سوال مطالعه مروری
آیا مصرف پروبیوتیکها در زنان باردار قبل از زایمان و/یا مصرف پروبیوتیکها پس از زایمان در مادرانی که نوزادان نارس دارند در مقایسه با تجویز دارونما (placebo)، عدم مداخله یا تجویز پس از زایمان پروبیوتیکها برای خود نوزادان نارس خطر موربیدیتی و مورتالیتی را در نوزادان نارس کاهش میدهد؟
پیشینه
التهاب ممکن است در زایمان زودرس و موربیدیتی نوزادان نارس نقش داشته باشد. نوزادان نارس در معرض خطر تغییراتی در رشد باکتریهای طبیعی «خوب» در روده خود قرار دارند. پروبیوتیکها مکملهایی برای «باکتری خوب» هستند. دادن این باکتریها بهطور مستقیم به نوزادان نارس ممکن است التهاب و خطر ابتلا به بیماریهای شدید گوارشی (انتروکولیت نکروزان) و همچنین خطر مرگومیر را کاهش دهد. با این حال، در مورد ایمنی تجویز پروبیوتیکها بهطور مستقیم برای نوزادان نارس نگرانیهایی وجود دارد.
ویژگیهای مطالعه
دوازده کارآزمایی واجد شرایط با مجموع 1450 مادر و 1204 نوزاد شناخته شده از جستوجوها وارد شدند، که تا مارچ 2017 بهروز هستند. یازده کارآزمایی پروبیوتیکها را در دوران بارداری به مادران دادند و یک کارآزمایی پروبیوتیک را به مادران پس از زایمان نوزادان پرهترم خود ارائه کردند. هیچ مطالعهای مصرف مستقیم پروبیوتیک را توسط مادر در برابر مصرف مستقیم آن توسط نوزاد مقایسه نکرد. مطالعات مربوط به زنان باردار بر جنبههای مختلف مطالعات با پروبیوتیکهای مختلف ارائه شده در زمانهای مختلف تمرکز داشتند. زنان باردار وارد شده در این کارآزماییها بهطور کلی در معرض خطر پائین زایمان زودرس قرار داشتند. یک کارآزمایی با مادرانی که پروبیوتیک را پس از زایمان دریافت کردند، مادران نوزادانی بودند که در هنگام تولد کمتر از 1500 گرم وزن داشتند.
نتایج کلیدی
برای نتیجهگیری در مورد اینکه تجویز مکملیاری خوراکی پروبیوتیکها برای زنان بارداری که در معرض خطر پائین زایمان زودرس قرار دارند یا تجویز مکملیاری خوراکی پروبیوتیکها برای مادران نوزادان پرهترم پس از زایمان مزیت یا آسیب قابل ملاحظهای دارد یا خیر، شواهد کافی وجود ندارد. هیچ کارآزمایی در مورد تجویز پروبیوتیکها به مادرانی که در معرض خطر بالای داشتن نوزاد نارس قرار دارند، وجود نداشت، بنابراین تاثیرات پروبیوتیکهایی که به این مادران داده میشود ناشناخته است. مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا بدانیم ارائه پروبیوتیکها به مادران نوزادان پرهترم خطر مرگومیر، انتروکولیت نکروزان یا سایر مشکلات مرتبط با زودرس بودن را کاهش میدهد یا خیر.
کیفیت شواهد
بهطور کلی، کیفیت شواهد به علت عدم دقت (حجم نمونههای کوچک) و غیر‐مستقیم بودن (مادران وارد شده در مطالعات لزوما در معرض خطر بالای زایمان زودهنگام نوزادان خود نبودند) پائین تا بسیار پائین بود.