشتند.
هیچ تفاوتی در نسبت مرگ شرکتکنندگان طی 30 روز پس از جراحی بین دو گروه گاسترکتومی لاپاروسکوپیک (7/1188: نسبت تعدیل شده: 0.6%(براساس متاآنالیز)) و گاسترکتومی باز (4/1447: 0.3%) (RR: 1.60؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.50 تا 5.10؛ تفاوت خطر (RD): 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI) 0.01 - تا 0.01؛ شرکتکنندگان = 2335؛ تعداد مطالعات = 11؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین) وجود نداشت. هیچ رویدادی در هر دو گروه برای عود کوتاهمدت (شرکتکنندگان = 103؛ تعداد مطالعات = 3)، نسبت نیاز به ترانسفیوژن خون (شرکتکنندگان = 66؛ تعداد مطالعات = 2)، و نسبت بیماران با مارژینهای مثبت در هیستوپاتولوژی (شرکتکنندگان = 28؛ تعداد مطالعات = 1) وجود نداشت. هیچیک از مطالعات کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، زمان بازگشت به فعالیت طبیعی یا به کار را گزارش نکردند. تفاوتها در مورتالیتی طولانیمدت (HR: 0.94؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.70 تا 1.25؛ شرکتکنندگان = 195؛ تعداد مطالعات = 3؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، عوارض جانبی جدی طی 3 ماه (گاسترکتومی لاپاروسکوپیک (7/216: نسبت تعدیل شده = 3.6%) در مقابل گاسترکتومی باز (13/216: 6%) (RR: 0.60؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 تا 1.34؛ شرکتکنندگان = 432؛ تعداد مطالعات = 8؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، عود بلندمدت (HR: 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.70 تا 1.30؛ شرکتکنندگان = 162؛ تعداد مطالعات = 4؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، عوارض جانبی طی 3 ماه (گاسترکتومی لاپاروسکوپیک (204/268: نسبت تعدیل شده = 16.1%) در مقابل گاسترکتومی باز (253/1222: 20.7%) (RR: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.60 تا 1.01؛ شرکتکنندگان = 2490؛ تعداد مطالعات = 11؛ I2 = 38%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، مقدار خون تجویز شده حین عمل (SMD: 0.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 - تا 0.38؛ شرکتکنندگان = 143؛ تعداد مطالعات = 6؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، مدت زمان اقامت در بیمارستان (MD: 1.82 - روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI) 3.72 - تا 0.07؛ شرکتکنندگان = 319؛ تعداد مطالعات = 6؛ I2 = 83%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، و تعداد لنفنودهای درآورده شده (MD: 0.63 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.51 - تا 0.25؛ شرکتکنندگان = 472؛ تعداد مطالعات = 9؛ I2 = 40%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) میان دو گروه نامشخص بودند. در تفسیر نتایج در هر یک از زیرگروهها تغییری وجود نداشت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
براساس شواهد با کیفیت پائین، تفاوتی در مرگومیر کوتاهمدت میان گاسترکتومی لاپاروسکوپیک و باز وجود نداشت. براساس شواهد با کیفیت بسیار پائین، شواهدی از تفاوت در پیامدهای کوتاهمدت و بلندمدت میان دو روش جراحی وجود نداشت. با این حال، دادهها کمیاب هستند و فواصل اطمینان گسترده. این نتایج بدین معنی هستند که مزایا یا مضرات قابل توجه گاسترکتومی لاپاروسکوپیک قابل رد شدن نیستند. کارآزماییهای متعددی در حال حاضر در حال انجام هستند و نتایج موقتی این کارآزماییها در این مطالعه وارد شدهاند. این کارآزماییها باید آنالیز intention-to-treat انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که نتایج قابل اعتماد بوده و نتایج براساس بیانیه استانداردهای تلفیقی گزارشدهی کارآزماییها (CONSORT) گزارش شدهاند.
خلاصه به زبان ساده
جراحی لاپاروسکوپیک (سوراخ کلید) در مقابل جراحی باز برای درمان افراد مبتلا به سرطان معده
سوال مطالعه مروری
آیا درمان لاپاروسکوپیک (جراحی سوراخ کلید) با درمان جراحی باز برای درمان افراد مبتلا به سرطان معده معادل است؟
پیشینه
سرطان معده سومین علت شایع مرگ در اثر سرطان در جهان است. اگر سرطان به دیگر نواحی بدن گسترش یابد، و اگر بیمار بتواند جراحی عمدهای را پشت سر بگذارد، بسته به اینکه کدام قسمت معده درگیر شده، برداشتن قسمتی از معده یا تمام آن (گاسترکتومی)، تنها درمانی است که علاج طولانیمدت سرطان را فراهم میکند. گاسترکتومی میتواند با روش جراحی لاپاروسکوپیک (سوراخ کلید) یا جراحی باز که دربرگیرنده یک برش بزرگ است. در جراحی سوراخ کلید برش کوچکتر است، اما مشخص نیست آیا جراحی سوراخ کلید به همان اندازه جراحی باز ایمن است یا خیر. و اینکه آیا از نظر بهبود سریعتر بیماران، مزیت خاصی دارد یا نه. ما به دنبال حل این مساله با جستوجو در منابع پزشکی برای مطالعات گزارش شده تا سپتامبر 2015 بودیم که گاسترکتومی لاپاروسکوپیک و باز را در افراد مبتلا به سرطان معده مقایسه کرده باشند.
ویژگیهای مطالعه
ما 13 مطالعه واجد شرایط (2794 شرکت کننده) را برای این مطالعه شناسایی کردیم. یکی از مطالعات هیچ اطلاعاتی را گزارش نکرده بود که ما به دنبال آن بودیم. اطلاعات 213 شرکت کننده گزارش نشده بود، زیرا دلایل مختلفی داشت و شایعترین آن، این موضوع بود که آنها درمان برنامهریزیشدهای را دریافت نکرده بودند. در مجموع 2528 شرکت کننده تحت گاسترگتومی لاپاروسکوپیک (1288 شرکت کننده) یا گاسترکتومی باز (1240 شرکتکننده) قرار گرفتند. تصمیم برای اینکه فرد بیمار در کدام گروه درمانی قرار گیرد، با روشی شبیه سکه انداختن گرفته شد. با این روش، مطمئن میشویم که شرکتکنندگان در دو گروه یکسان هستند. همه بیماران برای جراحی ماژور مناسب بودند.
نتایج اصلی
تفاوتی میان دو روش جراحی گاسترکتومی باز و لاپاروسکوپیک در مرگهای کوتاهمدت (گاسترکتومی لاپاروسکوپیک: 6 مورد مرگ در 1000 جراحی در مقابل گاسترکتومی باز: 3 مورد مرگ در هر 1000 جراحی) وجود نداشت. در هنگام پیشبینی تعداد مرگومیر یا پیامدها بر اساس اطلاعات کارآزماییها، مقدار مشخصی از عدم اطمینان وجود دارد. به همین دلیل، ما توانستیم نتیجهگیری کنیم که تفاوتی در مرگهای کوتاهمدت میان دو گروه وجود ندارد، هرچند تعداد موارد مرگ در گاسترکتومی لاپاروسکوپیک دو برابر گروه جراحی باز بود. هیچیک از کارآزماییها کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، زمان بازگشت به فعالیت طبیعی و کار را گزارش نکرده بودند. تفاوتها در مرگهای طولانیمدت، عوارض جدی طی 3 ماه (گاسترکتومی لاپاروسکوپیک: 36 مورد عارضه در 1000 جراحی در مقابل گاسترکتومی باز: 60 مورد عارضه در هر 1000 جراحی)، همه عوارض طی 3 ماه (گاسترکتومی لاپاروسکوپیک: 161 مورد عارضه در 1000 جراحی در مقابل گاسترکتومی باز: 253 مورد عارضه در هر 1000 جراحی)، عود کوتاهمدت و بلندمدت سرطان، تعداد افرادی که نیاز به تزریق خون پیدا کردند، مقدار خون تزریق شده در طول جراحی یا طی یک هفته پس از جراحی، و طول مدت بستری در بیمارستان مبهم بودند. به عنوان نتیجه، مزایا و مضرات قابل توجه گاسترکتومی لاپاروسکوپیک در مقابل جراحی باز نمیتواند رد شود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد برای همه پیامدها بسیار پائین بود، جدا از کیفیت شواهد برای مرگومیر کوتاهمدت که پائین گزارش شد. در نتیجه، عدم اطمینان زیادی در مورد نتایج وجود دارد.