درد مزمن معمولا بعد از اعمال جراحی اتفاق میافتد. نیکوتین به عنوان یک داروی کمکی برای مدیریت درد بعد از جراحی شناخته شده است.
ارزیابی اثر استعمال نیکوتین به صورت ترانسدرمال و اینترانازال بر تسکین درد بعد از جراحی، استفاده از آنالژزیکهای اوپیوییدی و عوارض جانبی مرتبط با اوپیویید.
در MEDLINE (از 1966 تا 20 مارچ 2014)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (شماره 3، 2014)، EMBASE (از 1980 لغایت 20 مارچ 2014)، و همچنین پایگاههای اطلاعاتی کارآزماییهای در حال اجرا (www.controlled-trials.com/ و http://clinicaltrials.gov) به جستوجو پرداختیم. در 28 اپریل 2015 جستوجو را تکرار کردیم. بعد از بهروزرسانی این مطالعه مروری، به ارزیابی مطالعه مورد نظر خواهیم پرداخت.
ما کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی و کنترل شده با پلاسبو را که به ارزیابی اثرات استعمال نیکوتین قبل از جراحی (قبل، حین و بعد از جراحی) بر درد بعد از جراحی، استفاده از اوپیویید، و عوارض جانبی مرتبط با اوپیویید پرداخته بودند، وارد مطالعه کردیم. تمامی دیگر مطالعات کنار گذاشته شدند.
2 نویسنده به صورت مستقل از هم به غربالگری تمامی عناوین و چکیدهها برای بررسی قابلیت پذیرش و مستند کردن دلایل رد کردن مطالعات پرداختند. در موارد بروز اختلافنظر، نویسنده سومی درباره پذیرش یا رد یک گزارش کارآزمایی تصمیم میگرفت. زمانی که اطلاعات اضافی موردنیاز بود، به منظور تصمیمگیری مبنی بر پذیرش یک کارآزمایی، یکی از نویسندگان با نویسنده مسئول کارآزمایی مورد نظر تماس برقرار میکرد.
9 کارآزمایی (شامل 666 شرکتکننده) به ارزیابی اثر نیکوتین بر تسکین درد بعد از جراحی پرداخته بودند. نیکوتین در مقایسه با پلاسبو ممکن است درجات درد را بعد از جراحی در طول 24 ساعت به میزان کمی کاهش دهد (میانگین تفاوت (MD): 0.88 - ؛ در یک مقیاس صفر تا 10؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 - تا 1.58 - ؛ 8 کارآزمایی؛ شواهد با کیفیت پایین). اثر تسکینی بر درد در طول 1 و 12 ساعت بعد از جراحی از قطعیت کمتری برخوردار بود (شواهد با کیفیت بسیار پایین). ناهمگونی آماری قابلتوجه بودند و به اندازه کافی توسط مشخصات کارآزماییها بر اساس نوع عمل جراحی، وضعیت اعتیاد به سیگار، حالت استعمال نیکوتین، زمانهای استعمال، یا خطر سوگیری ارزیابی شده قابل توضیح نبود. رد یک کارآزمایی با خطر بالای سوگیری منجر به یافتههای مشابهی شد. اثر نیکوتین بر مصرف اوپیویید بعد از جراحی به دلیل محدود بودن تعداد شرکتکنندگان در مطالعات، با عدم قطعیت همراه بود. نیکوتین احتمالا خطر تهوع را بعد از جراحی افزایش میدهد (خطر نسبی (RR): 1.24؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.50 تا 1.03؛ 7 کارآمایی؛ شواهد با کیفیت متوسط). 3 کارآزمایی به ارزیابی حالت تسکینیافتگی (sedation) پرداخته بودند اما میزان اثر به دلیل پایین بودن زیاد کیفیت شواهد با عدم قطعیت زیاد همراه بود. ما شواهدی مبنی بر اینکه نیکوتین خطر بروز استفراغ را افزایش داده باشد، نیافتیم (تفاوت خطر (RD): 0.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 - تا 0.09؛ 7 کارآمایی؛ شواهد با کیفیت پایین). نتایج مربوط به یک کارآزمایی کوچک برای تأیید تاثیر نیکوتین بر ترخیص زودتر از بیمارستان کافی نبودند.
بر اساس شواهد با سطح کیفیت پایین، نیکوتین در مقایسه با پلاسبو ممکن است درد بعد از جراحی را در طول 24 ساعت کاهش دهد، اما اثرات آن نسبتاً کوچک بودند (کمتر از 1 واحد روی مقیاس درد 10 واحدی) و ناهمگونی قابل توجهی در نتایج تحلیل ما وجود داشت.
به نظر نمیرسد که نیکوتین استفاده از اوپیوییدها را بعد از جراحی یا عوارض جانبی مرتبط با اوپیویید را کاهش دهد اما احتمالا خطر تهوع را افزایش میدهد. برای تعیین اثربخشی نیکوتین بر درد بعد از جراحی و درک زمانبندی بهینه، دوز و روش استعمال نیکوتین به تحقیقات بیشتری نیاز است.