پیشینه
این یک بهروزرسانی از مطالعه مروری کاکرین است که اولین بار در سال 2004 (شماره 1) منتشر و قبلا در سال 2012 (شماره 10) بهروزرسانی شده بود. اضطراب در بیماران دریافت کننده مراقبت تسکینی شایع است. اضطراب ممکن است یک پاسخ طبیعی به وجود عدم اطمینان پیچیده به دلیل داشتن بیماری محدودکننده زندگی یا مرگ قریبالوقوع باشد، اما ممکن است خود نشان دهنده یک مسئله بالینی مهم باشد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی دارودرمانی برای درمان علائم اضطراب در بزرگسالان مبتلا به بیماری پیشرفته محدودکننده زندگی که فکر میکنند در سال پایانی زندگی خود به سر میبرند.
روش های جستجو
ما جستوجو را برای این بهروزرسانی تا می 2016 انجام دادیم. ما CENTRAL ،(Ovid) MEDLINE ،(Ovid) Embase ،(EBSCO) CINAHL ،(Silver Platter) PsychLIT و (Ovid) PsycINFO را جستوجو کردیم. ما 7 پایگاه ثبت کارآزمایی و 7 پایگاه ثبت کارآزمایی مربوط به صنعت داروسازی را جستوجو کردیم. ما خلاصهمقالات کنفرانس انجمن مراقبت تسکینی اروپا را بهصورت دستی جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که اثرات دارودرمانی را بر درمان علائم اضطراب در بیماران بزرگسال دریافت کننده مراقبت تسکینی ارزیابی کردند، یعنی افراد مبتلا به یک بیماری پیشرفته محدودکننده زندگی شناخته شدهاند که دیگر به درمان دارویی پاسخ نمیدهند، از جمله بیماری قلبی پیشرفته، و بیماریهای تنفسی و عصبی (از جمله دمانس). درمانهای مقایسه کننده شامل پلاسبو؛ دارودرمانی دیگر یا برنامه دوز مختلف؛ یا یک مداخله غیر دارویی مانند مشاوره، درمان شناختی رفتاری یا آرامشدرمانی (relaxation therapies) بود.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری بهطور جداگانه عناوین و خلاصه مقالات را برای شناسایی مقالات بالقوه مرتبط برای گنجاندن در این مطالعه مروری غربالگری کردند. ما به دنبال گزارش کامل متن برای تمام مقالات محفوظ در این مرحله بودیم و دو نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل به بررسی این مقالات برای گنجاندن در مطالعه مروری پرداختند. ما برای ارزیابی خطر سوگیری (Bias) و استخراج دادهها از جمله اطلاعات مربوط به عوارض جانبی برنامهریزی کردیم. ما برای ارزیابی شواهد با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) و ایجاد «جدول خلاصهای از یافتهها» برنامهریزی کردیم.
نتایج اصلی
در این بهروزرسانی، ما 707 مقاله بالقوه مرتبط را شناسایی کردیم و از این طریق ما به دنبال گزارش کامل متن 10 مقاله بودیم. در بررسی این گزارشهای دارای متن کامل، ما 8 مقاله را حذف کردیم و از آنجایی که ما اطلاعات کافی برای تصمیمگیری نداریم، 2 مقاله در انتظار طبقهبندی هستند. بنابراین، در این بهروزرسانی، ما هیچ مطالعهای را که معیارهای ورود ما را داشته باشد نیافتیم. برای نسخه اصلی مطالعه مروری، ما گزارشهای کامل متن 6 مطالعه بالقوه مرتبط را شناسایی، و سپس حذف کردیم. برای بهروزرسانی 2012، ما 2 گزارش کامل متن را جستوجو و حذف کردیم. بنابراین، ما هیچ مطالعهای را که اثربخشی داروها را برای درمان علائم اضطراب در بیماران دریافت کننده مراقبت تسکینی ارزیابی نماید، نیافتیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
برای نتیجهگیری در مورد اثربخشی دارودرمانی برای علائم اضطراب در بیماران بزرگسال دریافت کننده مراقبت تسکینی وجود ندارد. تا به امروز، ما هیچ مطالعهای نیافتیم که معیارهای ورود را به این مطالعه مروری داشته باشد. ما منتظر اطلاعات بیشتری برای 2 مطالعهای هستیم که ممکن است در بهروزرسانی بعدی انتخاب شوند. کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای که مدیریت اضطراب را به عنوان نقطه پایانی و پیامد اصلی ارزیابی میکنند باید منافع و آسیبهای دارودرمانی را برای درمان اضطراب در مراقبت تسکینی تایید کنند.
خلاصه به زبان ساده
داروها برای کمک به کاهش اضطراب در افراد نزدیک به پایان زندگی به علت بیماری
سوال مطالعه مروری
هدف ما پاسخ به این سوال بود که «داروها برای درمان اضطراب و نگرانی در بزرگسالان مبتلا به یک بیماری که در حال بدتر شدن است و در آخرین سال زندگی خود به سر میبرند، چقدر موثر هستند؟»
پیشینه
اضطراب یا نگرانی یک مشکل شایع برای افرادی است که یک بیماری در حال بدتر شدن دارند و در سال آخر زندگی خود بهسر میبرند. ممکن است افراد به دلایل بسیاری مضطرب شوند. این دلایل شامل نگرانی در مورد درد و درمان، نیاز به تکیه بر دیگران برای کمک به آنها و مواجهه با مرگ است. اضطراب میتواند افراد را برای مقابله با بیماری خود دچار مشکل کند. اضطراب میتواند منجر به مشکلات دیگری مانند درد یا احساس تنگینفس شود که مدیریت آنها بدتر و سختتر باشد. افرادی که به علت بیماری نزدیک به پایان زندگی خود هستند، مهم است که تا حد ممکن نگرانی خود را کاهش دهند. استفاده از برخی داروها ممکن است به کاهش اضطراب کمک کند. با این حال، اضطراب در افرادی که نزدیک به پایان زندگی هستند بسیار مورد مطالعه قرار نگرفته است. افراد مبتلا به اضطراب اغلب اضطراب خود را به درستی درمان نمیکنند.
ما مطالعاتی را جستوجو کردیم که در آنها این موضوع بررسی شده بود که داروها در کاهش نگرانی در بزرگسالان نزدیک به پایان عمرشان چقدر خوب بودهاند. ما به مطالعاتی علاقهمند بودیم که استفاده از یک دارو را با عدم استفاده از دارو، یا داروی دیگری یا دوز متفاوت از آن دارو، یا درمانهایی مانند صحبت کردن با یک شخص یا آرامشدرمانی را مقایسه کردند. ما علاقهمند به مطالعاتی بودیم که اضطراب را اندازهگیری کرده باشند. ما علاقهمند به مطالعاتی بودیم که به صورت کارآزمایی بالینی طراحی شده بودند تا مطمئن شویم که شرکتکنندگان شانس برابری را برای دریافت هر یک از درمانهای مورد آزمایش در هر کارآزمایی داشتند. این مطالعه مروری ابتدا در سال 2004 انجام و در سال 2012 بهروزرسانی شد. این دومین بهروزرسانی است. ما مطالعات انتخاب شده را در این مطالعه مروری تا می 2016 جستوجو کردیم.
نتایج اصلی
ما هیچ مطالعهای را برای انتخاب در این مطالعه مروری نیافتیم. هیچ مطالعهای برای نسخه اصلی مطالعه مروری سال 2004 یا برای بهروزرسانی 2012 یافت نشد. مطالعاتی در مورد ارزیابی تاثیر داروها بر کاهش اضطراب در بزرگسالانی که پایان عمر خود را سپری میکنند وجود ندارد. ما 2 مطالعه مرتبط یافتیم که ممکن است در بهروزرسانی بعدی انتخاب شوند، اما قبل از اینکه بتوانیم قضاوت کنیم، به اطلاعات بیشتری نیاز داریم. اضطراب ممکن است تاثیر بزرگی بر چگونگی برخورد فرد با بیماری خود داشته باشد، و بنابراین ما باید بدانیم که چگونه اضطراب خود را کاهش دهیم. مطالعات با کیفیت خوب در مورد چگونگی کاهش اضطراب مورد نیاز هستند.