چرا این مرور مهم است؟
اختلال پانیک (panic disorder) در جمعیت عمومی شایع است. این اختلال با حملات پانیک، دورههایی از هراس یا اضطراب با یک شروع سریع که در آن نشانههای دیگری تجربه میشوند (شامل احساسات جسمانی و تفکرات هراسناک)، شناخته میشود. درمان اختلال پانیک عبارت است از صحبتدرمانی (talking therapy) و دارودرمانی که اغلب به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار میگیرند. شایعترین داروهای تجویزی، داروهای ضد‐افسردگی (antidepressants) و بنزودیازپینها (benzodiazepines) هستند. شواهد در رابطه با اثربخشی مقایسهای این داروها نامشخص است. پی بردن به اثربخشی و مقبولیت داروهای ضد‐افسردگی و بنزودیازپینها در درمان اختلال پانیک مهم است.
چه کسانی به این مرور علاقهمند خواهند بود؟
بیماران و پزشکان.
این مرور قصد دارد به چه سوالاتی پاسخ دهد؟
این مرور قصد دارد به سوالات زیر پاسخ دهد:
• اثربخشی داروهای ضد‐افسردگی و بنزودیازپینها در مقایسه با سایر داروهای ضد‐افسردگی و سایر بنزودیازپینها چیست؟
• مقبولیت داروهای ضد‐افسردگی و بنزودیازپینها در مقایسه با سایر داروهای ضد‐افسردگی و سایر بنزودیازپینها چیست؟
• داروهای ضد‐افسردگی و بنزودیازپینها در مقایسه با سایر داروهای ضد‐افسردگی و سایر بنزودیازپینها چه میزان عوارض جانبی به دنبال دارند؟
چه مطالعاتی در این مرور وارد شدند؟
برای به دست آوردن تمامی مطالعات مرتبط که تا سپتامبر 2015 به اجرا درآمده بودند، بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی را جستوجو کردیم. مطالعات برای ورود به این مرور، باید از نوع کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای میبودند که به مقایسه روشهای درمان با داروهای ضد‐افسردگی و بنزودیازپینها در بزرگسالان با تشخیص اختلال پانیک پرداخته بودند. 35 مطالعه را که در مجموع شامل 5365 شرکتکننده بودند، وارد این مرور کردیم.
شواهد حاصل از این مرور به ما چه میگوید؟
هیچ تفاوت معنیداری میان داروهای ضد‐افسردگی و بنزودیازپینها به لحاظ اثربخشی و میزان تحملپذیری آنها به دست نیاوردیم. اطلاعات کافی برای مقایسه هر نوع تفاوت در رابطه با عوارض جانبی وجود نداشت. با وجود این، یافتههای ما از طریق این روشها محدود میشوند: مطالعات محدودی به هر آنالیز ارتباط پیدا میکرد، برخی مطالعات توسط شرکتهای دارویی تامین مالی شده بودند، و فقط پیامدهای کوتاه‐مدت مورد بررسی قرار گرفته بودند. کیفیت شواهد در دسترس عمدتا پائین بود، به این معنی که احتمال اینکه پژوهشهای آتی تاثیر مهمی روی این نتایج داشته باشند، زیاد است.
در گام بعدی بهتر است چه اقدامی صورت گیرد؟
بهتر است مطالعات با حجم نمونه بزرگ و خطرات سوگیری (bias) کمتر با مقایسههای سربهسر (head‐ to‐ head comparisons) به اجرا درآیند. برای تعیین گذرا یا با دوام بودن تاثیر درمان، لازم است پیامدهای طولانی‐مدت مورد بررسی قرار گیرند. توصیه میشود کارآزماییها هر نوع مضرات تجربه شده توسط شرکتکنندگان در طول کارآزمایی را بهتر گزارش کنند. به علاوه، این احتمال وجود دارد که یک متاآنالیز شبکهای از روشهای درمانی روانی‐فارماکولوژیک اختلال پانیک، این موضوع اقناع کننده (compelling issue) را تحتالشعاع قرار داده و همچنین با توجه به اثربخشی تطبیقی، امکان ارائه اطلاعات بیشتری را فراهم کند.