سوال مطالعه مروری
تاثیر تغییر رژیم غذایی با محدود کردن نمک، کافئین و الکل، بهتنهایی یا همراه با یکدیگر، بر نشانههای افراد مبتلا به بیماری منییر چیست؟
پیشینه
تقریبا 200 نفر از هر 100,000 نفر از منییر رنج میبرند. در صورتی که هیچ دلیلی برای این وضعیت شناسایی نشود، بیماری منییر نامیده میشود و در صورتی که برای پیشرفت آن دلیل مشخصی وجود داشته باشد سندرم منییر (Ménière's syndrome) نامیده میشود. بیمارانی که از آن رنج میبرند، دچار سرگیجه (اپیزودهایی از گیجی)، از دست دادن شنوایی، احساس فشار در گوشها و وزوز گوش (صدای زنگ یا وزوز در گوشها) میشوند.
در حال حاضر هیچگونه درمان استانداردی برای بیماری منییر وجود ندارد و گزینهها میتوانند از تغییرات رژیم غذایی، تا داروها و در برخی موارد جراحی متغیر باشند. تصور میشود که بیماری منییر ناشی از اختلال حجم یا ترکیب مایع در گوش داخلی است (اندولیف (endolymph) نامیده میشود). مصرف نمک در رژیم غذایی میتواند بر غلظت الکترولیتها (نمکها و مواد معدنی که میتوانند باعث تحریک الکتریکی در بدن شوند) در خون تاثیر بگذارد، که به نوبه خود میتواند ترکیب اندولیف را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین مصرف نمک ممکن است در حملات نقش داشته باشد و محدودیت آن در رژیم غذایی میتواند برای کنترل حجم و ترکیب اندولیف مورد استفاده قرار بگیرد. مصرف کافئین و الکل میتواند منجر به تنگ شدن عروق خونی (انقباض عروقی (vasoconstriction)) و کاهش میزان خون در گوش داخلی شود، که ممکن است نشانههای بیمار را بدتر کند. بسیاری از پزشکان تغییرات رژیم غذایی را بهعنوان درمان خط اول توصیه میکنند، زیرا گمان میرود گزینهای نسبتا ساده و ارزان باشد. میخواستیم بدانیم که تغییرات رژیمی برای اطمینان از اینکه بیماران، مشاوره صحیحی را در مورد گزینههای درمانی دریافت میکنند یا خیر، و اطمینان از اینکه درمانهای بالقوه مناسبتر به علت صرف وقت برای مداخلات غیر‐موثر به تعویق نمیافتند (این تاخیر منجر به نشانههای ناخوشایند و پیشرفت بیماری خواهد شد)، موثر هستند یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
ما به جستوجوی مطالعاتی با کیفیت بالا (کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده) در مورد تغییرات رژیم غذایی (محدودیت یا جایگزینی یا هر دو در نمک، کافئین و الکل) در مقایسه با عدم اعمال محدودیت در بیماران بزرگسال مبتلا به بیماری یا سندرم منییر پرداختیم. جستوجوی ما تا مارچ 2018 بهروز است.
نتایج کلیدی
هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شدهای را شناسایی نکردیم که معیارهای ورود را به این مرور داشته باشد.
کیفیت شواهد و نتیجه گیریها
هیچ شواهدی از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده در مورد محدود کردن مصرف نمک، کافئین یا الکل در بیماران مبتلا به بیماری یا سندرم منییر وجود ندارد. اگر این سوال باید پاسخ داده شود، پژوهش با کیفیت بالا در این زمینه، در قالب یک مطالعه ضروری خواهد بود که از روشهای دقیق (بهعنوان مثال، تصادفیسازی و کورسازی، یا استفاده دقیق از پایگاههای ثبت بیمار) استفاده کرده و به دقت بیمارانی را به کار گیرد که معیارهای تشخیص بیماری منییر را داشته باشند. بررسی هرگونه سوال در رابطه با آسیبها یا عوارض ناخواسته امکانپذیر ناشی از تغییرات رژیم غذایی مهم خواهد بود.