پیشینه
تحقیقات نشان میدهد که تغییرات قابل اندازهگیری در بیومارکرهای مایع مغزی نخاعی (CSF) سالها قبل از شروع علائم بالینی رخ میدهد (بکت 2010). در این بررسی، هدف ما ارزیابی توانایی سنجش بیومارکرهای CSF tau (t-tau و p-tau) و نسبت CSF tau (t-tau یا p-tau) به ABeta در جهت تشخیص پاتولوژی بیماری آلزایمر در بیماران مبتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI) بود. این بیومارکرها در معیارهای جدید دمانس بیماری آلزایمر که ناهنجاریهای بیومارکری را در هم ادغام میکند، مهم قلمداد میشوند.
اهداف
تعیین دقت تشخیصی تستهای ایندکس: یک) CSF t-tau، دو) CSF p-tau، سه) نسبت CSF t-tau/ABeta و چهار) نسبت CSF p-tau/ABeta برای تشخیص افراد مبتلا به MCI در سطح پایه که در پیگیریها، از لحاظ بالینی به دمانس آلزایمر یا انواع دیگر دمانس مبتلا میشوند.
روش های جستجو
آخرین جستوجوی این بررسی در ژانویه 2013 انجام شد. ما منابع MEDLINE (OvidSP) ،Embase (OvidSP) ، BIOSIS Previews (وبسایت Web of Science Thomson Reuters)، Web of Science Core Collection، از جمله ایندکس ارجاعات شرح مقالات کنفرانسها ((Thomson Reuters Web of Science ،(PsycINFO (OvidSP، و LILACS (BIREME) را جستوجو کردیم. ما منابع تخصصی مطالعات و بررسیهای تشخیصی دقت آزمایشها را جستوجو کردیم. ما فهرست مرجع مطالعات مرتبط و بررسیهای انجام شده را برای یافتن مطالعات بیشتر بررسی کردیم. ما با محققان تماس گرفتیم تا اطلاعات مرتبط اما چاپنشده را بیابیم. ما برای جستوجوهای الکترونیکی هیچ محدودیت زبانی یا اطلاعات اعمال نکردیم. ما از فیلترهای روششناختی به عنوان یک روش برای محدود کردن جستوجوی کلی استفاده نکردیم.
معیارهای انتخاب
ما مطالعاتی را انتخاب کردیم که کوهورتهای آیندهنگر و با حدود مشخص از هر تعریف قابل قبول MCI بوده و هماهنگ با CSF t-tau یا p-tau CSF و مقادیر نسبی CSF tau (t-tau or p-tau)/ABeta باشند و در زمان حدودی تشخیص MCI ثبت شده باشند. ما همچنین مطالعاتی را در بررسی گنجاندیم که در آن دادههای کوهورت بهصورت گذشتهنگر بررسی شده بود و اطلاعات کافی را برای ساخت جدولهای دوتایی توصیف کننده از بیومارکرها با توجه به وضعیت بیماری میداد. علاوه بر این، مطالعات فقط در صورتی انتخاب میشدند که استاندارد مرجع برای تشخیص دمانس بیماری آلزایمر، به عنوان مثال از، NINCDS-ADRDA یا راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه چهارم (DSM-IV) انتخاب شده باشد.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما تمام عناوین یافتشده را توسط جستوجوهای پایگاه دادههای الکترونیکی بررسی کردیم. دو نویسنده بازبینی بهطور مستقل خلاصهای را از تمام مطالعات بالقوه مرتبط ارزیابی و نسخه کامل مقالات را برای واجد شرایط بودن ارزیابی کردند. دو ناظر مستقل دادهها را استخراج و کیفیت آنها را ارزیابی کردند. در جایی که دادهها اجازه میداد، ما برآوردهای میزان حساسیت را در مقادیر ثابت از اختصاصیت از مدل مورد نظر بهمنظور تولید خلاصهای از منحنی خصوصیات گیرنده (ROC) تولید کردیم.
نتایج اصلی
در مجموع، 1282 شرکت کننده مبتلا به MCI در ابتدای مطالعه، در 15 مطالعه انتخاب شده تشخیص داده شدند، که 1172 نفر دادههای قابل آنالیز داشتند. 430 شرکتکننده به بیماری دمانس آلزایمر و 130 نفر دیگر به انواع دیگری از دمانس مبتلا شده بودند. دوره پیگیری از کمتر از یک سال تا بیش از چهار سال برای برخی از شرکتکنندگان، اما در اکثر مطالعات در محدوده یک تا سه سال، بود.
تبدیل به دمانس بیماری آلزایمر
دقت CSF t-tau در هفت مطالعه مورد بررسی قرار گرفته بود (291 بیمار و 418 غیربیمار). مقادیر حساسیت از 51 تا 90 درصد متغیر بودند در حالیکه مقادیر اختصاصی بودن بین 48 تا 88 درصد نوسان داشت. با متوسط اختصاصیت 72 درصد، حساسیت برآورد شده 75 درصد (95% فاصله اطمینان (CI): 67 تا 85)، نسبت احتمال مثبت بودن 2.72 (95% فاصله اطمینان (CI): 2.43 تا 3.04) و نسبت احتمال منفی بودن 0.32 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.22 تا 0.47) بود.
شش مطالعه (164 بیمار و 328 مورد غیربیمار) دقت CSF p-tau را ارزیابی کرده بودند. مقادیر حساسیت بین 40 تا 100 درصد در حالی که مقادیر اختصاصیت بین 22 تا 86 درصد گزارش شد. با متوسط اختصاصیت 47.5 درصد، حساسیت برآورد شده 81 درصد (95% فاصله اطمینان (CI): 64 تا 91)، نسبت احتمال مثبت بودن 1.55 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.31 تا 1.84) و نسبت احتمال منفی بودن 0.39 بودن (95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 0.82) بود.
پنج مطالعه (140 بیمار و 293 مورد غیربیمار) دقت نسبت CSF P-tau/ABeta را ارزیابی کرده بودند. مقادیر حساسیت بین 80 تا 96 درصد، در حالی که مقادیر اختصاصیت بین 33 تا 95 درصد گزارش شد. ما متاآنالیز انجام ندادیم زیرا مطالعات اندک و کوچک بودند. فقط یک مطالعه نسبت دقت CSF t-tau / ABeta را گزارش کرده بود.
یافتههای ما بر مطالعاتی با گزارشهای ضعیف استوار است. تعداد قابلتوجهی از مطالعات احتمال نامشخص سوگیری برای استاندارد مرجع، انتخاب شرکت کنندگان و دامنههای جریان و زمان داشتند. براساس ارزیابی ایندکس دامنه آزمایش، هشت مورد از 15 مطالعه کیفیت ضعیف روششناختی داشتند.
دقت این بیومارکرهای CSF برای سایر انواع دمانس در مطالعات گنجانده شده مورد بررسی قرار نگرفته بود.
بررسی ناهمگونی
منابع اصلی ناهمگونی بهنظر استانداردهای مرجع مورد استفاده برای اختلالات هدف، منابع استخدام، نمونهگیری شرکت کنندهها، روش متودولوژی آزمون و جنبههای کیفی مطالعه (به ویژه کور کردن ناکافی) بود.
ما بهدلیل تعداد کم مطالعات موجود در این زمینه برای گنجانده شدن، نمیتوانیم بهطور رسمی اثر هر منبع بالقوه ناهمگونی را بهصورت برنامهریزیشده ارزیابی کنیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ناکافی بودن و عدم تجانس تحقیقات تا به امروز در درجه اول منجر به وضعیت عدم اطمینان در مورد ارزش آزمون t-tau، p-tau یا نسبت p-tau / ABeta در CSF برای تشخیص بیماری آلزایمر در وضعیت بالینی فعلی است. باید توجه ویژهای به خطرات عدم تشخیص و تشخیصهای بیش از حد دمانس (و در نتیجه درمان بیش از حد) در عملکرد بالینی داشت. این آزمایشها، مانند سایر آزمونهای بیومارکری که مورد بررسی DTA کاکرین قرار گرفتهاند، بهنظر میرسد از لحاظ میزان حساسیت بهتر از میزان اختصاصیت هستند و بنابراین ممکن است در رد تشخیص بیماری آلزایمر (به عنوان عامل بیماری شناختی آشکار شده فرد)، نسبت به تشخیص این بیماری، مفیدتر باشند. ناهمگونی مشاهده شده در مطالعات معدودی که در انتظار طبقهبندی هستند، نشان میدهد نتیجهگیری اولیه ما همچنان معتبر باقی خواهد ماند. با این حال، این آزمایشها ممکن است تا زمانی که عدم قطعیتها مورد توجه قرار گیرند، ارزش بالینی محدودی داشته باشند. مطالعات آینده با رویکردهای یکسانتر به آستانه، آنالیزها و هدایت مطالعه ممکن است برآوردهای همگنتری را از آنچه که از مطالعات گنجانده شده ما بهدست آمده، فراهم کند.
خلاصه به زبان ساده
پروتئینها در مایع مغزی نخاعی (CSF) برای پیشبینی زودهنگام ابتلا به بیماری آلزایمر یا سایر انواع دمانس در افراد مبتلا به مشکلات شناختی خفیف
پیشینه
تعداد افراد مبتلا به دمانس و سایر مشکلات شناختی در سطح جهانی در حال افزایش است. تشخیص دمانس در مراحل اولیه توصیه میشود؛ اما توافقی در مورد بهترین روش تشخیص وجود ندارد. طیف وسیعی از آزمایشات شکلگرفته که متخصصان مراقبتهای بهداشتی میتوانند برای ارزیابی افرادی که دارای حافظه ضعیف یا اختلالات شناختی هستند، به کار ببرند. در این بررسی، ما بر آزمایشهای تشخیصی مایع مغزی نخاعی (CSF) تمرکز کردیم.
سوال مطالعه مروری
ما شواهد موجود را در مورد میزان دقت آزمایشات CSF در شناسایی افرادی که با اختلال شناختی خفیف (MCI) مواجه میشوند، و دچار دمانس بیماری آلزایمر یا سایر گونههای دمانس طی یک دوره زمانی میشوند، مورد بررسی قرار دادیم.
ویژگیهای مطالعه
شواهد موجود تا ژانویه 2013 بهروز هستند. ما 15 مطالعه را در مجموع شامل 1282 شرکت کننده مبتلا به MCI در بررسی گنجاندیم. اکثر مطالعات (n = 9) بین سالهای 2010 تا 2013 منتشر شده بودند. شش مورد دیگر در سالهای 2004 تا 2009 منتشر شده بودند. همه مطالعات گنجانده شده در اروپا انجام شده بودند.
اندازه مطالعات متغیر بود و از 15 تا 231 نفر شرکت کننده داشت. میانگین (طیف) سن جوانترین افراد 64 سال (45 تا 76) بود و میانگین (انحراف معیار) سن سالمندترین افراد، 73.4 (6.6) سال بود.
کیفیت شواهد
یافتههای ما مبتنی بر مطالعاتی با گزارشهای ضعیف است، با اکثریت مطالعاتی که در خطر نامشخص تورش ناشی از عدم ارائه جزئیات کافی در مورد نحوه انتخاب شرکت کنندگان و چگونگی نحوه تشخیص بالینی دمانس قرار داشتند. براساس ارزیابی چگونگی انجام آزمایشات CSF و آنالیزها، هشت مورد از 15 مطالعه کیفیت روششناختی ضعیف داشتند.
یافتههای کلیدی
در زیر خلاصهای از یافتههای کلیدی برای آزمایشها آمده است:
تست CSF t-tau برای تبدیل از MCI به دمانس بیماری آلزایمر
مقادیر حساسیت در هفت مطالعه مجزا از 51 تا 90 درصد متغیر بود، در حالی که مقادیر اختصاصیت از 48 تا 88 درصد متغیر بود. تجزیه و تحلیل آماری این مطالعات نشان میدهد که با اختصاصیت ثابت 72 درصد، حساسیت برآورد شده 77 درصد بوده و در شیوع 37 درصد، ارزش اخباری مثبت 62 درصد و ارزش اخباری منفی 84 درصد بود. بر اساس این نتایج، بهطور متوسط 62 نفر از 100 نفر مبتلا به MCI و دارای یک نتیجه مثبت آزمایش، به دمانس بیماری آلزایمر تبدیل خواهند شد، اما 38 به این بیماری مبتلا نمی شوند، بهطور متوسط، 84 نفر از 100 نفر مبتلا به MCI و با نتیجه آزمون منفی تبدیل به دمانس بیماری آلزایمر نخواهند شد اما 16 نفر مبتلا خواهند شد.
CSF p-tau برای تبدیل از MCI به دمانس بیماری آلزایمر
مقادیر حساسیت در شش مطالعه مجزا از 40 تا 100 درصد متغیر بود، در حالی که مقادیر اختصاصیت از 22 تا 86 درصد متغیر بود. آنالیز آماری این مطالعات نشان داد که با اختصاصیت ثابت 48 درصد، حساسیت برآورد شده 81 درصد بوده و در شیوع 37 درصد، ارزش اخباری مثبت 48 درصد و ارزش اخباری منفی 81 درصد بود. بر اساس این نتایج، به طور متوسط 48 نفر از 100 نفر مبتلا به MCI و دارای یک نتیجه مثبت آزمایش، دچار دمانس بیماری آلزایمر خواهند شد، اما 52 نفر به این حالت مبتلا نخواهند شد، بهطور متوسط 81 نفر از 100 نفر مبتلا به MCI با نتایج منفی آزمایش به دمانس بیماری آلزایمر مبتلا نمیشوند، اما 1 نفر مبتلا خواهند شد.
ما دریافتیم که آزمایش تشخیصی مایع مغزی و نخاعی (CSF) به عنوان یک آزمایش تکی، فاقد دقت کافی برای شناسایی افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI) است که به سمت دمانس بیماری آلزایمر یا دیگر انواع دمانس طی یک دوره زمانی خواهند رفت. دادهها پیشنهاد میکنند که یک آزمایش منفی CSF در افراد مبتلا به MCI تقریبا نشان دهنده فقدان بیماری آلزایمر به عنوان علت علائم بالینی است. با این حال، یک آزمایش مثبت CSF، وجود بیماری آلزایمر را به عنوان علت (عامل) علائم بالینی تایید نمیکند.
در مطالعات گنجانده شده مشکلات روش انجام وجود داشت که اجازه پاسخ روشن را به سوال بررسی نمیداد. محدودیتهای اصلی بررسی، گزارشهای ضعیف در مطالعات گنجاندهشده، عدم تعیین آستانه مورد قبول برای آزمایشهای تشخیصی CSF در افراد مبتلا به MCI، متغیر بودن زمان پیگیریها و تغییرات مشهود در دقت آزمایشات CSF بین مطالعات گنجاندهشده بود.