30 RCT با مجموع 3933 شرکت‌کننده شناسایی کردیم (3882 نفر در آنالیز پیامد اولیه).

با ادغام تمامی کارآزمایی‌ها، صرف نظر از وجود سوگیری، هیچ تاثیری با اهمیت آماری از AT III بر مورتالیتی با RR: 0.95 مشاهده نشد (95% CI؛ 0.88 تا 1.03؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت، 29 کارآزمایی، 3882 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت متوسط). برای کارآزمایی‌هایی که در آنها خطر پائین سوگیری وجود داشت، RR: 0.96 بود (95% CI؛ 0.88 تا 1.04؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت؛ 9 کارآزمایی، 2915 شرکت‌کننده) و برای آنهایی که خطر سوگیری بالایی داشتند، RR: 0.94 بود (95% CI؛ 0.77 تا 1.14؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت؛ 20 کارآزمایی، 967 شرکت‌کننده).

در شرکت‌کنندگانی که سپسیس شدید یا DIC داشتند، RR برای مورتالیتی، غیر‐قابل توجه و برابر 0.95 بود (95% CI؛ 0.88 تا 1.03؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت؛ 12 کارآزمایی، 2858 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت متوسط).

بر حسب خطر سوگیری‌های مختلف، 14 مورد آنالیز زیر‐گروه و حساسیت را انجام دادیم، اما مزیتی که دارای اهمیت آماری باشد را در هیچ یک از آنالیزهای زیر‐گروه مشاهده نکردیم.

هدف بعدی، ارزیابی مزایا و ضررهای AT III بود. برای عوارضی که مختص مداخلات کارآزمایی بودند، RR: 1.26 بود (95% CI؛ 0.83 تا 1.92؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثرات‐تصادفی، 3 کارآزمایی، 2454 شرکت‌کننده، شواهد با با کیفیت متوسط ). برای عوارضی که اختصاص به نوع مداخله کارآزمایی نداشتند، RR: 0.71 بود (95% CI؛ 0.08 تا 6.11؛ I² statistic = 28%؛ مدل اثرات‐تصادفی، 2 کارآزمایی، 65 شرکت‌کننده،شواهد با با کیفیت متوسط ). برای عوارضی به جز خونریزی، RR: 0.72 بود (95% CI؛ 0.42 تا 1.25؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت؛ 3 کارآزمایی، 187 شرکت‌کننده، شواهد با با کیفیت متوسط ). یازده کارآزمایی به تحقیق در رابطه با رویدادهای خونریزی پرداخته بودند، افزایشی با اهمیت آماری با RR: 1.58؛ (95% CI؛ 1.35 تا 1.84؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت؛ 11 کارآزمایی، 3019 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت متوسط در گروه AT III مشاهده کردیم. شمار گلبول‌های قرمز دارای یک تفاوت میانگین (MD) معادل 138.49 بود (95% CI؛ 391.35‐ تا 668.34؛ I² statistic = 84%؛ مدل اثرات‐تصادفی، 4 کارآزمایی، 137 شرکت‌کننده، شواهد با با کیفیت متوسط ). MD برای تاثیر AT III در بیماران با نارسایی چند ارگان (multiple organ failure; MOF) معادل 1.24‐ بود (95% CI؛ 2.18‐ تا 0.29‐؛ I² statistic = 48%؛ مدل اثرات‐تصادفی، 3 کارآزمایی، 156 شرکت‌کننده، شواهد با با کیفیت پائین ) و برای بیماران با یک نمره ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن (Acute Physiology and Chronic Health Evaluation; APACHE) در مرحله II و III معادل 2.18‐ بود (95% CI؛ 4.36‐ تا 0.00‐؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت، 3 کارآزمایی، 102 شرکت‌کننده، شواهد با با کیفیت متوسط ). RR برای بروز نارسایی تنفسی معادل 0.93 بود (95% CI؛ 0.76 تا 1.14؛ I² statistic = 32%؛ مدل اثرات‐تصادفی، 6 کارآزمایی، 2591 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت متوسط ). تاثیر AT III بر طول مدت ونتیلاسیون مکانیکی (MD: 2.20 روز؛ 95% CI؛ 1.21‐ تا 5.60؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت؛ 3 کارآزمایی، 190 شرکت‌کننده، شواهد با با کیفیت پائین )؛ طول مدت بستری در ICU؛ (MD: 0.24؛ 95% CI؛ 1.34‐ تا 1.83؛ I² statistic = 0%؛ مدل اثر‐ثابت، 7 کارآزمایی، 376 شرکت‌کننده، شواهد با با کیفیت پائین ) یا بر طول مدت کلی بستری در بیمارستان (MD: 1.10؛ 95% CI؛ 7.16‐ تا 9.36؛ I² statistic = 74%؛ 4 کارآزمایی، 202 شرکت‌کننده،شواهد با با کیفیت متوسط).