سوال مطالعه مروری
شواهد مربوط به تاثیرات کورتیکواستروئیدهای مصرف شده را از طریق دهان یا تزریقی در درمان عفونت حاد گوش میانی (اوتیت میانی حاد (acute otitis media; AOM)) در کودکان مرور کردیم، بهویژه در بهبود نشانههایی مانند درد گوش، تب، تحریکپذیری، کمبود خواب، و کمبود اشتها. عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها را نیز بررسی کردیم.
پیشینه
اوتیت میانی حاد در کودکان شایع است و باعث درد گوش و نشانههای غیر‐خاص مانند تب، تحریکپذیری و ناشنوایی میشود. اوتیت اغلب با آنتیبیوتیک درمان میشود، هر چند درد گوش عموما درون دو روز برطرف میشود، و آنتیبیوتیکها فقط کمی به بهبود نشانهها کمک میکنند. درمانهای دیگر (مانند آنتیهیستامینها و دکونژستانها (decongestants) بدون نیاز به تجویز پزشک (over‐the‐counter)) کمک زیادی نمیکنند.
کورتیکواستروئیدها اغلب برای کاهش التهاب بیماریهای دیگر در کودکان تجویز میشوند، و همچنین ممکن است به نشانههای AOM، که یک فرآیند التهابی است، کمک کنند. ما به دنبال بررسی این سوال بودیم که استفاده از کورتیکواستروئیدها در بهبود نشانههای مرتبط با AOM بهتر از عدم درمان بودند یا بدتر.
تاریخ جستجو
شواهد تا 20 فوریه 2018 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
دو مطالعه را شامل 252 کودک سه ماهه تا شش ساله مبتلا به AOM وارد کردیم که مراقبتهای سرپایی بیمارستانی دریافت کردند. کودکان با تزریق آنتیبیوتیک و کورتیکواستروئید خوراکی یا دارونما (placebo) (درمان بدون تاثیر) درمان شدند. در یک مطالعه، مایع گوش میانی را با قرار دادن یک سوزن از طریق پرده صماخ برای اندازهگیری سطح التهاب جمعآوری کردند.
منابع تامین مالی مطالعه
مؤسسههای ملی سلامت (NIH) و مرکز ملی منابع پژوهشی، NIH، خدمات بهداشت عمومی ایالات متحده، هر دو مطالعه را از نظر مالی تامین کردند. شرکتهای دارویی این دارو را ارائه کردند؛ اما هیچ گونه حمایت علمی یا مالی دیگری انجام ندادند.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
کورتیکواستروئیدها در بهبود نشانهها و التهاب پرده گوش در روزهای 5 و 14 تفاوت قابل ملاحظهای ایجاد نکردند؛ اما به دلیل تعداد کم کودکان در این مطالعات، ما از این تاثیر مطمئن نیستیم. تفاوت معنیداری از لحاظ برطرف کردن مایع گوش میانی کودکان (در 1، 2، و 3 ماه) و تجربه اپیزودهای جدید از AOM (در 1، 2، و 3 ماه، و 4 و 6 ماه) بین گروههای کورتیکواستروئید و دارونما وجود نداشت. هیچ یک از این مطالعات کاهش طول مدت نشانههای کلی یا خاص، پارگی پرده گوش، وقوع التهاب گوش میانی را در گوش دیگر بعد از عفونت گوش فعلی، یا عوارض جدی گزارش نکردند. فقط یک مطالعه کلیه عوارض جانبی شناسایی شده در طول کارآزمایی را (مانند خوابآلودگی، خشکی دهان، خارش در قسمت زیر پوشک، عصبی بودن) گزارش کرد.
ما نمیتوانیم در مورد تاثیرات کورتیکواستروئیدها برای AOM در کودکان نتیجهگیری کنیم.
کیفیت شواهد وارد شده در این مرور، به دلیل تعداد کم کودکان وارد شده در دو مطالعه کوچک، پائین و بسیار پائین بود. در مورد اینکه کورتیکواستروئیدها در تسکین درد ناشی از AOM مفید هستند یا خیر، نامطمئن هستیم.