پیشینه
کشتهای میکروبی برای تشخیص سپسیس نوزادان، دارای حساسیت پائین و تأخیر در گزارشدهی هستند. پیشرفتها در میکروبیولوژی مولکولی، سنجشهای مولکولی جدیدی را ابداع کرده که سریع هستند و میتوانند پیامدهای نوزادی را بهبود بخشند.
اهداف
ارزیابی دقت تشخیص روشهای مولکولی مختلف برای تشخیص سپسیس با کشت مثبت باکتریایی و قارچی در نوزادان و بررسی ناهمگونی در میان مطالعات از طریق تجزیهوتحلیل زیرگروههای طبقهبندیشده بر اساس سن حاملگی و نوع بروز سپسیس و مقایسه آزمونهای مولکولی با یکدیگر.
روش های جستجو
ما این مرور سیستماتیک را مطابق توصیه گروه اجرایی دقت آزمونهای تشخیصی کاکرین انجام دادیم. ما پایگاههای اطلاعاتی کتابشناختی الکترونیک (کتابخانه کاکرین، PubMed (از 1966)، Embase (از 1982) و CINAHL (از 1982))، مجموعه مقالات کنفرانسهای سالیانه انجمنهای آکادمیک اطفال (از 1990)، ثبتهای کارآزماییهای بالینی (ClinicalTrials.gov، مرکز ثبت ISRCTN (International Standard Randomised Controlled Trial Number) و پورتال جستوجوی پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP ؛World Health Organization (WHO) International Clinical Trials Registry Platform)) و نمایه استنادی علوم (Science Citation Index) را در 19 ژانویه 2016 جستوجو کردیم. ما با متخصصان در این زمینه برای مطالعات تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
ما مطالعات آیندهنگر (prospective) یا گذشتهنگر (retrospective)، کوهورت (cohort) یا مقطعی (cross-sectional) را انتخاب کردیم که سنجشهای مولکولی (آزمون نشانگر (index test)) را در نوزادان مبتلا به سپسیس احتمالی (شرکتکنندگان) در مقایسه با کشتهای میکروبی (استاندارد مرجع) ارزیابی کرده بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل، کیفیت روششناختی مطالعات را ارزیابی و دادهها را استخراج کردند. ما متاآنالیزها (meta-analyses) را با استفاده از مدلهای دومتغیره (bivariate) و منحنیهای مشخصه عملکرد خلاصه سلسله مراتبی (HSROC) انجام داده و دادهها را در Review Manager 5 وارد کردیم.
نتایج اصلی
سیوپنج مطالعه، واجد شرایط برای انتخاب بودند و برآورد خلاصه (summary estimate) حاکی از حساسیت، 0.90 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.82 تا 0.95) و اختصاصی بودن (specificity)، 0.93 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 0.96) (شواهد با کیفیت متوسط) بود. ما ناهمگونی را بهوسیله تجزیهوتحلیلهای زیرگروه نوع آزمون، سن حاملگی، نوع بروز سپسیس و شیوع سپسیس بررسی کردیم و تعاریف را کافی برای ناهمگونی نیافتیم (شواهد با کیفیت متوسط تا بسیار پائین). تجزیهوتحلیلهای حساسیت از طریق مطالعات انتخابی که نمونههای خونی را بررسی کرده بودند و از طریق روششناختی مناسب، نشاندهنده نتایج مشابه بود (شواهد با کیفیت متوسط).
نتیجهگیریهای نویسندگان
سنجشهای مولکولی دارای مزیت تولید سریع نتایج هستند و ممکن است بهعنوان آزمونهای «مکمل» (add-on)، عملکرد خوبی داشته باشند.
خلاصه به زبان ساده
آزمونهای مولکولی برای تشخیص عفونت در کودکان تازه متولدشده
سوال مطالعه مروری
آیا آزمونهای مولکولی، عفونت را بهتر از روشهای کشت استاندارد برای شناسایی عفونت در کودکان تازه متولدشده، تشخیص میدهند؟
پیشینه
روش کنونی تشخیص عفونت (بیماری ناشی از میکروبها) در کودکان تازه متولدشده، گرفتن خون یا سایر مایعات بدن (یا هر دو) و کشت (رشد) باکتریها (اجرام) در یک آزمایشگاه است. با این حال، شیوههای کشت میتواند برخی عفونتها را ندیده بگیرد و زمان زیادی برای تولید نتایج (48 تا 72 ساعت) به طول انجامد. روشهای تشخیص عفونت جدیدتر، مبتنی بر شناسایی DNA (مولکولی که حاوی اطلاعات ژنتیکی مورداستفاده در رشد، تکامل، عملکرد و تولیدمثل است) از باکتریها و سایر ارگانیسمهایی است که موجب عفونت میشوند. پیشرفتها در میکروبیولوژی، آزمونهای مولکولی تازهای را برای تشخیص عفونت معرفی کرده است. آزمونهای مولکولی سریع هستند و میتوانند عفونتهای بیشتری را در قیاس با روشهای کشت سنتی شناسایی کنند.
ویژگیهای مطالعه
ما به دنبال شواهدی برای استفاده از روشهای مولکولی جهت تشخیص عفونت در کودکان تازه متولدشده، بودیم. ما 35 مطالعه یافتیم که روشهای مولکولی جدید را با روشهای کشت خون و مایع نخاعی برای تشخیص عفونت مقایسه کرده بودند.
منابع تأمین مالی مطالعه
یافت نشد.
نتایج اصلی
ما دریافتیم که شیوههای مولکولی میتوانند آزمونهای مکمل بسیار مفیدی باشند؛ زیرا نتایج سریعی ایجاد میکنند.
کیفیت شواهد
گرچه برخی مسائل با انتخاب کودکان تازه متولدشده برای این مرور وجود داشت، در مجموع روشهای مورداستفاده در این مطالعات، کافی بود. ما کیفیت شواهد را متوسط تا پائین ارزیابی کردیم.