با وجود روشن بودن ارتباط بین غلظتهای بالای قند خون و عوارض بعد از تولد، مناسبترین هدفگذاری برای تنظیم مقدار قند خون در زنان بارداری که از پیش مبتلا به دیابت بودهاند، هنوز مشخص نیست.
ارزیابی اثربخشی کنترل قند خون با شدتهای مختلف در زنان بارداری که از پیش مبتلا به دیابت نوع یک یا دو بودهاند.
ما ثبت تخصصی کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (Cochrane Pregnancy and Childbirth Group's Trials Register) را جستوجو کردیم (تا 31 ژانویه 2016)، و مقرر شد فهرست منابع مقالات انتخابشده نیز جستوجو شوند.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای انتخاب شدند که به ارزیابی هدفگذاریهای مختلف برای کنترل قند خون در زنان بارداری که از پیش مبتلا به دیابت بودهاند، میپرداختند.
دو نویسنده مطالعه مروری به طور مستقل، مطالعات را از منظر شرایط ورود به مطالعه مروری ارزیابی کردند، دادهها را استخراج و خطر سوگیری (Bias) را در آنها مشخص کردند و همچنین، دقت مطالعات را تعیین کردند. کیفیت شواهد با استفاده از رویکرد GRADE ارزیابی شد.
در مجموع 3 مطالعه (223 زن و کودک) انتخاب شدند که در آنها همه زنان شرکتکننده مبتلا به دیابت نوع 1 بودند. هر سه کارآزمایی به دلیل فقدان کورسازی، شیوههای مبهم تصادفیسازی و گزارش انتخابی پیامدها، در معرض خطر سوگیری بالایی بودند. در دو کارآزمایی کنترل سختگیرانه قند خون (قند خون ناشتا برابر 3.33 تا 5.0 mMol/L) با کنترل متوسط تا سختگیرانه (4.45 تا 6.38 mMol/L) مقایسه شده بود. در یکی از این دو مطالعه گزارشی از مرگ یا بیماری خطرناک پریناتال در 22 کودک شرکتکننده وجود نداشت (شواهد با کیفیت پایین برای هر دو پیامد). در همین کارآزمایی، دو مورد ناهنجاری مادرزادی، هر دو مورد در گروه کنترل سختگیرانه، وجود داشت و تفاوت قابل ملاحظهای در میزان انجام سزارین بین دو گروه مشاهده نشد (خطر نسبی (RR): 0.92؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.49 تا 1.73؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). در این کارآزماییها تفاوت قابل ملاحظهای در کنترل قند خون بین مادران در دو گروه با کنترل سختگیرانه و متوسط تا سختگیرانه در سه ماهه سوم بارداری وجود نداشت، هرچند که در یک کارآزمایی با 22 شرکتکننده، میزان هیپوگلایسمی در مادران گروه کنترل متوسط تا سختگیرانه قند خون، به مقدار قابل ملاحظهای کمتر گزارش شد. در کارآزمایی دیگری با 60 مادر و کودک شرکتکننده که در آن شرکتکنندگان در سه گروه کنترل سختگیرانه قند خون (قند خون ناشتا پایینتر از 5.6 mMol/L)، کنترل متوسط (5.6 تا 6.7 mMo/L) و کنترل ضعیف (6.7 تا 8.9 mMol/L) مقایسه شده بودند، 2 مرگ نوزاد، هر دو مورد در گروه با کنترل ضعیف گزارش شدند (شواهد با کیفیت بسیار پائین). در مادران گروه با کنترل ضعیف قند خون تعداد موارد پرهاکلامسی (preeclamsia)، موارد انجام عمل سزارین و تولد نوزادان با وزن زمان تولد بالاتر از صدک 90، به طور قابل ملاحظهای بیشتر از گروه ترکیبشده از شرکتکنندگان با کنترل متوسط و سختگیرانه بود (در هر سه پیامد، شواهد با کیفیت پائین). کیفیت شواهد با توجه به محدویتهای موجود در مطالعات تحت بررسی، تعداد کم شرکتکنندگان و در نتیجه پهنای زیاد فاصله اطمینان مربوط به پیامدها که از خط وسط (نماد عدم تاثیر) عبور میکرد، پائین یا بسیار پائین ارزیابی شد. همچنین گزارشی از بسیاری از پیامدهای مهم در مطالعات موجود نبود.
در شواهد محدود یافت شده، تفاوتهای معدودی بین شرکتکنندگان متشکل از زنان بارداری که از پیش مبتلا به دیابت نوع یک بودند، در گروه کنترل بسیار سختگیرانه قند خون و گروه کنترل متوسط تا سختگیرانه وجود داشت، از جمله در نتیجه عملی کنترل میزان قند خون. شواهدی از آسیب (تعداد بیشتر پرهاکلامسی و انجام عمل سزارین و تولد نوزاد با وزن زمان تولد بیشتر از صدک 90) در موارد گروه کنترل ضعییف قند خون (قند خون ناشتا بالاتر از 7 mMol/L) وجود داشت. در کارآزماییهای آینده شاید مقایسه مداخلات انجامشده به جای هدفگذاری برای کنترل قند خون، عملیتر باشد. همچنین به مطالعاتی نیاز است که در زنان مبتلا به دیابت نوع دو صورت گرفته باشند.