پیشینه
یک مطالعه مروری سیستمیک اعلام کرده که 3% از کارکنان بزرگسالی که واکسن آنفلوانزا دریافت کرده و 5% کسانی که واکسن دریافت نکردهبودند، در هر فصل به آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه مبتلا شدهاند. در کارکنان بهداشتی درمانی (HCWs) این میزان به این شکل است: به ترتیب 5% و % .8 از طرفی کارکنان بهداشتی درمانی میتوانند آنفلوانزا را به دیگر بیماران انتقال دهند.
اهداف
هدف این مطالعه بررسی کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) و غیرRCTهایی است که تاثیر واکسینه کردن کارکنان بهداشتیدرمانی را بر بروز آنفلوانزا، پنومونی، مرگ بر اثر پنومونی و بستری در بیمارستان به علت بیماریهای تنفسی در افراد 60 ساله و بالاتری مطالعه میکنند که در موسسات مراقبت طولانیمدت (LTCIs) زندگی میکنند.
روش های جستجو
ما در CENTRAL (شماره 9؛ 2015)؛ MEDLINE (از 1966 تا اکتبر2015)، EMBASE (از 1974تا اکتبر2015 ) و Web of Science (از 2006 تا اکتبر 2015) جستوجو کردیم. اما خلاصههای بیولوژیک را فقط از 1969 تا مارچ 2013 و Citation Index-Expanded را از 1974 تا مارچ 2013 به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات موسسات در سال 2015 ارزیابی کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) و غیر RCTهایی که در مورد واکسینه کردن کارکنان بهداشتیای که از افراد شصت ساله و بالاتر در LTCI مراقبت میکنند در برابر آنفلوانزا و شیوع آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه و عوارض آن (عفونت در دستگاه تنفس تحتانی یا بستری در بیمارستان یا مرگ به علت عفونت در دستگاه تنفس تحتانی)؛ مورد بررسی قرار گرفتند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده این مطالعه مروری بهطور جداگانه استخراج اطلاعات و اندازهگیری خطر سوگیری (bias) مطالعات را، انجام دادند. اثر بر پیامدهای دوتایی به عنوان تفاوت خطر (RD) با 95% فاصله اطمینان (CI) اندازهگیری شد. ما کیفیت شواهد را با GRADE ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
ما 4 RCT خوشهای و یک RCT کوهورت (تعداد: 12742) را در مورد واکسیناسیون آنفلوانزا برای کارکنان مراقبتهای بهداشتی که از افراد 60 ≥ در LTCIs مراقبت میکردند، شناسایی کردیم. 4 مطالعه نخست (5896 مقیم) دادههایی را که برای اهداف مطالعه مروریمان مورد نیاز بود؛ فراهم میکردند. مطالعات از نظر جمعیت مورد مطالعه، مداخله صورت گرفته و پیامدهای اندازهگیری شده، قابل مقایسه بودند. در مطالعات درباره عوارض جانبی صحبت نشده بود. منابع اصلی سوگیری در این مطالعات به فرسایش، کور نبودن مطالعه، آلودگی گروه کنترل و پوشش نامناسب واکسیناسیون مربوط بود که باعث پائین آمدن کیفیت شواهد برای همه پیامدها بهعلت سوگیری زیاد شدهبود. ارائه واکسن آنفلوانزا به کارکنان بهداشتی درمانی که در موسسات مراقبت طولانیمدت، فعالیت دارند، ممکن است بر بروز آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه، نسبت به کسانی که واکسن نگرفتهاند، بیاثر بوده یا اثرات ناچیز داشته باشد (RD: صفر (95% فاصله اطمینان (CI): 0.03 - تا 0.03)، 2 مطالعه با 752 شرکت کننده و کیفیت پائین شواهد). واکسیناسیون کارکنان مراقبتهای بهداشتیدرمانی باعث کاهش عفونت در دستگاه تنفس تحتانی در افراد مقیم از 6% به 4% (RD: 0.02 - ؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 - تا 0.01)، یک مطالعه با 3400 شرکت کننده با کیفیت متوسط شواهد) شد. برنامههای واکسیناسیون کارکنان بهداشتی درمانی اثر ناچیزی بر تعداد کسانی که بهخاطر مشکلات تنفسی بستری شدند داشت (RD: 0؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 - تا 0.02)، یک مطالعه با 1059 شرکت کننده با کیفیت پائین شواهد). ما تصمیم گرفتیم که دادههای مربوط به مرگ بر اثر عفونت دستگاه تنفسی تحتانی (2 مطالعه با 4459 شرکت کننده) یا مرگ به هر علتی (4 مطالعه با 8468 شرکت کننده) را دخالت ندهیم. جهت و سایز تفاوت خطر بین مطالعات متفاوت بود. ما به تاثیر واکسیناسیون براین پیامدها مطمئن نیستیم زیرا شواهدمان کیفیت پائینی داشتند. تجزیه و تحلیلهای Adjusted که در طراحیهای خوشهای بهکار برده میشود، اساسا تفاوتی را با تجزیه و تحلیلهای ترکیب شده نشان نداد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
یافتههای ما در این مطالعه مروری، شواهد قابل استنادی را برای سودمندی واکسیناسیون آنفلوانزا برای کاهش بروز آنفلوانزای قابل اثبات توسط آزمایشگاه و عوارض آن (عفونت دستگاه تنفسی تحتانی، بستری یا مرگ بهعلت عفونت دستگاه تنفسی تحتانی) یا مرگ به هر علتی در افراد شصت ساله و بالاتر که در موسسات مراقبت طولانیمدت زندگی میکنند ارائه نداد. این مطالعه مروری اطلاعاتی را درباره مداخلات هزمان با واکسیناسیون: شستن دستها، ماسکهای صورت، تشخیص زودهنگام آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه، قرنطینه، اجتناب از مواجهه، آنتیویروسها و درخواست از کارکنان مراقبت بهداشتی درمانی برای سرکار نیامدن در دورانی که مبتلا به آنفلوانزا یا شبههآنفلوانزا هستند، ارائه نکرد. این مطالعه مدارکی ارائه نکرد، دال بر اینکه واکسینه کردن مراقبین بهداشتی درمانی، برای پیشگیری از آنفلوانزا در کسانی که 60 ساله و بزرگتر هستند و در LTCI ها ساکن هستند، موثر است. بنابراین به مطالعات RCT با کیفیت بالا برای جلوگیری ار خطر سوگیری زیاد در روششناسی، برای آزمودن این مداخلات نیاز داریم.
خلاصه به زبان ساده
واکسن آنفلوانزا برای کارکنان بهداشتیدرمانی که از افراد 60 ساله یا مسنتری که در موسسات مراقبت طولانیمدت زندگی میکنند، مراقبت میکنند.
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم بدانیم که آیا واکسینه کردن کارکنان بهداشتیدرمانی در برابر آنفلوانزا از خطر ابتلای افراد مسن مقیم در موسسات مراقبت طولانیمدت (LTCI) که بیماری را از کارکنان کسب میکنند، میکاهد یا خیر.
پیشینه
علائم و نشانههای آنفلوانزا شبیه دیگر بیماریهای تنفسی است، بنابراین برای مطالعه، لازم است که وجود آنفلوانزا با تستهای آزمایشگاهی قابل اثبات همراه باشد که از اطمینان قابلقبولی برخوردارند و ما را مطمئن میکنند که آیا افراد مقیم در LTCI واقعا آنفلوانزا گرفتهاند یا به بیماری تنفسی دیگری مبتلا شدهاند.
ویژگیهای مطالعه
ما شواهد موجود را تا اکتبر 2015 بررسی کردیم. در کل 5 مطالعه وارد مطالعه مروری ما شدند و ما دادههای 3 کارآزمایی را با 5896 فرد مقیم استفاده کردیم. در یک مطالعه میانگین سن افراد، 77 سال و 71% شرکت کنندگان خانم بودند. در دیگری میانگین سنی افراد 81 سال و 70% شرکت کنندگان خانم بودند و در آخرین مطالعه میانگین 86 سال و 77% شرکت کنندگان خانم بودند. یک مطالعه توسط Greater Glasgow Health Board Care of the Elderly Unit و یک مطالعه توسط Wellcome Trust حمایت شده بودند و یکی از مطالعات حامی نداشت.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
روش تصادفیسازی که استفاده شده بود، در 2 مطالعه خطر پائینی داشت و در مطالعه سوم خطر نامشخص بود. در هر 3 مطالعه ساختار نامشخص بود. در 2 مطالعه اطلاعات همه شرکتکنندگان وارد نشدهبود و این خطر سوگیری را بالا بردهبود. هر 3 مطالعه پیامدها را کامل گزارش کرده بودند. اما در هر 3 مقداری سوگیری بهعلت واکسیناسیون ناکامل کارکنان بهداشتی علیه آنفلوانزا وجود داشت. هیچکدام از مطالعات عوارض جانبی را گزارش نکردهبودند. ارائه واکسن به کارکنان بهداشتی درمانی که از افراد 60 ساله یا مسنتر در موسسات مراقبت طولانیمدت مراقبت میکنند؛ ممکن است بیاثر یا دارای اثرات ناچیز باشد (براساس شواهد با کیفیت پائین). واکسیناسیون کارکنان بهداشتی درمانی ممکن است اثر کوچکی بر کاهش عفونت در دستگاه تنفس تحتانی داشته باشد (براساس شواهد با کیفیت متوسط) اما بر بستری شدن در بیمارستان بیاثر است یا اثر ناچیزی دارد (براساس شواهد با کیفیت پائین). مشخص نیست که واکسیناسیون، بر مرگ بر اثر عفونت دستگاه تنفسی تحتانی (براساس شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا مرگ به هر علتی (براساس شواهد با کیفیت بسیار پائین) چه تاثیری دارد.
این مطالعه مروری اطلاعاتی را در مورد اینکه دیگر مداخلاتی که همزمان با واکسیناسیون صورت میگیرند (مثل شستن دستها و ماسکهای صورت و تشخیص زودهنگام آزمایشگاهی آنفلوانزا، قرنطینه و جلوگیری از مواجهه و استفاده از آنتیویروسها و درخواست سر کار نیامدن از کارکنانی که علایمی شبیهآنفلوانزا دارند) چقدر موثرند، در اختیار قرار نمیداد. بنابراین مطالعات RCT با کیفیت بالا برای ترکیب این مداخلات و بررسی تاثیر آنها مورد نیاز است.