پیشینه
مداخلات ایمن برای افزایش عملکرد شناختی در افراد سالم از لحاظ شناختی، به دلایل مختلف، از جمله کیفیت بهتر زندگی و موفقیتهای حرفهای، بسیار ارزشمند خواهد بود. در حالی که گزارش شده ال-کارنیتین در برخی از شرایط باعث افزایش عملکرد شناختی میشود، اثربخشی آن مورد بحث است. شواهد اثربخشی آن برای افراد سالم از لحاظ شناختی قبلا به صورت سیستماتیک بررسی نشده است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی ال-کارنیتین برای افزایش عملکرد شناختی در افراد بدون اختلالات شناختی
روش های جستجو
ما ALOIS، پایگاه ثبت اختصاصی گروه دمانس و بهبود شناختی کاکرین، را در 4 نوامبر 2016 جستوجو کردیم. از واژههای جستوجو ال-کارنیتین یا استیل-ال-کارنیتین یا پروپیونیل-ال-کارنیتین یا ALC یا PLC یا LCAR یا ALPAR استفاده کردیم. ما جستوجوهای جداگانه دیگری را در چند منبع دیگر انجام دادیم تا اطمینان حاصل کنیم که بهروزترین نتایج را یافتهایم. ما همچنین فهرست منابع کارآزماییهای تصادفی کنترل شده را شناسایی کرده و با نویسندگان و کارشناسان شناخته شده در این حوزه و شرکتهای داروسازی تماس گرفتیم تا اطلاعات منتشرشده یا منتشرنشده بیشتری را شناسایی کنیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای واجد شرایط، کارآزماییهای تصادفی و کنترل شده (RCT) یا شبه RCT، با ساختار گروهی موازی یا متقاطع بودند که ال-کارنیتین یا مشتقات آن، استیل-ال-کارنیتین یا پروپیونیل-ال-کارنیتین، را با هر دوز و هر طول دوره درمانی با پلاسبو یا هیچ درمانی در افراد سالم از لحاظ شناختی، از هر سن و هر جنسی، مقایسه کرده بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما روشهای استاندارد مورد قبول کاکرین را مورد استفاده قرار دادیم. دو نویسنده بررسی بهطور مستقل کارآزماییها را انتخاب و کیفیت ساختاری آنها را ارزیابی کردند، سپس دادههای حاصل از کارآزماییهای گنجانده شده را استخراج و آنالیز کردند.
نتایج اصلی
فقط دو RCT واجد شرایط بودند. یکی از آنها، یک کارآزمایی با ساختار متقاطع با 18 شرکت کننده بود. کارآزمایی دیگر بهصورت تصادفی 400 نفر را در یکی از 4 گروه درمانی تقسیم کرده بود که دو مورد (ال-کارنیتین و پلاسبو) مربوط به این بررسی بودند؛ اما تعداد دقیق شرکتکنندگان در این دو گروه درمانی گزارش نشده بود. همه شرکتکنندگان بزرگسالان جوان بودند. جزئیات روش انجام بسیار ضعیف گزارش شده بود و ما خطر سوگیری (bias) را در هر دو مطالعه نامشخص ارزیابی کردیم. این کارآزماییها پیامدهای مختلف شناختی را ارزیابی کرده بودند. ما توانستیم دادههای شناختی را در حدود 200 نفر از شرکت کنندهها از یک کارآزمایی استخراج کنیم. ما هیچ مدرکی نیافتیم مبنی بر اینکه ال-کارنیتین پس از سه روز درمان روی زمان واکنش، میزان هوشیاری، حافظه کوتاهمدت یا یادآوری تاخیری تاثیر میگذارد. این کارآزمایی گزارش کردهبود که تعداد کمی عوارض جانبی وجود داشته که هیچیک از آنها جدی نیست. کارآزمایی کوچک با ساختار متقاطع هیچ اثری را از ال-کارنیتین در شناخت نشان نداد؛ اما هیچ دادهای را هم ارائه نداده بود، و هیچ اطلاعاتی درباره عوارض جانبی ارائه نشده بود. ما شواهد موجود را برای همه پیامدهای گزارش شده با کیفیت بسیار پائین ارزیابی کردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
با توجه به تعداد معدود کارآزماییهای گنجانده شده، درمانهای کوتاهمدت و گزارشهای ناکافی، ما نتوانستیم هیچ نتیجهای در مورد اثربخشی یا ایمنی ال-کارنیتین برای افزایش قدرت شناخت در بزرگسالان سالم داشته باشیم. هنوز هم به کارآزماییهایی با طراحی خوب، تصادفی، کنترل شده با پلاسبو با نمونههای بزرگ و پیگیری نسبتا طولانیمدت برای بررسی تاثیر ال-کارنیتین در افزایش قدرت شناخت در افراد سالم از لحاظ شناختی نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
ال-کارنیتین برای افزایش قدرت شناختی در افرادی که دارای اختلال شناختی نیستند
پیشینه
شناخت (یا عملکرد شناختی) یک اصطلاح است که برای توصیف مهارتهای تفکر، از جمله توجه، حافظه و استدلال استفاده میشود. مکملها و داروها گاهی توسط افراد سالم استفاده میشوند تا شاید عملکرد شناختی را بهبود بخشیده و در کار یا در هنگام مطالعه بهتر عمل کنند. این مکملها و داروها به عنوان تقویت کنندههای شناختی شناخته میشوند. ال- کارنیتین، که بهطور طبیعی در رژیم غذایی، مخصوصا در گوشت یافت میشود، و همچنین میتواند در بدن تولید شود، به عنوان یک عامل تقویت کننده شناختی پیشنهاد شده است. این ماده به خودیخود به عنوان مکمل غذایی به فروش میرسد و در برخی از مکملهای ترکیبی یا نوشیدنیهای انرژیزا هم یافت میشود. در این بررسی، ما به دنبال کارآزماییهای بالینی بودیم که در آنها افراد سالمی که ال-کارنیتین مصرف میکردند با افرادی که قرصهای ساختگی (پلاسبو) مصرف میکردند، مقایسه میشدند. ما امیدوار بودیم دریابیم که آیا ال-کارنیتین کارکرد شناختی را بهبود میبخشد و آیا با عوارض جانبی همراه است یا نه.
نتایج
ما فقط دو کارآزمایی را برای گنجانده شدن در این بررسی یافتیم. یک کارآزمایی حدودا 200 نفر را به مدت سه روز با ال-کارنیتین یا پلاسبو درمان کرده بود، در کارآزمایی دیگر فقط 18 نفر شرکتکننده فقط یک دوز ال-کارنیتین مصرف کردند. هر دو کارآزمایی شامل جوانان سالم با میانگین سنی 21 سال بود. کارآزماییها جنبههای مختلف شناخت را با استفاده از آزمونهای مختلف اندازهگیری کره بودند. کارآزمایی کوچکتر فقط بهصورت خلاصه گزارش شده بود و دادههای قابل استفاده وجود نداشت، اگر چه نویسندگان اظهار داشتند که آنها هیچ شواهدی از تأثیر ال-کارنیتین بر عملکرد شناختی نیافتهاند. اطلاعات مهمی در مقالهای که در مورد کارآزمایی دیگر وجود داشت، مفقود شده بود، اما هیچ مدرکی نیافتیم مبنی بر اینکه ال-کارنیتین روی هر یک از جنبههای شناختی که اندازهگیری شده بود تاثیر دارد. فقط گزارش کارآزمایی بزرگتر، عوارض جانبی درمان را ذکر کرده بود که همه آنها به عنوان جزئی ذکر شده بودند و میزان آنها در بین افرادی که ال-کارنیتین دریافت کرده و کسانی که پلاسبو دریافت کرده بودند، یکسان بود.
کیفیت شواهد
به دلیل گزارش ضعیف، ارزیابی دقیق کیفیت کارآزماییهای گنجانده شده دشوار بود. به دلیل روشهای ضعیف مطالعات و عدم اطمینان در مورد نتایج، و بسیار کوچکبودن مطالعات، ما احتمال تورش را جدی ارزیابی کردیم. ما همچنین این مطالعات را برای پاسخ به سؤال بررسی ما خیلی کوتاه ارزیابی کردیم. با توجه به این عوامل، کیفیت شواهد را بسیار پائین در نظر گرفتیم.
نتیجهگیریها
با توجه به مقدار محدودی از شواهد با کیفیت بسیار پائین، ما نمیتوانستیم در مورد تاثیر ال-کارنیتین بر عملکرد شناختی یا ایمنی آن در افراد سالم نتیجهگیری کنیم. برای پاسخ به سوال بررسی ما، باید مطالعات بزرگتر و با کیفیت بهتر و با مدت زمان طولانیتر انجام شود.