امپیم (Empyema) به عفونت در فضای پلور اشاره دارد؛ که معمولا ناشی از پنومونی مجاور، آسیبهای دیواره قفسه سینه یا عارضه جراحی قفسه سینه است. طیف وسیعی از گزینههای درمانی برای مدیریت آن وجود دارد، از آسپیراسیون زیر پوستی و درناژ بین دندهای تا جراحی توراکوسکوپیک با ویدئو (VATS) یا درناژ توراکوتومی. فیبرینولیتیکهای داخل پلور هم ممکن است پس از جاگذاری درن بیندندهای برای تسهیل تخلیه پلور استفاده شود. در حال حاضر عدم توافق در مورد بهترین درمان وجود دارد.
برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی درمانهای جراحی در مقابل درمانهای غیر جراحی برای افوزیون پاراپنومونیک کمپلیکه یا امپیم پلور.
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (2016، شماره 9)، MEDLINE (Ebscohost) (از1946 تا هفته 3 جولای 2013، جولای 2015 تا اکتبر 2016)، MEDLINE (Ovid) (از 1 می 2013 تا هفته اول ژوئیه 2015)، Embase (2010 تا اکتبر 2016)، CINAHL (1981 تا اکتبر 2016)، و LILACS (1982 تا اکتبر 2016) در 20 اکتبر 2016 جستوجو کردیم. ما ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت را برای یافتن تحقیقات در حال انجام جستوجو کردیم (دسامبر 2016).
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که یک شیوه جراحی را با یک روش غیر جراحی برای مدیریت امپیم در همه گروههای سنی مقایسه کرده بودند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل کارآزماییها را برای گنجاندهشدن ارزیابی و خطر سوگیری را سنجیدند، و دادهها را استخراج کرده و دادهها را برای صحت بررسی کردند. ما برای اطلاعات بیشتر با نویسندگان کارآزماییها تماس گرفتیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از روش GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کردیم.
ما هشت کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را با 391 شرکتکننده در بررسی گنجاندیم. شش کارآزمایی روی کودکان و دو مورد روی بزرگسالان متمرکز بودند. کارآزماییها درناژ لولهای توراکوستومی (غیر جراحی) با یا بدون فیبرینولیتیک داخل پلور، را با روش VATS یا توراکوتومی (جراحی) برای مدیریت امپیم پلورال مقایسه کرده بودند. ارزیابی خطر سوگیری برای مطالعات گنجاندهشده بهطور کلی برای انتخاب و کور شدن، نامشخص؛ اما برای خستگی و گزارش پائین بود. تجزیهوتحلیل دادهها توراکوتومی را با توراکوستومی با لوله و نیز VATS را با توراکواستومی لولهای مقایسه کرده بودند. ما در جایی که مناسب بود، دادهها را برای انجام متاآنالیز تجمیع کردیم. ما یک تجزیهوتحلیل زیرگروهی برای کودکان و همراه آن یک تحلیل حساسیتی برای مطالعاتی که فیبرینولیزیز را در شاخه درمانهای غیر جراحی استفاده کرده بودند، انجام دادیم.
مقایسه توراکوتومی باز با درناژ توراکوستومی فقط در یک مطالعه در کودکان انجام شده بود، که در هر دو شاخه درمان هیچ مرگومیری گزارش نکرده بود. با این حال، این کارآزمایی کاهشی را از لحاظ آماری معنیداری در میانگین مدت بستری بیمارستانی به مدت 5.90 روز برای بیمارانی که با توراکوتومی اولیه درمان شده بودند، نشان داد. همچنین در مقایسه با درناژ توراکوستومی، کاهش عوارض پروسیجری در بیماران تحت درمان با توراکوتومی مشاهده شد. ما کیفیت شواهد را برای طول مدت بستری در بیمارستان و پیامدهای عوارض پروسیجری را با توجه به اندازه نمونه کوچک، کاهش دادیم.
مقایسه PVS در مقابل درناژ توراکوستومی شامل هفت مطالعه بود که ما آنها را در یک متاآنالیز تجمیع کردیم. اختلاف آماری معنی داری در میزان مرگ و میر و عوارض پروسیجری بین گروهها وجود نداشت. این موضوع هم در مورد بزرگسالان و کودکان و هم برای با یا بدون فیبرینولیزیس صادق بود. با این حال، آمار مرگ و میر محدود شده بود: در یک مطالعه یک مرگ در هر بازوی درمان گزارش شده بود، و هفت مطالعه هیچ مرگ و میر گزارش نکرده بودند. کاهش از نظر آماری معنی داری در میانگین مدت اقامت در بیمارستان برای کسانی که تحت درمان با VATS قرار داشتند، وجود داشت. تجزیه و تحلیل زیرگروه نتایج مشابهی را در بزرگسالان نشان داد؛ اما شواهد کافی برای تخمین تاثیرات بر کودکان وجود نداشت. ما نمیتوانستیم برای این پیامد یک تجزیه و تحلیل جداگانه برای فیبرینولیزیس انجام دهیم زیرا همه مطالعات گنجاندهشده فیبرینولیزیز را در بازوی غیر جراحی استفاده کرده بودند. ما کیفیت شواهد را برای مرگومیر به سطح پائین (بهعلت فاصله اطمینان وسیع و غیر مستقیم بودن) کاهش دادیم و برای سایر پیامدها در این مقایسه با توجه به هم ناهمگونی زیاد یا فاصله اطمینان وسیع، متوسط ارزیابی کردیم.
یافتههای ما پیشنهاد میدهد که هیچ تفاوت آماری معنیداری در مرگومیر بین جراحی اصلی و مدیریت غیر جراحی برای امپیم پلورال برای همه گروههای سنی وجود ندارد. جراحی توراکوسکوپیک با کمک ویدئو در مقایسه با درناژ توراکوستومی بهتنهایی ممکن است طول مدت بستری را بیمارستان کاهش دهد.
شواهد کافی برای ارزیابی تأثیرات درمان فیبرینولیتیک وجود ندارد.
تعدادی از پیامدهای مشترک در مطالعات گنجاندهشده گزارش شد که بهطور مستقیم در پیامدهای اولیه و ثانویه ما مورد بررسی قرار نگرفتند. این موارد شامل مدت زمان درناژ چستتیوب، مدت زمان تب، نیاز به مسکن و هزینه کل درمان بود. به انجام مطالعات در آینده، متمرکز بر پیامدهای مرتبط با بیمار، از قبیل نمره عملکردی بیمار و سایر پیامدهای بالینی مرتبط، مانند بهبود رادیوگرافی، میزان شکست درمان و میزان تخلیه مایع، برای تصمیمگیریهای بالینی نیاز است.