برای قرنها، پیرامون اینکه آیا تکنیک آپرایت (upright) (نشستن، دفع مدفوع، صندلی، چمباتمه زدن، زانو زدن) یا دراز کشیدن (پوزیشن لترال (پوزیشن سیمز) (lateral (Sim's) position)، نیمه ریکامبنت (semi-recumbent)، پوزیشن لیتوتومی (lithotomy position)، پوزیشن ترندلنبورگ (Trendelenburg's position)) برای زنانی که نوزادان خود را به دنیا میآورند مزایایی دارد یا خیر، بحث صورت گرفته است. این یک بهروزرسانی از مطالعه مروری است که قبلا در سالهای 2012، 2004 و 1999 منتشر شده است.
تعیین منافع و خطرات احتمالی استفاده از پوزیشنهای مختلف زایمان در طول مرحله دوم زایمان (labour) بدون بیحسی اپیدورال، بر پیامدهای مادری، جنینی، نوزادی و مراقب.
ما ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (30 نوامبر 2016) و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جستوجو کردیم.
کارآزماییهای کنترل شده وتصادفی و شبهتصادفی شده یا تصادفی شده - خوشهای که به مقایسه هرگونه پوزیشن آپرایت با پوزیشنهای طاقباز یا لیتوتومی برای زنان باردار در طول مرحله دوم لیبر پرداختند. مقایسههای ثانویه شامل مقایسه پوزیشنهای مختلف آپرایت و پوزیشن طاقباز است. کارآزماییهای خلاصه وار انتخاب شدند.
2 نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل به ارزیابی کارآزماییها برای ورود پرداختند و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کردند. حداقل 2 نویسنده مطالعه مروری دادهها را استخراج کردند. دقت دادهها کنترل شد. کیفیت شواهد با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی شد.
نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند زیرا خطر سوگیری (Bias) کارآزماییهای انتخاب شده متغیر بود. ما 11 کارآزمایی جدید را برای این بهروزرسانی انتخاب کردیم؛ اکنون 32 مطالعه انتخاب شده وجود دارد، و 1 کارآزمایی در حال انجام است. 30 کارآزمایی شامل 9015 زن بود که به تجزیهوتحلیل کمک کردند. مقایسهها شامل هر گونه پوزیشن آپرایت (upright position)، زایمان یا چمباتمه زدن با کمک چهارپایه (birth or squat stool)، بالشتک زایمان، و نشستن روی صندلی زایمان در مقابل پوزیشنهای طاقباز بود.
در تمام زنان مورد مطالعه (پریمیگراوید (primigravid) و مولتیگراوید (multigravid))، هنگامی که با پوزیشنهای طاقباز مقایسه شدند، پوزیشن آپرایت با کاهش مدت زمان مرحله دوم در گروه آپرایت مرتبط بود (MD: 6.16 - دقیقه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 9.74 - تا 2.59 - دقیقه؛ 19 کارآزمایی؛ 5811 زن؛ 0.0007 = P؛ اثرات تصادفی؛ 91% = I2؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ با این حال، با توجه به تفاوتهای بزرگ در اندازه و مسیر اثر در مطالعات فردی این نتیجه باید با احتیاط تفسیر شود.
همچنین پوزیشنهای آپرایت با تفاوت واضحی در نرخ عمل سزارین (RR: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81 تا 1.81؛ 16 کارآزمایی؛ 5439 زن؛ شواهد با کیفیت پائین)، کاهش زایمانهای نیازمند کمک (RR: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.66 تا 0.86؛ 21 کارآزمایی؛ 6481 زن؛ شواهد با کیفیت متوسط)؛ کاهش انجام اپیزیوتومی (میانگین RR: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 0.92؛ 17 کارآزمایی؛ 6148 زن؛ اثرات تصادفی؛ 88% = I2)، افزایش احتمالی پارگیهای درجه 2 پرینه (RR: 1.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.00 تا 1.44؛ 18 کارآزمایی؛ 6715 زن؛ 43% = I2؛ شواهد با کیفیت پائین) همراه نبود،
تفاوت واضحی در تعداد پارگیهای درجه 3 یا 4 پرینه (RR: 0.72؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.32 تا 1.65؛ 6 کارآزمایی؛ 1840 زن؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، افزایش میزان تخمین زده شده خون از دست رفته بیش از 500 میلیلیتر (RR: 1.48؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.10 تا 1.98؛ 15 کارآزمایی؛ 5615 زن؛ 33% = I2؛ شواهد با کیفیت متوسط)، الگوهای غیر طبیعی ضربان قلب جنین کمتر (RR: 0.46؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.22 تا 0.93؛ 2 کارآزمایی؛ 617 زن) وجود نداشت، تفاوت واضحی در تعداد نوزادان بستریشده در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان وجود نداشت (RR: 0.79؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.51 تا 1.21؛ 4 کارآزمایی؛ 2565 نوزاد؛ شواهد با کیفیت پائین). در تجزیهوتحلیل حساسیت به غیر از کارآزماییهای با خطر بالای سوگیری، این یافتهها تغییری نکرد به جز اینکه دیگر تفاوت بارزی از نظر مدت زمان مرحله دوم لیبر وجود نداشت (MD: 4.34 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 9.00 - تا 0.32؛ 21 کارآزمایی؛ 2499 زن؛ 85% = I2).
دلایل اصلی کاهش/تنزل ارزیابی GRADE مطالعات متعددی بود که محدودیتهای طراحی (تصادفیسازی ناکافی و پنهانسازی تخصیص) با ناهمگونی بالا و CIهای گسترده داشتند.
یافتههای این مطالعه مروری بسیاری از منافع احتمالی پوزیشن آپرایت را برای زنان بدون بیحسی اپیدورال نشان میدهد، مانند کاهش بسیار کم در مدت زمان مرحله دوم لیبر (عمدتا از گروه پریمیگراوید)، کاهش نرخ انجام اپیزیوتومی و زایمانهای با نیاز به کمک. با این وجود، افزایش خطر از دست دادن خون بیش از 500 میلیلیتر وجود دارد و افزایش خطر پارگیهای درجه 2 ممکن است وجود داشته باشد، هرچند که ما نمیتوانیم از این یافته مطمئن باشیم. با توجه به خطر متغیر سوگیری که در کارآزماییها مورد بررسی قرار گرفت، کارآزماییهای بیشتری با استفاده از پروتکلهای خوب طراحی شده برای اطمینان از منافع و خطرات واقعی پوزیشنهای مختلف زایمان مورد نیاز هستند.