موضوع چیست؟
بارداری چند‐قلویی عامل مهمی در پیامدهای ضعیف زایمان است.
بارداریهای دوقلویی اغلب پیچیدهتر از بارداریهایی هستند که در آن زنان یک بچه دارند. مرگومیر نوزاد و بیماری‐سلامت (ill health) ممکن است منجر به رشد محدود در یک یا هر دو نوزاد، پارگی نارس غشاها پیش از شروع لیبر، و افزایش خطر زایمان زودرس پیش از هفته 37 شود.
زنان با بارداریهای دوقلویی معمولا اسکن اولتراسوند منظم و اغلب مکرر دارند تا سلامت نوزادان در حال رشد را کنترل کنند. انواع مختلف اسکن میتواند انجام شود. اسکن اولتراسوند منظم میتواند برای کنترل اندازه و رشد نوزادان استفاده شود. مقدار مایعات اطراف هر نوزاد را نیز میتوان تخمین زد و جریان خون درون بند ناف و کیفیت جریان خون در نوزادان را میتوان با اولتراسوند داپلر (Doppler ultrasound) اندازهگیری کرد. درباره بهترین برنامه برای استفاده در زنان و نوزادان آنها و اینکه در مدیریت و پیامد بارداری تفاوتی ایجاد میکند یا خیر، اطلاعاتی در اختیار نداریم.
چرا این موضوع مهم است؟
در حال حاضر نمیدانیم که چگونه زمانبندیهای مختلف و روشهای اسکن برای زنان با بارداریهای دوقلویی از نظر بهبود پیامدهای زایمان مزیتی دارد یا خیر. این یافته به این معنی است که زنان با بارداریهای دوقلویی میتوانند به طور موثری تحت نظارت قرار بگیرند و میتوان دوقلوها را در زمانی که برای آنها و مادرشان ایمنتر است به دنیا آورد.
ما چه شواهدی به دست آوردیم؟
ما در آگوست 2017 شواهد به دست آمده از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده را جستوجو کردیم. یک مطالعه چند‐مرکزی را یافتیم که در معرض خطر پائین سوگیری (bias) قرار داشت. این مطالعه شامل 526 زن با بارداری دوقلویی سالم بود که به نظر میرسید به طور معمول تحت اولتراسوند قرار گرفتهاند. زنان جهت اندازهگیری فقط رشد نوزادان یا اندازهگیری هم رشد و هم جریان خون نوزادان، در هفتههای 25، 30 و 35 بارداری برای اسکن شدن تصادفیسازی شدند. یافتههای حاصل از تستهای مختلف، مشابه بودند. این مطالعه نشان داد که داشتن اسکن برای اندازهگیری رشد به تنهایی یا رشد به همراه جریان خون، در تعداد نوزادانی که در سه ماهه سوم، هنگام زایمان، یا در 28 روز پس از زایمان مردند، تفاوت شفافی ایجاد نکرد. همچنین تفاوت واضحی در تعداد نوزادانی که در واحد مراقبتهای ویژه پذیرش شدند یا برای تنفس نیاز به کمک داشتند (ونتیلاسیون) وجود نداشت. هیچ تفاوتی در تعداد زنانی که زایمان سزارین الکتیو یا اورژانسی داشتند یا زنانی که در دوران بارداری در بیمارستان پذیرش شدند، نیافتیم (هر دو دارای شواهد با کیفیت بالا). داشتن انواع مختلف اسکن هیچ تفاوتی در اینکه زنان زایمان زود هنگام خواهند داشت یا خیر، یا در اینکه القای زایمان خواهند داشت یا خیر، ایجاد نکرد (شواهد با کیفیت متوسط). هیچ اطلاعاتی در مورد تشخیص عوارض قابل توجه در دوران بارداری، زایمان زودرس و زودهنگام پیش از هفته 28 بارداری، یا سطح رضایت زنان از مراقبت در دسترس نبود.
این مطالعه بارداریها را از لحاظ اینکه دوقلوها غشای خارجی را که آنها را احاطه کرده، با هم سهیم میشوند یا خیر (کوریونیسیتی (chorionicity)) گروهبندی نکرد. اگر اینطور است، دو نوزاد یک جفت را نیز سهیم شده و جریان خون متصلی خواهند داشت، که این موضوع احتمال عوارض مرتبط با دوقلویی را افزایش میدهد.
این یافتهها چه معنایی دارند؟
با توجه به این تک مطالعه، ما هنوز نمیدانیم که تستهای مختلف اسکن و اینکه چند بار و در چه زمانهایی انجام شوند، پیامدهای مربوط به زنان با بارداریهای دوقلویی را بهبود میبخشند یا خیر. مطالعات آینده ممکن است بتوانند نشان دهند که تعداد مرگومیر نوزادان با روشهای مختلف اسکن متفاوت است. پژوهش بیشتری لازم است تا مشخص شود که اغلب اسکنها چگونه باید انجام شوند و اینکه جزئیات آنها چگونه باید باشد تا مشخص کنند که دوقلوها به طور عادی رشد میکنند یا خیر تا مشکل را سریعا برطرف کنند.