شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Chumnan Kietpeerakool, Bandit Chumworathayi, Jadsada Thinkhamrop, Butsakorn Ussahgij, Pisake Lumbiganon. Antibiotics for infection prevention after excision of the cervical transformation zone. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1095-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1095-fa.html
Chumnan Kietpeerakool* 
, Bandit Chumworathayi , Jadsada Thinkhamrop , Butsakorn Ussahgij , Pisake Lumbiganon
, Bandit Chumworathayi , Jadsada Thinkhamrop , Butsakorn Ussahgij , Pisake Lumbiganon
پیشینه
برداشتن ناحیه تغییرشکل‌یافته (transformation zone) سرویکس، رایج‌ترین رویکرد مورد استفاده برای درمان ضایعات پیش‌سرطانی سرویکال (نئوپلازی داخل‌اپیتلیالی سرویکس (CIN)) و کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم است. از آنجایی که برداشتن ناحیه تغییرشکل‌یافته سرویکس، یک ناحیه زخم‌شده را به صورت خط روی سرویکس باقی می‌گذارد؛ خطر عفونت پس از عمل جراحی وجود دارد. بروز عفونت پس از کونیزاسیون با چاقوی سرد (CKC ؛cold knife conization)، 36% است؛ در حالی که این میزان برای برداشتن حلقه بزرگی از ناحیه درگیر (LLETZ، که با عنوان عمل برداشتن با حلقه الکتریکی (LEEP) نیز شناخته می‌شود)، بسیار کمتر است (0.8% تا 14.4%). آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک می‌توانند از ایجاد عفونت جلوگیری کنند و اغلب برای CKC تجویز می‌شوند. با این حال، هیچ توصیه رسمی درباره مصرف آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک برای پیشگیری از عفونت در زنان تحت درمان جراحی برداشت ضایعات پیش‌سرطانی سرویکال وجود ندارد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی آنتی‌بیوتیک‌ها برای پیشگیری از عفونت به دنبال برداشتن ناحیه تغییرشکل‌یافته سرویکس.
روش های جستجو
ما در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (جلد 4، 2016)، MEDLINE ،EMBASE و LILACS تا می 2016 جست‌وجو کردیم. همچنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی، فهرست‌های استنادی مطالعات انتخابی، متون کلیدی و مرورهای ساختارمند پیشین را برای مطالعات بالقوه مرتبط بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی و کنترل‌شده (RCT) را انتخاب کردیم که بدون توجه به نوع روش جراحی استفاده شده، اثربخشی و ایمنی آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک را در زنان متحمل برداشتن ناحیه درگیر سرویکس در مقابل پلاسبو یا عدم درمان ارزیابی کرده بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما از شیوه‌های روش‌شناختی استاندارد مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. دو نویسنده مروری به‌طور مستقل کارآزمایی‌های بالقوه مرتبط را انتخاب، داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری را ارزیابی کردند. آنها نتایج را مقایسه و عدم توافق‌ها را از طریق مشورت حل کردند. در صورت امکان، با محققان برای اطلاعات بیشتر تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
ما از 370 مقاله‌ای که در نتیجه جست‌وجو شناسایی کردیم (با حذف تکراری‌ها)، 6 چکیده و عنوان مطالعه را بالقوه مرتبط به‌شمار آوردیم. از میان این 6 مطالعه، 3 مورد دارای 708 شرکت‌کننده، واجد معیارهای ورود بودند. اغلب کارآزمایی‌ها خطر سوگیری (bias) متوسط یا بالا داشتند (خطر عمدتاً ناشی از عدم کورسازی و نرخ بالای داده‌های ناقص بود). ما هیچ کارآزمایی در جریانی را شناسایی نکردیم. با آنکه تمام مطالعات در زمان جست‌وجو و استخراج داده‌ها در ژورنال‌های دارای داوری تخصصی (peer-reviewed) منتشر شده بودند، داده‌های کمّی درباره پیامد سنجیده‌شده در یک کارآزمایی شامل 77 شرکت‌کننده برای ورود به متاآنالیزها ناکافی بود.
تفاوت در میزان ترشحات طول‌کشیده واژینال یا سرویسیت احتمالی (1 مطالعه؛ 384 شرکت‌کننده؛ نسبت خطر (RR): 1.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 2.31؛ شواهد با کیفیت پائین) و خونریزی واژینال شدید (دو مطالعه؛ 638 شرکت‌کننده؛ RR: 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.52 تا 2.82؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) در میان دو گروه مقایسه‌ای، به سطح اثر با اهمیت از نظر بالینی نرسیده بود. به علاوه، تفاوتی در عوارض جانبی مربوط به آنتی‌بیوتیک‌ها مانند تهوع/استفراغ، اسهال و سردرد در بین دو گروه وجود نداشت (دو مطالعه؛ 638 شرکت‌کننده؛ RR: 1.69؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.85 تا 3.34؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). دو گروه مقایسه‌ای، از لحاظ بروز تب (RR: 2.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 20.0 تا 24.36)، درد زیر شکم (RR: 1.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 1.72)، مشاوره پزشکی برنامه‌ریزی نشده (unscheduled medical consultation) (RR: 2.68؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.97 تا 7.41) و خوددرمانی اضافی (RR: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.56 تا 2.67) اختلافی نداشتند (یک مطالعه؛ 290 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین یا بسیار پائین).
تفاوت در میزان ترشحات طول‌کشیده واژینال یا سرویسیت احتمالی (1 مطالعه؛ 384 شرکت‌کننده؛ نسبت خطر (RR): 1.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 2.31؛ شواهد با کیفیت پائین) و خونریزی واژینال شدید (دو مطالعه؛ 638 شرکت‌کننده؛ RR: 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.52 تا 2.82؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) در میان دو گروه مقایسه‌ای، به سطح اثر با اهمیت از نظر بالینی نرسیده بود. به علاوه، تفاوتی در عوارض جانبی مربوط به آنتی‌بیوتیک‌ها مانند تهوع/استفراغ، اسهال و سردرد در بین دو گروه وجود نداشت (دو مطالعه؛ 638 شرکت‌کننده؛ RR: 1.69؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.85 تا 3.34؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). دو گروه مقایسه‌ای، از لحاظ بروز تب (RR: 2.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 20.0 تا 24.36)، درد زیر شکم (RR: 1.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 1.72)، مشاوره پزشکی برنامه‌ریزی نشده (unscheduled medical consultation) (RR: 2.68؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.97 تا 7.41) و خوددرمانی اضافی (RR: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.56 تا 2.67) اختلافی نداشتند (یک مطالعه؛ 290 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین یا بسیار پائین).
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
از آنجایی که فقط داده‌های محدودی از سه کارآزمایی با خطر سوگیری متوسط تا بالا در دسترس بود، شواهد کافی برای تأیید استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کاهش عوارض عفونت پس از برداشتن ناحیه درگیر سرویکس وجود نداشت. علاوه بر این، داده‌های حداقلی درباره عوارض جانبی مرتبط با آنتی‌بیوتیک موجود بود و هیچ اطلاعاتی راجع به خطر ابتلا به مقاومت آنتی‌بیوتیکی وجود نداشت. آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده برای پیشگیری از عفونت پس از برداشتن ناحیه درگیر سرویکس باید فقط در شرایط تحقیقات بالینی استفاده شوند تا از تجویز غیر ضروری آنتی‌بیوتیک‌ها پرهیز کرده و از افزایش بیشتر مقاومت آنتی‌بیوتیکی جلوگیری شود.
خلاصه به زبان ساده
آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک به‌منظور پیشگیری از عفونت پس از برداشتن سرویکس
پیشینه
ضایعات پیش‌سرطانی سرویکال را می‌توان از طریق برداشتن یا تخریب سلول‌های غیر طبیعی سرویکس درمان کرد تا خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را در آینده کاهش دهد. مزیت درمان حذفی این است که سلول‌های غیر طبیعی به‌جای تخریب، خارج می‌شوند؛ بنابراین می‌توان بافت را برای ارزیابی دقیق فرستاد تا تشخیص از نظر بافت‌شناسی تأیید شده و اطمینان حاصل شود که ناحیه درگیر به‌طور کامل برداشته شده است. از آنجایی که برداشتن ناحیه تغییرشکل‌یافته روی سرویکس ردی از زخم باقی می‌گذارد، خطر ابتلا به عفونت به دنبال این عمل وجود دارد. گاهی اوقات آنتی‌بیوتیک‌ها پیش از اعمال جراحی داده می‌شوند تا به‌جای درمان عفونت موجود، از ایجاد عفونت جلوگیری کنند (پروفیلاکتیک). با این حال ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک ضروری یا مؤثر نباشند. علاوه بر این، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند موجب بروز عوارض جانبی شوند. نگرانی‌های فزاینده مهمی درباره استفاده بیش‌ازحد آنتی‌بیوتیک‌ها وجود دارد که منجر به مقاومت آنتی‌بیوتیکی در باکتری‌ها می‌شود.
سوال مطالعه مروری
آیا آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک در زنانی که تحت عمل برداشتن ناحیه تغییرشکل‌یافته سرویکس قرار می‌گیرند، از عفونت پیشگیری می‌کنند و عوارض جانبی آنها چیست؟
یافته‌های اصلی
ما مقالات را تا می 2016 جست‌وجو کرده و سه کارآزمایی تصادفی منتشرشده یافتیم که واجد معیارهای ورود به این مرور بودند. ما هیچ کارآزمایی در حال انجامی را شناسایی نکردیم. این سه مطالعه شامل 708 شرکت‌کننده بودند که تحت درمان برداشتن سرویکس قرار گرفته‌اند (با عنوان برداشتن لیزری یا حلقه بزرگی از ناحیه درگیر (LLETZ) یا عمل برداشتن با حلقه الکتریکی (LEEP) شناخته می‌شود). دو مطالعه، یک شیاف واژینال آنتی‌میکروبیال را در مقابل عدم درمان قرار داده بودند؛ مطالعه دیگر، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی را با دارونما مقایسه کرده بود. ما دریافتیم که هیچ مزیتی برای آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک پس از LLETZ، از لحاظ کاهش یا پیشگیری از ترشحات طول‌کشیده واژینال، خونریزی شدید واژینال، تب، درد زیر شکم، مشاوره پزشکی برنامه‌ریزی‌نشده و خوددرمانی اضافی وجود نداشت. اطلاعات اندکی راجع به عوارض جانبی مرتبط با آنتی‌بیوتیک‌ها در دسترس بود. شواهد محدود موجود، مصرف همیشگی آنتی‌بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت پس از LLETZ را تأیید نمی‌کنند. از آنجایی که نگرانی‌های رو به رشدی درباره مقاومت آنتی‌بیوتیکی وجود دارد، آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده برای پیشگیری از عفونت پس از برداشتن ناحیه درگیر سرویکس باید فقط در شرایط تحقیقات بالینی استفاده شوند
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک برای پیشگیری از خونریزی واژینال شدید، تب و عوارض جانبی، بسیار پائین بود. شواهد سایر مقایسه‌ها دارای کیفیت پائین بودند.
ضایعات پیش‌سرطانی سرویکال را می‌توان از طریق برداشتن یا تخریب سلول‌های غیر طبیعی سرویکس درمان کرد تا خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را در آینده کاهش دهد. مزیت درمان حذفی این است که سلول‌های غیر طبیعی به‌جای تخریب، خارج می‌شوند؛ بنابراین می‌توان بافت را برای ارزیابی دقیق فرستاد تا تشخیص از نظر بافت‌شناسی تأیید شده و اطمینان حاصل شود که ناحیه درگیر به‌طور کامل برداشته شده است. از آنجایی که برداشتن ناحیه تغییرشکل‌یافته روی سرویکس ردی از زخم باقی می‌گذارد، خطر ابتلا به عفونت به دنبال این عمل وجود دارد. گاهی اوقات آنتی‌بیوتیک‌ها پیش از اعمال جراحی داده می‌شوند تا به‌جای درمان عفونت موجود، از ایجاد عفونت جلوگیری کنند (پروفیلاکتیک). با این حال ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک ضروری یا مؤثر نباشند. علاوه بر این، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند موجب بروز عوارض جانبی شوند. نگرانی‌های فزاینده مهمی درباره استفاده بیش‌ازحد آنتی‌بیوتیک‌ها وجود دارد که منجر به مقاومت آنتی‌بیوتیکی در باکتری‌ها می‌شود.
سوال مطالعه مروری
آیا آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک در زنانی که تحت عمل برداشتن ناحیه تغییرشکل‌یافته سرویکس قرار می‌گیرند، از عفونت پیشگیری می‌کنند و عوارض جانبی آنها چیست؟
یافته‌های اصلی
ما مقالات را تا می 2016 جست‌وجو کرده و سه کارآزمایی تصادفی منتشرشده یافتیم که واجد معیارهای ورود به این مرور بودند. ما هیچ کارآزمایی در حال انجامی را شناسایی نکردیم. این سه مطالعه شامل 708 شرکت‌کننده بودند که تحت درمان برداشتن سرویکس قرار گرفته‌اند (با عنوان برداشتن لیزری یا حلقه بزرگی از ناحیه درگیر (LLETZ) یا عمل برداشتن با حلقه الکتریکی (LEEP) شناخته می‌شود). دو مطالعه، یک شیاف واژینال آنتی‌میکروبیال را در مقابل عدم درمان قرار داده بودند؛ مطالعه دیگر، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی را با دارونما مقایسه کرده بود. ما دریافتیم که هیچ مزیتی برای آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک پس از LLETZ، از لحاظ کاهش یا پیشگیری از ترشحات طول‌کشیده واژینال، خونریزی شدید واژینال، تب، درد زیر شکم، مشاوره پزشکی برنامه‌ریزی‌نشده و خوددرمانی اضافی وجود نداشت. اطلاعات اندکی راجع به عوارض جانبی مرتبط با آنتی‌بیوتیک‌ها در دسترس بود. شواهد محدود موجود، مصرف همیشگی آنتی‌بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت پس از LLETZ را تأیید نمی‌کنند. از آنجایی که نگرانی‌های رو به رشدی درباره مقاومت آنتی‌بیوتیکی وجود دارد، آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده برای پیشگیری از عفونت پس از برداشتن ناحیه درگیر سرویکس باید فقط در شرایط تحقیقات بالینی استفاده شوند
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک برای پیشگیری از خونریزی واژینال شدید، تب و عوارض جانبی، بسیار پائین بود. شواهد سایر مقایسه‌ها دارای کیفیت پائین بودند.
- ناشر: Wiley-Blackwell
- گروه ویراستاری: Cochrane Gynaecological, Neuro-oncology and Orphan Cancer Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/2/12 | انتشار: 1395/11/2
